Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org * * * geyərək dilləndi və qonşu otaqdan bir binokl gətirib Qasımlıya verdi. Dördü də həyətə düşdü. Yunusov darvazanı taybatay açdı. Onlar Nemətin dünəndən həyətə salınmış maşınına minib həyətdən çıxdılar. - Mehmanxanaya sür! - deyə Qasımlı qısaca göstəriş verdi. Sonra isə əlavə etdi: - Maşını mehmanxananın yan tərəfində saxla. Onlar maşından düşən kimi mehmanxanaya girdilər. Qasımlının yoldaşları buraya nə üçün gəldiklərini anlaya bilmirdilər. Soruşub öyrənməyə isə imkan yox idi. Birinci mərtəbədə onları 50-55 yaşlı kök bir kişi qarşıladı. Kişi mayorla kapitanı tanıyıb salamladı: - Xoş gəlmisiniz! - Siz burada nə işləyirsiz? - Qasımlı soruşdu. - Nəzarətçiyəm. - Müdir haradadır? - Bakıya gedib. Bu gün olmayacaq. - Mehmanxanada sizdən başqa kim var? - Heç kim... - Düzünü deyin. - Qasımlı çox sakit danışırdı. - Heç kim deyəndə ki... - kişi Yunusova ötəri nəzər salıb üzünü yenə Qasımlıya tutdu. - Qurban adında bir işçimiz var. Yuxanda, doqquzuncu mərtəbədədir. Arvadı da bizdə xadimə işləyir. Hərdən aralan soyuyanda Qurban gecəni də burada qalır. Bu gecə də burada yatıb. Mehmanxanada başqa heç kəs yoxdur. Rayon yeridir də. İndi kimdir gəlib mehmanxanada yer tutan. Bizdə hərdən yayda adam olur. - Onun qaldığı otağa divar qonşusu olan otağın açannı verin! Cəld olun! Nəzarətçi tələb olunan açan gətirib dinməzcə Qasımlıya verdi. O, özünü itirib təəccüblə gah mayor Yunusova, gah da tanımadığı şlyapalı kişiyə baxırdı. Qasımlı onu kapitan Səfərova göstərib: - Bu kişini yanınızdan buraxmayın. Mehmanxanaya kim gəlsə, onu da tutub saxlayın. - dedi və Yunusovla Nemətə başı ilə arxasınca gəlməyi işarə etdi. Sonra o, liftin yanından keçib pillələrlə yuxarı qalxmağa başladı. Yolun yansında özünün cib telefonunu çıxarıb söndürdü və Nemətlə Yunusova da onun kimi etməyi tapşırdı. Onlar downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org * * * da sakitliyi gözləməyin son dərəcə vacib olduğunu başa düşüb telefonlarını söndürdülər. Doqquzuncu mərtəbədə Qasımlı yoldaşlarına sakit olmağı işarə ilə başa salıb sağdan ikinci qapıya yanaşdı və əlindəki açarla qapını açıb mayorla Neməti sakitcə boş otağa dəvət etdi. Sonra onlar balkona keçdilər. Burada Qasımlı sakit olmağı bir daha işarə etdi. Bir- birinə bitişik olan balkonlar nazik beton arakəsmə ilə ayrılırdı. Sağdakı balkondan taqqıltı səsi gəldi. Deyəsən, kimsə stulun yerini dəyişdi. Sonra yenə sakitlik çökdü. Bütün şəhər onların ayaqları altında qalmışdı. Şəhərin bir tərəfini divar kimi tutan təpənin arxasında Bakı-Tbilisi yolu aydın görünürdü. Asfalt yolda hər iki istiqamətdə maşınlar şütüyürdü. Asfaltdan o tərəfdə böyük çöllük, çöllüyün ortası ilə uzanıb gedən torpaq yol görünürdü. Bu Baharlı kəndinə gedən yol idi. Yolun solunda bir yerdə kiçik qaraltı nəzərə çarpırdı ki, bu da yəqin, həmin tənha çinar ağacı idi. Qasımlı plaşının cibindən binoklu çıxarıb ətrafı bir qədər müşahidə etdi. Bu zaman o çalışırdı ki, şəhərdən baxan olsa onu görməsin. Sonra yanındakılara işarə ilə başa saldı ki, otağa keçib sakitcə divanda otursunlar. Özü isə otaqdan stul götürüb yenidən balkona çıxdı. Stulda oturub binoklu dizlərinin üstünə qoydu. Bu hərəkətləri o elə ustalıqla etdi ki, azacıq da olsun səs çıxarmadı. Otaqdakılar üçün hər bir dəqiqə bir il kimi gəlib keçirdi. Mayorla Nemət arxası onlara tərəf oturmuş Qasımlının kürəyinə baxmaqdan bezmişdilər. Qasımlı isə onların otaqda olduqlarını unudubmuş kimi sakitcə oturmuşdu. Yalnız hərdən saatına baxırdı. Nəhayət, saat on bir oldu. Qasımlı yavaşca ayağa qalxıb yenə binoklla müşahidəsini davam etdirməyə başladı. On dəqiqə keçməmiş asfaltda bir qırmızı«Jiquli» göründü. O torpaq yola buruldu və Baharlı kəndinə tərəf getməyə başladı. Maşın çinar ağacına çatanda dayandı. İçəridən bir adam çıxıb əlində portfel ağaca yaxınlaşdı. Portfeli kolun altına qoyub maşına qayıtdı. Maşın bir qədər irəli getdikdən sonra dönüb downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org * * * şəhərə qayıtdı. Bu Muxtarın maşını idi. Maşın şəhərə girib binalann arasında görünməz oldu. Elə bu vaxt sağdakı balkondan naməlum kişi səsi eşidildi: - Alo! Hərif pulu yerinə qoydu. Şübhəli heç bir şey yoxdur... Yenə sakitlik çökdü. Qasımlı daha binoklu gözündən ayırmırdı. Uzun dəqiqələr bir-birini çox çətinliklə əvəz edirdi. Beləcə yanm saatdan çox keçdi. Birdən Qasımlı qonşu balkondan cib telefonunun zəif siqnalını eşitdi. Yenə bayaqkı naməlum səs eşidildi: - Eşidirəm. Yox, hər şey qaydasındadır. Heç nə yoxdur! Qasımlı yenə asfaltda arabir şütüyən maşınları diqqətlə müşahidə edirdi. Tbilisi tərəfdən gələn göy rəngli bir «QAZ-24» sürəti azaldaraq sağa döndü və Baharlıya gedən yola düşdü. Qasımlı diqqətlə baxsa da maşının nömrəsini görə bilmədi. Maşın çinar ağacını keçib kəndə tərəf getdi və birdən dönüb geriyə - şəhər istiqamətində gəlməyə başladı. Çinarın tuşunda maşın dayandı. Sağ tərəfdən bir adam düşüb kolluqdan portfeli götürdü və yenə maşına mindi. Maşın asfalta çıxan kimi Tbilisi istiqamətində orta sürətlə irəliləməyə başladı və rayon mərkəzinə burulan döngəni arxada qoydu. Qanbay Qasımlının dodaqları bir-birinə möhkəm kiplənmişdi. Üz-gözündən sanki zəhrimar yağırdı. O, bütün diqqətini səfərbər edib binoklu sol əlinə aldı və sağ əli ilə plaşın cibindəki tapançanı çıxardı. Qonşu balkondan səs gəldi: - Sakitlikdir. Sizə yaxşı yol! Malı tez gətirin. Mən yatmaq istəyirəm. Sükut çökdü. Birdən Qasımlı binoklu stulun üstünə qoyub beton arakəsmədən yapışdı. Balkonun dəmir məhəccərinə çıxıb fırlanaraq sol ayağını qonşu balkonun məhəccərinə qoydu və qonşu balkona tullandı: - Əllərini qaldır! Onun qəfil hərəkətini görən və amiranə səsini eşidən mayor Yunusov və Nemət əvvəlcə nə edəcəklərini bilmədilər. Sonra özlərinə gəlib qonşu otağın qapısına şığıdılar. Mayor qapını təpiklə vurdu. Qapını Qasımlı açdı. O, bir əlində tapança, bir əlində isə cib telefonu downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|