- 218 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
iddialarının xilafına DQMV-nin Martuni rayonunun
Çartaz erməni kəndində
gördüklərini belə təsvir edirdilər: “
Avtomatlaşdırılmış süd ferması,
çəhrayı tuf daşdan tikilmiş 500 yerlik mədəniyyət sarayı, 15 min fondu
olan kitabxana, məktəblər, xəstəxana, poliklinika, hər cür şəraiti olan
ikimərtəbəli daş evlər”.
378
Məqalə müəlliflərinin
“Ermənistan SSR-dən ensiz
torpaq zolaqla ayrılan vilayət nə üçün onun tərkibində deyil” - sualına
B.Kevorkov belə cavab vermişdi
: “Dağlıq Qarabağın tarixi Azərbaycanın
tarixi ilə iç-içədir... Elə adamlar var idilər ki, deyirdilər: “Qoy mən pis
yaşayım, ancaq Ermənistanla bağlı olum”... Bu, geridəqalmışlığın və
anlaşılmazlığın təzahürü idi. Vilayətin sürətli iqtisadi və mədəni inkişafı,
bərabərhüquqlu şəraitdə həyat səviyyəsinin yüksəlməsi, milli adət və
ənənələrə hörmət Azərbaycan KP MK-nın qayğısı və diqqəti sayəsində
mümkün olmuşdur”.
379
Azərbaycan SSR hökuməti DQMV-də sosial
infrastrukturun və humanitar
sahələrin inkişafına xüsusi diqqət yetirirdi. 1983-cü ildə 220 yaşayış məntəqəsi
olan muxtar vilayətdə 200 müalicə-profilaktika müəssisəsi, 1865 çarpayılıq 32
stasionar xəstəxana fəaliyyət göstərirdi. Əhalinin sağlamlığının keşiyində 2366
həkim və orta ixtisaslı tibb personalı dayanırdı. Hər 10000 nəfərə 112 çarpayı,
29 həkim düşürdü. 1973-1983-cü illərdə muxtar vilayətdə 17300 şagird yerli
42 məktəb istifadəyə verilmişdi. 1983-cü ildə DQMV-də 229 klub, mədəniyyət
evləri və sarayları, 1,5 milyon kitab fondu olan 220 kütləvi kitabxana fəaliyyət
göstərirdi.
380
Muxtar
vilayətdə erməni, Azərbaycan və rus dillərində fakültələri olmaqla
Dövlət Pedaqoji İnstitutu, 6 orta ixtisas məktəbi, 5 texniki peşə məktəbi, 89
məktəbəqədər uşaq müəssisəsi mövcud idi. Azərbaycan Yazıçılar İttifaqının
Qarabağ filialı, M.Qorki adına Dram Teatrı, Dövlət Mahnı və Rəqs Ansamblı,
“Qarabağ” Dövlət Estrada Orkestri, “Knar” özfəaliyyət ansamblı hər cür qayğı
ilə əhatə olunmuşdu.
381
Bütün bunlara baxmayaraq, millətçilik azarına yoluxmuş erməni ziyalıları
Sovet İttifaqının müxtəlif orqanlarına tamamilə real faktları təhrif edən şikayət
məktubları və
teleqramlar göndərirdilər ki, guya Azərbaycan rəhbərliyi
DQMV-də yaşayan ermənilərə münasibətdə qərəzli siyasət yeridir, onları
diskriminasiyaya məruz qoyaraq vilayətin ərazisini tərk etməyə məcbur
378
Митра.С., Хаба А. Мы видели братство наций. Журнал “Проблемы мира и социализма”, 1977, июнь
379
Yenə orada
380
Муслюмов И., Мосесова И., Саркисян Е. Советский Нагорный Карабах: торжество Ленинской нацио-
нальной политики. Баку: Азернешр, 1983
381
Yenə orada
- 219 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
edir, sosial-iqtisadi sferanın inkişafını qəsdən ləngidir. Bütün məktubların
sonluğu
belə bitirdi ki, DQMV-nin yeganə xilas yolu onun Ermənistana
birləşdirilməsindədir. O Ermənistana ki, onun özü Azərbaycandan asılı idi,
sənaye müəssisələri Azərbaycandan göndərilən xammal əsasında fəaliyyət
göstərirdi. Üstəlik, DQMV-nin sosial-iqtisadi göstəriciləri bütün parametrlər
üzrə Ermənistanı qabaqlayırdı.
1983-cü ilin sonunda Heydər Əliyevin SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin
birinci müavini təyin edilməsindən və Moskvaya
getməsindən sonra erməni
separatizmi yenidən qızışmışdı. Azərbaycan KP MK-nın yeni birinci katibi
Kamran Bağırovun erməni separatizminə qarşı mübarizə aparmaması, erməni
lobbisinin əlində alət olan Mixail Qorbaçovun 1985-ci ildə SSRİ-nin rəhbəri
olması fürsətindən istifadə edən erməni separatçıları fəal hücuma keçmişdilər.
Onların qarşısında duran yeganə maneə Heydər Əliyev idi ki, 1987-ci ilin
oktyabrında onun da SSRİ rəhbərliyindən uzaqlaşdırılmasına nail oldular.
Bundan bir neçə gün sonra İrəvanda başlayan mitinqlərdə DQMV-nin
Ermənistana birləşdirilməsı şüarları dalğalandırıldı.
1988-ci ilin 13 fevralından etibarən Xankəndidə
başlayan mitinqlərdə
DQMV-nin Azərbaycanın tərkibindən çıxarılıb Ermənistanın tərkibinə
verilməsi tələbinin başlıca arqumenti yenə də muxtar vilayətin guya sosial-
iqtisadi cəhətdən Azərbaycanın digər rayonlarından geri qalması iddiası idi.
Fevralın 20-də DQMV Xalq Deputatları Sovetinin yalnız erməni deputatlarının
iştirakı ilə növbədənkənar sessiyası keçirildi. Sessiyada muxtar vilayətin
Azərbaycan SSR-in tərkibindən çıxarılıb Ermənistan SSR-in tərkibinə daxil
edilməsi haqqında qəbul edilmiş qərara anlaşıqlı yanaşılması üçün Azərbaycan
və Ermənistan Ali Sovetlərinin Rəyasət Heyətlərinə müraciət edilmiş və bu
məsələnin müsbət həlli üçün SSRİ Ali Soveti qarşısında vəsatət qaldırılmışdı.
Vilayət Partiya Komitəsinin birinci katibi B.Kevorkov separatçıların təzyiqinə
tab gətirə bilmədi. Vilayət Xalq Deputatları Sovetinin vəsatəti əsasında fevralın
24-də vəzifəsindən uzaqlaşdırılıb, yerinə separatizmin dəstəkçisi –
Vilayət
Partiya Komitəsinin katibi Henrix Poğosyan gətirildi. Bununla da DQMV-nin
idarəçiliyi tamamilə separatçıların əlinə keçdi. M.Qorbaçov başda olmaqla,
SSRİ rəhbərliyinin erməni separatizminə “Yox!” deməməsi muxtar vilayətin
tədricən Azərbaycanın nəzarətindən çıxmasına gətirib çıxardı.
Moskvanın məsləhəti ilə 10 mart 1988-ci ildə Azərbaycan SSR Nazirlər
Sovetinin yanında Xalq Təsərrüfatının İdarəedilməsi İnstitutunda SSRİ Elmlər
Akademiyasının akademiki Tiqran Xaçaturovun iştirakı ilə Dağlıq
Qarabağda
sosial-iqtisadi vəziyyət məsələsi müzakirə edilmişdi. T.Xaçaturov nəqliyyatın