- 136 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
vurmasının, terror və təxribatlar törətməsinin qarşısını almaq məqsədilə mayın
27-də Osmanlı hökuməti məcburiyyət qarşısında qalıb,
erməniləri müharibə
rayonundan ölkənin içərilərinə köçürmək haqqında “Təhcir qanunu” qəbul
etmişdi. Həmin qanun 1 iyun 1915-ci ildə rəsmi olaraq qüvvəyə minmişdi.
Hər cür hazırlıqdan sonra, mühafizə dəstələrinin müşayiəti ilə köçürmə işlərinə
başlanılmışdı. Mövcud olan imkanlar nəzərə alınmaqla və ədalətlə müəyyən
edilən köçürmə şərtləri hərb bölgəsindən kənarda yaşayan ermənilərə şamil
edilməmişdi.
Ermənilər hər il aprelin 24-nü “genosid günü” kimi qeyd edərək iddia edirlər
ki, guya həmin dövrdə türklər 1,5 milyon erməni qırmışlar. Əslində isə həmin
gün sadəcə olaraq İstanbulda və digər şəhərlərdə türklərə qarşı xəyanət edən
erməni təşkilatlarının təcili şəkildə bağlanması, onların
rəhbərlərinin isə həbs
edilməsi və sənədlərin ələ keçirilməsi haqqında daxili işlər naziri əmr vermişdi.
Bundan sonra 2345 erməni xəyanətə görə həbs edilmişdi. Maraqlı orasıdır ki,
belə bir əmrin veriləcəyindən əvvəlcədən xəbər tutan Eçmiədzin katolikosu
aprelin 22-də ABŞ prezidentinə teleqram vurmuşdu ki, erməniləri “türk
fanatizminin özbaşınalığından xilas etsin”. Həmin teleqram aprelin 24-də, yəni
əmr verilən gün artıq ABŞ prezidentinə çatdırılmışdı.
218
Ümumiyyətlə, müharibə zamanı Rusiya 12 milyon, Fransa 1 milyon,
Böyük Britaniya 0,6 milyon, Almaniya 1,473 milyon əsgər itirmişdi.
219
Təbii
ki, ermənilərin yığcam yaşadıqları ərazilərdə gedən döyüşlər zamanı ermənilər
də tələf olmuşdular. Qərb mütəxəssislərinin qənaətlərinə görə, üst-üstə Birinci
Dünya müharibəsi ərzində və milli mücadilə illərində Türkiyə ərazisində 2,5
milyon müsəlman və 600 min erməni həlak olmuşdu.
220
Ermənilərin itkilərinin dəqiq sayını isə müharibəyədək
Türkiyə ərazisində
yaşayan 1,3 milyon erməninin sayından xarici ölkələrə mühacirət edən
ermənilərin sayını çıxmaqla müəyyən etmək olar. Statistik məlumatlara görə,
müharibə ərəfəsində və ondan sonra xarici ölkələrə mühacirət edən ermənilərin
sayı aşağıdakı kimidir: Rusiyaya (
o cümlədən Cənubi Qafqaza) 420 min, Fransaya
35 min, Kanadaya 1244, ABŞ-a 34136, Yunanıstana 42200, Bolqarıstana 15
min, Kiprə 2500, digər Avropa ölkələrinə təqribən 50 min erməni köçmüşdü.
Erməni tədqiqatçısı Riçard Hovannisyana görə,
müharibədən sonra Suriyada
100 min, Livanda 50 min, İordaniyada 10 min, Misirdə 40 min, İraqda 25 min,
218
Жорж де Малевил, Армянская трагедия 1915 года. Баку, 1990
219
Урланис Борис. Войны и народонаселение Европы: людские потери вооруженных сил европейских
стран в войнах XVII-XX вв. Москва, 1960
220
Маккарти Джастин, Маккарти Каролин. Тюрки и армяне: руководство по армянскому вопросу. Баку,
1996
- 137 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
İranda 50 min erməni mühaciri qeydə alınmışdı. Bütün bu rəqəmləri üst-üstə
gəldikdə 875 min nəfər edir. Bu rəqəmin üzərinə Türkiyədə qalan 123 min
erməninin sayını da əlavə etsək, cəmisi 998 min nəfər edir. Deməli, 1,3 milyon
ermənidən təqribən 1 milyonu sağ qalmışdı.
221
Yuxarıda sadalanan faktlar sübut edir ki, 1,5 milyon erməninin Türkiyədə
“soyqırımı”na məruz qalması iddiası cəfəngiyatdan başqa bir şey deyil.
Faktlar
onu da sübut edir ki, istər Şərqi Anadolunun ruslar tərəfindən
işğalı dövründə, istərsə də 1918-1920-ci illərdə Ərzurumdan tutmuş, İrəvan
quberniyası da daxil olmaqla böyük bir ərazidə ermənilər türklərə qarşı
soyqırımı həyata keçirmişdilər.
221
Гюрюн Камуран. Армянское досье. Перевод с турецкого. Баку: Язычы, 199З
- 138 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
XIII iddia
“Şərqi Anadoluda qurulan Cənubi-Qərbi
Qafqaz Cümhuriyyəti ingilislərin himayəsi
altında fəaliyyət göstərib”
Azərbaycan tarixini saxtalaşdırmağı özlərinin başlıca
elmi-tədqiqat
istiqaməti seçən erməni tarixçiləri 1918-ci ilin sonu, 1919-cu ilin əvvəllərində
mövcud olmuş Qars Milli İslam Şurasının və Şərqi Anadoluda qurulan ilk
demokratik cümhuriyyətin – Cənubi-Qərbi Qafqaz Cümhuriyyətinin tarixini
də özlərinəməxsus şəkildə saxtalaşdırırlar. Erməni tarixçiləri iddia edirlər ki,
guya Qarsda mövcud olan “Qars Müsəlman Respublikası”nı – yəni, Milli Şura
hökumətini ingilislər qurmuşlar və bu respublika onların himayəsi altında
fəaliyyət göstərmişdir.
222
Faktlar isə bunun tamamilə əksini sübut edir.
Coğrafi
mövqeyinə görə, Qars yaylası zaman-zaman qanlı müharibələr
meydanı olmuş və əldən-ələ keçmişdi. I Pyotrun dövründən etibarən isti
dənizlərə çıxmaq istəyən Rusiya, ilk növbədə Şərqi Anadolunu ələ keçirmək
istəyirdi. Qars qalası isə Şərqi Anadolunun açarı sayılırdı. Rus qoşunları Qars
şəhərini ələ keçirmək üçün dörd dəfə − 1807, 1828-29, 1855-56, 1877-78-ci illər
rus-türk müharibələrində cəhd göstərmiş, yalnız
sonuncu müharibə nəticəsində
ona yiyələnə bilmişdi. 1878-ci il Berlin müqaviləsinə əsasən, Qars sancağı hərbi
təzminat əvəzinə Rusiyaya birləşdirilmiş, birbaşa Qafqaz canişinliyinə tabe
olan hərbi qubernatorluq idarə üsulu yaradılmışdı. 1913-cü il inzibati-ərazi
bölgüsünə əsasən isə Qars vilayəti 4 dairəyə − Qars, Ərdəhan, Qağızman və
Oltu dairələrinə bölünmüşdü və 800-dən artıq yaşayış məntəqəsini əhatə edən
Qars vilayətinin ərazisi 18,7 min kv.km olmuşdu. Türkiyə tarixşünaslığında
Qars vilayətinin işğal dövrü “40 illik qara günlər” kimi xarakterizə olunur.
1917-ci ilin noyabrında Rusiyada baş verən dövlət çevrilişindən sonra rus
komandanlığı Şərqi Anadolunu tərk etmişdi. Digər tərəfdən, Sovet Rusiyasının
rəhbəri V.Leninin 29 dekabr 1917-ci ildə imzaladığı “Türkiyə Ermənistanı
haqqında” dekret ermənilərə Şərqi Anadoluya, o cümlədən də Qars vilayətinə
ərazi iddiası irəli sürməyə fürsət vermişdi. Ermənilərə
öz niyyətlərini həyata
keçirmək üçün Şərqi Anadoludan geri çəkilən rus qoşunlarının ermənilərə
222
Погосян H. Карсская область в составе России. Ереван: Айастан, 1983; Петросян Гегам. Отношения
Республики Армения с Россией (1918-1920 гг.). Ереван: Издательство ЕГУ, 2012
Киракосян Джон. Младотурки перед судом истории. Ереван: Айастан, 1986