13
РЕЗЮМЕ
Шамхал Мамедов
АРМЯНСКИЙ ФАКТОР В ЮЖНО-КАВКАЗСКОЙ ПОЛИТИКЕ
СОВЕТСКОГО СОЮЗА В СЕРЕДИНЕ XIX ВЕКА
К середине XX века лидеры армянских диаспорных организаций и террористических
партий, а также армянские деятели, представляемые в Советском правительстве, проявили
очередные усилия в области создании “Великой Армении”. Однако их старания по захвату
турецких земель и прикреплению к Армянской ССР Нагорно-Карабахской Автономной
Области Азербайджанской ССР не обвенчались успехом. В результате армянские лидеры
под предлогом размещения репортированных из зарубежных стран армян, рукой сталинского
правительства, подвергли депортации свыше 150-ти азербайджанцев из исторически
азербайджанских земель в Армянской ССР. Большая часть армян также была размещена на
территории Грузинской ССР. А это в свою очередь было доказательством предпочтения
Советским правительством армян на Южном Кавказе. Именно эта политика послужила
причиной трагедий многочисленных народов, нескончаемых этнических конфликтов,
геноцидов и депортаций на территории указанного региона после распада СССР.
NDU-nun Elmi Şurasının 19 oktyabr 2017-cı il tarixli qərarı
ilə çapa
tövsiyyə olunmuşdur. (protokol № 02).
14
NAXÇIVAN DÖVLƏT UNİVERSİTETİ.
ELMİ ƏSƏRLƏR, 2017, № 6 (87)
NAKHCHIVAN STATE UNIVERSITY.
SCIENTIFIC WORKS, 2017, № 6 (87)
НАХЧЫВАНСКИЙ ГОСУДАРСТВЕННЫЙ УНИВЕРСИТЕТ.
НАУЧНЫЕ ТРУДЫ, 2017, № 6 (87)
ELMAN CƏFƏRLİ
Naxçıvan Dövlət Universiteti
ecaferli@mail.ru
UOT: 94
İSPANİYA KRALLIĞI: “MUXTARİYYƏTLƏR DÖVLƏTİ”
Açar sözlər: İspaniya Krallığı, konstitusiya, unitar dövlət, regionlaist dövlət, statut, muxtar
region, Kastiliya, Kataloniya, Basklar ölkəsi, Qalisiya, Araqon, Andalusiya
Keywords: Kingdom of Spain, constitution, unitary state, regionalist state, statute,
autonomous region, Castilla, Catalonia, Basque Country, Galicia, Aragon, Andalusia
Ключевые слова: Королевство Испании, конституция, унитарное государство,
регионалистское государство, статут, автономный регион, Кастилия, Каталония, Страна
Басков, Галиция, Арагон, Андалусия
İspaniya Krallığının özünəməxsus tarixi inkişaf xüsusiyyətlərindən biri onun dövlət
quruluşunun aydın tarixi-regional bölgüyə əsaslanmasıdır. Hər bir region müəyyən tarixi mərhələdə
müstəqil və ya yarımmüstəqil dövlət olmuş, sonradan biri digərinin ardınca İspaniya monarxi-
yasının tərkibinə daxil edilmişdir. Bu tarixi prosesdə Kastiliya açar rolunu oynamışdır, belə ki,
kastiliyalılar özlərini “əsl ispanlar”, dillərini isə “əsl ispan dili” hesab edirlər. Lakin İspaniyada
dövlət tərəfindən rəsmən tanınan və regional səviyyədə qorunan “ispan dilləri” anlayışı mövcuddur.
Kastiliya dili hesab olunmayan dillər isə katalanların (ölkə əhalisinin 16 %-indən çoxu danışır),
qalisiyalılar (6 %-ə yaxın) və baskların (5 %-ə yaxın) danışdığı dillərdir. 1492-ci ildə Rekonkista
hərəkatı qəti qələbə çaldıqdan sonra konfessial baxımdan tamamilə monotərkibli ölkə (katolisizmə
sitayiş edən) təşəkkül tapmışdır. Yeri gəlmişkən, İspaniya dövləti işğalçı müharibələr nəticəsində
deyil, sülalələr arasındakı əlaqələr və nikahlar nəticəsində təşəkkül tapmışdır. Belə ki, Kastiliya
kraliçası İzabella və Araqon kralı II Ferinandın nikahı 1479-cu ildə İspaniya Krallığının təşəkkül
tapmasına səbəb oldu.
XIX əsrin əvvəllərində mərkəzləşdirilmiş unitar dövlət olan İspaniya mərkəzdən təyin
olunan hərbi və mülki hakimlərin idarə etdiyi 52 əyalətə bölünürdü. Sosial-iqtisadi yüksəliş
nəticəsində əsrin sonunda ölkənin şimalında muxtariyyətə nail olmaq cəhdləri başlamışdı. Bu
arzuya ayrı-ayrı regionlarda müxtəlif cür əhəmiyyət verilir, “xalqlar və regionlar” tərəfindən
müxtəlif dərəcələrdə dəstəklənirdi. Muxtariyyət statusunda Kastiliyanın imperiya ambisiyalarından
və vətəndaş müharibələrindən ən çox tarixi, mədəniyyəti və dili daha çox zərər görən regionlar
təkid edirdi. Digər regionlar isə öz potensialını inkişaf etdirməyə ümid edərək özünüidarəetmə
tərəfdarı kimi çıxış edirdi [10, s. 281].
1917-ci ildən sonra ardıcıl böhranlar İspaniyada mərkəzi hakimiyyəti zəiflətdi. Nəticədə
İspaniyanın baş naziri M.P. de Rivera istefa verdi, nüfuzdan düşmüş kral XIII Alfonso Burbon
(1931, 14 aprel) ölkədən qaçdı və İspaniyada ikinci respublika quruldu (1931-1939). 1931-ci il
Konstitusiyası ölkəni tərkibində şəhər və regional muxtariyyətlərin olduğu vahid dövlət (maddə 1-
3), kastiliya dilini ölkənin rəsmi dili elan etdi (maddə 4). Muxtar regionlardan ibarət federasiya
dövlətinin yaradılması qəti qadağan edildi (maddə 13) [9]. Lakin ölkənin qarşısında duran ciddi və
təxirəsalınmaz sosial-iqtisadi problemlər II Respublika hökumətini milli-regional problemlərə ikinci
dərəcəli problemlər kimi baxmağa vadar edirdi. Buna görə də 1930-cu illərdə Kataloniyanın
muxtariyyəti azaldıldı, Basklar ölkəsinin muxtariyyəti isə təxirə salındı [10, s. 228].
1936-1939-cu illərdə İspaniyada vətəndaş müharibəsi nəticəsində sağ qüvvələr qalib gələrək
ikinci respublikaya son qoydular, general Frankonun başçılığı ilə millətçilərin diktaturası (1939-
1975) quruldu. Bu dövr İspaniya tarixində əyalətlərin azadlıqlarının, imtiyaz və səlahiyyətlərinin
tamamilə ləğv edildiyi yeganə mərhələ oldu. Milli azlıqların dili və mədəniyyəti də təzyiqə və