Elxan Elatlı PƏNCƏRƏDƏ GÖRÜNƏn köLGƏ detektiv roman
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org 19 Nemət ayağa qalxıb əli ilə üst-başma yapışmış otları təmizlədi. - Gedək evə! İndi Dilbər xala bizə görə narahatdır. - Düzdür. Gedək bir az şahmat oynayaq. - Mahir bunu deyib Qasımlıya baxdı. Ayağa qalxıb, sanki bir daha görməyəcəklər kimi, uzaq mənzərələrə nəzər yetirdilər. Sonra dönüb, yavaş-yavaş kəndə doğru qalxmağa başladılar. Kəndə girəndə, küçələrdə tək-tək rast gəldikləri adamlar salam verib keçirdilər. Bu kənddə adət belə idi. Tanımadıqları adama da küçədə salam verirdilər. Mahmudun həyətinin darvazası taybatay açıq idi. Mahmud küçəyə tökülmüş mişar daşlanndan seçib həyətə apanrdı. Üst- başı daş tozuna bulaşmışdı. Neməti görən kimi irəli yeriyib onunla görüşdü. - Üzünü görək, ay Nemət müəllim! - Sonra o birilərə də əl verdi. - Xoş gəlmisiniz! Gedək evə, qonağım olun! - Sağ ol! Başqa bir vaxt qonağın olarıq, Allah qoysa! - Nemət onu dostlanna təqdim etdi. - Haqqında danışdığım usta Mahmud, bax budur! Mahmud orta boylu, qarayanız, sağlam görkəmli bir adam idi. Gündən yanmış üzü və qabarlı əlləri zəhmətkeşliyinə dəlalət edirdi. - Uşaq necədir? - deyə Nemətdən soruşdu. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 20 - Çox sağ ol, yaxşıdır! Nə tikirsən belə? - Hamam tikmək istəyirəm. Mahmud əli ilə evin qarşısındakı yarımçıq tikilini göstərdi. Açıq darvazadan həyətin çox hissəsi aydın görünürdü. Hamam olacaq tikilinin divarları, demək olar ki, yanya qədər qalxmışdı. - Tikərsən, Allah qoysa! - Nemət həyətə boylandı. - Köməkçin yoxdur, deyəsən? - Köməkçiyə nə ehtiyac? Xırda işdir. Günortadan sonra qurtaracam, - deyən Mahmud əl-ayağa düşdü: - Əşi, küçədə niyə da¬yanmışıq, mən ölüm, gəlin, keçin həyətə! Çay için, nərd oynayın. O vaxta qədər mən də yaxşı bir toyuq qızardım sizin üçün. Daha nahann da vaxtıdır. - Çox sağ ol! Başqa bir vaxt! Sən işindən qalma! Mahmuddan aralanıb yollanna düzəldilər. Həmin həyətlə üzbəüz həyətin darvazası qarşısında on-on iki yaşlı, sarışın bir qız uşağı dayanmışdı. Əynində əzik-üzük, köhnə don olan, saçları səliqəsiz halda çiyinlərinə dağılmış bu qız sonsuz maraq və yaşma yaraşmayan bir kədərlə yad adamlara baxırdı... Onlar həyətə girəndə tanımadıqları bir nəfər evin qarşısına qoyulmuş uzun stolun arxasında oturub, Mehdixan kişi ilə çay içirdi. Bu, Mahmudun evi ilə üzbəüz evdə yaşayan Əhliman downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 21 idi. Qırxa yaxın yaşı olardı. Boylu-buxunlu, enlikürək, qara bığları sifətinə xüsusi zəhm verən bir kişi idi. İxtisasca zootexnik olsa da, indi meşədən ağac kəsib satmaqla, mal-qara saxlamaqla məşğul olan bu adam bir gün də işsiz dayana bilmirdi. Əlləri elə iri idi ki, armudu stəkan barmaqlan arasında oyuncaq kimi görünürdü. Nemətgil salam verib stolun arxasına keçdilər. Mahir o saat stolun üstündəki şahmat taxtasını açıb Qasımlı ilə özünün qarşısına qoydu və fiqurları düzməyə başladı. Ev sahibi geriyə qanrılıb gəlinini səslədi: - Ay qız, çay gətir! Sonra isə üzünü Əhlimana tutub soruşdu: - Bir əməlli başa sal görüm, Səfayə evdən nə vaxt çıxıb? Niyə gedib evdən? Əhliman yad qonaqlara ani nəzər salıb başını yellədi və danışmağa başladı: - Dünən, yəni, ayın 18-də səhər tezdən evdən çıxıb. Həyətdən necə çıxmağını görməmişəm. Xəbərim olmayıb. Ancaq Sabirdən öyrənmişəm ki, kənddən onun maşını ilə çıxıb. Sabir ondan soruşub ki, bu gün qayıdacaqsan? Deyib ki, yox! Axşam evə qayıtmadığı üçün, bu gün səhər tezdən durub şəhərə getdim. Atasıgildən soruşdum. Dedilər ki, günortaya kimi onlarda olub. Deyib ki, geri qayıtmayacam. Atası, guya downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 22 ona acıqlanıb, nəsihət verib. Səfayə də atasının evindən küsüb çıxıb. Haraya getdiyini bilməyiblər. Bakıya - qardaşıgilə zəng vurdular. Oraya da getməyib. Mehdixan kişi başını buladı: - Ay oğul, bircə ay bundan qabaq barışdırmışam sizi. Onda da küsüb getmişdi. Axı söz verdin ki, daha yola gedəcəksiniz. Uşaq deyilsiz axı?! Gül kimi balalarınız var. Yenə neyləmisən ki, bu bədbəxt qız başını götürüb gedib? Nuridə gəlib qonaqlar üçün çay süzdü. Əhlimana da təklif edəndə o, əli ilə stəkanı qapadı. - Bəsdi, bacı, çox sağ olun, içmirəm, - dedi və üzünü yenə ev sahibinə tutdu: - Mehdixan dayı, sənə qurban olum, sən özün bilirsən ki, mən zəhmətkeş adamam. Bir dəqiqə bekar dayanmıram. Allah sənin də köməyin olsun, imkan yaratmısan, göz yumursan, meşədən ağac kəsib satıram. Üstəlik, həyətdə-bacada işləyirəm, evi dolandırıram. - Bunlar hamısı doğrudur. - İcra nümayəndəsi Əhlimanın sözlərini təsdiq etdi. - Ancaq söhbət dolanmaqdan, mehribançılıqdan gedir. Olmaz ki, bir-birinizi başa düşəsiniz? - Ağsaqqal, başına dönüm, məgər mən istəmirəm bunu? - Əhliman əlini sinəsinə vurdu. - Mən də insanam. Ancaq, qulaq downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 23 as, gör nəyin üstündə küsüb gedib! Srağagün mal növbəm idi. Axşamüstü növbədən qayıdanda görürəm ki, həyətdə paltar yuyur. Yemək istəyəndə dedi ki, işim çox olub, yemək hazırlamamışam. Bu saat hazırlayaram, deyir. Mən də neyləyim, ac, həm də yorğun vəziyyətdə idim. Dözmədim, hirslənib bunu söydüm. Bir də, bir şillə vurdum. İndi, özün de, bundan ötəri qadın öz evini-eşiyini atıb gedər? Mehdixan kişi alnını ovuşdurub bir qədər fikrə getdi və nəhayət dilləndi: - Bəs bu qız atasıgildən çıxandan sonra haraya getmiş olar? Əhliman əsəbi halda başını yellədi: - Nə bilim, vallah, ürəyimə yüz cür şey gəlir... Ona görə də indi şəhərdən qayıdan kimi sənin yanma gəldim ki, bir məsləhət verəsən. Necə bilirsən, bunu polisə bildirmək lazımdır, yoxsa yox? Doğrusu, mən el içində biabır olmaqdan qorxuram. Hərə bir söz deyəcək... - Heç kəs artıq-əskik söz deyə bilməz. Kənd camaatı bilir ki, Səfayə ağıllı, həm də qeyrətli qadındır. Ancaq sən Əhliman onunla dolana bilmədin ki, bilmədin! - Eh, ay Mehdixan dayı, bəsdi, sən Allah! - Əhliman əlini yellədi. - Bu zalım qızında qabiliyyət deyilən bir şey yoxdu axı!? O qədər asta iş görür, o qədər vasvasılıq eləyir ki, hirsdən downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|