Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
67 – Haçan sənə söz vermiĢəm ki, çıxıb getməyəcəm? – Yuxuda. АnasteyĢa, bu, həyatımda eĢitdiyim ən xoĢ Ģey idi. Elə sevinmiĢdim ki. Ürəyim sıxıldı, əlim qədəhə uzandı. – Deyirdin ki, məni sevirsən, – o pıçıldayırdı. – Nooldu, bütün bunlar keçmiĢdə qaldı? – Onun səsində həyəcan var idi. – Yox, Kristian, yox. – YaxĢı, – o donquldandı və rahatlanıb köks ötürdü. Ġndi Kristian elə zavallı görünürdü ki. Onu etirafı məni mütəəssir etmiĢdi. Doğrudanmı o dəyiĢilib? Axı nə vaxtsa, lap əvvəldə etiraf eləmiĢdim ki, onu sevirəm və o, bundan dəhĢətə gəlmiĢdi…
Ofisiant qayıtdı. Tələsik masamıza boĢqabları qoyub yox oldu... Lənət. Hələ yemək yeməliyik! – Ye, – Kristian əmr elədi. Hiss edirdim ki, acam, amma bu an mədəm qıc olmuĢdu. Budur, sevimli, həyatımda yeganə olan kiĢinin
www.vivo-book.com
68 önündə oturmuĢam və biz qeyri-müəyyən aqibətimiz haqda danıĢırıq. Heç iĢtahanın yeri idi? Qüssəli halda boĢqaba baxırdım. – Tanrıya and olsun, АnasteyĢa, əgər yemək yeməsən, mən elə burdaca, restoranda səni dizlərim üstə qoyub Ģapalaqlayacam. Və bu mənim seksual ehtirasımla əsla bağlı olmayacaq. Ye! Özündən çıxma, Qrey… TəhtəlĢüurum ayparaĢəkilli eynək ĢüĢəsi ilə yuxarıdan aĢağıya mənə baxırdı. О, bütünlüklə və tam mənada Əlli Çaları dəstəkləyir və onunla razılaĢırdı. – YaxĢı, yeyirəm. XahiĢ edirəm iri ovcunun titrəməsini dayandır. О hələ də mənə baxırdı, sərt, təbəssümsüz. Həvəssiz bıçaq-çəngəli əlimə aldım və steykdən kiçik bir parça kəsdim. Ah, necə də dadlı idi! Ac idim, çox ac idim. Əti çeynədim və Qrey tədricən sakitləĢdi. Biz səssiz yemək yeyirdik. Musiqi dəyiĢmiĢdi. Ġncə qadın səsi kədərli bir nəğmə oxuyurdu, onu sözləri düĢüncələrimin əks-sədası idi. Mən də bundan sonra əvvəlki www.vivo-book.com
69 kimi olmayacaqdım, Kristian həyatıma girəndən bəri olduğum kimi. BaxıĢlarımı Əlli Çalara yönəltdim. O, əti çeynəyərək mənə baxırdı. Hərarətli baxıĢında ehtiras və narahatlıq bir- birinə qarıĢmıĢdı. – Bilirsən oxuyan kimdir? – Normal söhbət qurmağa çalıĢırdım. Kristian çeynəməyini dayandırıb qulaq asırdı. – Yox, amma yaxĢı oxuyur. – Mənim də xoĢuma gəlir. Nəhayət, onun simasında adi bir sirli təbəssüm peyda oldu. O nə fikirləĢirdi görəsən? – Nə? – soruĢurdum. – Ye, – incə tərzdə dedi və baĢını yellədi. BoĢqabın yarısını boĢaltmıĢdım. Bundan artığına gücüm çatmırdı. Onu necə inandıraydım? – Vəssalam, doymuĢam. Ser, necə bilirsiniz, yetərincə yedim?
О, sakitcə və halını pozmadan mənə, sonra saata baxdı. www.vivo-book.com
70 – Doğrudan doymuĢam, – əlavə etdim və ləziz Ģərabı qurtumladım. – Getmək vaxtıdı. Teylor artıq burdadı, səhər də iĢə getməlisən. – Elə sən də. – Səninlə müqayisədə mənə yuxumu almaq üçün elə də böyük vaxt lazım deyil, АnasteyĢa. Hə, hər halda yemək yedin.
– Yenidən ―Çarli Tanqo‖da uçacağıq? – Yox, axı Ģərab içmiĢəm. Bizi Teylor aparacaq. Heç olmasa iki saat bir yerdə olarıq, söhbət eləyərik. Bir tap görək, söhbətdən baĢqa daha nəylə məĢğul ola bilərik? А-а, sən bir bunun fikrinə bax! Kristian ofisiantı səsləyib çeki xahiĢ elədi, sonra telefonu götürüb zəng etdi. – Biz ―Le Pikoten‖ restoranındayıq, Üçüncü avenyu. О, telefonla həmiĢə qısa danıĢırdı. – Teylorla çox sərt danıĢırsan, elə baĢqalarıyla da. – Mən mahiyyəti tez çatdırıram, АnasteyĢa və özüm də sözü havada tuturam.
www.vivo-book.com
71 – Bu gün axĢam mahiyyətə vara bilmədin. Heç nə dəyiĢməyib, Kristian. – Sənə təklifim var. – Təkliflərini artıq eĢitmiĢəm. – Bu baĢqasıdır. Ofisiant qayıtdı və Kristian hesaba baxmadan öz kredit kartını ona uzatdı. О, düĢüncəli halda mənə baxdı, ofisiant isə kartı alıb hesabı çıxdı. Smartfon yenidən iĢıqlandı. Təklif? Bu dəfə nə fikirləĢib? Təxəyyül bir neçə ssenari yaradır: qaçırılma, köləlik… Yox, bütün bunlar səfehlikdir. Kristian kredit kartını cibinə qoydu. – Gedək. Teylor gəlib. Qalxdıq və o, əlimdən tutdu. – Səni itirmək istəmirəm, АnasteyĢa.
O, incə tərzdə barmaqlarımı öpürdü. Dodaqların dərimə toxunuĢu bütün bədənimdə titrəyiĢ yaradırdı. Restoranın giriĢində bizi ―Audi‖ gözləyirdi. Kristian mənimçün qapını açdı. Mən yumĢaq, dəri oturacağa əyləĢdim. О, Kristiana iĢarə etdi, sürücümüz maĢından endi www.vivo-book.com
72 və onlar birlikdə nəyisə müzakirə eləməyə baĢladılar. Bu cür halı birinci dəfə görürdüm. Maraqlıdır, görəsən, nədən danıĢırdılar? Ġki dəqiqə sonra hər ikisi maĢına əyləĢdi. Kristiana çəpəki baxırdım, o isə sakitcə harasa irəliyə baxırdı. Bir anlığa onun profilinə baxmaq üçün özümə icazə verdim: düz burun, dolğun, düzxətli dodaqlar, füsunkar gur saçlar alnını örtmüĢdü. Əlbəttə, mən bu ilahi gözəlliyə malik kiĢiyə layiq deyildim. Salon zərif musiqiylə doldu, hansısa gözəl orkestr ifası idi, adını da bilmirdim. Тeylor maĢın axarında yer tutub Ġ-5- ə və Sietlə istiqamət götürürdü. Kristian baĢını çevirdi. – Bayaq dediyim kimi, AnasteyĢa, bir təklifim var. Əsəbi halda sürücüyə baxırdım. – Teylor, bizi eĢitmir, – Kristian məni arxayınlaĢdırdı. – Necə yəni? – Teylor, – Kristian səslədi. Teylor qımıldanmırdı. О, yenidən sürücünü səslədi, yenə cavab yox idi. Kristian əyildi
Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|