Elżbieta Struzik
Yüklə 372,65 Kb. Pdf görüntüsü
|
BIO ELEKTRONICZNA METAFIZYKA ŚWIATŁA W. SEDLAKA 117
świadomość rozumiana jest jako zdolność materii ożywionej do odbierania informaq'i. D la Sedlaka świadomość jest nieodróżnialna od życia. Jeżeliby traktować ją jako odbiór informacji, stanowiłaby cechę materii ożywionej. „Ewolucja prowadzi w końcu do wytworzenia struktur anatomicznych takich, jak system nerwowy o zróżnicowanej korze mózgowej na poziomie homini dów. Ten poziom ewolucyjny warunkował już świadomość refleksyjną. Byłoby to równoznaczne z odkryciem podmiotowości ludzkiej.”56 Noosfera obrazuje rozwój świadomości refleksyjnej, w której dochodzi do ujawnienia procesów hominizacji i socjalizacji. Charakterystyczny dla tej fazy jest pogłębiający się proces koncentracji świadomości. Człowiek — według Sedlaka — jest bytem nie dokończonym. Oznacza to, iż jego ewolucja trwa. W zamierzchłej przeszłości człowiek odkrywając swoją świadomość, przekroczył sferę zwierzęcośd, uzyskując nowy jakościowo obraz własnego człowieczeństwa. Wraz z aktem odkrycia świadomości postępuje proces hominizaq'i polegający na podjęciu przez człowieka zadania rozjaś niania świata. Poznanie praw rządzących wszechświatem, rozwój nauki i kul tury stają się dążeniem człowieka do wypracowania naukowego obrazu świata. Wzrost świadomości przynależności do wszechświata i dążenie ku dobru wyznaczają kierunek, w którym zdąża ludzkość. Ewolucja człowieka jest procesem nie zakończonym, człowiek stale doskonali się wewnętrznie, rozwija. „Przez człowieka przechodzi oś wszechświata, jest jej niewyobrażalnie małą, ale ważną, bo świadomą częścią. Staje się dźwigarem wszechświata.”57 Pierwsza faza określana jest jako biologiczna, druga faza — intelektualna, zwana również noosferą, charakteryzować się będzie wydobyciem energii z fazy biologicznej i intelektualnej, zdaniem filozofa — Bóg zdynamizuje zarówno bios, jak i psyche. Historię ewolucyjną wszechświata określają epicykle, analogiczne do okreś lonych faz, człowiek staje się uczestnikiem olbrzymiego epicyklu, zwanego życiem. Należy przypomnieć, iż rozpatrujemy pewien proces w przyrodzie, który możemy określić jako kosmogenezę. Wszelkie wyróżnienia stanow ą tylko fazy czy też epicykle jednego procesu ewolucyjnego. Przybiera on szczególną postać w biogenezie, jego rozwinięciem jest antropogeneza, w której umieszczamy noosferę, zamknięciem zaś będzie przejście do Theosfery, w któ rej nastąpi spełnienie ewangeliczne. Zdaniem Sedlaka w sferze tej nastąpi przybliżenie transcendenq'i i zdynamizowanie ducha i materii. „Nieskoń czonym finałem Boskiej fazy jest eschatologia.”58 s 1982; cytat — s. 70. 57 K . D y m e l : Tako rzecze Sedlak..., s. 34. 58 W. S e d l a k : Technologia Ewangelii..., s. 59 oraz 104— 105. 118 ELŻBIETA STRUZIK Rozpatrując Sedlakowską wizję bioelektronicznego świata, szukającą uza sadnienia w naukach przyrodnicznych i współczesnych koncepcjach fizykal nych, wspierającą się logiką rozumowania i zasadami uogólniania zdobytej rzetelnej wiedzy naukowej, mielibyśmy prawo spojrzeć na tę wizję świata jak na prawdopodobną hipotezę naukową. Sam twórca podkreśla z pełną mocą, iż bioelektroniki w żadnym wypadku nie należy rozpatrywać jako koncepcji filozoficznej, lecz należy ją umieszczać w klasie biologicznej, gdyż została wyprowadzona z nauk biologicznych i wsparta elementami teorii fizykalnych. Z tego względu przed bioelektroniką pozostawia się otw artą drogę uzasadnień naukowych. Bioelektroniką jako „nowa nauka” ukazuje nową perspektywę poznawczą dla nauk przyrodniczych, które pragną wypracować nowy model poznawczy wszechświata w ramach teorii ewolucyjnej. Model ten musi uwzględnić możliwości poznawcze obserwatora, jak również rozpatrywać pewne zależno ści wynikające z przynależności do świata, który jest przedmiotem poznania. Bioelektroniką ukazuje pierwotną jedność człowieka ze światem, jeśli uwzględ nimy bioelektróniczną naturę procesów zachodzących w świecie. Założenia te pozwalają na skonstruowanie antropologii bioelektronicznej. W ramach roz ważań antropologicznych musi — zdaniem Sedlaka — paść odpowiedź na odwiecznie nurtujące ją problemy. Dotyczą one konstytucji bytu ludzkiego obdarzonego świadomością i wolnością, złożoności natury ludzkiej, istnienia bytu ludzkiego we wszechświecie. Antropologia kwantowa jako filozoficzna koncepcja człowieka zwróci się ku uwzględnieniu jego skwantowanych pod staw zarówno po stronie organizmalnej, jak i świadomościowej, określi w ramach bioelektroniki jednorodność procesów świadomościowych i organiz- malnych z całą ich złożonością. W rozważaniach antropologicznych Sedlak uświadamia sobie trudność utrzymania założonego rygoryzmu dotyczącego rozstrzygania problemów w ramach antropologii przyrodniczej, tym samym wkracza na teren rozważań właściwych antropologii filozoficznej. Przekrocze nie wcześniej założonych rygorystycznych ograniczeń rozważań w obrębie antropologii przyrodniczej przyczynia się do ukazania głębi analiz bytu ludzkiego i wieloaspektowego ujęcia problemów występujących w jego propo- zyqi antropologicznej. Niemniej jednak proces ten jest interesujący z innego względu, ukazuje możliwość rezygnacji z wcześniejszych założeń oraz gotowość do wieloaspektowego podjęcia istotnego problemu, który wydaje się niemoż liwy do rozwiązania w nakreślonych wcześniej ramach. W bioelektronicznej antropologii Sedlaka, pretendującej do naukowego obrazu człowieka, wyczuwa się niepełność obrazu bytu ludzkiego. Już same określenia bytu ludzkiego zapowiadają pewną otwartość i ukazują możliwość dogłębnego dookreślenia tego bytu. Ilustracją tej tezy są określenia wskazujące na otwartość bytu, jego niedokończoność, dynamiczność, ciągłą indywidualną kreację, skierowanie ku czemuś. M ożna przypuszczać, iż określenia dynamicz-
Yüklə 372,65 Kb. Dostları ilə paylaş:
|