A nar Həsənli
səviyyəsi burada kifayət qədər çox sayda spesifik komponentlər
doğurmuşdur. Məhz həmin komponentlər Bakını uzun müddət
Azərbaycanın digər bölgələrindən fərqləndirən etnomədəni mühiti
yaratmışdır. Buraya sırf Bakı üçün xarakterik olan adətlərdən tutmuş,
yeni yaranan beynəlmiləl ənənələrədək müxtəlif mədəni-məişət
elementləri daxildir. Ancaq bu amillər etnomədəni ziddiyyətlər
yaratmır. Bunlar müasir həyat tərzinin sosio-mədəni xüsusiyyətləridir.
Adətlər və ənənələr şəhər həyat tərzində xüsusi mövqeyə malikdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, adətlər və ənənələr eyni funksiyanı daşımırlar
və onların fərqli cəhətləri vardır. Adətlər ictimai həyatın müəyyən
sferasında, başlıca olaraq məişət davranışının tarixən meydana gəlmiş,
nəsildən-nəslə keçən, hamılıqla qəbul edilən və ictimai şüurun ancaq
müəyyən formalarında təcəssüm edən sadə qaydalarıdır. Ənənələr isə
tarixən əmələ gəlmiş, nisbi sabit hərəkətlərin yaşayış tərzi və onun
doğurduğu mənəvi, siyasi və estetik idealların və münasibətlərin,
maddi və mənəvi sərvətlərin, onların inikası olan adətlərin, davranış
normaları və yaşayış qaydalarının, sosial-tarixi təcrübənin
məcmusudur. YUNESKO-nun 2005-ci ildə qəbul edilmiş və
Azərbaycan Respublikası tərəfindən 2009-cu ildə ratifikasiya edilmiş
“Mədəni Öziinüifadə Müxtəlifliyinin Qorunması və Təşviqinə dair
Konvensiya” çərçivəsində Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi tərəfindən
“Mədəni müxtəlifliyimiz mədəni vəhdətimizdir” layihəsi həyata
keçirilməkdədir. Layihə çərçivəsində ölkə ərazisində milli azlıqların
və yerli xalqların sıx yaşadığı regionlarda “Milli-mədəni həmrəylik”
mövzusunda seminarların keçirilməsi, ölkənin mədəni həyatına
inteqrasiya məqsədilə regionlarda olan mədəniyyət xadimləri, xüsusi
mədəni özünüifadəyə və istedada malik olan subyektlər üçün
treninqlərin təşkili, mədəniyyətlərarası dialoqun vəziyyətinə dair
tədqiqat işinin aparılması, ölkənin mədəni rəngarəngliyini əks etdirən
buklet və broşuriarın nəşredilməsi, sərgilər, konsertlər, müsabiqələr və
s. tədbirlərin keçirilməsi planlaşdırılır.
Müasir dövrdə ictimai şüurda belə bir fikir hökm sürür ki,
adətlərimiz tədricən aradan çıxmaqdadır. Uzun müddət siyasi
-
40
-
Müasir şəraitdə Azərbaycanda dini-madam dayarlarm inkişaf xüsusiyyətləri
müstəqilliyini itirmiş və daim yad mədəniyyətlərin təsirinə məruz
qalan Azərbaycan üçün bu fikir həmişə gündəmdə olmuşdur. Belə ki,
Sovet dövründə milli mədəniyyətlərin inkişafına lazımi diqqət
yetirilmirdi. «Ümumi sovet mədəniyyəti», «Sovet xalqı» yaratmaq
ideyaları tam gücü ilə həyata keçirilərkən ilk növbədə şəhərlərdə milli
dəyərlərin, adətlərin və ənənələrin itirilməsi təhlükəsi daha çox
yaranırdı. Lakin SSRİ-nin dağılması ərəfəsində aparılan etnososioloji
tədqiqatlar göstərir ki, şəhərli azərbaycanlılar arasında mədəniyyətdə
hər hansı milli xüsusiyyətlərini itirmə müəyyən olunmamışdır.
Sonrakı ictimai-siyasi proseslər də həmin tendensiyanın doğruluğunu
təsdiq etdi. Bakıdan başlayan milli-azadlıq hərəkatı xalqın milli
özünüdərkini, adət-ənənələri möhkomləndirməsini daha da
sürətləndirdi. Müstəqillik illərində milli dəyərlərə qayıdışla paralel
dünyəviləşmə və liberallaşma üzərində ayaq açan qloballaşma və
şəhər əhalisinin həyat tərzi və məişətində, adət və ənənələrində
birlikdə əks olunmağa başladı. İstər mərasimlərin (toy, nişan, ad
günü, yas və dəfn) və bayramların qeyd olunmasında, istər davranış
və əxlaq adətlərində, istərsə də digər milli adətlərdə yeni forma və
məzmun hiss olunmaqdadır.
Azərbaycanlıların qədim adətlərindən olan bayramkeçirmə
adətləri müasir dövrdə də davam etməkdədir. Azərbaycanda
mədəniyyətlə bağlı məsələlərə kifayət qədər vəsait xərclənib, bütün
tarixi binalar, muzeylər bərpa olunub. [30] Buraya milli bayramlar,
dini bayramlar və dövlət bayramları daxildir. Qədim bayramlar müasir
dövrdə müəyyən forma dəyişikliyinə məruz qalsa da öz məzmun və
mahiyyətini saxlamaqdadır. Belə bayramlardan birincisi Novruz
bayramıdır. Novruz bayramı mütərəqqi bəşəri-milli adət-ənənələrin,
ən yaxşı humanist sosial-mənəvi münasibətlərin məzmununu,
keyfiyyətlərini özündə təcəssüm etdirən xalq mərasimlərindən biridir.
Bu bayram sovet dövründə dövlət səviyyəsində müəyyən qadağalarla
üzləşsə də xalq tərəfindən daim qeyd olunmuşdur. 1990-cı il mart
ayının 13-də Azərbaycan Respublikası Ali Sovetinin Rəyasət
heyətinin qərarı ilə Azərbaycan xalqının milli ənənəsi - Novruz
-41
-
Atıar Hasanli
bayramı bərpa olundu və hər il martın 21-i qcyri-iş günü elan edildi.
Hazırda bu bayram dörd gün qeyd olunur.
Bununla yanaşı «Santa-Klaus», «Mikki-Maus» və digərləri
müasir dövrdə Bakının yeni ilinin təzə personajlarına çevrilib. Eyni
zamanda Sovet dövründə geniş yayılmış yeni il bayramında «Şaxta
baba» və «Qar qızı»da sevilməkdədir. Bu proses kütləvi Qərb
mədəniyyətinin və bəşəri dəyərlərin təsiri altında gedir və aydın
izlənilməkdədir. Müsəlmanlar arasında ауп-ауп şəxslər tərəfindən
belə hallara qarşı çıxanlar da olur. Belə ki, Tacikistanın Düşənbə
şəhərində bir qrup insan tərəfindən məhz Santa-Klaus geyimində
olduğuna görə bir nəfərə hücum edərək, “Sən kafirsən” qışqıraraq
onu bıçaqlay ıblar. Hadisədən bir gün əvvəl - 2012-ci il in dekabrın 30-
da Üləma Şurasının başçısı Saidmukarram Abdukodirzoda bəyan
etmişdi ki, Yeni il ərəfəsində yolka bəzədilməsi, onun ətrafında
əylənib rəqs edilməsi tacik mədəniyyətinə uyğun deyil, həm də İslam
qanunlarına qarşıdır. Buna baxmayaraq, Tacikistanda Yeni ilin gəlişi
rəsmi şəkildə qeyd edilir [143]. Azərbaycanda ara-sıra bəzi din
xadimləri müxtəlif bayramların qeyd olunması əleyhinə bir sıra
münasibətlər bildirsələr də, istər dini, istərsə də qərbdən gələn
bayramlara azərbaycan xalqı hər zaman tolerant münasibət göstərir.
Müstəqillik illərində xalqımızın keçirdiyi bayramlar sırasında
dini bayramlar mühüm yer tutmaqdadır. Bu bayramlardan ikisi
-Ramazan bayramı və Qurban bayramı yüz illərdir ki, xalqımız
tərəfindən qeyd olunur. Məlumdur ki, sovet dövründə dini bayramlar
rəsmən qeyd olunmurdu və hətta onların keçirilməsinə əngəllər
yaradılırdı. Müasir dövrdə isə vicdan azadlığının mövcudluğu
şəraitində hər bir vətəndaş mənsub olduğu dini bayramlarını sərbəst
şəkildə keçirə bilir. Əhalisinin əksəriyyəti müsəlmanlardan ibarət
olan Bakıda Ramazan (Orucluq) və Qurban bayramları xüsusi əhval-
ruhiyyə və təntənə ilə qeyd olunur. Ramazan bayramı Hicri-Qəməri
təqviminin Ramazan ayının sonuncu günü keçirilir. Əvvəldə qeyd
olunduğu kimi şəhər əhalisinin təxminən üçdə biri oruc tutur və
deməli bu bayramı da yüksək əhval-ruhiyyə ilə keçirir. Bir ay
Muasır şarımda Azarbaycanda dini-mədani dayarbrin inkişaf xüsusiyyatlari
müddətində öz iradəsinə qalib gələrək, doyunca qidalana
bilməyənlərin hisslərini yaşayan həmin insanlar bu müddət ərzində
nəinki təkcə yeməyini məhdudlaşdtrır, eyni zamanda gözü, qulağı və
dili ilə oruc tutur. İslam dinində ramazan ayında mənəviyyatsız
mənzərəyə baxmaq, lazımsız fikirlərə diqqət yetirmək və onlara
qulaq asmaq, kimisə acılamaq, təhqir etmək orucu pozan hal kimi
qeyd olunur. Bu dinin ən humanist dəyərlərindən biri də orucun ancaq
sağlam insanlar tərəfindən yerinə yetirilməsinin buyurulmasıdır.
Xəstə, ağır tibbi əməliyyatlardan çıxmış, çətin vəziyyətdə yaşayan
insanlar oruc tutmaqdan azad edilir.
Ramazan bayramı müxtəlif xeyriyyə tədbirləri, əlillərə,
kimsəsizlərə, kasıblara yardımlar verməklə fərqlənir. Dindarlar bir-
birinə qonaq gedir, bayramlaşır. Ramazan ayında «İftar süfrəsi»
açmaq şəhərdə getdikcə genişlənir.
Orucluğun xeyriyyəçilik və sosial-ədalət kimi mənəvi dəyərləri
bu bayramdan 70 gün sonra keçirilən qurbanlıq ayini və Qurban
bayramı vasitəsilə daha da zənginləşdirir və tamamlanır. İmkanı olan
əhali dini ayinləri icra edib-etməməsindən asılı olmayaraq qurban
kəsir və onun müəyyən hissəsini öz yaxınlarına paylayırlar. Son
dövrlərdə dövlət və ictimai təşkilatlar səviyyəsində kütləvi
qurbankəsmə mərasimləri keçirilir və əldə olunmuş ət imkansız
ailələrə və məcburi köçkünlərə paylanır.
Müasir dövrdə yuxanda adı çəkilən mərasimlər və bayramlardan
başqa yeni yaranmış və ya Bakıda ənənəyə çevrilməkdə olan digər
mərasim və tədbirlərə də rast gəlinir.
Xalqın ailə-məişət, adət və ənənələri, əxlaq və davranış normalan
yüz illər ərzində formalaşmışdır və onun həyat tərzində əks olunmuşdur.
Lakin ictimai-siyasi quruluşlar bir-birini əvəz etdikcə xalqın həyat
tərzində də müəyyən dəyişikliklər meydana çıxır, yeni adət-ənənələr
formalaşır. Müasir adət və ənənələrin yaranması, mənşəyi və inkişaf
etdirilməsi çox halda kütlələrin yaradıcılıq fəallığı ilə bağlıdır, onlann
özləri tərəfindən formalaşdınlır. Müasir dövrdə kütləvi mədəniyyətin
geniş təsiri bu fəallığı müəyyən qədər azaldır. İnsanlar yeniliklər
-
43
-