Elxan Elatlı PƏNCƏRƏDƏ GÖRÜNƏn köLGƏ detektiv roman
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org 10 dil tapmışdılar. Hər ikisinin şahmata olan böyük marağı onlan yaxınlaşdırmışdı. Mehdixan kişi həyətə girəndə, əziz qonaqlarının evin qarşısına qoyulmuş uzun stolun arxasında oturub şahmat oynadıqlarını gördü. Gəlini Nuridə samovara od salırdı. Nemətgil, deyəsən, hələ yatırdılar. Ev sahibi qonaqlara salam verib, tövlənin qabağında toyuqlara dən verən arvadının yanma getdi. - Uşaqlar qalxmayıb hələ? - Fədayə qalxmışdı. Nemətgil də durar bu saat. - Dilbər xala cavab verdi. - Nəvənin dünənki məclisi xoşuna gəldi? - Mehdixan kişi mehribanlıqla soruşdu. - Hə... Çox yaxşı keçdi. Ancaq axşam yaman pis yuxu görmüşəm. Allah axırın xeyir eləsin! - Nə yuxu, ay arvad?! - Mehdixan kişi təəccüblə soruşdu. - Lap qatma-qarışıq yuxu idi. Yaxşı yadımda qalmadı. - Fikir vermə! Get qızlara de, süfrəni tez hazırlasınlar. Qonaqlar acdır, yəqin. Dilbər xala bir söz deməyib, evə çıxdı. Süfrə hazır olan kimi qonaqlar şahmatı yığışdırıb kənara qoydular. Ev sahibi, Nemət və oğlu gəlib süfrə arxasında əyləşdilər. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 11 - Elməddin harada qaldı? - Mehdixan kişi stəkanlara çay süzən Nuridədən soruşdu. - Meşədən qayıtmayıb hələ. - Nuridə cavab verdi. - Siz çayınızı için, o da bu saat gələr. Elməddin ailənin yeganə oğlu idi. Otuz yaşı olmazdı. Kəndi iki tərəfdən əhatə edən böyük meşənin meşəbəyisi işləyirdi. Hər gün, səhər tezdən, yerindən qalxıb öz ərazisini gəzir, yalnız bundan sonra gəlib səhər yeməyini yeyirdi. On dəqiqə keçmiş darvaza açıldı. Çiynində beşaçılan tüfəng olan Elməddin, onun ardınca da sarı rəngli bir ov tulası həyətə daxil oldu. Gənc meşəbəyi qonaqlara salam verib, tüfəngi çiynindən çıxardı və Nuridəyə uzatdı. Sonra isə iti özündən uzaqlaşdırdı: - Alabaş, get yerinə! İt onun əmrinə tabe olub, həyətin aşağısına doğru qaçdı. - Niyə gecikirsən? - atası Elməddini məzəmmət edib süfrəyə əl uzatdı. - Hə, başlayın, görək! Elməddin əl-üzünü yuyub quruladı və gəlib süfrənin arxasında oturdu: - Əhlimanın oğlu qoyunları örüşə qatmaq istəyəndə nədənsə ürküblərmiş. Hamısı qaçıb meşəyə dağılmışdı. Uşağa yazığım gəldi. Ona bir az kömək elədim. - Hamısını qaytara bildiniz? - atası soruşdu. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 12 - Hə! Başqa uşaqlar da kömək elədilər. Yazıq Cavid az qalırdı ağlasın. Deyirdi, atam şəhərə gedib, qayıdıb görsə ki, qoyunlardan itən var, məni döyəcək. - Qoyunun ürkməyi yaman olur. Bir də gördün, dəli kimi ürküb kənddən çıxdı. Gedib özlərini qayadan da tullaya bilərlər. - Mehdixan kişi qonaqlara izahat verdi. - Elə ona görə də ona qoyun deyirlər! - Mahir gülümsəyib fikrini bildirdi və bal tökülmüş nəlbəkini qabağına çəkdi. - Yeyin, təmiz baldır! - ev sahibi balı təriflədi. - Burada hər şey təmizdir. Havası da, yeməyi də! - Qasımlı dedi və balı çörəyin üstünə yaxan Mahirə baxdı. Qanbay Qasımlı elə bil dünəndən bəri dəyişmişdi. Bunun səbəbini kəndin təmiz havası ilə də izah etmək olardı. Başağnları kəsilmiş, əhvalı yaxşılaşmışdı. Odur ki, Mahir səhər yeməyindən sonra kəndin ətrafında bir az gəzməyi təklif edən kimi razılaşdı. Onlar küçələrdən keçib kəndi arxada qoydular və Dərəçaya gedən cığıra düşdülər. Bir az getmişdilər ki, qarşılarına enli bir tala çıxdı. Bu taladan ətrafa gözəl mənzərə açılırdı. Uzaqda Dərəçay kəndi görünürdü. Üç nəfər idilər. Elməddinin həyətdə işi olduğu üçün onlara qoşula bilməmişdi. Ancaq Nemət özü buralan pis tanımırdı. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 13 Fədayə ilə evlənəndən sonra hər il yayda, bir həftəliyə də olsa, bu kəndə dincəlməyə gəlmişdi. - Qayınatangil cənnətdə yaşayırlarmış ki?! - Mahir üzünü Nemətə tutdu. - Elədir. - Nemət təsdiq etdi. - Ancaq özləri bunu hiss eləmirlər. - Çox nahaq! Qonşu kənddən gələn cığırla qonaqlann dayandığı talaya doğru iyirmi - iyirmi beş yaşlı gənc bir oğlan qalxırdı. O, gəlib talaya çatdı. Nəfəsini dərmək üçün dayanıb qonaqlara baxdı. Neməti tanıyıb onlara yaxınlaşdı. - Sizi xoş gördük, Nemət müəllim! Nə vaxt gəlmisiniz? Nemət salamı alıb onunla görüşsə də, bu arıq, kürən oğlanı bir az gec tanıdı. - Mahmudun qardaşısan? - Hə! Ağayaram. Yadınızdadırsa, keçən yay bizi Elməddin tanış eləmişdi. - O, Qasımlı və Mahirlə də əl tutdu. - Xatırladım... - Nemət başını tərpətdi. - Eviniz də yadıma düşdü. Darvazanızın qabağında görüşmüşdük. - Düzdür. Ancaq indi orada yaşamıram. - Ağayar əllərini təmizləyirmiş kimi, şalvarının dalma sürtdü. - Kəndin yuxarı downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 14 başında ev tikib köçmüşəm. Həmin gördüyün evdə Mahmud tək olur. Əslində, heç də, Ağayann dediyi kimi deyildi. Ata-anaları xəstəlikdən vaxtsız vəfat edəndən sonra Mahmud bacı- qardaşma atalıq etmişdi. Əvvəl bacısını gəlin köçürmüş, sonra isə kiçik qardaşı Ağayan öz arzusu ilə evləndirmişdi. İndi Ağayann iki uşağı da var idi. Mahmud isə, otuz yaşının olmasına baxmayaraq, hələ evlənməmişdi. Deyilənə görə, sevdiyi qız başqasına ərə getdiyi üçün, həm də bacı- qardaşının işlərinə başı qarışdığı üçün gecikmişdi. Mahmud Ağayan evləndirəndən bir il sonra onun arvadının bəzi xasiyyətlərini görüb, düşünmüşdü ki, özü evlənəndən sonra iki ailə bir həyətdə yaşaya bilməyəcək. Elə Ağayann özü ilə də yola getmək çətin idi. Uşaqlıqdan ərköyün böyüdüyü üçün istədiyini etməyə özünü həmişə haqlı bilirdi. Bunlan düşünən Mahmud kəndin yuxan başında yer götürdü və qolunu çırmayıb Ağayar üçün birmərtəbəli ev tikdi. Həmin evə özü də köçə bilərdi. Ancaq düşündü ki, Ağayar ata yurdunun qədrini bilən olmayacaq və nə vaxtsa evi həyətqanşıq sata bilər. Odur ki, onu razı salıb təzə evə köçürtdü. Ev əşyalarından, mal-qaradan, necə lazımdırsa, kiçik qardaşının payını ayırdı. Ağayar əvvəllər təzə evə və təzə həyətə xüsusi maraq göstərdi. Ancaq sonra başa düşdü ki, təzə həyətdə meyvə ağacları əkib downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|