Elmi-kütləvi nəşr
Yüklə 3,27 Mb. Pdf görüntüsü
|
21 mümkünlüyü barədə söyləmışdir) insan Günəş enerjisinin və bəsit kimyəvi qeyri-üzvi maddələrin hesabına bitkilər kimi özünə qida məhsulları sintez edə bilər (“biokimyəvi model”) və o, buna məhkumdur. Bu modelin də çoxlu sayda tənqidçiləri – “insan bitki kimi yaşayış tərzi sürə bilməz”- söyləyərək onu tənqid atəşinə tutdular. Doğrudan da, hər şeydən qabaq, bitkilər fotosintez yolu ilə havanın karbon qazından və sudan özləri üçün lazım olan üzvi birləşmələri (avtotrof üsulla) sintez edə bilirlərsə, insanda təbii olaraq bu cür yaşam tərzi mövcud deyildir. Axı onun havadan istifadə etdiyi qaz karbon qazı deyil, oksigendir ki, bu da zülal əmələ gətirə bilməz. İnsanın özünə zülal əldə etməsi üçün təbii ki, ona heterotrof həyat tərzi gərəkdir ki, bu da bitki və heyvan qida məhsullarından fasiləsiz olaraq istifadə etməsidir. Bu səbəbdən də o, hələki Vernadskinin dili ilə desək, özü-özünə yaşamaq imkanından məhrum, biosferanın quluna çevrilmişdir. Fərziyyələrə görə, ilk insanın yaranma günündən bu vaxta qədər təxminən 70 milyon il keçməsinə baxmayaraq, o hələ də təbiətin (biosferanın) istismarı ilə məşğuldur. İndi Yer üzərində əhalinin sayı 7 milyarda qədərdir və bu rəqəm gündən-günə durmadan artır. Bir yandan ekoloji fəlakətlər, digər tərəfdən isə qida məhsulları qıtlığının son həddə gəlib çatması insanın yırtıcı heyvanlardan fərqli, əqlin mühakiməsinə əsaslanan – alternativ yolla həyat tərzini qurmasını tələb edir. Bu hansı yoldur? Hələ bilmirik. Həddən ziyadə çıxılmaz bir mənzərə yaranmışdır. Lakin hər şeyi zaman yerbəyer edir. Bizlər qlobal kataklizmin astanasında dayansaq da, təbiət bundan ötrü heç bir narahatçılıq keçirmir. O, özünü xilas etmək üçün ən kritik vəziyyətlərdə belə lazımi imkanlar – çıxış yolları əldə edə bilir, buna görə bizdən heç nə soruşmur və buna ehtiyac da duymur. Çünki Ana torpaq – Yer insan əlindən özünün narahatçılığını hiss etdikdə, o, bu problemi çox asanlıqla 22 həll edə bilir – bir anda qlobal bir kataklizmə məruz qalaraq üzərində nə qədər canlı varsa, hamısını məhv edir və yenidən – ibtidaidən (sanki onun üzərində əvvəldən heç bir canlı olmamış kimi) öz fəaliyyətini davam etdirir və beləliklə də özünü fəlakətdən xilas edir. Müasir elmin göstərişləri və fərziyyələri də bunu istisna etmir. Bütün başqa canlılar kimi Yer də canlıdır və bizdən bəlkə milyon dəfə canlıdır{11,179,180}. Onun da digər bioloji varlıqlar kimi zaman keçdikcə həm “fenotipi” və həm də “genotipi” dəyişir, təkamül edir. Həm də bu dəyişməyə əsas səbəblərdən biri insan faktorudur ki, özü də dərk etmədən prosesi sürətləndirir. Son vaxtlar planetdə tez-tez baş verən təbii tektonik hadisələr (zəlzələlər, vulkanlar, torpaq sürüşmələri), daşqınlar, yanğınlar, sunamilər və digər hadisələr Yerin insanlara ciddi şəkildə böyük kataklizmdən – SOS həyəcan siqnalından xəbər verir. Heç bir mistik təfərrüata uymadan söyləyə bilərik ki, Yerin özü də insafsız deyildir, nə qədər ki, o bizi bu vaxta qədər öz üzərində bəsləyib yaşatmışdırsa, yenə də lazımi anlarda kömək əlini bizdən əsirgəməyəcəkdir və özünə münasib, ona uyuşan insan fərdlərini qoruyub saxlayacaqdır. Bu mövzu ilə əlaqədar, son vaxtlar planetdə alimlərin təbirincə desək, yeni insan irqi və ya növləri – “Günəşiyeyənlər” yetişməkdədir və onların sayı hal-hazırda minlərlədir. Bu insanların özlərinin söylədikləri kimi, heç bir qida məhsulu qəbul etmədən, kosmik enerji ilə - “kosmik ruhla” və Günəşlə qidalanırlar, yəni biosferaya heç bir xələl gətirmədən, adi bitkilər kimi həyat tərzi sürürlər. Bəli, bir çox elm adamlarına bu nonsens görünə bilər. Amma fakt faktlığında qalır. Bizim unikal və dərkolunmaz saydığımız bu insanlar üzərində aparılan uzunmüddətli elmi araşdırmalar, müayinələr hələki son bir nəticə verməmişdir və təəssüf ki, hələ bu, bir sirr olaraq qalır. 23 Müasir elmin nəaliyyətlərini danmaq insafsızlıq olardı. İndi kosmos əsri, elektronika dövrüdür. Amma təbiətin saysız-hesabsız, ağlagəlməz dərəcədə möcüzələri vardır ki, insan bunları qavramaqda və fəlakət gətirən hadisələrin qarşısını almaqda acizdir. Hətta bizə ən primitiv görünən və addımbaşı rastlaşdığımız fenomen xüsusiyyətlərə malik proseslər vardır ki, onları dərk edə bilmirik, məsələn, Yerin və ya başqa planetlərin cazibə qüvvəsi, maqnit sahəsi və s. Nədir cazibə, nədir maqnit? Elmi göstərişlərə görə cazibəni yaradan qravitonlardır, bəs bu qraviton dediyimiz substansiyanın özü nədir, elektrondurmu, pozitrondurmu, axı nədir? Bilmirik. Eləcə də maqnit selinin özü nədir? Yenə də susuruq. Kainat hüdudsuz, sonsuzdursa, deməli onu öyrənən elmin yolu da hüdudsuzdur, sonsuzdur. Bizim bu vaxta qədər bildiklərimiz bilmədiklərimizin milyonda birini də təşkil etmir. Buna görə də müasir elmin ümdə vəzifələrindən biri də bu olmalıdır ki, heç bir kənar təfərrüatlara uymadan, paranormal hadisələrin öyrənilməsinə istiqamət götürsün, qorxmasın, çaşmasın, sübuta yetirməyə çalışsın. O alimlər alicənab sayılırlar ki, onların dilində “bu ola bilməz” anlayışı yoxdur, əksinə, onlar: “tədqiq etməyə çalışarıq, müəyyən nəticəyə gəldikdən sonra sözümüzü deyərik” ifadəsini işlədirlər. Günəşiyeyənlərin öyrənilməsi prosesinə çoxlu sayda elm adamları skeptik yanaşırlar, halbuki onların əlində qaranlıqda közərən çıraq kimi tədqiqat obyekti vardır, həm də bu obyekt insanın özüdür. Allahın yaratdığı varlıqlar içərisində insandan mürəkkəb quruluşa malik bəlkə də ikinci bir qurğu yoxdur. Biz hələ özümüz özümüzü tam öyrənib başa çıxmamışıqsa, niyə başqa məkanlarda tədqiqat obyektləri arayırıq? Biz bizi əhatə edən bütün varlıqlarla yanaşı kosmosda yaşayırıq. Kosmik fəza isə tükənməz enerji ilə doludur və bu enerjidən bütün substansiyalar – planetlər, asteroidlər, bitkilər, heyvanlar, quşlar, insanlar və s. istifadə Yüklə 3,27 Mb. Dostları ilə paylaş:
|