ƏHLİ-beytiN (ƏleyhiMÜs-salam) matəMİNDƏ MƏRSİYƏLƏR, ŞE`RLƏR, XÜTBƏLƏr toplayan m. ƏLİzadə
Yüklə 3,87 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- MƏHƏRRƏM AYI
- Bu gün kərbübəla viran olubdur , Hüseyn öz qanına qəltan olubdur . ***
- Saldı Hüseyn cəhanə , qovğayi inqilabi (2) Qaniylə etdi rəngin , simayi inqilabi (2)
- Quran oxu sən , natiqi Quransan Hüseynim Bilsin hamı Quranivə qurbansan Hüseynim
*** Dur ver xəbər qardaşlarım imdadə gəlsin Yalqız Hüseynim baş açıb fəryadə gəlsin Nəhr üstə ətşan can verən səqqa də gəlsin Eylə xəbərdar İtrəti Əthari Zeynəb
Bir cür”ə su içdim bacı düşdüm əyaqdan Dur sil bacı qan qətrəsin bu gül dodaqdan Dəsti cəfa gül tək məni dərdi budaqdan Qaldı bu zarın məhşərə didari1 Zeynəb
Zəvvar uzaqdan həlqeyi matəm qurarlar Gözlərdə yaş qəbrim kənarında durarlar Öpsə mazarimdən biri qəmçi vurarlar Göz yaşın eylərlər üzarə cari Zeynəb
Axər nəfəsdə eylərəm bacı vəsiyyət: Nazın özüm tək Qasimin çək etmə qəflət Kərbübəladə nuş edər cami şəhadət Qanilə rüxsari olar gülnari Zeynəb
Məndən sonra gəlmə bacı şurü-nəvayə Eylə zəxirə göz yaşın Kərbübəlayə Düşmən vuranda Qasimin başın cidayə Əşgilə doldur dideyi xunbari2 Zeynəb
Narahət olma göz yaşın döndərmə seylə Yandı vücudim qəlbimi yardırma beylə Doğrandı əkbadım3 bacı təşt hazır eylə Ey bu cəhanda dərdü-qəm bimari Zeynəb
Ağlar “Kərimi” göz yaşın eylər rəvanə Bəzmi əzadə Qumri tək başlar təranə Bir etiqadiylə gəlib bu asitanə Ünvan edib bu yazdığı əş”arı Zeynəb
Məhərrəmdir, xanım Zeynəb əzası Bizi səslir Hüseynin Kərbəlası Daha zəvarinin yox səs-sədası *** Bu gün kərbübəla viran olubdur, Hüseyn öz qanına qəltan olubdur. *** Çağır Şahi Nəcəf gəlsin hərayə Cihad ilə açaq yol Kərbəlayə. Əlinin Zülfüqari dadə çatsın Hüseyn qurbanları gəlsin Minayə.
Cihad meydanıdır, millət dayansın Müsəlman xabi-qəflətdən oyansın, Ucalsın nə”reyi Allahu Əkbər, Gərək kafər cəhənnəm içrə yansın.
Gəlib qeyrət günü, himət zəmani, Ucaldaq başda Azərbaycani. Gedək Səddam kafər ilə cihadə, Yıxaq bu bimürvət ev yıxani.
Hüseyn zəvarinin qurtardı səbri, Qıraq bu qurdları, kaftarı, bəbri. Açaq yol Kərbəlaya, Kazimiyyə Çəkək ağuşa o şeşguşə qəbri.
Gərək din olmasa, dünyayi atmaq Şərəf, izzətli bir dünya yaratmaq. Səadətdir Hüseyn qurbanları tək Şəhadətlə liqailləhə çatmaq.
Müsəlman səf çəkib də”vayə gəlsin, Çağır Əbbasi tasuayə gəlsin Qızı Zeynəb özü sahib əzadır, Çağır Zəhrani Aşurayə gəlsin.
Ana! Oğlun şəhid oldu, mübarək Şəhadətlə səid oldu, mübarək Ümid çətin tapdın da səndən Cəhənnəm naümid oldu, mübarək. : İMAM HÜSEYN ƏLEYHİSSALAMIN ŞƏHADƏTİ “Həqiqətən İslamın meydana gəlməsi Həzrət Mühəmməd (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) ilə, qalıb davam etməsi isə Hüseyn (əleyhis-salam) ilədir.” İmam Hüseyn (əleyhis-salam) buyurur: “Əgər Mühəmməd (əleyhis-salam)-ın dini mənim qətlimdən başqa bir şeylə qalmazsa, onda ey qılınclar, tutun məni!” Rəsuli-Əkrəm (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) İmam Hüseyn (əleyhis-salam)-ın şəhadəti barəsində belə buyurmuşdur: “Həqiqətən İmam Hüseyn (əleyhis-salam)-ın şəhid olması ilə möminlərin qəlbinə bir iman odu–hərarət düşər ki, bu da heç vaxt sönməz.” İmam Rza əleyhis-salam buyurmuşdur: “Ey Rəyyan, əgər bir faciə üçün ağlamalı olsan, Əlinin oğlu Hüseyn ücün də ağla, çünki əməvilərin əli ilə o həzrətin başını qoçun başını kəsən kimi kəsdilər və onunla birlikdə İmamın əhli-beytindən 18 nəfər şəhadətə yetirildi.” İmam əleyhis-salam belə buyurdu: “Ey Aşuranın yasını saxlayanlar, əgər bilsəydiniz ki Allah-Taala sizin saxladığınız yasın əvəzində sizin üçün nə qədər nemətlər hazırlayıb, sevinciniz kədərinizdən çox olardı.” İmam əleyhis-salam buyurub: “Hər kəs Hüseynə ağlasa, yaxud başqasını ağlatsa və yaxud başqaları ilə birlikdə Hüseynin yasını saxlasa, behişt ona vacib olar.” İmam Riza əleyhis-salam buyurdu: “Hər kəs Hüseynə ağlasa və yaxud düşmənlərimizin biz Əhli-beytə qarşı etdikləri müsibətləri danışaraq başqalarını ağlatsa, Allah-Taala onu qiyamət günündə bizimlə birlikdə (bizim zümrəmizdə) məhşur edəcəkdir.” İmam Hüseyn (əleyhis-salam) şəhid olduqdan sonra o həzrətin kəsik boğazından belə bir səs eşidildi: “Ey mənim şiələrim, hər vaxt sərin su içsəniz, məni yada salın; bir şəhiddən, yaxud qəribdən söz düşəndə məni yada salıb ağlayın.” “Həqiqətən Hüseyn hidayət çırağı, nəcat gəmisidir.” İbni Həcər başqa bir yerdə belə bir hekayət nəql etmişdir. Cəbrəil Peyğəmləri Əkrəmə xəbər evrdi ki, sənin ümmətin onun öldürəcəklər Peyğəmbər (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) dedi: Mənim övladımı? Cəbrail cavab verdi: Bəli sizin övladınızı və əgər istəyirsən onu şəhid olduğu ölkəni sizə göstərim. Sonra Tiff (Kərbəlanın başqa bir adıdır) diyarına işarə etdi, və oradan qırmızı rəngli türbət gətirdi və Rəsuli Əkrəmə göstərib dedi: Bu torpaq sənin övladın olan Hüseyn (əleyhis-salam)-ın şəhadət olnduğu yerin torpağıdır. Bu qəbildən çoxlu rəvayətlərdən sünnü qardaşların Səhih və başqa sənədlərində gəlmişdir, və aşkar şəkildə elan edirki Kərbəla diyarı Rəsulullahın nəzərindən Əmirəl-möminin və islam hədisçiləri nəzərində məşhəd (şəhadət yeri sırasındadır və ehtirama layiqdir. buranın pak və mütəhhər türbəti imtiyazlara malikdir.) İslamın başqa rəvayətlərdə gəlmişdir ki, Peyğəmbər əkrəm Kərbəla torpağını iyləyən zaman sonra o, müqqəddəs torpağa göz yaşı axıtdı və buyurdu: Xoş olsun onun türbətin halına MƏHƏMMƏD HƏNƏFİYYƏ İMAM HÜSEYN (əleyhis-salam)-IN HÜZURUNDA İmam Sadiq (əleyhis-salam) buyurmuşdur: “İmam Hüseyn (əleyhis-salam) Kufəyə yola düşmək istədiyi gecə Məhəmməd Hənəfiyyə o həzrətin hüzuruna gəlib dedi: “Qardaş, sən əvvəllər Kufə əhalisinin atamıza və qardaşımıza qarşı etdikləri məkr və hiyləni görmüsən. Qorxuram sənə də qarşı belə etsinlər. Əgər Məkkədə, Allahın əmin-amanlıq hərəmində qalsan, hörmətli, əziz olacaqsan. Məkkədə heç kimin səninlə işi olmaz. İmam (əleyhis-salam) buyurdu: –Qorxuram ki, Yezid məni elə Məkkədə şəhid etsin, buna görə də istəmirəm ki, mənə görə Kəbə hərəmində hörmətsizlik olsun. Məhəmməd dedi: –Belə isə Yəmənə, yaxud da səhralara get, bu halda heç kim səni tapa bilməz. İmam (əleyhis-salam) buyurdu: –Gərək bu barədə fikirləşəm. Səhər açılanda həzrət buyurdu: –Dəvələri yükləyin. Bu xəbər Məhəmməd Hənəfiyyəyə çatanda taqətsiz halda gəlib, qardaşının dəvəsinin yüyənindən yapışaraq dedi: –Qardaş, mənə söz vermişdin ki, bu iş barəsində fikirləşəsən, bəs nə üçün bu tezlikdə səfərə çıxırsan? İmam (əleyhis-salam) buyurdu: –Sən gedəndən sonra Rəsulullah (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) mənim yanıma gəlib, buyurdu: “Ey Hüseyn, (Məkkədən) çölə çıx, Allah istəyir ki, səni Öz yolunda öldürülmüş halda görsün.” Məhəmməd Hənəfiyyə dedi: –İndi ki, bu məqsədlə gedirsən, onda əhli-əyalı niyə özünlə aparırsan? Həzrət (əleyhis-salam) buyurdu: –Allah istəyir ki, onları əsir olmuş halda görsün. Məhəmməd Hənəfiyyə ağlar halda İmam (əleyhis-salam)-la vidalaşıb qayıtdı. Həmzət ibni Ə”yən İmam Sadiq (əleyhis-salam)-dan soruşdu: “İmam Hüseyn (əleyhis-salam) İraqa tərəf yola düşəndə, hansı səbəbə görə Məhəmməd Hənəfiyyə ondan ayrıldı? İmam Sadiq (əleyhis-salam) buyurdu: “Mən sənə bir söz deyim, daha bu barədə heç nə soruşma: İmam Hüseyn (əleyhis-salam) İraqa yola düşərkən, bir kağızda belə yazdı: “Bismillahir rəhmanir rəhim. Bu məktub Hüseyn ibni Əlidən Haşim övladlarınadır, (bilin ki) həqiqətən hər kəs mənə qoşulsa, şəhid olacaq, hər kəs də məndən ayrılsa, nicat tapmayacaq. vəssalam.1“
İmam (əleyhis-salam) hərəkətə başlamazdan əvvəl, Ümmü-Sələmə (Peyğəmbərin arvadı) onunla görüşüb ona dedi: –Ey Peyğəmbərin nəvəsi, İraqa tərəf yola düşmək barədə qəm-qüssə yemə. Mən sənin cəddin Peyğəmbərdən eşitmişəm ki, buyururdu: “Oğlum Hüseyn İraqda, Kərbəla adlı bir yerdə şəhadətə çatacaqdır.” Mən şüşədə sənin qətlgahının pak türbətindən bir ovuc saxlamışam. Onu Rəsulullah (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) mənə vermişdi. İmam Hüseyn (əleyhis-salam) buyurdu: –Mehriban ana! Mən bilirəm ki, öldürüləcəyəm və düşmənlər zülm ilə başımı bədənimdən ayıracaqlar. Allah istəmişdir ki, mənim ailəmi qovulan halda, uşaqlarımı öldürülmüş, ya əsirlik zəncirlərinə giriftar olan halda, zülm zəncirləri ilə dartılıb aparılaraq ondan-bundan pənah axtarıb heç bir sığınacaq tapmadıqları halda görsün. Ümmü-Sələmə heyrətlə soruşdu: –Əcəb! Öz ölümün barədə yəqinin olan halda, necə İraqa yola düşürsən? İmam (əleyhis-salam) buyurdu: –Anacan! Əgər bu gün getməsəm, sabah getməliyəm və əgər sabah getməsəm, gərək birisi gün gedəm. Ölümdən qaçıb qurtarmaq mümkündürmü? Allaha and olsun, mən şəhadətə çatdığım günü, dəqiqəni, dəfn olunduğum yeri görürəm və bu məsələ barədə səni tanıdığım qədər agahlığım vardır. Kərbəla diyarına sənə baxdığım kimi baxıram. Ana, əgər istəyirsənsə, özümün və dostlarımın yerini sənə göstərim. Ümmü-Sələmə bunları görmək istədiyini bildirdi, İmam (əleyhis-salam) da özünün və dostlarının məzarını ona göstərdi.1 Sonra öz pak türbətindən bir az götürüb, Ümmü-Sələməyə verib buyurdu: –Bunu şüşədə saxla, hər vaxt qana dönsə, bil ki, mən şəhadətə çatmışam. Aşura günü günortadan sonra Ümmü-Sələmə gördü ki, hər iki şüşədəki türbət qana dönmüşdür2. İMAM HÜSEYN (əleyhis-salam)IN ŞƏHADƏTİ
Tərk etdi həsrət ilə, Peyğəmbərin məzarin Həm qəbri Müctəbanı, həm Fatimə kənarın Üz qoydu Kərbəlayə, tərk etdi öz diyarın Ta gəldi məskən etdi, səhrayi inqilabi
Gördü Yezidi tutmur, Allahı heç nəzərdə Ehsas edibdi Quran, var mərəzi xətərdə3 Musayi dəhri4 getdi, Firon ilə nəbərdə5 Doldurdi cilvəsindən simayi iinqilabi
Səhrayi Kərbəladə, bərpa edib xəyamın6 Yetmiş nəfər mücahid, dövrün alıb İmamın Bir-bir dedi o qövmə, bərnameyi qiyamın7 İçirtdi Əhli-Beytə şəhdayi inqilabi
Ərz eylədi İlahi, tövfiqi ver Hüseynə Yetmiş iki fədani, qurban verim bu dinə Üz Kəbədən çevirdim, gəldim bu sərzəminə1 Ta bildirəm cəhanə, mənayi inqilabi
Mən etmişəm iradə, səhrayi Kərbələdə Quranü-din yolunda, başım gəzə cidadə Ya səbri ver Hüseynə, hər möhnətü-bəladə Ya tez çıxart başımdan sövdayi inqilabi
Mülkü-əyalü-malım, yeksər Sənindir ya Rəb Əbbasü-Ovnü-Fəzlü, Cəfər Sənindir ya Rəb Qasim, Əliyyi Əkbər, Əsğər Sənindir ya Rəb Cəm etmişəm bu dəştə şurayi inqilabı
Bilməz Bəni-üməyyə, Quran nədir İlahi Quran müqabilində baş-can nədir İlahi Cananə candan artıq, Quran nədir İlahi Qandan yazar mücahid suğrayi inqilabi
Əl vermərəm Yezidə, düşə əlim biləkdən Mümkün deyil İlahi, eşqin çıxa ürəkdən Sancılsa ox ürəkdən, rədd eylərəm2 kürəkdən Balinimə3 gətirrəm, Zəhrayi inqilabi
Mən varisi Xəliləm, bu Kərbəla Minadi Zinət verən bu dəştə yetmiş iki fədadi Bu sərzəmin Hüseynə, çoxdandı aşinadi Gözlərdi xəlq olandan mövlayi inqilabi
Ağlar “Kərimi” daim, saxlar əza Hüseynə Növhə deyər sızıldar sübhü-məsa4 Hüseynə Hətmən keçər günahın yeksər Xuda Hüseynə Var təb”i atəşini şivayi inqilabı5 QURAN OXU SƏN Quran oxu sən, natiqi Quransan Hüseynim Bilsin hamı Quranivə qurbansan Hüseynim *** Aramımı aldı sitəmi əhli nifaqın Amma bu keçən şəblərə sər saldı fəraqın Çox başüvə müştaq idim dil əfsus saraldın Tutsun dedilər Xuliyə mehmansan Hüseynim
Gəl nizədə Quran oxu sən, surəbəsurə Gah döndərirsən mətbəxi Musa kimi nurə Gahi qoyursan gül üzivi künci tənurə Gah nuki cidadə məhi tabansan Hüseynim
Qol bağlı çəkərlər məni hər şəhrü-diyarə Hər yerdə vurarlar yaralı başivə yarə Çarəm kəsilib eylə Hüseyn, dərdimə çarə Biçarələrin dərdinə dərmansan Hüseynim
Allah Özü rüsva eləsin ibni Ziyadı Övladi Rəsulə qoyub o xarici adi Başun qabağıyca çöküri qari Minadı Quran oxu bilsinlər müsəlmansan Hüseynim
Gər versələr başın öpərəm bir də üzündən Silləm o tənurun külünü qanlı gözündən Xuli eliyən zülmü xəbər allam özündən Ehsas edərəm hali pərişansan Hüseynim
Ol dad edirəm var bacuvin bəndi tənabı Ya Şümri vuran qəmçilərin çoxdu əzabı Amma deyirəm Zeynəbivin çoxdu əzabı Sən peykəri, ya qeyrəti Yəzdansan1 Hüseynim
Mən şahi vilayət qızıyam duxti Əliyəm İsmətdə nümayəndeyi Zəhrayi Bətuləm Bu zülmi cəfadəndən Hüseyn cani məluləm Mən naqədə, sən nizədə nalansan Hüseynim
Ey kaş, anam Fatimə gəlsin bu diyarə Etsin özü öz bəslədiyi barə nəzarə Başüvə rəvadır vuralar bir belə yarə Gülşəndə solan gül kimi xəndansan Hüseynim
Bax gör necə bir halı pərişandı Ruqəyyə Zəcri sitəmi cövridə odlandı Ruqəyyə Həm xəstədi, həm acdı, həm ətşandı Ruqəyyə Al könlünü, qəmxari yetimansan Hüseynim
Qardaş bu həmən şəhridi Zeynəb sənə qurban Hər övrətin halını soruşdum məni nalan Bir ömri oleydi mənə fəxriyyə sənə xan İndi mənim əhvalimə giryansan Hüseyim
Asi “Kərimi”nin əli boşdur üzü qarə İstər gələ bir ol şeş guşə məzarə Bəlkə gələ qəbrindən ala dərdinə çarə Məhşər günü sən şafei üsyansan Hüseynim Qurani Kərim buyurur: “Hər kəs məzlumcasına qətlə yetirilsə, Biz onun üçün vəli (intiqamçı, qisasçı) qərar verərik və o da qisas hökmündə israfçılıq etməsin, həddi aşmasın. Həqiqətən o, (qətlə yetirilən) nüstətə yetmişdir.” Bəni üməyyə İmam Hüseyni zülm ilə qətlə yetirdi, amma hələ də onun qisası alınmayıb. Hədislərdə var ki, onun, həmçinin Xanım Fatimənin intiqamını İmam Zaman (əleyhis-salam) zühur edib kafirlərdən alacaqdır. HƏZRƏT İMAM HÜSEYN (əleyhis-salam)-ın ŞƏHADƏTİ Dəftəri imtəhanidə1 kəlmeyi-ibtida2 Hüseyn Pirəhəni-bəla3 geyib zinəti-övliya4 Hüseyn Məş”əli-səbri5 yandırıb fövci-bəlanı6 sındırıb Gəldi dilə bəla özü söylədi: mərhəba Hüseyn!
Ərseyi-Kərbəladə7 çün açdı bəla büsatini Böldü ayırdı nurilən zülmətin ixtilatini2 Pozdu, dağıtdı zalimin süfreyi-inbisatini3 Məsdəri-hökmə4 müstəqim5 artırıb irtibatini6 Ta ki vəfayi-əhdinə Həqdən ala riza7 Hüseyn *** Ləm”əbələm”ə8 nur enir Musiye-əsr-Turinə9 Mülhəq olur10 o nurilər yerdə Hüseyn nurinə Əhli-səma nüzul edər11 zibhi-əzim12 hüzurinə Də”vət edərlər Həzrəti Həzrətin öz qüsulinə Mənsəbi-iftixar edər hər birinə əta Hüseyn *** Saxlayıb əldə kufiyan13 deşnələri14, bıçaqları Ruyi-həvadə15 səf çəkib göydən enən qonaqları Xeymə səradə müntəzir16 Fatimənin uşaqları Tayifeyi-əcinnənin17 qeybidə ağlamaqları Doldurub hər tərəfdən ol dəşti sədayi “ya Hüseyn!” *** Mahi-məhərrəmin18 onu yovmi əzayi aşiqan19 Gün tutulub həva dönüb qara yel əsdi yağdı qan Dağ-daşa düşdü zəlzələ, gəldi təlatümə cahan Verdi yer əhlinə xəbər hatifi-qeybi1 nagəhan2 Sübbiğə biddima Hüseyn qütilə bi Kərbəla Hüseyn3 *** Nə”şi İmam idi gərək həml olunaydı4 göylərə Ta ki yetəydi ərşidə rö”yəti-Həyyi-Davərə5 Sadir olaydı izni-Həqq dəfnə o pak peykərə6 Gördü müqəttəat7 olub cismi-Hüseyn düşüb yerə Hökm yetişdi olmaram gəlməyivə riza Hüseyn *** Nuri-cəmali-Kibriya,8 açdı niqabi-təl”əti9 Qıldı əhatə-məqtəli10 Kə”beyi-mənəviyyəti Ruhi-müqəddəsi-Hüseyn tapdı liqayi-vəhdəti11 Zati-Rəhimidən ələ aldı çiraği-rəhməti Sahəti-rəhmətiyyədən12 dərk elədi nida Hüseyn SƏS GƏLDİ: Mən bilirəm ki, şadisən, qərqi-bəliyyəsən13 Hüseyn Xətmi-Rəsulidən mənə töhfə hədiyyəsən Hüseyn Nəfsi-zəkiyyəsən14 Hüseyn, əbdi-rəziyyəsən15 Hüseyn Layiqi-təxtü-pərçəmü, taci-əliyyəsən16 Hüseyn Ruzi-cəza17 başında var əfzəli-xunbəha18 Hüseyn *** Gərçi bu mərdümi-şəqi1 sındırıb ehtiramuvi Müntəqimi-həqiqiyəm2 hifz edərəm məqamuvi Allam özüm bu qövmidən həşridə intiqamuvi Bəxş edərəm mühibbivi xadimivi qulamuvi Yazdığın əhdnamənin həqqi olar əda Hüseyn *** Canını bəzli-yar3 edib çıxdı Hüseyn fəraqətə Qanını tutdu Cəbrəil, şişeyi-səbzi-Cənnətə4 Ərşidə verdi şişəni xazini-gənci-rəhmətə5 Rəhməti-Həqq o şişədən tabiş edər6 qiyamətə Möhrü-münəvvəri7 onun “şafeü-mən bəka-Hüseyn”8 *** Xeymeyi-Ümmü-Məbədə9 Xətmi-rüsul edib güzər10 Aldı namaza dəstəmaz həzrəti-Seyyidül-bəşər Orda dirəxti-ovsəcə11 var idi xüşkü-bi səmər12 Abi-vüzu13 ilən onun rişəsini edibdi tər14 Batini bir nəzər salıb cəddi-kərəm nəma Hüseyn15 *** Gördülər ol dirəxti çün mənəvi bağiban əkib Rişə atıb qəvilənib16 qəddi sipehrə baş töküb Yarpaq açıb budaqların bərgi-zümürrüdə17 büküb Şaxələrində gül açıb miyveyi-sorxqun1 töküb Bərgilərində nəqş olub: “ya mətərəssəfa Hüseyn”2 *** Ay keçib, il keçib neçə müddəti, ruzigar olub Əhli-qəbilə meyvəvü-sayədə kamkar olub3 Bir günü gördülər ağac, yeksərə tar-mar olub Şaxələrində qan damar, yarpağı ləkkədar4 olub Meyvələri solub düşər, səslənir yerdə va Hüseyn! *** Tünd yel əsdi, sındırıb rişəvü-qol-budağını Parçalıyıb səpib çölə kəlləsini, ayağını Gəldi sədayi səhngin5, titrədib ərşi taqini: “Fatimənin əzizinin pozdular ittifaqini Oldu həmin dirəxti tək xeymələri fəna Hüseyn” *** Əhli qəbilə hər gecə sübhə kimi həzin-həzin Orda eşitdilər neçə möhtərəm övrətin səsin Zəccə6 çəkib deyərdilər: vay bala vay Hüseyn Hüseyn! Cinnü-pəri o məclisin cəm”ən oxurdu növhəsin Koşteyi-əşqiya7 Hüseyn, vay gülü-Müstəfa Hüseyn *** Ravi8 deyir o gün Hüseyn, qətlə yetən zəman idi Beyti-Müqəddəsin çölü tirə qara9 duman idi Hər ağacın kolun dibi, rişəsi ləxtə qan idi Hər daşın altda çeşmə tək qırmızı qan rəvan idi Qətrələri yazıb yerə “qüslühü-biddima”10 Hüseyn *** Dəfni Hüseynə gəldilər qövmi Əsəd qəbilədən Ərz elədilər Seyyidi Sacidə: ey şəhi zəman: İsti su hazır etmişik, sidrü-hənutü-ağ kəfən Qüslün edək icazə ver, dəfn ola nəhr olan1 bədən Gün qabağında qalmasın bundan əlavə ta Hüseyn *** Əhli qəbiləyə dedi, varisi-Seyyidül-bəşər:2 Axı evdə vəfat edib məgər, bu yaralı cənazələr? Qüsl olunub kəfən geyə, tibqi-rüsumi sərbəsər?3 Siz görürsüz ki doğranıb qanə olublar qutəvər4 Bu dağılan bədənləri Həqqə verib fəda Hüseyn *** Ağ kəfən istəməz, bu yer Kərbübəla diyarıdır Sərvəri-əhli-cənnətin, cənnətinin bəharıdır Sinələr üstə yarələr gülşəni-ətr-baridir5 Qüslləri, kəfənləri qandı, çölün qübarıdır Qırmızı ləxtədən geyib, peykərinə6 qəba7 Hüseyn *** Qışda ki qar yağar yerə, torpaq olar sefid qar8 Meyyitə bənzəyər hamı, dərrəvü-dəştü-kuhsar9 Yeksərə ağ kəfən geyər, bağü-derəxtü-nəxlizar10 Sakitü-bi səda qalar, müntəzirani-nobahar11 Misli həmin bəhari ki orda edib bina Hüseyn12 *** Əhli qəbilə bu gecə, getməyin istirahətə Diqqət ilə baxın görün, kimdi gələn ziyarətə Qəbriləri təvaf edib növhə deyən cəmaətə? –Cəddi, atası, qardaşı su səpəcək bu türbətə Səslənəcəkdi madəri Fatimə, vay balam Hüseyn! Yüklə 3,87 Mb. Dostları ilə paylaş:
|