Ernest heminquey qoca və DƏNİZ
Yüklə 4,58 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com 68 keyimişdi. O, ağır ipdən bərk-bərk yapışıb, yaralanmış sol əlinə nəzər saldı. – Sən nə təhər əlsən! – dedi, – bir halda ki, keyimək istəyirsən, onda buyur keyi! Yığılıb lap quş caynağına dönsən də, bir xeyri yoxdur. «Ye, əlinə də qüvvət gəlsin, – qoca tutqun rəngə çalan suya, köndələninə dənizin dərinliyinə gedən tilov ipinə nəzər salıb düşündü. – Axı, əl yazığın nə günahı? Gör neçə saatdır o ağırlıqda balığı saxlayır. Amma sən bu balıqdan axıracan əl çəkən deyilsən ha. Hələliksə ye». Tikəni ağzına qoyub ehmalca, ağır-ağır çeynədi. Tunes o qədər də pis dadmırdı. Öz-özünə dedi: “Elə ki, bütün şirəsi çıxsın; azca turşu, ya lumu, ya da, heç olmasa, bir çimdik duz olsaydı, pis dadmazdı”. – Hə, mənim əlim, de görüm, indi necəsən? – keyiyib ölü əli kimi qaxaca dönmüş əlinə baxa-baxa soruşdu. – Sənin xətrinə bu dadsız balıqdan gərək bir tikə də yeyim. Bir az da yeməliyəm ki, sən cana gələsən. Kəsdiyi ətin ikinci tikəsini də çeynəyib uddu, ağzında qalmış qabığı suya tüpürdü. www.vivo-book.com 69 – Hə, indi necəsən? Yoxsa hələ tezdir? O, tunesin ətindən daha bir tikəni götürüb ağzına atdı və çeynəyə-çeynəyə düşündü: “Pis deyil, yaxşı balıqdır, qanı da üstündədir. Bəxtim onda gətirdi ki, qarmağıma skumbriya yox, tunes keçdi. Skumbriya həddən ziyadə şirin olur. Tunesin ətində isə heç şirinlik yoxdur. Amma lazım olmayan şeylər haqqında düşünüb fikrimi yayındırmamalıyam, – deyə tunesin bir tikəsini də ağzına qoydu. – Kaş bircə çimdik duz olaydı. Heç bilmirəm bu tikələr gün altında qalsa xarab olar, ya yox? Ac olmasam da, hamısını yeyəcəm. Mənim nəhəng balığım hələ ki, şıltaqlıq eləmir. Doğradığım tikələrin hamısını yeməliyəm ki, dostumun hər hoqqasına qarşı hazır olum”. – Mənim əlim, bir az hövsələli ol, – qoca əlinə müraciət elədi. – Özün görürsən ki, səndən heç nə əsirgəmirəm, çalışıram ki, sağalasan. Bacarsaydım, öz nəhəng balığımı da yemləyərdim, axı o mənim qardaşımdır. Bununla belə, mən onu öldürməliyəm. Öldürmək üçün də gərəkdir ki, güclü və gümrah olum. www.vivo-book.com 70 Qoca nazik, uzunsov tikələrin hamısını bir-bir çeynəyib uddu, sonra dikəlib əlini şalvarına sildi və ucadan dedi: – Hə, sol əlim, indi sən ipi buraxıb dincələ bilərsən. Sənin şıltaqlığından qurtarmaq üçün qaytanı sağ əlimlə idarə edirəm. O, sol ayağını bayaqdan bəri sol əliylə tutduğu yoğun ipin üstünə qoydu, geriyə əyilib bütün ağırlığı kürəyinə verdi. – İlahi, özün kömək elə ki, sol əlimin keyi açılsın, yoxsa bu yekə balıq başıma oyun açar. “Hələ ki sakitdir; əvvəldən nə cür başlamışdısa, o cür də davam edir, – qoca düşündü. – Görəsən, neyləmək istəyir? Yaxşı, bəs mən özüm nə etməliyəm? Natarazın hərəkətlərindən nəticə çıxarıb, gərək elə buradaca, ayaqüstü bir qərara gəlim. Üzə çıxsa, onda mən onu öldürərəm. Amma çıxmır axı, deyəsən, heç çıxana da oxşamır. Hərgah çıxmasa, onda bəs mən neyləməliyəm? Özümü suya atıb həmişəlik onunla bərabərmi qalmalıyam?” Keyləşmiş sol əlini şalvarına sürtüb barmaqlarını açmağa cəhd göstərsə də, bir şey çıxmadı. Düşündü: “Gün www.vivo-book.com 71 dəysə bəlkə açılar. Ya da qarnımdakı çiy ət həzmə gedəndən sonra açılacaq. Lazım olsa, lap zorla açılmalıdır. Ancaq indi heç mən özüm də onu zor gücünə açmaq istəmirəm. Qoy özü yumşalıb açılsın. Gecə cürbəcür kəndir-qaytanı götürüb doğrayanda, bir-birinin ucuna calayıb düyünləyəndə mən onu çox incitdim, çox işlətdim, axırda da yorub heydən saldım”. Ətrafa nəzər yetirib göz işlədikcə uzanan dənizə baxdı, tək-tənha olduğunu yalnız indi anladı. O, günəş tellərinin tünd sulara necə dəyib sınmasına, parçalanaraq əlvan rənglərə çevrilməsinə, dənizin dərinliklərinə gedən tilov ipinə, okeanın hamar səthinin qəribə tərzdə ləpələnməsinə tamaşa edirdi. Tropik sahil küləyinin əsəcəyindən xəbər verən buludlar göydə get-gedə daha çox sıxlaşıb komalaşırdı. Qoca başını qaldırıb baxanda yuxarıda vəhşi ördəklərin qatarla uçduğunu gördü. Mavi, bozumtul səmada onlar necə də aydın nəzərə çarpırdılar! Ördək qatarı qəfildən dağılışdı, sonra təzədən bir dəstədə süzməyə başladı. Qoca başa düşdü ki, insan dənizdə heç vaxt tək qalmır. www.vivo-book.com 72 O, bəzilərinin kiçik qayıqda, açıq dənizdə tək qalmaqdan necə qorxduqlarını yada saldı; düşündü ki, təkcə havanın qəfil dəyişdiyi aylarda dənizdə tək qalmaqdan çəkinmək olar. İndi tufan-fırtına fəsli olsa da, hələ arada heç bir şey yox idi: ilin ən yaxşı çağlarıydı. Qoca fikirləşdi ki, dənizdə fırtına olacağını qabaqcadan, özü də bir neçə gün öncədən asanlıqla duymaq olur. Bunun xüsusi əlamətləri var. Sahildə isə bu nişanələri sezmək olmur, çünki baxılası bir şey yoxdur. Bir də sahildə buludların forması, görkəmi tamam başqa cür olur. Hələliksə heç bir fırtına təhlükəsi gözlənilmir. O, göyə baxanda qalaq-qalaq ağ bulud topalarını gördü; dondurmaya oxşadığından qoca onları yaman xoşlayırdı, daha yüksəklərdə isə pərquvari, şəffaf buludlar uçurdu. – Balıq, bu əsən sahil küləyi mənim xeyrimə, sənin isə ziyanına olacaq, – qoca dedi. Onun sol əli yavaş-yavaş hərəkətə gəlsə də, hələ qıc idi. Qoca düşündü: “Qıcolmadan zəhləm gedir. İşin qızğın yerində bədənin qıc olması namərdlikdir. Balıqdan zəhərlənib adamların yanında qusmaq, ishala düşmək nə Yüklə 4,58 Kb. Dostları ilə paylaş:
|