37
XÜLASƏ
Əlövsət Dadaşov
Kiçik planet Erida və uzundövrlü kometlər
XX əsrin ortalarında ingilis alimləri Koyper və Ecevort Neptunn planetinin orbiti arxasında
Günəş sisteminin kiçik cisimlərinin mövcudluğu haqda hipotez irəli sürdülər. Bu zonada bir neçə
kiçik planet, o cümlədən Erida aşkar olunduqdan sonra, bəzi astrofiziklərin fikrincə, bu zonanın
daha boyük cisimləri kometləri Günəş sisteminə yönləndirə bilər. Məqalədə kiçik planetlərdən olan
Eridanın komet yönəldicisi olması haqda hipotezin bəzi aspektləri tədqiq edilir. Göstərilir ki,
aparılan tədqiqatlar çərçivəsində Eridanın uzundövrlü kometlərin yönəldicisi olması mümkün hesab
edilir.
ABSTRACT
Alovsat Dadashov
The dwarf planet Eris and long-period comets
In the middle of the XX century, independently of one another British scientists Edgeworth and
Kuiper put forward the hypothesis of the existence of a dense cluster of small bodies of the solar
system beyond the orbit of Neptune. After opening in the area of several small planets, including
Eris, some astrophysicists have assumed redirect comets in the solar system, larger bodies of this
zone. This article discusses some aspects of the hypothesis that injection of long-period comets
observed dwarf planet Eris. As part of the research show that Eris is possible injector observed
long-period comets in the solar system.
NDU-nun Elmi Şurasının 25 may 2016-cı il tarixli qərarı
ilə çapa tövsiyə
olunmuşdur (protokol № 10)
38
NAXÇIVAN DÖVLƏT UNİVERSİTETİ. ELMİ ƏSƏRLƏR, 2016, № 3 (77)
NAKHCHIVAN STATE UNIVERSITY. SCIENTIFIC WORKS, 2016, № 3 (77)
НАХЧЫВАНСКИЙ ГОСУДАРСТВЕННЫЙ УНИВЕРСИТЕТ. НАУЧНЫЕ ТРУДЫ, 2016, № 3 (77)
AZAD MƏMMƏDLİ
AMEA Naxçıvan Bölməsi
E-mail: azad_mammadli@yahoo.com
UOT: 521.13
GÜNƏŞ SİSTEMİNİN İRİ KOYPER CİSİMLƏRİ HAQQINDA
Açar sözlər: günəş sistemi, transneptun obyektlər, cırtdan planetlər, Koyper qurşağı
Key words: solar system, transneptunian objects, dwarf planets, Kuiper belt
Ключевые слова: солнечная система, транснептунные объекты, карликовые
планеты, пояса Койпера
1990-cı ildə Neptunun orbiti xaricində (Koyper qurşağında) çoxlu obyektlər aşkar olunduqdan
sonra astronomlar belə fərziyyə irəli sürdülər ki, bir müddətdən bəri bu obyektlərə aid edilən Pluton
Günəş sisteminin doqquzuncu planeti hesab edilsə də onlardan ən böyüyü deyildir və yeni, iri göy
cisminin ortaya çıxmasını gözlərmək olar.
İndiyədək məlum olan 11 belə obyektdən üçü Koyper qurşağının klassik sakinləri ailəsinə
məxsusdur. Bu ailənin üzvləri Günəşdən 42 a.v.-dən 50 a.v.-dək məsafədə yerləşir və onların
orbitləri dairəvi orbitə yaxındırlar. Pluton və onun Xaron peyki də daxil olmaqla Pluton sinfinə
aiddirlər. Onların orbitləri orta eksentrisitetə, 39 a.v. ətrafında yarımoxa və ekliptika müstəvisinə
təxminən 20° meyilliyə malikdirlər. Bu cisimlərin orta hərəkətləri Neptunun orta hərəkəti ilə 2:3
nisbətində ortaq ölçülüdürlər. Orbitləri böyük planetlərin orbitləri ilə kəsişən daha üç göy cismi
səpələnmiş qurşağın obyektlərinə (Scatlered-Belt objects) məxsusdurlar[2]. Yalnız Sedna bu
məskunlaşmalardan heç birinə daxil deyildir. O, hələ ki, Günəş sisteminin xarici oblastında, uzaqda
hərəkət edən yeganə cisimdir.
2003-cü ildə eskimos okean ilahəsinin şərəfinə Sedna adlandırılan qeyri-adi obyektin tapılması
olduqca böyük marağa səbəb oldu. Sedna kəşf olunarkən, o Plutonla müqayisədə üç dəfə uzaqda, 90
a.v. məsafədə yerləşmişdi. Bu Günəş sisteminə daxil olan məlum göy cisimlərindən ən uzaqda
olanıdır. Sedna Günəşə 76 a.v. məsafədə yaxınlaşır və təxminən 900 a.v. (130 mlrd. km)
məsafəyədək uzaqlaşır. O, eksentristeti 0,84 və böyük yarımoxu 480 a.v. olan, olduqca gərilmiş
orbit üzrə hərəkət edir. Sedna perihelidə (76 a.v. məsafədə) 2075-ci ildə olacaqdır. Ekliptika
müstəvisinə orbit meyli təqribən 12° təşkil edir. Günəş ətrafında tam dövrünü Sedna 10500 ilə başa
vurur. O, səpələnmiş qurşaq ailəsinə mənsub ola bilməz, belə ki, bu sinifdən olan cisimlərin
orbitlərinin mənşəyini böyük planetlərin yaratdığı sarsıntılarla izah etmək olar, belə uzaq məsafədə
isə onlar təsir etmir.
Sednanı tapan Kaliforniya texnologiya institutunun əməkdaşı Mayk Braun belə bir fərziyyə irəli
sürdü ki, bu Oort buludunun ilk məlum olan hissəsidir, Günəş sisteminin kənarlarında, ehtimal ki,
doqquz planetin orbitlərindən xaricdə, uzaqda yerləşən komet rezervuarıdır.
Oort buludunun ən yaxın ulduza qədər olan məsafənin yarısında yerləşdiyi qəbul edilir. Ötüb
keçən ulduzun yaratdığı sarsıntı yaxud qalaktik qabarmalar kiçik cisimlərin orbitlərini elə dəyişirlər
ki, onlar Günəş sisteminin daxili oblastına düşərək özlərini kometlər kimi aparırlar.
Əgər Sedna Oort buludunun obyektidirsə, onda o əvvələr fərz edildiyindən təxminən 10 dəfə
yaxın məsafədə yerləşməli idi. Belə gərilmiş orbitdə göy cisminin aşkar olunması astronomları
təəccübləndirdi və onun əmələ gəlməsi haqqında düşünməyə vadar etdi. O qədər böyük
eksentristetli orbit 70 a.v. məsafədə yerləşən, hələ məlum olmayan planetin yaratdığı sarsıntının
nəticəsi ola bilərdi. “Pioner-10 və -11” və “Voyadjer-1 və -2” planetlərarası avtomatik stansiyaları
(PAS) yeni planet aşkar etmədilər, bununla belə, əgər o mövcuddursa, bu oblastda tapılacaq bütün