69
yönəldilirsə və əsas vəsaitin optimal vəziyyətinə xidmət etmirsə demək, məhdud
investisiya resurslarından düzgün istifadə edilmir.
Buradan belə bir nəticəyə gəlirik ki, tərəfimizdən nəzərdən keçirilən cari
büdcə kəsiri göstəricisi özünün zahiri cəlbedici xarakterinə baxmayaraq milli
makroiqtisadi balansın büdcə sferasına təsirinin təhlili üçün əsas vasitə ola bilməz.
Buna görə də bu göstərici büdcənin proqnozlaşdırılması və planlaşdırılması üçün
çox da yararlı deyildir.
İlkin büdcə kəsiri (defisiti0 özlüyündə büdcənin vəziyyətini faiz ödənişi
nəzərə alınmadan ifadə edə bilir. Hamı tərəfindən qəbul edilən belə bir fikir
mövcuddur ki, mövcuddur ki, ilkin büdcə kəsiri göstəricisi cari büdcə siyasətinin
mlli iqtisadiyyatın inkişafına təsirini daha düzgün ölçməyə imkan verir. Dövlətin
maliyyə resurslarının ilkin balansını hesablayan zaman məcmu faiz ödənişi məcmu
xərclərdən çıxılır. Lakin konseptual planda nəzərdə tutulan faiz ödənişindən
çıxmaq lazım gəlir. İlkin büdcə kəsiri dövlətin büdcə siyasətinin xalis dövlət
borclarına təsirinin göstəricisi kimi çıxış edir. Buna görə də ondan dövlət büdcəsi
kəsirini bir səviyyədə saxlamaq aləti kimi istifadə etmək olar. Bunu aşağıdakı
düsturla izah etmək olar:
İKB = ƏKB – XFÖ; (1)
Burada: İKB – ilkin büdcə kəsiri;
ƏKB – ənənəvi büdcə kəsiri;
XFÖ – xalis faiz ödənişi.
XFÖ = MFÖ – BFD; (2)
Burada: XFÖ – faiz ödənişi;
MFÖ – məcmu faiz ödənişi;
BFD – büdcəyə faiz daxilolmaları.
Əməliyyat kəsiri ənənəvi büdcə kəsirindən onunla fərqlənir ki, o faiz
ödənişinin infilyasiyanın yüksəlməsi nəticəsində meydana gələn hissəsi çıxılması
ilə yaranır. Digər tərəfdən əməliyyat kəsiri ilkin kəsiri üstə gəl faiz ödənişinin
həqiqi həcmi çıxılsın faiz daxilolmaları və infilyasiya faizlərinə bərabərdir. Yəni:
ƏDK = İBK + MFÖ – (BFD+İF); (3)
70
Bu bir həqiqətdir ki, ödənilməli olan dövlət borclarının real məbləği (dəyəri)
infilyasiyanın təsiri ilə aşağı düşə biril. Təcrübə göstərir ki, kreditorlar hissə-hissə
ödənişləri qismən yüksək nominal faiz stavkalarında alırlar, lakin bu
ödənişləronların dövlət borclarının dəyərinin aşağı düşməsindən əmələ gələn real
itkilərindən aşağıdır. Ona görə ki, real həyatda bu ödəniş kapitalın geri alınmasıdır,
qoyulmuş kapitalın mənfəəti deyildir. Həqiqətən də dövlət borclarına xidmət faiz
ödənişi hissəsi alınmış borcun əsas hissəsinin qatarılmasından başqa bir şey
deyildir.
Əgər nəzər almasaq ki, kəsirin məbləği daima yüksək olur və bu həmin
kəsirin ödənilməsi üçün tələb olunan maliyyələşmənin həqiqi həcmini təhrif edir.
Nəticədə müəyyən olur ki, gələn maliyyə ili üçün proqnozlaşdırma və planlaşdırma
işinə, dövlət büdcəsinin strukturunun dəqiq müəyyənləşdirilməsinə neqativ təsir
göstərir. Bütün promlemlər o zaman həll edilə bilər ki, bu proqnozları və planları
işləyib hazırlayan şəxslər əməliyyat kəsirlərindən düzgün istifadə edə bilsinlər. Bu
qaydanın tətbiq edilməsi Azərbaycan Respublikası üçün daha aktualdır. Ona görə
ki, onun xeyli dövlət borcu vardır. Bu qayda dövlətə, hökumətə, kreditorlara imkan
verir ki, hökumət orqanlarının büdcə siyasətinin təsirini istər proqnozlaşdırılan il
üçün, istər cari maliyyə ili üçün müəyyənləşdirə bilsin.
Bununla əlaqədar olaraq Beynəlxalq maliyyə təşkilatlarının, hər şeydən
əvvəl Beynəlxalq Valyuta Fondunun və Ümumdünya Yenidənqurma və İnkişaf
Bankının maliyyə və iqtisadiyyat baxımından siyasətləri anlaşılandır. Onların
Azərbaycan Respublikası hökuməti qarşısında qoyduqları prinsipial tələblərinə
uyğun olaraq maliyyə-kredit fəaliyyəti gəstərmələri anlaşılandır. Əsas tələb bundan
ibarətdir ki, hökumət bütün gücü ilə investisiyanın səviyyəsinə nəzarət etməli və
onu mümkün olan ən aşağı səviyyədə saxlanmalıdır. Şübhəsizdir ki, respublika
hökuməti 1996-1997-ci illərdən başlayaraq bu tələbləri yüksək səviyyədə yerinə
yetirə bilmişdir. Artıq 20 ildir ki, Respublika hökuməti infilyasiya prosesini tam
nəzarət altına almış, onun yüksəlməsinin qarşısını ala bilmiş və onu mümkün olan
ən aşağı səviyyədə saxlamağa nail olmuşdur.
71
Büdcənin proqnozlaşdırılması və planlaşdırılması ən mühüm əhəmiyyət
büdcə
kəsrinin
müəyyənləşdirilməsinin
kompanenti
deyil,
onkn
maliyyələşdirilməsinin xarakterinə aiddir. Məlum olduğu kimi büdcə kəsirinin
maliyyələşdirilməsi mənbələri ölkənin mərkəzi bankından alınan borclar, ölkənin
bank sektorundan alınan borclar, milli iqtisadiyyatın qeyri-bank sektorundan alınan
borclar və xarici borcalmalar ilə məhduddur.
Çoxsaylı araşdırmalar və eləcə də Azəbaycan Respublikasının son 20 illik
təcrübəsi ilə müəyyən edilmişdir ki, büdcə kəsirinin maliyyələşdirilməsinin bütün
bu göstərdiyimiz mənbələri büclü makroiqtisadi dizbalansa gətirib çıxarır,
iqtisadiyyatda artıq pul kütləsinin yaranması ilə xarakterizə olunan infilyasiya
yüksəlir və nəhayət xarici və daxili borcların kütləsi sürətlə artır. Real həyatda bu
amillər arasındakı qarşılıqlı əlaqə olduqca mürəkkəb olur və bir sıra problemlərlə
əlaqədardır. Azərbaycan Respublikasının hökuməti Respublika Mərkəzi bankının
hesabına büdcə kəsirini ödəməkdən imtina etməlidir. Ona görə ki, bu səmərəsiz pul
kütləsi yaranmasına səbəb ola bilir.
Büdcə kəsirinin emissiya maliyyələşdirilməsi ona gətirib çıxara bilir ki,
dövlət kəsirinin xeyli hissəsi nəğd pula çevrilir və infilyasiyanın yüksəlməsinə
səbəb ola bilir. Milli bankdan borc alınmasından imtina edilməsi bunlara əsaslana
bilir:
İqtisadiyyat sektoru infilyasiya vergisi «ödəyər ki,» bu da hökumətin
topladığı vergini xeyli üstələyə bilər;
Milli iqtisadiyyatın subyetləri infilyasiyanın sürəti artdıqca fiziki və
hüquqi şəxslər zəifləyən milli valyutaya (manata) nisbətən dollara
üstünlük verə bilər.;
Yüksək infilyasiya şəraitində, pul vəsaitinin (manatın) real qalığının
azalması şəraitində vergi ödəyən baza məhdudlaşa bilər və hökumət
əvvəlki səviyyədə gəlir toplamaq üçün vergi stavkalarını yüksəltmək
məcburiyyətində qala bilər.
Ölkə özünün maliyyə iqtisadiyyat inkişafının elə bir nöqtəsinə
çatmışdır ki, emissiya gəlirləri öz maksimum həddi səviyyəsindədir.
Dostları ilə paylaş: |