www.vivo-book.com
950
sevimlisini, həqiqi Kristianın mənim həqiqi Kristianıma ani
baxıĢı. Axı onun Ģəxsiyyətində bir neçə Ģəxsiyyət birləĢir:
diktator, baĢ direktor, ovçu, maço, seks dahisi, sahib və eyni
zamanda oyuncaqlı oğlan uĢağı. Gülümsəyirəm. Onun
avtomobili,
katamaranı,
təyyarəsi,
―Çarli
Tanqo‖
helikopteri… ĠtirilmiĢ oğlanım indi, həqiqətən, itib.
Təbəssümü ağrı əvəz edir. Xatırlayıram, duĢ altında dayanıb
pomadanın yerini silirdi...
―Mən zibiləm, АnasteyĢa. Mən yalnız insan qılaflıyam.
Mənim qəlbim yoxdur‖.
Boğazımdakı qom böyüyür. Ah, Kristian, uydurma,
sənin qəlbin var və o mənə məxsusdur. Kristianı sevirəm,
hətta ağır, mürəkkəb xarakterinə baxmayaraq. Onu həmiĢə
sevəcəm. Daim. Mənə daha heç kim lazım deyil.
Xatırlayırdım, ―Starbaks‖da oturmağımız, ―hə‖-―yox‖
mübahisəmiz. Ġndi hər Ģey ―əleyhinə‖dir, hətta fotolar da, bu
gün səhər tapdıqlarım, onlar mənə xırda-xuruĢ kimi görünür,
diqqətə layiq olmayan. Ġndi mənimçün mühüm olan onun
özü və onun qayıdıĢıdır. ―XahiĢ edirəm, Ġlahi, onu mənə
qaytar, xahiĢ edirəm, onunla heç nə olmasın. Mən kilsəyə
www.vivo-book.com
951
gedəcəm… mən hər Ģeyi edəcəm‖. Ah, əgər o qayıtsa, mən
vaxtımı heçə verməyəcəm. Yenidən beynimdə eyni səs:
―Саrре diem‖, fürsəti əldən buraxma, Аnа‖.
Mən sobadakı oda baxıram, alov Ģölələri fırlanaraq Ģölə
saçır… və bu an Qreys yerindən atılır; hər Ģey tədricən
hərəkətə gəlir.
– Kristian!
BaĢımı çevirir və Qreysin zaldan keçərək qapıya doğru
necə qaçdığını görürəm – orda təəccüblənmiĢ və yorğun
Kristian dayanıb. Əynində uzunqol köynək və kostyumun
Ģalvarı var, əlində tünd-göy pencək, çəkmələr və corablarını
tutub. BaĢdan-ayağa kirin-pasın içindədir və fövqəladə
dərəcədə gözəldir.
Lənət Ģeytana… Kristian. O sağdır. Dilim tutulur, ona
baxır və dərk etməyə çalıĢıram, bu, ilğımdır, yoxsa həqiqət.
Üzündə hədsiz heyrət var. O, pencəyi əlindən yerə salır
və yerdə qalanları da Qreys əlindən alır. Kristian Qreysin
boynuna sarılır və yanaqlarını öpüĢlərə qərq edir.
– Ana?
Qadın özünü itirmiĢ halda ona baxır.
www.vivo-book.com
952
– FikirləĢirdim ki, səni bir daha görə bilməyəcəm, –
Qreys pıçıldayır, ümumi qorxumuzu ifadə edərək.
– Ana, mən burdayam, – onun səsində narazılıq
qığılcımları duyuram.
– Bu gün yüz dəfə ölüb-dirildim, – qadın güclə
eĢidiləcək tərzdə pıçıldayır, bununla da mənim fikirlərimi
təkrarlayır.
Özünü bundan artıq toxtada bilməyən qadın hönkürüb
ağlayır. Kristian dəhĢətə gələrək və ya ölüyə dönərək üzünü
turĢutdu, – bilmirəm buna nə ad verim, – amma bir an sonra
Qreysi möhkəm qucaqlayır və bağrına basır.
– Kristian! – qadın hönkürür, baĢını onun boynuna
qoyaraq, Kristian buna qarĢı çıxmır.
O, qadını hələ də bağrına basıb, körpə kimi yırğalayır,
sakitləĢdirir. Yandırıcı göz yaĢları mənim də yanaqlarımdan
süzülür. Dəhlizdə Karrikin səsi eĢidilir.
– Sağsan! Lənət Ģeytana, burdasan! – О, Teylorun
ofisindən çıxır, mobil telefonu əlində sıxaraq, arvadını və
oğlunu qucaqlayır, rahatlanıb köks ötürərək.
www.vivo-book.com
953
– Ata?
Mia
nəsə
mızıldanır, sonra
yerindən
atılır,
valideynlərinə sarı qaçır və hamını qucaqlayır.
Nəhayət ki, göz yaĢım sel kimi axır. Kristian burdadır,
hər Ģey qaydasındadır. Amma mən heç qımıldana da
bilmirəm.
Karrik birinci olaraq gözlərini silir və Kristianın çiynini
ovcuyla döyəcləyir. Sonra Mianı bağrına basır. Nəhayət,
Qreys də kənara çəkilir.
– BağıĢla, – mızıldanır.
– Ey, ana, hər Ģey qaydasındadır, – Kristian deyir.
Üzündə hələ də qorxu və heyrət ifadəsi qalmaqdadır.
– Hardaydın? Nə baĢ verib? – Qreys deyir və baĢını
tutur.
– Ana, – Kristian mızıldanır, yenidən anasını
qucaqlayır və qulağını öpür. – Mən burdayam. Hər Ģey
yaxĢıdır. Sadəcə, Portlenddən buracan əzablı bir yol
gəlmiĢəm. Bu nə qarĢılama məclisidir? – О, baĢını qaldırıb
zalı nəzərdən keçirir, baxıĢları mənimlə üzləĢənə qədər.
www.vivo-book.com
954
О, gözünü döyür və Xoseyə baxır, o da öz növbəsində
əlimi buraxır. Kristian dodaqlarını kip sıxır. Mənsə onu
görməyimdən nəĢələnirəm, rahatlıq və xoĢbəxtlik dalğası
bədənimi bürüyüb, qayğılardan tam gücsüzləĢmiĢəm.
Gözlərimin selisə durmadan axır.
Kristian yenidən anasına baxır.
– Ana, hər Ģey qaydasındadı. Nə baĢ verib?
Qadın əllərini onun yanaqlarına qoyur.
– Kristian, səndən uzun müddət xəbər yox idi. Sənin
uçuĢ planın… sən Sietli ora daxil etməmiĢdin. Niyə bizimlə
əlaqə saxlamadın?
Kristian təəccüblə qaĢlarımı çatır.
– DüĢünürdüm ki, bu, çox vaxt aparmayacaq.
– Niyə zəng eləmədin?
– Telefonumun məbləği bitmiĢdi.
– Niyə ünvançının hesabına zəng eləmədin?
– Ana, bu, uzun məsələdi.
– Kristian! Bir daha mənimlə belə rəftar eləmə!
Aydındı? – Qadın az qala onun üstünə qıĢqırır.
Dostları ilə paylaş: |