Əşir Bəşir oğlu Fətəliyev
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- FƏTƏLİYEV TAHİR ƏŞİR oğlu
30 salıram və ürəyimdən belə bir arzu keçir ki, kaş bu gün o, sağ olaydı, onun mənim üzərimdə olan zəhmətin mindən birini qaytara biləydim. İllər keçib. Övlad sahibi olmuşam, nəvə sahibiyəm. Bəzən övladlarımdan hər hansı biri mənə soyuq münasibət bəsləyəndə, yaxud məsləhətimə qulaq asmayanda ürəyimdə küsmüşəm, lakin inciməyimi biruzə verməmişəm. Yadıma salanda ki, mənim də anamın sözlərinə qulaq asmayanda o da yəqin mənim keçirdiyim hissləri keçirib, onda bunu bir qanunauyğunluq kimi qəbul edirəm və belə düşünmüşəm ki, görünür valideynlərimi incitdiyimin əvəzini alıram. Övladlarımı bilmirəm, vaxtilə anama qarşı bir soyuq münasibətim olubsa, bu gün də onun peşmançılığını çəkirəm. Lakin düşünəndə ki, mənim anama qarşı heç bir pis hərəkətim olmayıb, onda təskinlik tapıram, dincəlirəm. Kaş insanlar hansı məsələdə səhv edirlər etsinlər, ancaq ataya və anaya qarşı səhv etməsinlər. Çünki başqa səhvlərin əvəzini vermək olar, amma anaya və ataya qarşı etdiyin səhvlərin əvəzini qaytarmaq mümkün deyil. Övlada ana məhəbbətinin sonu yoxdur. Mən hər hansı bir toy mərasimində olarkən həmişə ana məhəbbəti hissinin nəyə qadir olduğunu yaxından müşahidə etmişəm. Ana haqqında mahnı oxunarkən kimliyindən və yaşından asılı olmayaraq hamısının göz yaşlarını görmüşəm. Ana məhəbbətinə bərabər dünyada ikinci hissin olğunu eşitməmişəm. 31 "Ana qəlbim odlanır, söz düşəndə davadan" misraları ilə başlanan mahnıda bəşəri bir hiss var. Bu hissin əsasında ananın övlada məhəbbəti, ana narahatlığı durur. Anamın savadı yox idi. Lakin mən onu həmişə ziyalı bir qadın kimi xatırlayıram. Onun duruşunda da, oturuşunda da, insanlarla ünsiyyətində də, məclislərdə özünü aparmasında da həmişə yüksək mədəniyyət və ziyalılıq duymuşam. Hərdən ziyalı qadınlarla söhbət edəndə anamı gözümün önünə gətirirəm. Onlarla müqayisə edirəm və hər zaman da mənim belə anam olduğu üçün qürur hissi keçirirəm. Hansı məclisə düşürdüsə, hamı onun hərəkətlərinə heyranlıqla baxırdı. Çox ağır bir qadın idi. Amma onun hərəkətlərindən də , dinib danışmayanda da bunlardan bir ibrət öyrənirdilər. Bir dəfə Napoleon yaxın köməkçilərindən birinə bir sual verir: "Fransız gənclərini ən yaxşı kim tərbiyələndirə bilər?" O:"Analar"-deyə cavab verir. Napoleon bu sözlərdən çox təsirlənir. Hər hansı bir cəmiyyətin sağlamlığında şübhəsiz anaların rolu əvəzedilməzdir. Fransız filosofu D.Didro deyir ki, analıq qadının gözəlliyini tamamlayır. Başqa bir alim isə deyir ki, yaxşı ana min müəllimə dəyər. Həzrəti Məhəmməd peyğəmbər deyib ki, ata və ana səni eyni vaxtda səsləyirsə, sən ananın yanına get. 32 Anam haqqında dediklərimi ümumiləşdirərək belə bir nəticəyə gəlirəm ki, anamın qucağında öyrəndiklərim dərsləri və onun söylədikləri nağılları ömrüm böyu unuda bilmərəm. Mən anamı öz vətənimdə, boya-başa çatdığım Aşağı Mollu kəndində torpağa tapşırmışam. Bu mənim üçün böyük təskinlikdir. Yaxşı ki, o, vətəndə dünyasını dəyişib, bizim bu günkü günlərimizi görmədi. Amma bir şey ürəyimi sızıldadır. O da ondan ibarətdir ki, onun məzarı yağı düşmənin tapdağı altındadır. Bunun üçün hər gün, hər an nigarançılıq keçirirəm. Anamın ilk övladı kimi mənim həyatım çox keşməkeşli olub. Uşaqlıq illərim ağır keçdiyi kimi orta məktəbi də üç kənddə başa vurmuşam. İbtidai sinifləri Aşağı Molluda, yeddillik təhsilmi Yuxarı Molluda və orta təhsilimi Xanlıq kəndində başa vurmuşam. Əsgəri xidmətimi yerinə yetirdikdən sonra Sumqayıt şəhərinə gəlib aliminium və kimya zavodlarında fəhlə və növbə rəisi işləmişəm. Sumqayıtda işlədiyim illərdə təhsilimi davam etdirmişəm. Əvvəlcə mexanizasiya məktəbini, sonra isə statistika texnikumunu başa vurmuşam. Ali təhsilə isə V.İ.Leinn adına Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunda yiyələnmişəm. Bundan sonra yenidən ana yurdum Aşağı Molluya köçmüşəm. Əvvəlcə məktəbdə müəllim, sonra isə kəndimizdə kolxoz sədri vəzifəsində işləmişəm. 4 illik kolxoz sədri dövründə kəndimiz üçün nəyi bacarırdımsa onu da etmişəm. Sonra isə 1993-cü ilin 33 qaçhaqaç dövrünə qədər müəllimlik peşəmi davam etdirmişəm. Hal- hazırda Sumqayıt şəhərində yaşayıram və təqaüdçüyəm. Dörd oğlum və bir qızım var. Kiçik oğlum Qabil iki il bundan əvvəl İrkutsk vilayətində naməlum qatillər tərəfindən öldürülüb. Ömür-gün yoldaşım Sərmayə xanımın mənim və uşaqların üzərində çox böyük zəhməti və qayğısı olub. O, məndən və uşaqlarımdan heç bir şeyi əsirgəməyib. Mehribançılığımız və əlbirliyimiz sayəsində uşaqlarımız yüksək tərbiyə sahibi olublar. Ədalət naminə deməliyəm ki, baldızım Səriyyə də ömrü boyu bizimlə birgə yaşayıb və uşaqlarımın üzərində çox böyük zəhməti olub. 34 FƏTƏLİYEV TAHİR ƏŞİR oğlu FƏTƏLİYEV Tahir mənim ilk övladımdır. 1959-cu ildə Sumqayıt şəhərində anadan olub. Orta təhsilini Sumqayıt şəhərində alıb. Sonra ali təhsil almaq üçün Rusiyanın İrkutsk şəhərinə gedib və oradan ali təhsilli zootexnik kimi qayıdıb. Əvvəlcə Azərbaycanın Abşeron rayonunda işləyib. Abşeron toyuq fabrikində sex rəisi vəzifəsində çalışıb. Sonra isə yenidən ali təhsil aldığı İrkutsk şəhərinə qayıdıb. Elə o vaxtdan indiyə qədər İrkutsk şəhərində kommersiya fəaliyyəti ilə məşğuldur. Ailəlidir. Həyat yoldaşı Gülzar xanım ziyalı bir ailədən çıxıb. Gülzar xanım Tahirlə birlikdə iki oğul, bir qız böyüdürlər - Rəşad, BƏŞİR və Lalə. BƏŞİR ata babasının adını daşıyır. Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|