Elxan Elatlı PƏNCƏRƏDƏ GÖRÜNƏn köLGƏ detektiv roman
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org 15 yetişdirmək uzun vaxt tələb edəcək. Atadan qalma həyətdə isə artıq bol məhsul verən meyvə ağacları var idi. Düzdür, Mahmud həyətdə yetişən meyvələrdən öz paylarını aparmağa bacı-qardaşma icazə vermiş¬di. Ancaq yenə də bu və digər məsələlərə görə Ağayar peşman olmağa başlamışdı və bunu artıq bir neçə dəfə Mahmuda çatdırmışdı. - Yoldaşlarınızdır? - Ağayar başı ilə qonaqları göstərdi. - Hə! - Nemət bilərəkdən belə cavab verdi. - Jurnalist dostlarımdır. - Lap yaxşı! Allah başınızı uca eləsin. Oxumuş adamlar bizim fəxrimizdir. Qasımlı onlara qulaq asmırdı. Uzaqlarda görünən gözəl mənzərələrə tamaşa edirdi. Ya bəlkə də tamam başqa düşüncələrə dalmışdı?.. Bunu onun sifətindən oxumaq müşkül məsələ idi. Qollarını sinəsində çarpazlayıb iti gözlərini çox uzaqlara dikmişdi. Mahir isə Ağayargilin söhbətinə qulaq assa da, təbiət mənzərələrinə göz yetirdiyi və bu görüntülərdən ləzzət aldığı açıq hiss olunurdu. Qibtə hissi ilə başını bulayıb Ağayara dedi: - Xoşbəxt adamsınız ki, belə yerdə yaşayırsınız! - Yox əşi! - Ağayar başını bulayıb, Mahirə etiraz etdi. - Burada çörək yoxdur. Çörək də ki olmadı, gözəlliyin kimə nə xeyri var? downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 16 - Bəs nə işlə məşğul olursunuz burada? - Mahir maraqla sual verdi. - Meşədən ağac kəsib gətirirlər, sonra isə onu doğrayıb şəhər camaatına satırlar. Bir də kimin həyətində bar verən ağac varsa, onun meyvəsini satır. O da ki, şəxsən mənim həyətimdə yoxdur. - Birdən yadına qəfil nə isə düşmüş kimi əvvəl Nemətə, sonra isə yenə Mahirə baxıb soruşdu: - Yeri gəlmişkən, siz jurnalistsiniz, yəqin ki, qanunları da yaxşı bilirsiniz. Ata öləndən sonra onun yurdu kiçik oğluna çatmalıdı, ya yox? Mahir başını buladı: - Mən, şəxsən, elə qanun eşitməmişəm. Ancaq Qanbay müəllim bu barədə daha məlumatlı olar. Qasımlı adını eşidib onlara tərəf döndü və intizarla cavab gözləyən Ağayan süzüb dilləndi: - Deyəsən, siz dediniz ki, burada çörək yoxdur? Ancaq səhv etmirəmsə, siz artıq çörək qazanmağın çox asan üsulunu tapmısınız! Ağayar, nədənsə, özünü itirdi: - Yox... Mən demək istəyirəm ki, böyük qardaşım ata evində yaşayır. Amma ora əslində mənim olmalıdır. - Əlbəttə, siz təzə həyətdə yaşayırsınız və orada bar verən meyvə ağacları yoxdur. Sizin isə onları əkib barını gözləməyə downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 17 səbriniz yoxdur. İstəyirsiniz ki, əkdiyiniz tez bar versin və yüksək qazanc götürəsiniz. Ağayar nə isə mızıldadı. Qırmızı, çilli sifəti bir az da qızardı. Nemət təəccüblə Qasımlıya baxdı və söhbəti yoluna qoymaq üçün dilləndi: - Əslində, ata-ananm vəsiyyəti yoxdursa, ev də, həyət də sizin aranızda bölünməlidir. Ya da ki, bütün övladlann yazılı razılığı ilə mülk övladlardan birinə qalmalıdır. - Mən heç bir razılıq-zad verməmişəm! - Ağayar elə xoruzlandı ki, elə bil onu mülkdən məhrum edən Nemət idi. - Bilirsən, əzizim, - Mahir əlini onun çiyninə qoydu. - Biz buraya mal-mülk bölməyə gəlməmişik. Jurnalist adamlanq. Gəlmişik bir az istirahət edək, sonra da gedib məqaləmizi yazaq. Bunu deyib gizlicə Nemətə göz vurdu. - Sağ olun! Allah işinizi avand eləsin! - deyib, Ağayar onlardan aralandı və sürətlə kəndə doğru qalxmağa başladı. Mahir onun arxasınca baxıb başını buladı: - Bunun başı xarab imiş ki!? - Siz onun əlindən gələn qoxunu hiss etdiniz? - Qasımlı soruşdu. - Nə qoxu? - Nemət təəccübləndi. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 18 - Hə. Qəribə iy gəlirdi ondan... - Mahir fikrini bildirdi. - Çürümüş torpaq iyi ot iyinə qarışmışdı, elə bil... Polkovnik, qəribə tərzdə, başını yellədi. Bilmək olmadı ki, Mahirin fikrini təsdiq edir, yoxsa inkar. Ancaq nədənsə, yoldaşları buna elə bir əhəmiyyət vermədilər. Nemət yaxındakı iri kolun kölgəsində, yaşıl otlann üstündə oturdu. - Bunun qardaşı Mahmud yaxşı bənnadır. Həm də savadlı, qabiliyyətli oğlandır. Bu ona heç oxşamır... Mahirlə Qasımlı da gəlib Nemətin yanında oturdular. Ayaqlan altında qalan geniş sahələrə tamaşa edib ordan-burdan xeyli söhbət etdilər. Söhbətin bir başı hərdən gedib Bakıya çıxırdısa da, sanki onun istisindən, tozundan, səs- küyündən qaçıb yenə də gözləri önündə açılmış gözəl mənzərənin başına hərlənirdi. Kəndin təbii gözəlliklərindən, daha çox, bir yazı-pozu adamı kimi təbiətin vurğunu olan jurnalist Nemət, bir də polisdə işləməyinə baxmayaraq, romantik qəlb sahibi olan Mahir danışırdı. Hərdən onlara elə gəlirdi ki, polkovnik Qasımlı təbiətdən heç bir zövq almır. Ancaq, yanılırdılar. Qasımlı da gözləri qarşısında dayanmış gözəllikdən zövq almağı, mənən qidalanmağı bacarırdı. Ancaq yanındakılardan onun böyük bir fərqli xüsusiyyəti var idi ki, bu da onun daxili hisslərini həmişə gizlətməsi idi. Onun nə düşündüyünü heç kəs üzündən anlaya bilmirdi... downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|