- 234 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
İrəvanın müsəlman şəhəri olmasını nişan verirdi.
411
Şəhərin ətrafında
mövcud
olan Poğos-Petros və Katoğke kilsələri vaxtilə xristian missionerlərinin vəsaiti
hesabına tikilmişdi və məqsəd ermənilərin şəhərə axınını təmin etməkdən
ibarət idi.
Jan Şardən 1673-cü ildə İrəvanda olarkən şəhər bazarı ilə üzbəüz kərpicdən
tikilən və həmin vaxt uçulub-dağılmış vəziyyətdə olan bir məscid haqqında
məlumat vermişdi. O, bu məscidin onun əsasını qoyan şəxsin şərəfinə Div
Sultan məscidi adlandırıldığını yazır. J.Şardəni İrəvan
səfərində müşayiət edən
rəssam Qrelonun çəkdiyi qədim qüllənin (
türbənin) şəklində arxa planda daha
iki möhtəşəm məscidin minarələri təsvir edilmişdir, hansı ki, indi onların heç
birindən əsər-əlamət qalmamışdır. Erməni tarixçisi T.Hakopyan qeyd edir ki,
çox güman Div Sultan məscidi günümüzədək gəlib çatan Göy məscidin yerində
olmuşdu və 1679-cu il zəlzələsi zamanı dağılmışdı.
412
1833-cü ildə fransız
geoloqu və arxeoloqu, naturaçı Frederik Dübua de
Monpere 1839-cu ildə Parisdə çap etdirdiyi “Qafqaz ətrafına səyahət” əsərinin
3-cü cildində İrəvan qalasını və Göy məscidi ətraflı təsvir etmişdi. Onun
Sərdar məscidinin əsas girişi tərəfdən çəkdiyi rəsm və Göy məscidin rəsmi
hər iki məscidin möhtəşəmliyini və memarlıq nöqteyi-nəzərindən mükəmməl
sənət əsəri olduqlarını əyani nümayiş etdirir. Həmin rəsmlər müəllifin adı
çəkilən əsərinə əlavə olaraq 1840-cı ildə çap edilən atlasın üçüncü hissəsində
yer almışdı. Qravüraçı Erkül Nikole Dübua de
Monperenin çəkdiyi rəsmlərin
qravüralarını hazırlamışdı.
413
Tanınmış rus arxeoloqu qrafinya Praskofya Uvarova 1880-ci ildə
İrəvan şəhərində olmuş, əsrlər boyu yaradılan tarixi-memarlıq abidələrinin
dağıdılmasını ürək ağrısı ilə təsvir etmişdi. Erməni müəllifi Yervand Şahəziz
1931-ci ildə İrəvanda çap edilən “Qədim İrəvan” əsərində P.Uvarovadan
sitat gətirərək, onun Xan sarayının yaxınlığında yerləşən Sərdar məscidini
Vereşşaginin fırçasından çıxan tabloya bənzətdiyini yazır. P.Uvarovaya
istinadən
Y.Şahəziz yazır ki, Sərdar məscidinin əsas günbəzi, xarici divarları, sütunları,
iç divarları, çoxsaylı digər günbəzləri rəngli kaşılarla və gözəl təsvirlərlə
bəzədilmişdi. P.Uvarova Sərdar məscidinin tünd mavi rəngli günbəzinin açıq
səma ilə bütöv bir ahəng təşkil etdiyini, onun portalındakı tünd mavi lövhə
üzərində ərəb əlifbası ilə
ağ rəngdə mətn həkk olunduğunu, divar sütunları
411
İrəvan xanlığı. Rusiya işğalı və ermənilərin Şimali Azərbaycan torpaqlarına köçürülməsi. s. 158-159; Bourn-
outian G.A. The khanate of Erevan under Qajar rule 1795-1828. Mazda Publishers in association with Bibliotheca
Persica. Costa Mesa, California and New York, 1992
412
Հակոբյան Թադևոս. Երևանի պատմությունը (1500-1800 թթ.). Երևանի համալսարանի
հրատարակչություն, 1971 (Hakopyan Tadevos. Yerevanın tarixi (1500-1800). İrəvan, 1971
413
Frederic Dubois de Montpereux. Voyage autour du Caucase, chez les
tcherkesses et les abkhases, en Georgie,
en Armenie et en Crimee. Volume III, Paris, 1839
- 235 -
ERMƏNİ SAXTAKARLIĞI. YALAN ÜZƏRİNDƏ QURULAN TARİX
üzərində ucalan minarələrinin üzərinin kvadrat şəkilli tünd mavi və açıq mavi
kaşılarla bəzədildiyini qeyd etmişdi.
414
XIX əsrdə Qərbi Avropa və Rusiya bədii yaradıcılığının mütərəqqi ənənələri
Azərbaycan sənətkarlarının yaradıcılığına da öz təsirini göstərmişdi. Yeni
meyillər ilk növbədə rəssamların iş üslubunda və təsvir formasında özünü
büruzə verirdi. Şimali Azərbaycan təsviri sənətində realist meyillər XIX əsr
rəssamlığının görkəmli nümayəndələrindən sayılan Mirzə Qədim İrəvaninin
(
1825-1875-ci illər) yaradıcılığında da öz əksini tapmışdı. O,
Azərbaycan
dəzgah boyakarlığının banisi hesab edilir.
Mirzə Qədim rəssamlığın bir çox sahələrində fəaliyyət göstərən
sənətkarlardan olmuşdu. O, portret və ornamental kompozisiyalar sahəsində
xüsusilə böyük məharətlər göstərmişdi. Onun şüşə, dəri, parça üzərində işlənmiş
əsərləri Bakıda Azərbaycan Dövlət İncəsənət Muzeyində, Tiflisdə Gürcüstan
Dövlət İncəsənət Muzeyində və Sankt-Peterburqda Dövlət Ermitajında
nümayiş etdirilir. Mirzə Qədim ilk əsərlərini şüşə üzərində çəkməyi sevirmiş.
Bunlar da əsas etibarilə gənc qadın portretləri olmuşdu. Mirzə Qədimin hazırda
Azərbaycan Dövlət İncəsənət Muzeyində saxlanılan qızılgül
şaxəsi üzərində
oturan bülbül rəsmi xüsusilə diqqəti cəlb edir.
415
XIX əsrin 50-ci illərində baxımsızlıq üzündən yararsız hala düşən, nəmişlikdən
divar rəsmləri korlanan, karniz və tavanının güzgüləri qopub tökülən Xan sarayında
qismən də olsa bərpa işləri aparılmışdı. 1867-1874-cü illərdə Xan sarayında
dəfələrlə aparılan bərpa işlərini Mirzə Qədim həyata keçirmişdi. O, Güzgülü
zaldakı divar rəsmlərinin əksəriyyətini bərpa etmişdi. Rəssamın yağlı boya ilə
çəkdiyi “Fətəli şah”, “İrəvan sərdarı”, “Həsən xan”, “Rüstəm Zal” portretləri hazırda
Tiflisdə Gürcüstan Dövlət İncəsənət Muzeyində, “Abbas Mirzə” portreti isə
Azərbaycan Dövlət İncəsənət Muzeyində saxlanılır. Sənətşünas N.Miklaşevskaya
həmin portretləri mahiyyət etibarilə Azərbaycan dəzgah rəssamlığının
ilk əsərləri
hesab edir və 1914-cü ildə Sərdar sarayı dağıdılan zaman həmin portretlərin
divarlardan qoparıldıqdan sonra Tiflisə aparıldığı və Gürcüstanda muzeydə
saxlanıldığı barədə məlumat vermişdi.
416
İrəvan şəhərində mövcud olan azərbaycanlılara məxsus tarixi-memarlıq
abidələrinin, o cümlədən də Xan sarayının və məscidlərin məşhur rus fotoqrafı
Dmitri Yermakov tərəfindən XIX əsrin 80-90-cı illərində çəkilmiş fotoları
fotoqrafın 1896 və 1901-ci illərdə çap etdirdiyi albomlara daxil edilmişdir.
414
Յերվանդ Շահազիզ: Հին Յերևանը: Յերևան, 1931 (Yervand Şahəziz. Qədim İrəvan. İrəvan, 1931
415
Əfəndi R. Azərbaycan incəsənəti. Bakı: Şərq-Qərb, 2007
416
Миклашевская Н. О наследии и традициях в Азербайджанском изобразительном искусстве. В книге:
Искусство Азербайджана. Том VII, Баку, 1959