Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
787 – Mən azca iĢləməliyəm, – deyir, sanki özünə bəraət qazandırır. – YaxĢı. Mən də özümə məĢğuliyyət taparam. – Bura gəl, – əmr edir, amma səsi incə və oğrun ahəngdədir, gözlərisə parlayır. Tərəddüd eləmədən özümü onun ağuĢuna verirəm, boynunu qucaqlayıram. Kristian bar stulunda oturub. O məni qucaqlayır, özünə möhkəm sıxır və buraxmır. – Hər Ģey qaydasındadı? – pıçıldayır, dodaqlarını saçlarıma dayayır. – Qaydasında? – O əbləhlə baĢ verənlərdən sonra? Dünən olanlardan sonra? – sakit və ciddi tərzdə əlavə edir. Mən
tünd boz gözlərə baxıram. ―Hər Ģey qaydasındadır‖ nə deməkdi? – Hə, – pıçıldayıram. Onun əlləri məni daha möhkəm qucaqlayır və mən özümü təhlükəsizlikdə, qayğı və eĢq əhatəsində hiss eləyirəm. Bu füsunkar mühitdir. Gözlərimi yumaraq onun www.vivo-book.com
788 ağuĢunda həzz alıram. Bu kiĢini sevirəm. Onun ecazkar qoxusunu, gücünü, menecer istedadını – onun Əlli Çalarını. – Gəl dalaĢmayaq, – xahiĢ eləyir. Saçlarımı öpür və onların qoxusunu içinə çəkir. – Аnа, füsunkar qoxun var, həmiĢəki kimi. – Elə sən də, – pıçıldayır və boynunu öpürəm. O məni yaman tez ağuĢundan ayırır. – Mən hələ bir-iki saat iĢləməliyəm.
Məyuscasına mənzil boyu var-gəl edirəm. Kristian hələ də iĢləyir. DuĢ qəbul eləmiĢəm, futbol köynəyi və idman Ģalvarı geymiĢəm. Darıxıram. Oxumaq da istəmirəm. Oturan kimi Cek və onun iyrənc barmaqları yadıma düĢür. Köhnə yataq otağıma daxil oluram – kölə otağına. Xose burada gecələyə bilər – görünüĢ xoĢuna gələcək. Ġndi doqquza on beĢ dəqiqə iĢləyir və günəĢ qürub etməyə baĢlayıb. AĢağıda Ģəhər iĢıqları sayrıĢır. Gözəldir! Hə, Xosenin xoĢuna gələcək. Tənbəlcəsinə fikirləĢirəm ki, Kristian fotolarımı haradan asacaq. Məndən olsa, asmasa yaxĢıdır. Simama heç baxmaq istəmirəm. www.vivo-book.com
789 Dəhlizə və qonaq otağına qayıdıram, özümdən asılı olmayaraq qapı dəstəyinə toxunuram. Adətən, Kristian qapını bağlayır, amma indi təəccüblü də olsa, qapı açıqdır. Qəribədir. Ġçəri daxil oluram, özümü gizlən-qaç oynayan və icazəsiz yasaq yerə girmiĢ uĢaq kimi hiss eləyirəm. Otaq qaranlıqdır. Dəstəyi Ģıqqıldadıram və karnizin altındakı iĢıq mənbələri otağı zərif, solğun iĢığa bələyir. Bunu xatırlayıram. Otaq ana bətninə oxĢayır. TəhtəlĢüurumda xatirələr canlanır: sonuncu dəfə burda olduğum gün. QurĢaq… onu xatırladıqda üzümü turĢuduram. Ġndi o, qapı yanındakı asılqanda digər əĢyalarla birgə günahsız Ģəkildə asılı qalıb. Oğrun-oğrun əlimi qurĢağa, qamçıya və s. toxundururam. Ay səni! Doktor Flinnlə məhz bu haqda söhbət eləməliyəm. Əvvəllər bu cür həyat tərzinə alıĢmıĢ insan ayaq saxlaya bilərdimi? Çarpayıya yaxınlaĢıb nazik atlas mələfələrin üstünə oturdum və ətrafa göz gəzdirdim. Yanımda kiçik bir masa var, üzərində də dəyənək yığını. O qədər çoxdur ki!.. Yəni biri kifayət eləmir?.. Hə, bu haqda nə qədər az fikirləĢsəm, bir o qədər yaxĢıdır. Hələ www.vivo-book.com
790 böyük masanı demirəm. Onun üstündə nə edirmiĢ görəsən? BaxıĢlarım ―çesterfild‖ə, yumĢaq divana yönəlir və durub onun üstündə otururam. Bu, sadəcə, divandır, elə bir özəlliyi yoxdur – xüsusi qurğularsız divan, nə halqaları var (əlləri bağlamaq üçün), nə də özgə bir əlavə Ģey. Ətrafa boylanıb antikvar komodu görürəm. Maraq məni bürüyür. Görəsən içində nəyi saxlayır? Yuxarı siyirməni çəkib qulaqlarımda damarımda qanımın necə atdığını duyuram. Niyə bu qədər narahatam? DavranıĢımı ədəbsiz sayıram, sanki hansısa qadağanı pozuram. Hərgah, əslində, məhz belədir. Amma əgər mənimlə evlənmək istəyirsə, onda… Lənət Ģeytana, bu nədir? Əcaib alətlər yığını – bunların nə olduğunu və necə istifadə olunduğunu belə ağlıma gətirə bilmirəm, – səliqəylə ĢüĢə yeĢiyə yığılıb. Alətlərdən birini götürürəm, görünüĢcə gülləyəbənzərdir və dəstəyi var. Hmm… bununla nə edirsən? Gümanlar içində itib- batmıĢam. Dörd müxtəlif ölçülü!.. baxıĢlarımı qaldırıram. www.vivo-book.com
791 Kristian astanada dayanaraq biganəliklə məni izləyir. Çoxdan buradadır? Mənə elə gəlir ki, cinayət baĢında yaxalanmıĢam. – Salam, – əsəbi halda gülümsəyir və bilirəm ki, gözlərim bərəlib və rəngim qaçıb. – Neyləyirsən? – О, yumĢaq tərzdə soruĢur, amma səsinin ahəngində sətiraltı məna var. Lənət Ģeytana. О hirslənir? QızarmıĢdım. – Ee… darıxırdım, həm də məni maraq bürüdü, – xəcalətlə mızıldanıram. Axı özü dedi ki, bir-iki saat iĢləyəcək. – Çox təhlükəli maraqdı.
Kristian düĢüncəli halda barmağını alt dodağında gəzdirir, baxıĢlarını məndən çəkmir. Boğazımdakı qomu uduram. Ağzım qupqurudur. O, tələsmədən otağa daxil olur və sakitcə arxasınca qapını bağlayır. Gözlərində boz maye alov parlayır. Ġlahi… naqolay halda kamoda söykənir, amma bilirəm ki, onun
Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|