Epoka hellenistyczna w starożytnym Hyde Parku



Yüklə 445 b.
tarix20.09.2017
ölçüsü445 b.
#685


Epoka hellenistyczna


W starożytnym Hyde Parku

  • Cynicy – żyć na marginesie

  • Sceptycy – uwolnić się od niepokoju oceny

  • Stoicy – patrzeć z Boskiego dystansu

  • Epikurejczycy – nie bać się życia i śmierci



Cynicy – Antystenes i Diogenes

  • Cynik – gr. kynikos – ozn. „jak pies”.

  • „Nie zasłaniaj mi słońca”, czyli: odrzucenie wartości tego świata (władzy, własności, rodziny, religii), lekceważenie konwenansów, otwarte demonstrowanie zachowania powszechnie uznanego za nieprzyzwoite.

  • „Jestem obywatelem świata”, czyli kosmopolityzm.

  • Wiara w cnotę oraz sens różnicy między wartościami prawdziwymi a fałszywymi.



Diogenes szukający z lampą człowieka…



Sceptycy: Pirron, Karneades, Sekstus Empiryk

  • Termin „sceptycyzm” pochodzi od gr. skeptomai – szukam, roztrząsam. Sekstus Empiryk w Zarysach Pirrońskich określa sceptyków jako tych, którzy prawdy szukają, ale o niczym nie twierdzą stanowczo, a jedynie „stosownie do tego, co się nam w danej chwili wydaje, donosimy wiernie”.

  • Jakie są własności rzeczy, jaką postawę wobec nich powinniśmy przyjąć i co z tej postawy wynika? Sądy na temat rzeczy są nie tylko sprzeczne, ale i równosilne (izostenia), więc należy wstrzymać się od sądów, szczególnie wartościujących (epoche), efektem jest ataraksja (wewnętrzny spokój). A w praktyce: tradycjonalizm.



Tropy Ainezydemosa i Sekstusa

  • Rzeczy są różnie postrzegane przez człowieka i przez inne istoty (zwierzęta).

  • Rzeczy są różnie postrzegane przez różnych ludzi.

  • Rzeczy są różnie postrzegane za pośrednictwem różnych narządów zmysłów.

  • Rzeczy są różnie postrzegane w zależności od warunków postrzegającego (np. w chorobie).

  • Rzeczy są różnie postrzegane w zależności od położenia i odległości od postrzegającego.

  • Rzeczy są różnie postrzegane w zależności od tego, jakie było wychowanie, obyczaje, wiara i przekonania osoby je postrzegającej.

  • Skoro sami filozofowie, a także ludzie prości, różnią się pomiędzy sobą poglądami, to na żadne pytanie nie można odpowiedzieć jednym stwierdzeniem.

  • Każdy dowód naukowy obarczony jest błędem regressus in infinitum, czyli cofania się w nieskończoność. Chcąc bowiem uzasadnić jakieś twierdzenie musimy wyjść z pewnych przesłanek, a te z kolei same wymagają dowodu i tak w nieskończoność.



Epikurejczycy – pierwsi liberalni humaniści

  • Epikurejczycy – jako pierwsi sformułowali przemyślaną formę życia przyjmowanego w naszej epoce.

  • Hedonizm (od gr. hedone – przyjemność) – warte zabiegów jest tylko doznawanie przyjemności, która polega na „uwolnieniu się od cielesnego bólu i podenerwowania duszy”. Filozofia ma służyć „wyciszeniu duszy” i uwolnieniu jej od widma strachu przed śmiercią i życiem.

  • „Ogródek, figi, kawałek sera i do tego trzech lub czterech przyjaciół – taki był zbytek Epikura” (F. Nietzsche).



W Ogrodzie Epikura

  • Etyka: filozofia, jako sztuka życia, ma pomóc w przezwyciężeniu lęku:

  • Boga nie należy się bać ani liczyć na jego pomoc, bo nie ingeruje on w losy świata.

  • Nie mogą nas niepokoić niespełnione życzenia, bo do szczęśliwego życia potrzeba niewiele.

  • Ból, nawet wielki, nie trwa długo i da się zrekompensować. Unikać należy takiej przyjemności, po której spodziewamy się bólu; godzić na ból, jeśli przyniesie w przyszłości przyjemność.

  • „Śmierć jest dla nas niczym”, bo póki żyjemy, śmierci nie ma, kiedy jest śmierć, nas już nie ma. Wszelkie dobro i zło polega na percepcji wrażeń, tymczasem śmierć to utrata wrażeń.



Ciesz się życiem, póki możesz!



Stoicy: Zenon z Kition, Chryzyp, Seneka, Epiktet, Marek Aureliusz

  • Nazwa stoicy pochodzi od gr. stoa, portyku na ateńskiej agorze, gdzie filozofowie tej szkoły dyskutowali.

  • Nie ma wyższego autorytetu niż rozum, za pomocą którego dochodzimy do wniosku, że świat przyrody to całość rzeczywistości. Przyroda i człowiek rządzą się racjonalnymi prawami. Przenika ich duch rozumu tożsamy z Bogiem. Bóg nie stoi na zewnątrz świata, lecz przenika go na wskroś, jest jego umysłem (Wszystko jest Bogiem, a Bóg jest wszystkim – panteizm).



Z punktu widzenia Całości

  • Nie możemy zmieniać świata, jak również nie powinniśmy tego pragnąć. Śmierć, przeciwności losu są poza naszą kontrolą – powinniśmy przyjmować je z pełną godności rezygnacją. Jeśli nasze emocje sprzeciwiają się akceptacji, mylą się. Emocje są sądami prawdziwymi bądź fałszywymi, mają charakter kognitywny. Jeśli podporządkujemy je rozumowi, będą sądami prawdziwymi, a my będziemy żyć w zgodzie z rzeczywistością.



Od stoicyzmu do angielskiej „flegmy”

  • Podczas gdy Epikur zalecał życie z daleka od spraw państwowych, stoicy biorąc w nich udział, czuli, że są w zgodzie z wiecznym Rozumem i że stanowią z nim jedność. Jednak wszystkie doświadczenia nie były dla nich ostateczną rzeczywistością. Istnieje zawsze możliwość oddalenia się, wewnętrznego dystansu, tak więc stoik będąc czynnym, pozostaje niejako „obok” działania, i nic nie jest w stanie zakłócić jego pogody ducha.

  • Obie grupy filozoficzne łączy jedno: ideał człowieka niezależnego wewnętrznie, zdystansowanego wobec tego, co może nadejść, a także nie przywiązującego się do rzeczy, które mogą nam być zarówno dane, jak i zabrane.



Cechy myślenia starożytnych

  • Necessytaryzm

  • Racjonalizm i intelektualizm

  • Uniwersalizm

  • Brak pojęcia nicości

  • Brak pojęcia osoby (odkrycie Boecjusza, VI w. po Chr.)

  • Brak pojęcia czasu linearnego

  • Brak pojęcia wolności



Yüklə 445 b.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə