47
KAZIMAĞA MÖVSÜM OĞLU KƏRİMOV
Vətən hər şeydən öncədir. Bu kəlam elini-obasını, ata və anasını
sevən bütün insanların dilinin əzbəridir. Onun uğrunda həmişə hazır
olmalarıdır. Peşəsindən və tutduğu vəzifədən asılı olmayaraq Kazımağa
Kərimov da Qarabağ savaşı başlayanda vətən uğrunda mübarizəyə hazır
olduğunu bəyan etdi.
Kazımağa 1950-ci il sentyabrın 1-də Qubadlının Sarıyataq
kəndində anadan olub. İxtisasca jurnalist idi. Bakı Dövlət Universitetinin
jurnalistika fakültəsini bitirib. 15 ilə qədər mətbuat sahəsində çalışıb. Baş
leytenant Kazımağa Kərimov tabor komandirinin müavini olub.
Xarxanut kəndi uğrunda gedən döyüşlərdə o, ağır yaralanıb. Onu xilas
etmək üçün Bakıya gətirirlər. Həkimlərin səyinə baxmayaraq onu xilas
etmək mümkün olmür. Vətən torpaqları uğrunda göstərdiyi şücaəti
"Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı" adı ilə qiymətləndirilir. Məzarı
Bakıdakı Şəhidlər xiyabanındadır.
48
AQİL SƏMƏD OĞLU MƏMMƏDOV
Müharibə başlayanda peşəsindən və sənətindən asılı olmayaraq
hamı cəbhədə gedən vuruşmaları diqqət mərkəzində saxlayır və igid
övladlarımız cəbhəyə can atırdılar. Belə oğlanlardan biri də sənəti
sürücülük olan Aqil Səməd oğlu Məmmədov idi.
Aqil Məmmədov 1969-cu il iyulun 30-da Qubadlıda anadan
olmuşdur. Cəbhədə ən çətin vəzifələrdən birini yerinə yetirməyi öz
üzərinə götürmüşdür. Kəşfiyyatçı idi. İgid oğlanları başına yığıb düşmən
haqqında məlumat toplayırdı. Topladığı məlumatlar döyüşlərimizə çox
kömək edirdi.
1992-ci il avqustun 6-da Laçın rayonunun Sussuzdağ uğrunda
qızğın döyüşlər gedirdi. Aqil buradakı düşmən qruplaşmaları haqqında
da xeyli məlumat gətirmişdi. Lakin düşmən döyüşün qızğın vaxtında
Aqil Məmmədovu hədəfə aldı və onun həyatına son qoydu. Lakin Aqil
bu döyüşdə yüksək şücaət və qəhrəmanlıq göstərmişdi. Ona görə də
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 6 fevral 1993-cü il fərmanı ilə
(ölümündən sonra) ona Vətənin ən yüksək mükafatı - Azərbaycan
Respublikasının Milli Qəhrəmanı adı verildi. Məzarı Qubadlıdakı
Şəhidlər xiyabanındadır. Yeganə qız övladı onun şücaəti və qəhrəmanlığı
ilə fəxr edir.
49
KƏRƏM ƏRŞAD OĞLU MİRZƏYEV
Qubadlıdan cəbhəyə könüllü gedən igid vətən oğullarından biri də
Kərəm Mirzəyev olub. Azərbaycan İnşaat Universitetini yenicə başa
vurub kəndlərinə qayıtmışdı. Müharibə başlayanda Kərəm baş leytenant
idi və doğma Xanlıq kəndində sahə müvəkkili işləyirdi. Təzə ailə
qurmuşdu, bir oğlu vardı. 30 yaşını yenicə başa vurmuş Kərəmin
gələcəklə bağlı çox böyük arzuları vardı. Lakin müharibə onun bütün
gələcək arzularını arxa plana keçirdi. Vətən torpağının xilas olması onun
hələlik yeganı arzusuna çevrildi. Bir sıra döyüşlərdə şücaət və cəsarət
göstərdi. Qızğın döyüş nöqtələrindən çəkinmədi .
1992-ci il oktyabrın 1-i onun son döyüşü oldu. Mazutlu kəndi
uğrunda gedən döyüşdə düşmən gülləsinə rast gəldi.
Lakin onun göstərdiyi igidlik komanda heyətinin nəzərindən
qaçmadı. Ölümündən sonra ona Azərbaycan Respublikası Prezidentinin
fərmanı ilə Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı adı verildi. Özü isə anadan
olduğu və ürəyi qədər sevdiyi Xanlıq kəndində torpağa tapşırıldı.
50
İSA İSKƏNDƏR OĞLU MƏMMƏDOV
Qarabağ savaşı başlayanda hamını düşündürən bir fikir vardı.
Ölmək, ancaq murdar düşməni torpağımıza ayaq basmağa qoymamaq.
Bu məqsədlə insanlar döyüşə gedirdilər. İsa İskəndər oğlu Məmmədov
belə insanlardan biri idi. O, 1966-cı ildə Aşağı Mollu kəndində dünyaya
göz açmışdı. Qəhrəmanlıq tarixinə malik olan kəndini çox sevirdi.
Həmişə Qaçaq Nəbi və onun igid həyat yoldaşı haqqında söhbətlərə
heyranlıqla qulaq asardı.
Müharibə başlayanda ürəyindəki arzular çin oldu. Vətənin
müdafiəsinə yola düşdü. Vuruşlarda taqım komandiri vəzifəsinə qədər
yüksəldi. Cəbhə yoldaşlarını vuruşa həvəsləndirməkdə bir igid idi. Lakin
Xocavənd uğrunda gedən şiddətli döyüşdə düşmən gülləsinə rast gəldi.
Respublika prezidentinin 11 oktyabr 1994-cü il fərmanı ilə o, "İgidliyə
görə" medalı ilə təltif (ölümündən sonra) olundu. Onun yeganə oğlu
Fuad atasının şücaəti ilə fəxr edir və vətənini, elini-obasını sevən bir igid
kimi böyüyür.
51
İTKİN DÜŞƏNLƏR VƏ DÖYÜŞLƏRDƏ HƏLAK
OLANLAR
Qubadlı və onun kəndləri uğrunda ölüm-dirim müharibəsi
gedəndə bir çox həmkəndlilərimiz ya doğma yurdu qoyub getməmiş, ya
itkin düşmüş, ya da mərd-mərdanə düşmənlə əlbəyaxada şəhid olmuşlar.
Bu qəbildən olan həmvətənlərimin bir qismi haqqında əldə etdiyim
məlumatları kitabımın bu bölməsində oxucularıma təqdim edirəm.
1.
Mahir Babaş oğlu Quliyev 1970-ci ildə Aşağı Mollu
kəndində anadan olub. Tanınmış şahmatçı idi. 1993-cü il avqustun 30-da
itkin düşüb.
2. Fazil Qaraş oğlu Nəzərov 1948-ci ildə Yuxarı Mollu kəndində
anadan olub. Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitututunu bitirib. 1973-85-
ci illərdə orta məktəbdə tədris işləri üzrə direktor müavini olub. 1985-ci
ildən isə məktəb direktoru işləyib. 1993-cü il avqustun 30-da itkin
düşüb. Sonrakı taleyi haqqında məlumat yoxdur. 3 qızı, 2 oğlu var.
3. Bəykişi Boran oğlu Cabbarov 1933-cü ildə Aşağı Mollu kəndində
anadan olub. 1993-cü il avqustun 30-da ermənilər kəndə dolarkən itkin
düşüb. 4 qızı, bir oğlu var.
4. Kamran Şirin oğlu Vəliyev 1926-cı ildə Yuxarı Mollu
kəndində anadan olub. 1941-45-ci illərin müharibə iştirakçısı idi. II qrup
əlil idi. 1993-cü ilin avqustunda kənd işğal olunanda itkin düşüb.
Dostları ilə paylaş: |