OZAN DÜNYASI № 4(7), 2011
51
dinləyicilərə çatdırmağa üstünlük vermiş, həm də məclislərdə xanəndə
qismində də çıxış etmişlər.
Aşıq Pərinin şeirləri hələ keçən əsrin ortalarından ədəbiyyatçıların
diqqətini cəlb etmişdir. 1856-cı ildən başlayaraq demək olar ki, bütün
təzkirə və ədəbiyyat müntəxabatlarında şairənin şeirlərindən nümunələr
verilmiş, müəlliflər tərəfindən Aşıq Pərinin adı qürur və iftixar hissləri ilə
çəkilmişdir. Elə Aşıq Pəri haqqında ilk məlumatı M.Y.Nersesov 1856-cı
ildə Teymurxanşurada (indiki Şimali Qafqazın Buynaksk şəhəri) çap
etdirdiyi “Məcmueyi-Vaqif və müasirani-digər” adlı məcmuəsində ver-
mişdir. Aşıq Pəri yaradıcılığı ilə yuxarıda adları qeyd olunanlarla yanaşı
Mir Möhsün Nəvvab, Salman Mümtaz, Əlabbas Münzib (“Aşıq Pəri və
müasirləri” kitabı), Məhəmmədağa Müctəhidzadə, prof. Əzizə Cəfərzadə
(“Azərbaycanın aşıq və şair qadınları” kitabı), prof. Sədnik Paşayev
(“Azərbaycan qadını” jurnalı), Şəhriyar Quliyev və başqaları (“Cəbrayıl”
adlı tarixi oçerk kitabı), İsmayıl Kazımov və başqaları (“Cəbrayıl və
Cəbrayıllılar” kitabı) kimi tədqiqatçılar da məşğul olmuşlar. Ötən əsrin
sonlarına yaxın unudulmaz el sənətkarı Narınc Xatun Aşıq Pərinin
xatirəsini yaşatmaq üçün Respublika miqyasında fəaliyyət göstərən “Aşıq
Pəri” məclisi yaratmışdır.
Son illər gec də olsa həmvətənliləri də Aşıq Pərinin adının əbədiləş-
dirilməsi yolunda bir sıra addımlar atmış, işlər görmüşdülər. Ötən əsrin
80-ci illərinin sonlarında Aşıq Pərinin Maralyan kəndinin qədim məzar-
lığındakı qəbir yeri müəyyənləşdirilərək kənd camaatının ziyarətgahına
çevrilən məqbərə inşa edilmişdi. Maralyan kənd orta məktəbinə Aşıq Pə-
rinin adı verilmiş, birtipli layihə əsasında tikilmiş ikimərtəbəli məktəb
binasının güllü-çiçəki həyətində Aşıq Pərinin tanınmış heykəltaraş Xan-
lar Əhmədov (bəzi mənbələrdə səhvən Ömər Eldarov getmişdir) tərə-
findən hazırlanmış əzəmətli heykəli ucaldılmışdır.
Bütün bunlara baxmayaraq qeyd etmək lazımdır ki, özündən sonrakı
nəsillər üçün əvəzsiz bir xəzinə, məxəz qoyub getmiş Aşıq Pəri yara-
dıcılığı lazımi səviyyədə tədqiq olunmamış, ədəbi ictimaiyyət Aşıq Pəri
fenomeninə hələ də layiq olduğu dəyəri yetərincə verməmişdir. Bu gün
isə daha böyük, acınacaqlı bir durumla üz-üzəyik. Aşıq Pəri ruhu, onun
müqəddəs məqbərəsi, əzəmətli heykəli, adını daşıyan məktəb-məbədimiz
hələ də düşmən tapdağı altında inildəyir.
Dövlət tarix arxivində araşdırmalar apararkən mənə məlum idi ki, çar
Rusiyası tərəfindən Azərbaycanda əhalinin siyahıyaalınması zamanı son-
rakı illərdən fərqli olaraq 1842-ci ildə kişilərlə yanaşı ailələrdəki qadınlar
da adbaad qeydiyyata götürülmüşdür. Aşıq Pəri haqqında bu yazını işlə-
yərkən fond 29-da saxlanan kameral kitaba və orada Maralyan kəndində
OZAN DÜNYASI № 4(7), 2011
52
yaşayan əhalinin qeydiyyatı siyahısına baxmaq qərarına gəldim. 3, 17 və
20-ci sıralarda 3 Pəri adına rast gəldim. Ailə başçısı kimi 3-cü sırada
qeydə alınmış Pəri adlı qadın barəsindəki məlumatların, pərişünasların
demək olar ki, bütün parametrlərinə uyğun gəldiyini müşahidə etdim.
Əlinin dul qadını kimi qeydə alınan bu qadının 40, oğlu Məhərrəmin 25,
oğlu Əlinin 12 yaşda olduğu göstərilir. Sonra qeyd aparılır ki, 40 yaşlı
Pəri və 12 yaşlı kiçik oğlu Əli vəfat etmişdir. Aşıq Pərinin ölümü ilə
əlaqədar professor Əzizə Cəfərzadə yazır: “...bütün mənbələr onun
gənckən vəfat etdiyini göstərirlər. Təxminimizə görə bu, ötən yüzilliyin
qırxıncı illərinə təsadüf edir.” 1849-cu ilin syahıyaalınmasında görsənir
ki, oğlu Məhərrəm həyatını davam etdirir. Professor Sədnik Paşayev Aşıq
Pərinin oğul nəticəsindən söz açır. Pərinin kiçik oğlu Əli isə həyatını 12
yaşında qeyb edir. Aşıq Pəri “Eylədin” adlı şeirində oğlunun ölümünə
bais olmuş ağacı yamanlayaraq yazır:
Balam kimi növcavanı
Yer ilə yeksan eylədin.
Məntiqə söykənərək siyahıda qeydə alınan Pəri haqqında daha nələr
söyləyə bilərik: (1) Böyük oğlunun 25 yaşda olması onu göstərir ki, Pəri
14-15 yaşlarında ərə gedib; (2) boylu (hamilə) Pəri həyat yoldaşını 18-20
yaşlarında itirdiyindən kiçik oğlu dünyaya gəlir və ona ərinin adını
qoyur. Alman şərqşünası A.Berje yazır ki, Aşıq Pəri 18 yaşında zühur
elədi. Əgər qeydiyyatdakı Pərini Aşıq Pəri hesab etsək, ağlabatan fikirlər
söyləyə bilərik. Hələ kiçik yaşlarından oxuyub-çalmağı öyrənən və şeir-
sənət xiridarı olan Aşıq Pəri dul qaldıqdan sonra həm ailəsini dolan-
dırmaq, həm də coşub-daşan içini boşaltmaq üçün aşıq tək meydana çıx-
mağa məcbur idi. Pərişünasların yazdıqları kimi, təbi vergili olduğundan
bədahətən söz deməsi, toy-düyünlərdə çalıb-oxuması, şeirləşmə, deyişmə
məclislərində iştirak etməsi, hazırcavablığı tez bir zamanda onu bütün
Qarabağda məşhurlaşdırmışdır. Əlbəttə, Aşıq Pərinin o dövrün çərçivə-
sinə sığmayan açıq-saçıq geyinib-gəzməsi, bəzənməsi, ədəbi dilə sığ-
mayan sözlərlə o dövrün kişi aşıq və şairləri ilə deyişmələrə çıxması,
onlarla oturub-durması, dostluq etməsi, özünü nə qədər kəskin aparsa da,
yerli-yersiz hücumlara məruz qalacağı gözlənilən idi. Görünür mühafi-
zəkar həmkarlarının, həmkəndlilərinin yersiz və haqsız hücumlarından,
arada gəzən dedi-qodulardan, sözbazların xoşagəlməz söz-söhbətlərindən
qorunmaq üçün aşiqlər aşiqi Aşıq Pəri könül verib-verməməsindən asılı
olmayaraq özünə münasib bildiyi, Molla Məmməd Fəqir imzası ilə
cızma-qara şeirlər yazan həmkəndlisinə ərə getməyə qərar verir. Lakin
Dostları ilə paylaş: |