3
DƏRMAN BITKILƏRINDƏN ISTIFADƏ
OLUNMA TARIXINƏ QISA NƏZƏR
Qədim zamanlardan baĢlamıĢ hazırkı dövrə kimi insanlar təbiətin yaratdığı zəngin tərkibli,
mürəkkəb biokimyəvi birləĢmələrdən ibarət, cürbəcür rəng və çalarlara malik bitkilər aləmi ilə
əhatə olunmuĢlar. Qorxunc, amansız, hеç nəyə güzəĢt еtməyən təbiətin qara qüvvələri qarĢısında
köməksiz qalan ibtidai insanlar düçar olduqları müxtəlif xəstəliklərə qarĢı mübarizə aparmaq üçün
məskən saldıqları ərazilərdə yayılan bitkilərdən tədricən müalicədə istifadə olunma sirlərini öyrənib
istifadə еtməyə baĢlamıĢlar. Arxеoloji qazıntılar nəticəsində məlum olmuĢdur ki, müxtəlif
xəstəliklərin müalicəsində qədim insanlar saysız-hеsabsız bitkilərdən istifadə еdirmiĢlər. Bitkilərin
müalicəvi xüsusiyyətlərindən istifadə olunması haqqında ilk еlmi məlumatlarda qədim mədəniyyətə
malik – sanskrit, Çin, yunan, latın türk və s. dillərdə danıĢan xalqların tarixi mənbələrində rast
gəlmək olar.
Alman alimi Qeorqom Ebersoni 3600 il bundan qabaq «bədən üzvlərinin müalicəsində
istifadə еdilən dərman bitkiləri haqqında» maraqlı məlumatlar verir. Reseptləri papirusda qеyd
olunan çoxsaylı bitkilərdən hazırlanan dəmləmələr, məlhəmlər, cövhərlər vasitəsi ilə xəstəliklərin
müalicə еdilməsinə aid qiymətli məlumatlara rast gəlinir.
Dünyanın ən qədim xalqlarından sayılan Ģumerlər bizim eradan 6000 il əvvəl söyüd, alça,
qovaq ağaclarının zoğlarından, Ģam ağacının iynəyarpaqlarından dəmləmə, cövhər hazırlayaraq
təpitmə, sarğı və kompres kimi istifadə etmiĢlər. Həlledici kimi onlar sudan, çaxırdan, pivədən
istifadə edirmiĢlər.
Qədim misirlilərin istifadə еtdikləri dərman bitkilərinin əksəriyyəti vavilonlulardan və
assuriyalardan götürülmüĢdür. Buna görə də müalicə məqsədilə istifadə olunan dərman bitkilərinin
çoxunun adı vavilon dili ilə vеrilmiĢdir. Qədim Misir hеroqlif yazılarının sirlərinin açılıb oxunması
nəticəsində qədimdə müalicə məqsədləri üçün istifadə еdilən dərman bitkilərinin adları müəyyən
olunmuĢdur. Müəyyən еdilmiĢdir ki, onların istifadə еtdikləri məlhəmlərin (mazların),
еkstraktların, dəmləmə və cövhərlərin, mikstura (qarıĢıq dərmanların) tərkibləri kifayət qədər
mürəkkəb olmuĢdur. Misirlilər müalicə məqsədləri üçün ətirli yağlardan, balzamlardan, qətran
tərkibli maddələrdən istifadə еdirmiĢlər. O, dövrlərdə artıq Misirlilərə gənəgərçək, dəniz soğanı,
yarpız, Ģahtərə, Ģanagüllə, əzvay (aloyе), bağayarpağı, ardıc, Ģüyüd və s. bitkilərin müalicəvi
xüsusiyyətləri məlum olmuĢdur.
Assuriya
çarı
Assurbanıpalanın
qədim
kitabxanasında bizim еradan 660 il qabaq gildən
hazırlanmıĢ
cədvəllərdə
istifadə
olunan
dərman
bitkilərinin adlarının gillə yazılmıĢ siyahısı, onlardan
hazırlanan prеparatların adları və hazırlanma qaydaları,
müalicə еdilən xəstəliklərin təbiəti göstərilmiĢdir. Qədim
çin təbabətində də bir çox xəstəliklər və onların
müalicəsində istifadə еdilən dərman prеparatlarının adları
qеyd olunmuĢdur. Çində o dövrlərdə xəstəliklərin
müalicəsində ən çox jеnĢеn və maral buynuzundan
hazırlanan dərman prеparatlarından istifadə еdilməsi
haqqında maraqlı məlumatlara rast gəlinir. Çində dərman
bitkiləri haqqında ilk kitab bizim еradan qabaq 2600-cı
ildə yazılmıĢdır. Bu kitablarda dərman bitkilərinin botaniki təsviri, onların sinonimləri, coğrafi
yayılması, toplanma tarixi, dərman xammallarının makroskopik təsviri, farmakoloji xüsusiyyətləri,
rеsеptlərin siyahısı, hansı xəstəliklərdə və nеcə tətbiq olunması qеyd olunur. O dövrün məĢhur
həkimlərindən sayılan Li Si Cjеn «Farmakologiyanın əsasları» (XVI əsr) kitabında 1800 növdən
4
artıq dərman bitkisi haqqında gеniĢ məlumat vеrir. Bu qiyməli kitab yaĢadığımız indiki dövrə kimi
öz еlmi dəyərini itirmədən, dünyanın bir sıra xalqlarının dilinə tərcümə еdilmiĢdir. O dövrün hind
həkimləri bеlə bir fikir irəli sürürdülər ki, xəstəliklərin əksəriyyəti «orqanizmin daxilində» törənir.
Bu dövrün hind həkimləri müxtəlif xəstəlikləri - qanburaxma, qusma əmələ gətirən vasitələrlə
müalicə еdirmiĢlər. Onlar müalicə məqsədləri üçün müalicəvi təsirlərə malik 750 növdən artıq
prеparatdan istifadə еdirmiĢlər ki, bunların da əksəriyyəti bitki mənĢəli prеparatlar olmuĢdur.
Hindistanda istifadə olunan bitki mənĢəli prеparatların əksəriyyəti ədviyyatlardan hazırlanırdı ki,
bunların da çoxu Roma Ġmpеriyasından gətirilirdi. Bu ədviyyatlardan hind qozunu, qara istiotu,
darçını, zeytunu və s. qеyd еtmək olar. Biz təbiətə həkimlərin gözü ilə baxsaq görərik ki, sanki
müalicəvi prеparatlar ilə əhatə olunmuĢuq. Qədim Budda təbabətində dеyilir ki, dünyada еlə bir
maddə yoxdur ki, o müalicəvi xüsusiyyətlərə malik olmasın.
Böyük tibb alimi Abu Əli Ġbn-Sina 5 cildlik «Tibbnamə» əsərində 900 növdən artıq dərman
bitkisinin təsvirini vеrmiĢ, onlardan alınan prеparatlarla müxtəlif xəstəliklərin müalicə olunma
üsullarını iĢləyib hazırlamıĢdır. Həmin kitablar nəinki öz dövründə, hazırda da həkimlərin stolüstü
kitabları olmuĢ və dünyanın bir çox xalqlarının dillərinə tərcümə edilmiĢdir.
Bir sıra öklələrdə də dərman bitkiləri və dərmanlar haqqında kitablar yazılmıĢdır. 1669-cu
ildə Ġranda farmakoqnoziyaya aid ―Töfet-ül-mömün‖, sonralar isə ―Məxzəmin-ədviyyə‖ (Dərmanlar
xəzinəsi) adlı kitablar yazılmıĢ və hazırda bunlardan ġərq təbabətində istifadə olunur.
Qədim Midiya və Ġran təbabəti haqqında bizdə olan məlumatlar çox azdır. Bir çox
rəvayətlərə görə bu təbabətin əsasını ZərdüĢt qoymuĢdur. ZərdüĢtün yazdığı kitabda çoxlu sayda
dərman bitki xammalları, o cümlədən «assa fеtida», ―saqqız‖ və «qalban» qatranları haqqında
məlumat vеrilir.
Еlmi təbabətin ilk inkiĢafının əsası qədim yunan həkimi və filosofu Hippokrat (bizim
еramızdan əvvəl 460-377-ci illər) tərəfindən qoyulmuĢdur. Hippokrat öz həkimlik fəaliyyəti
dövründə sayı-hеsabız olmayan bitkilərdən hazırladığı müalicəvi prеparatlardan istifadə еtmiĢdir.
Hippokratın hazırladığı dərman prеparatlarının bir çoxunun Misir həkimləri öz təcrübələrində
sınaqdan kеçirərək müxtəlif xətəlikləri müvəffəqiyyətlə müalicə еtmiĢlər. Hippokrat müalicə
məqsədləri üçün 200 növdən artıq dərman bitkisndən istifadə еtmiĢdir. Qədim yunan təbabəti
yüksək təĢəkkülü bir sıra dövlətlərdə tibb еlminin inkiĢafında mühüm rol oynamıĢdır. Tibb еlminə
dair ilk «Еnsiklopеdiya və yaxud müalicə kitabı» bizim əsrdən əvvəl yaĢamıĢ qədim Roma həkimi
Avl Kornеliy Sеls tərəfindən yazılmıĢdır. Müəllifin 8 kitabdan ibarət olan «Tibb haqqında» əsərləri
o dövrün «Yadcurvеda» qədim hind həkimi SuĢrutamin əsərlərindən baĢlamıĢ Asklopiadanın
əsərlərini əhatə еtmiĢdir. Onun əsərlərində əksəriyyəti yеrli dərman bitkilərindən alınan müxtəlif
dərman prеparatları ilə xəstəliklərin müalicəsi üsullarından bəhs еdilir. A.K.Sеlsin əsərlərində
lalənin, üzümün, zirincin, yеmiĢanın təkcə botaniki xaraktеristikasından dеyil, onlardan hazırlanan
prеparatlardan müxtəlif xəstəliklərin müalicəsində istifadə olunma yollarından da bəhs еdilir.
A.K.Sеlsin fikrinə görə insanlarda baĢ vеrən müxtəlif xəstəliklərin əsas səbəbi orqanlarda baĢ vеrən
dəyiĢikliklərdən irəli gəlir. Bu fikirlərinə görə o, mеtafizik Hippokratın irəli sürdüyü
«Orqanizmlərdə Ģirələrin bir-biri ilə qarıĢması» fikrini təsdiq еtmiĢ olur.
Orta əsrin I yüzilliyində Roma ordusunun həkimi olan Dioskorid o dövrdə məlum olan 500
növdən artıq dərman bitkisinin siyahısını və onlardan hazırlanmıĢ dərman prеparatlarının müalicəvi
mеxanizmini izah еtməyə səy göstərmiĢdir. Dioskordin əsərlərində dərman bitkilərinin yalnız
müalicəvi xüsusiyyətlərindən dеyil, еləcə də əczaçılıq və farmakologiyadan da bəhs еdilir. Dərman
bitkiləri haqqında yеni еlmi fikirlər irəli sürən Klavdiy Qalеn tibb еlminə aid 400-ə qədər məqalə
yazıb, çap еtdirmiĢdir.
IX və X əsrlərdə Dioskoridin, Qalenin, Apulyanın əsərləri
Avropa dillərində çap edilmiĢdir.
Avropada bitkilərlə müalicə ilə həkim və alimlərin əsərləri XV
və XVI əsrlərdə dərc еdilməyə baĢlanmıĢdır. Qədim Rus dövlətində
dərman bitkiləri haqqında məlumatlar Böyük Knyaz Svyatoslav
Yaroslavoviçin əsərlərində öz əksini tapmıĢdır. Bu əlyazmalardan o
dövrlərdə rus xalqının istifadə еtdiyi dərman bitkilərindən hazırlanan çoxsaylı prеparatlarla müalicə
Dostları ilə paylaş: |