244
Şəkil 8. Ərzurum Qoşa minarəli mədrəsənin Cənub eyvanının bəzəkləri (Aydın, 2008)
Şəkil 9. Ərzurum Qoşa minarəli mədrəsənin divar bəzəkləri (Aydın,2008)
Mədrəsənin tikintisində işlədilən materiallar. Material və texniki hücrələrin daxili divarları
xaric, bütün quruluş kəsmə daşlardan tikilmişdir. Minarələr isə kərpiclə inşa edilmişdir. Firuzə
rəngli kaşılarla bəzənmişdir. Cənub eyvanının yan divarlarının inşaatında istifadə edilmiş olan
daşlar, quruluşun digər tərəflərindən fərqlidir. Kərpic minarələr də kaşı mozaika texnikası ilə
işlənmişdir. Yivli minarə gövdələrində kərpicdən işıq-kölgədən plastik, çox yaxşı şəkildə istifadə
edilmişdir. Mədrəsənin qalın tutulan divarları içərisində bağlamadan istifadə edilmişdir. Kəsmə daş
vəsaitin kobud sənəti yerdə ikən yonulmaqdadır. Motiv və kompozisiya divara bərkidilmədən yerdə
qurulub daha sonra divara yerləşdirildikdən sonra daşların alışdırılması və incə işi görülmüşdür (13,
s.110). Otaqların daxili divarlarından əlavə bütün quruluş kəsmə daşlarla hörülmüşdür. Mədrəsənin
qalın tutulan divarları içərisində bağlamalardan istifadə edilmişdir. Qübbənin konusvari damı
qəhvəyi qırmızı görünüşlü qənbər daşı olaraq bilinən daş lövhələrlə örtülmüşdür (7, s.14).
ƏDƏBİYYAT
1.
Konyalı İ.H. (1960). Abideleri ve Kitabeleri İle Erzurum Tarihi, İstanbul, 1960
2.
Beygu A. Ş.
Erzurum Tarihi, Anıtları, Kitabeleri, İstanbul, 1936
3.
Karamağaralı H. Erzurumdakı Hatuniye Medresesinin Tarih ve Banisi Hakkında
Mülahazaralar. //Selçuklu Araştırmalar Dergisi: III, 1971
4.
Yurttaş H., Özkan H., Köşklü Z., Tali Ş., Okuyucu D., Geyik G., Kındığılı M., Yolların,
Suların ve Sanatın
Buluştuğu Şehir Erzurum, Ərzurum, 2008
5.
Ünal R. H. Les Monuments İslâmiques Anciens de la Ville d’Erzurum et de sa Region, Paris,
1968
6.
Ünal R.H. (1989). Çifte Minareli Medrese (I.Baskı).Ankara: Kültür Bakanlığı, 1989
245
7.
Zeren E.Ş. Erzurum Çifte Minareli ve Yakutiye Medreselerinin Bazı Çağdaş ve Benzer
Anadolu Yapılarında Ön Yüz Taç Kapı Süslemeleri İle Karşılaştırılması (Yayınlanmamış
Doktura Tezi). Atatürk Üniversitesi, Sanat Tarihi Anabilim Dalı, 1996
8.
Sözen M. Anadolu Medreseleri. İstanbul, 1970
9.
Tuncer O. C. (1986). Anadolu Selçuklu
Mimarisi ve Moğollar, Ankara, 1986
10.
Aslanapa O. Orta Çağın En Eski Yatılı İlim ve Kültür Messeseleri. Ankara, Türk Kültürü,
1963
11.
Bayburtoğlu Z. Anadolu Selçuklu Devri Büyük Pogramlı Yapılarında Ön Yüz Düzeni,
Vakıflar Dergisi , S. XI, Ankara, 1976
12.
Karpuz H. Erzurum’da Türk İslam Yapıları. İstanbul, 1976
13.
Özkan H. XI-XIII. Yüzyılda Anadolu Türk Mimarisinin Oluşumunda Doğu Anadolunun
Rolü Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sanat Tarihi Anabilim Dalı Doktura
Tezi, Erzurum, 2000
ABSTRACT
Chelik Chengiz
Madrasa two minarets of Erzurum
The first medresa samples built by turks in Anatolia belong to the middle period of the XII
century. The word medresa has been used in the meaning of “education hearth ruled with the
traditional methods in Islamic countries”. Being the science hearth the mesresas’ forming and
organizing by the help of state and being the education free with the help
of foundation are the labor
of Saljuks. Being analogues of Nizamiyye medresas (459-1065) begun working in Baghdat by
Saljuks we can also denote the medresas built in the cities of Marv, Herat, Isfahan, Balkh, Basra,
Mosul, Amuli, Tarebistan. First of all in the IV-X centuries the medresas occured in Eastern
territories of Islamic territoies as Bukhara, Nishapur, Khorasan are confered to be spresd to the
other Islamic countries as Baghdat, Syria, Egypt, Tunis and Endulus. But in Anatolia medresas have
been built in different places in XII century for the first time in Saljuks and Beyliks period being
taken as a sample from Syria and Baghdat medresa.
РЕЗЮМЕ
Челик Чингиз
Медресе два минарета Эрзурума
В Анадолу первые медресе, построенное турками, относится к XII веку. Слово
медресе в исламских странах использовалось как учебное заведение, испольняющее
традиционные методы. Будучи очагом науки, медресе, в широком смысле, построены и
организованы со стороны государства и были бесплатными, благодаря Сельджукам.
Начавшая свою деятельность в Багдаде со стророны Сельджуков Низамие медресе (459-
1065), имела подобные медресе, построенные в городах: Марва, Герат, Исфахан, Балх, Басра,
Мосул, Амули, Таберистан. Начало выхода медресе в Исламском мире на Востоке в Бухаре,
в Нишапуре, в Хорасане приходится к IV-X векам. Отсюда медресе распространились в
другие исламские страны как Багдад (Ирак), Сирия, Египет, Тунис и Эндулус. В Анадолу
медресе в первый раз построены во времена Сельджуков и Княжеств и примером для таких
медресе брались Сирийские и Багдадские, которые строились в разных местах.
НДУ-нун Елми Шурасынын 23 sentyabr 2016-cı ил тарихли
гярары иля чапа тювсийя олунмушдур (протокол № 01).
Məqaləni çapa təqdim etdi:
Sənətşünaslıq üzrə fəlsəfə
doktoru, dosent İ.Məhərrəmova