I
FƏSİL
REGİONLARIN SOSİAL-İQTİSADİ İNKİŞAFI:
İQTİSADİ-EKOLOJİ VƏ COĞRAFİ YANAŞMANIN
NƏZƏRİ - METODOLOJİ ƏSASLARI
1.1.
iqtisadi-ekoloji elmi mənbələrdə konsepsiya meylləri
C
' əmiyyətin “məkan-zaman” kontekstində dayanaqlı inkişafı
evolyusion proseslərin əsasını təşkil edir.
Elmi-texniki tərəq-
qinin inkişafı ilə əlaqədar olaraq cəmiyyətlə təbiətin qarşılıqlı təsiri
mürəkkəbləşərək mühüm problemlər yaratmışdır. Lakin son 30 ildə
cəmiyyətlə təbiətin qarşılıqlı münasibətlərində keyfiyyətcə yeni də-
yişikliklər meydana çıxmışdır. İlk növbədə məlum olmuşdur ki,
mövcud təbiətdən istifadə prinsipləri və təbiətin
mühafizəsi təcrübəsi
özünü bir 0 qədər doğrultmur. Daha doğrusu uzun illərdən bəri cə-
miyyətin təbiətə təsiri nəticəsində ətraf mühitdə
kəskin dəyişikliklər
baş verir. Bu da bəşəriyyətin qarşısında yeni ekoloji problemləri
qoyur. Ətraf mühitin çirklənməsi dünyanın
bəzi regionlannda xam-
malın, enerji ehtiyatlannın, içməli suyun və ərzağın çatışmamazhğı,
müxtəlif elmi dairələrdə, bir çox dövlətlərin hökumət orqanlannda,
milli və beynəlxalq ictimai-siyasi təşkilatlarda
müxtəlif müzakirələrə
və mübahisələrə səbəb olmuşdur. Ekologiyanın nəzəri-mənəvi mə-
sələləri müasir dövrün ideoloji mübarizə axanna və beynəlxalq
münasibətlərin aktual problemlərinə çevrilmişdir.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, çoxu indiyə qədər “ekologiya”
termininə, bioloji mənşəli olduğuna görə ehtiyatla yanaşırdılar. Çünki
biologiyada ekologiya - biologiyanın orqanizmlərlə mühitin qarşılıqlı
münasibətlərindən bəhs edən şöbəsidir. Bu termini ilk dəfə alman bioloqu
E.Hekkel 1866-cı ildə özünün “Orqanizmlərin ümumi morfologiyası”
kitabında işlətmişdir. O, ekologiyanı fiziologiyanın bir hissəsi kimi başa
düşür, təbiətin iqtisadiyyatı haqqında elm kimi izah edirdi *. Həmçinin
tədqiqatçılarm “ekologiya” termininə ehtiyatla yanaşmasının bir səbəbi də
onun heç
də həmişə özünü doğrultmayan
* В.Деткин. Беседы об экология. M.1979, стр. 17-18.
8
Müasir dövrdə ətraf təbii mühitlə əlaqədar bu və ya digər səviyyədə ən
müxtəlif problemlər üzrə geniş tədqiqat işləri aparılır. Onların həll
edilməsinə ayrı-ayrı elmlər müxtəlif tərəfdən yanaşır. Bu elmlərdən fiziki,
iqtisadi və sosial coğrafiya, iqtisadiyyat, o cümlədən təbiətdən istifadənin
iqtisadiyyatı, fəlsəfə, hüquq və sairi göstərmək olar.
Lakin bunlarla yanaşı məqsədimiz müasir təbiətdən istifadə
probleminin həllinin əsaslandırılmasının ümumi iqtisadi-ekoloji
konsepsiyalarının hazırlanmasında iqtisadi və sosial coğrafi tədqiqatların
əhəmiyyətli rol oynadığını göstərməkdir. Vaxtilə görkəmli iqtisadi
coğrafiyaşünas alim N.N.Baranski öz dövründə cəmiyyət və ətraf təbii
mühit arasında qarşılıqlı təsirin optimallaşdırılması məsələlərinin həllində
iqtisadi-coğrafıyaçıların fəal iştirakının zəruriliyinə xüsusi qiymət verirdi.:
“Təbii mühitin məkan fərqlərinin, təsərrüfatın istehsal istiqamətlərinin
ərazi fərqlərinə təsirinin tədqiqi iqtisadi coğrafiyanın əsas məsələsidir”
[100].
Bununla əlaqədar iqtisadi-coğrafi tədqiqatların effektivliyi, mühüm
dərəcədə o işlərdən asılı olacaq ki, bir o qədər onlar təbii mühitin
elementlərini səciyyələndirən məlumatlara, fiziki coğrafi tədqiqatların
nəticələrinə istinad edəcəkdir. Müasir dövrdə istehsalın inkişafı və
yerləşməsi sahəsində ekoloji yanaşmanın geniş tətbiqində landşaft - ekoloji
tədqiqatları və işləri əlaqələndirən o “körpüdə” məhz iqtisadi və sosial
coğrafiya dura bilər. Göründüyü kimi hazırda iqtisadi və sosial coğrafiyada
yeni istiqamət - iqtisadi- ekoloji coğrafiya kimi yeni bir elm sahəsi
formalaşır. Bu elm sahəsi istehsalın ərazi təşkilində mövcud təbii
potensialın səmərəli istifadəsini, təkrar istehsalı və ətraf mühitin mühafizəsi
prosesində sosial-iqtisadi inkişafın istiqamətlərini özündə əks etdirir.
Coğrafiya elmləri içərisində yaranan “iqtisadi-ekoloji coğra- fıya”yeni
elmi istiqamətdir, həm nəzəri, həm də praktiki əhəmiyyəti vardır. O,
cəmiyyət və təhii mühitin qarşılıqlı təsirinin əsas formasıdır,
istehsal, əhali
və ətraf mühit arasında çoxtərəfli əlaqələri müəyyən edir. İqtisadi-ekoloji
coğrafiya hər şeydən əvvəl iqtisadi və sosial coğrafiya elmidir. O, təbii
mühitin mühafizəsi
10