yerləşirdi) döyüşə başlamağa hazırdır. Düşmən hücuma keçməzdən qabaq yaxşı olar
ki
biz onları qorxutmaq üçün hücuma başlayaq.
Xəlifə məscidə gəlib səhabə başçılarını toplayaraq onları öz məqsədindən xəbərdar
etdi. Xəlifə bildirdi ki
özü
Mədinədən Bəsrə ilə Kufə arasında olan bir yerə gedib
oradan orduya başçılıq etmək istəyir. Bu zaman Təlhə qalxıb xəlifənin fikrini
bəyəndiyini bildirdi. Təlhənin sözlərindən xəlifəyə yaltaqlanması açıq-aşkar hiss
olunurdu.
Ondan sonra Osman qalxıb nəinki xəlifənin Mədinədən çıxmaq istəmək fikrini
bəyəndiyini bildirdi
hətta ona belə bir məsləhət verdi: “Şam və Yəmən ordusuna da
məktub yaz ki, öz yerlərini tərk edib xəlifəyə qoşulsunlar. Beləliklə, böyük bir ordu
ilə düşmənlə qarşı-qarşıya çıxa bilərsən”.
Bu zaman Əli (əleyhissəlam) ayağa qalxaraq buyurdu: «Bu işin (İslamın) qalib
gəlib-gəlməməsi ordunun az ya çox olmasına bağlı deyil. Bu
Allahın dinidir və O Özü
onu qalib edər. O
ordusunu Özü hazırlayır və onlara da kömək edir. Allah-taala
lazım olduğu yerə qədər İslamı gətirib çıxartdı
hara yayılmalı idisə, ora yaydı. Allah-
taala bizə qalib gələcəyimizi və’d edib. Biz də bilirik ki
Allah Öz və’dəsinə əməl edib
Öz ordusuna kömək edəcək.
Xəlifənin mövqeyi zəncir halqalarına bənzəyir
xəlifə bu zəncirləri bir-birinə
bağlamalıdır. Əgər zəncirlər bir-birindən qırılarsa
dağılıb parça-parça olacaq
daha
onu bir yerə yığmaq da mümkün olmayacaq.
Bu gün ərəb ordusu sayca az olsa da, İslam qüvvəsi sayəsində çoxdur və birlik
vəhdət sayəsində isə əziz və qüdrətlidir.
Buna görə sən (xəlifə) bir dəyirman daşının mərkəzi kimi müsəlmanları hərəkətə
gətir və onların köməyilə döyüşə başla. Əgər sən şəxsən Mədinədən çıxıb Kufəyə tərəf
getsən, ordu künc-bucaqdan dağılaraq sənin ətrafına toplaşacaqdır. Belə olduqda da,
arxada qalanlar qarşıdakılardan mühüm olacaqdır.
Əgər sabah qeyri-ərəbin gözü sənə sataşsa
deyəcəklər ki
bu
ərəblərin rəhbəridir.
Əgər onu aradan götürsək, rahat olacağıq. Bu fikir onları səninlə mübarizədə daha
da həvəsləndirəcək və düşmənin daha ciddi hərəkətinə səbəb olacaq. Deyirsən,
bundan narahatsan
bil ki
Allah bu işdə səndən də çox narahatdır və Onun
bəyənmədiyi işi dəyişdirməyə qüdrəti çatır.
Ancaq o ki, deyirsən düşmənin ordusunun sayı bizdən çoxdur
(unutma ki) biz
keçmiş döyüşlərimizdə ordumuzun sayına deyil
Allah-taalanın köməyinə arxalanıb
qalib gəlmişik!»
1
Ömər Əli əleyhissəlamın sözlərini bəyənib Kufəyə tərəf tək getmək fikrindən
daşındı.
2
Bu cür çıxılmaz məsələləri həll etməyinə görə Ömər deyərdi: «Bir çətinlik üz
verərkən bunun həlli üçün Əbül Həsənin (Əli əleyhissəlamın) tapılmamasından
Allaha pənah aparıram.»
3
1
Nəhcül-bəlağə (Sübhi Saleh), Xütbə 146.
2
İbn Əsir, Əl-Kamilu fit-tarix, c.3
səh.8.
3
Əl-İstiabu fi mə’rifətil-əshab, c.3, səh.39. Xəlifələrin müxtəlif zamanlarda müsəlmanların
çətinliklərinin həlli üçün Əli (ə) ilə müşavirə etmələri barədə geniş mə`lumat üçün Əsgər Qaidanın “Əli
ibn Əbu Talibin siyasi mövqelərinin təhlili” kitabına müraciət edə bilərsiniz.
5. Xilafətdən şəhadətədək
Əli əleyhissəlamla be’yət tərzi
Osmanın maliyyə və idarə pozğunluqları
beytül-malı yüz faiz qeyri-şər’i yollarla
istifadə etməsi
Bəni-Üməyyə qəbiləsindən və öz qohumlarından olan nalayiq və
səlahiyyətsiz şəxsləri vəzifəyə gətirməsi
mühacir və ya ənsardan olan səlahiyyətli
şəxsləri işdən uzaqlaşdırması və dövlətin bütün işlərini Bəni-Üməyyənin ixtiyarında
qoyması camaatı qəzəbləndirmişdi. Osman camaatın, ləyaqətsiz icra başçılarının
dəyişdirilməsi haqqındakı şikayətlərinə baxmadığına görə, nəhayət camaat onun
hökumətinin əleyhinə qiyam qaldırdı. Bu qiyam Osmanın ölümü ilə nəticələndi. Sonra
camaat Əli əleyhissəlama bey’ət etdi. Bu baxımdan Osmanın ölümündən sonra iş
başına keçən Əli əleyhissəlamın hökuməti qiyam və camaatın sabiq hökumətin
zülmlərinə qarşı qaldırdığı qiyam nəticəsində yaranmış bir hökumət idi.
Osmanın hökumətinin pozğunluqlarından biri də bu idi ki
Həkəm ibn Əbul-Ası
oğlu Mərvanla birgə Mədinəyə gətizdirmişdi. Peyğəmbər (səlləllahu əleyhi və alih)
onu Taifə sürgün etmiş və hətta birinci və ikinci xəlifələr (Əbu Bəkr və Ömər) də onu
Mədinəyə qaytarmağa cür’ət etməmişdilər. Osman onları Mədinəyə gətizdirdikdən
sonra öz qızını Mərvana ərə vermiş və Mərvanı xilafətin icra aparatına başçı tə’yin
etmişdi. Bu da təbiidir ki
camaatın qəzəblənməsinə səbəb olmuşdu.
Osmanın evi qırx doqquz gün qiyamçıların mühasirəsində qaldı.
1
Osman nə vaxt
camaatla yumşaq davranmaq istyirdisə
Mərvan daha çox camaatı qəzəbləndirirdi.
Axırda müsəlmanlar qəzəblənib Osmanın evinə tökülərək onu qətlə yetirdilər.
Əli əleyhissəlamın parlaq məqamı
Qiyamçıların yeganə məqsədi Osmanı hökumətdən kənarlaşdırmaq idi. Düzdür
Əli əleyhissəlamın adı Osmanın evi mühasirədə olan müddətdə dillərdə gəzirdi
lakin
qiyamçılar gələcək üçün (yeni xəlifə tə’yin etmək üçün) qəti bir qərara gəlməmişdilər.
Elə buna görə də, Osmanı öldürdükdən sonra yeni bir çətinliklə-xəlifə seçmək
çətinliyi ilə üzləşməli oldular.
Digər tərəfdən Əli (əleyhissəlam)
Əbdürrəhman ibn Ovf
Osman
Təlhə
Zübeyr
və Sə’d ibn Əbil Vəqqasdan ibarət altı nəfərlik şura üzvlərindən ikisi
yə’ni
Əbdürrəhman ibn Ovf və Osman artıq dünyadan getmişdilər. Qalan dörd nəfər
arasında Əli (əleyhissəlam) camaatın daha sevimlisi idi. Belə ki, fəzilət və İslamdakı
parlaq keçmişinə görə digər şura üzvlərinin heç biri ona çatmırdı. Bu da camaatın Əli
əleyhissəlama tərəf gəlməsinə səbəb oldu.
Əli (əleyhissəlam) vəziyyəti nəzərə alıb Osmanın dövründəki dəyişiklikləri
mülahizə etməklə, həmçinin müsəlmanların ilkin həqiqi İslamdan uzaq düşmələrini
nəzərə alaraq yaxşı bilirdi ki
Osmanın fəsadla dolu olan hökumətindən sonra xəlifə
olmaq çox çətin bir işdir. Camaat
xüsusilə tayfa başçıları onun nəzərdə tutduğu
islahatlarla razılaşmayacaq və onun ədalətinə dözə bilməyəcəklər. Buna görə də,
qiyamçılar Əli əleyhissəlama xəlifə olmasını təklif edəndə, Əli (əleyhissəlam) qəbul
etmədi.
Tarixçilər yekdil nəzərlə Osmanın hicrətin otuz beşinci ili zil-həccə ayında
öldürüldüyünü qeyd edir
ancaq hadisənin hansı gündə baş verməsi haqqında müxtəlif
fikirlər söyləmişlər.
53
Bir məsələ mə’lumdur ki
Osmanın ölümü ilə Əli
1
Məs’udi, Mürucuz-zəhəb, c.2
səh. 346.
53
Yə’qubi Osmanın ölümünü zil-həccənin on səkkizi
c.2
səh.165
Məs’udi isə zil-həccənin
qurtarmasına üç gün qalmış bildirir.(Mürucuz-zəhəb) c.2
səh.346.