Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
939 –
Ey, Stil, mən həmiĢə belə deyiləm, – azca inciyir və mən sözlərimə peĢman oluram – Əlbəttə, Xose. –
soyuqdur. – YaxĢı. Hər Ģey yaxĢıdı, – deyirəm. – Deyirsən, yəni hər Ģey ciddidi? – Hə. Ciddi. – Səninçün qoca deyil? – Oy, Xose, bilirsən anam nə deyir? Deyir ki, mən dünyaya qoca gəlmiĢəm. Xose üzünü turĢudur. – Anan necədi? – Beləcə, təhlükəli ərazidən çıxırıq. – Ana!
Çevrilib Keyti və Ġtanı görürəm. Keyt dəbdəbəli geyinib: gündə yanmıĢ saman rəngli saçlar, qızılı qarayanıqlıq, ağ diĢlərin təbəssümü və əynində dar, аğ cins Ģalvar və qolsuz ağ bluz köynək. Bütün baxıĢlar ona yönəlib. Yerimdən atılaraq onu qucaqlayıram. Аh, bu qadına elə ehtiyacım vardı ki! www.vivo-book.com
940 Çiyinlərimdən yapıĢır və uzadılmıĢ əl qədər məsafədən məni seyr edir. Onun diqqətli baxıĢları altında qızarıram. – Arıqlamısan. Yaman arıqlamısan. Və baĢqa cür görünürsən. Yetkin. Nə baĢ verir? – soruĢur, lap qayğıkeĢ ana kimi. – Donun xoĢuma gəlir, sənə yaraĢır. – Sənin gediĢindən sonra o qədər Ģey baĢ verib ki. Sonra sənə danıĢaram, ikilikdə olduqda, – indi Ketrin Kavana adlı inkvizatorun qarĢısında tövbəyə hazır deyiləm. O, Ģübhəylə mənə baxır. – Hər Ģey qaydasındadı? – o, ehtiyatla soruĢur. – Hə, – gülümsəyirəm, halbuki indi hər Ģeydən çox Kristianın harda olduğunu öyrənmək istəyirəm. – Əla. – Salam, Ġtan, – gülümsəyirəm və o məni qucaqlayır. – Salam, Ana, – qulağıma pıçıldayır. Хоse üzünü turĢudur və dəyərləndirici nəzərlə Ġtana baxır. – Mia ilə lanç necə keçdi? – Ġtandan soruĢuram. – Maraqlı, – deyir. Hətta?
www.vivo-book.com
941 – Ġtan, Xoseylə tanıĢsan? – Bir dəfə görüĢmüĢük, – Xose mızıldanır, bir-birinin əllərini sıxırlar. – Hə, Vankuverdə, Keytgildə, – Ġtan təsdiqləyir, Xoseyə baxaraq gülümsəyir. – Hə, nə içirik?
Tualetə gedirəm. Ordan SMS-lə Kristiana harda olduğumuzu bildirirəm; bəlkə bizə qoĢular deyə. Nə zəng, nə məktub var ondan. Kristiandan çıxmayan iĢ. – Nolub, Аnа? – qayıdarkən Xose məndən soruĢur. – Kristiana zəng çatmır. Ümid edirəm heç nə baĢ verməyib. – Narahat olma, hər Ģey qaydasında olacaq. Yenə pivə istəyirsən? – Əlbəttə. Keyt mənə sarı əyilir. – Ġtan deyir ki, hansısa gic tapançayla evə giribmiĢ, Kristianın keçmiĢ sevgilisi, düzdü? – Hə də, – çiyinlərimi çəkirəm. Ġlahi, məgər bu indi belə vacib Ģeydi?
www.vivo-book.com
942 – Аnа, nolub axı, lənət Ģeytana? – Keyt qəfildən susub telefonunu çıxarır. – Salam, əzizim. – Əzizim! О, üzünü turĢudur və baxıĢlarını mənə yönəldir. – Əlbəttə, – deyir və mənə müraciət edir: – Eliotdu, səninlə danıĢmaq istəyir. – Аnа, – Eliotun səsi sakit və qırım-qırıqdır; pis fikirdən saçlarım biz-biz durur. – Nolub? – Kristian Portlenddən qayıtmayıb. – Nə? Necə yəni? – Helikopteri itib. – ―Çarli Tanqo‖? – pıçıldayıram, üzüm ölü rəngi alır. – Yox!
www.vivo-book.com
943 19-cu fəsil
Gözümü od Ģölələrindən çəkmirəm. Оnlar sobada rəqs edir, parlaq narıncı Ģölələr hərdən kobalt rəngi alır. Donuram, məni üĢütmə tutub, odun istisinə və çiynimə atılmıĢ adyala baxmayaraq. Mənə soyuqdur və iliyiməcən üĢüyürəm. Qulağıma səslər, çoxlu səslər çatır. Amma çox uzaqdadırlar. Yalnız qazın xəfif fıĢıltısını eĢidir və diqqətimi toplaya bilmirəm. Fikirlərim dünən gördüyümüz evlə bağlıdır və iri sobalarla, orda yanan odun parçalarıyla. Mən bu od qarĢısında Kristianla seviĢmək istərdim. Hə, bu gözəl olardı. ġübhə eləmirəm ki, o biz seviĢərkən hər Ģeyin yadda qalan olması üçün nəsə fikirləĢib tapardı. O dəm də özüm özümə xatırladıram ki, sadəcə, sikiĢərkən elədiyimizi də yaxĢı yadımda saxlamıĢam. Hə, heç vaxt unutmayacam. O hardadı? Alov Ģöləsi iĢıldayır və titrəyir, məni öz əsarətində saxlayır, nitq qabiliyyətindən məhrum edərək. Diqqətim
www.vivo-book.com
944 yalnız ondadır, onun yandırıcı gözəlliyində. O, adamı ovsunlayır, sehrləyir. ―AnasteyĢa, məni ovsunlamısan‖. О dedi ki, yalnız mənimlə ilk dəfə yataqda yatıb. Yoox… Çiyinlərimi qucaqlayıram və gerçəklik qan kimi Ģüuruma dolur. Ġçimdəki dəhĢətli boĢluq daha da geniĢlənir. ―Çarli Tanqo‖ itib. – Аnа, al bunu, – miss Cons nəvaziĢlə deyir.
Onun səsi məni özümə qaytarır, otağa, indiki vaxta və qorxuya. Missis Cons mənimçün bir fincan çay gətirib. Minnətdarlıqla fincanı götürürəm. Fincan nəlbəkidə taqqıldayır, çünki əllərim titrəyir. – Çox sağ olun, – pıçıldayıram. Axıtmadığım göz yaĢları və boğazımdakı iri qom ucbatından səsim xırıltılıdır. Mia məndən çəpəki yarımdairəvi divanda oturub, Qreysin əlindən tutaraq. Onlar mənə baxır, xoĢ simalarında ağrı və həyəcan var. Qreys qocalmıĢ görünür – ana oğluyçun narahatdır. Üzüm donuq maskanı xatırladır, nə gülümsəyə Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|