ƏŞİr bəŞİROĞLU



Yüklə 6,52 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə6/132
tarix15.03.2018
ölçüsü6,52 Kb.
#32171
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   132

C
əsur qardaşlar 
18 
 
edən  ermənilər  xalqa  dalbadal  zərbələr  vurdular.  Qeyrətli  oğullarımız  Daşaltı 
əməliyyatında  qırıldılar. Onun  dalınca  ermənilər  əsrimizin  ən  qanlı  faziəsi  olan 
Xocalı faciəsini 1992-ci ilin 25 fevralında törətdilər. Həmin gecə 1300 nəfər girov 
götürüldü, altı yüz yetmiş nəfər uşaq, böyük, qoca, cavan qəddarcasına öldürüldü. 
Müharibə  illərində  olduğu  kimi  1992-ci  ilin  qışı  Qarabağda,  Xocalıda  çox  şərt 
keçdi.  Adamların  meyitləri  çöldə  donub  buz  bağladı,  Xocalı  dünyaya  car  çəkir. 
Bütün dünya eşidir. Ancaq Azərbaycan rəhbərliyi eşitmir.  
Köməksiz  qalmış  yazıq  xocalılar  haradan  biləydilər  ki,  təpədən  dırnağa 
qədər silahlanmış 366-cı rus alayı gecə ikən arvad, uşağı dəstə ilə qarda, çovğunda 
qıracaqlar.  Əhali  Ağdama  tərəf  üz  tutur,  hamı  körpəsini  kürəyinə  sarıyır,  yıxıla-
yıxıla gecə ikən meşələrə səpələnir. Bir dəstədə iki yüz nəfərdən çox adam var idi. 
Burada  bir  qadın  körpəsi  ilə  yol  gedir.  Ana  9  aylıq  körpəsini  belinə  sarıyıb  yol 
gedir. Uşaq isə bu faciəni duyurmuş kimi nalə çəkir. Kiçik bir səs erməniləri duyuq 
sala bilərdi. Bəs ana nə etsin döşünü uşağın ağzına verir, o bir an sakitləşir, sonra 
yenə ağlamağa başlayır. Qorxu hissi anada övlad hissini üstələyir. Axı o, 200-dən 
çox adamın ölümünə bais ola bilərdi. Ana özü də bilmədən iki əli ilə körpə Salatını 
boğur.  Uşaq  qapqara  qaralır,  onun  səsi  kəsilir.  Ana  uşağını  qara  atmaq  istəyir. 
Rəfiqələri  qoymur.  Onlar  3  gün  idi  yol  azmışdılar.  Bir  yana  çıxa  bilmirdilər. 
Yeməkləri  isə  ancaq  ağacların  üstündə  quruyub  qalmış  meyvələr  idi.  Ana  öz 
körpəsinin  qatili  olduğu  üçün  imkan  axtarırdı  ki,  özünü  körpəsi  ilə  birlikdə 
qayadan  atsın.  Birdən  qonşusu  Pərzad  uşağın  qaraldığını  görüb  onu  anadan  alır. 
Qulağını uşağın ürəyinə qoyur. Ürək döyünürdü. Pərzad deyəndə ki, uşaq sağdır, 
s
anki  dünyanı  anaya  bağışlayırlar.  Ana  döşünü  uşağın  ağzına  salan  kimi  uşaq 
əmməyə  başlayır.  Ananın  sevinci  yerə-göyə  sığmır.  Bu  an  bir  neçə  yerdən  səs 
gəlir.  “Biz  Azərbaycanlıyıq,  sizə  köməyə  gəlmişik”.  Hamı  sevinir.  Bu  zaman 
onlarla  gələn  əsgərlər  hiss  edirlər  ki,  onlar  ermənidir.  Onların  bir  neçəsini  qırıb 
yerə  sərirlər.  Bizim  əsgərlərin  patronu  yox  idi.  Ermənilər  200  nəfərdən  çox 
Azərbaycanlını  Xankəndinə  aparırlar.  Onların  hamısını  bir  soyuq  otağa  salırlar. 
Sonra  uşaqları  analarından  alıb  onların  gözü  qarşısında  işgəncə  ilə  öldürürlər. 
Qalanlarının talehi isə hamıya aydındır.  
II  
FƏSİL 
SPİTAKDAKI (HAMAMLI) MƏKTƏB HAQQINDA 


Əşir Bəşiroğlu 
 
19 
 
Vaxtı ilə Spitakdakı (Hamamlı) məktəbdə oxumuş ömrünün qurub çağında 
səhvini başa düşüb əməlindən peşman olmuş qoca erməni kişisinin dediklərindən:  
-
 
M
ənim ağlım kəsəndə erməni-müsəlman davası gedirdi. Hər yerdə evlər od 
tutub  yanırdı.  Ömür  boyu  bir  obada,  bir  eldə  yaşayan  insanlar  bir-birinə  qənim 
k
əsilmişdi.  Bütün  bunların  hamısını  ruslar  edirdi.  Milli  zəmində  hamı  bir-birinə 
düşmən idi. Yenicə barışmış iki milləti yenə bir-birinin üstünə qaldırmışdılar. Türk 
erm
ənini, erməni  türkü  qırırdı.  Belə  zamanədə  böyüdüm.  Artıq  şura  da  quruldu. 
Şura qurulduqdan sonra hamı bir-biri ilə qardaş oldu, can deyib can eşitdilər. Sən 
dem
ə  bunlar  hamısı  yalan  imiş,  aldadıcı  imiş.  Mən məktəb  yaşına  çatanda  məni 
xüsüsi adamlar bir m
əktəbə  apardılar  və  dedilər:  -  Bu məktəb erməni  xalqının 
g
ələcəyidir, ən böyük məktəbdir. Mən də, valideynlərim də sevinirdik ki, mən belə 
möht
əşəm məktəbə qəbul olunmuşam.  Sən demə, mənim sevinə-sevinə getdiyim 
bu m
əktəb  şeytan  yuvası  imiş.  O  məktəbə  dərin  düşüncəli  əqli cəhətdən  sağlam 
inkişaf  etmiş  uşaqları  götürürdülər. Düz  dörd  il  orada,  yerin  altında  heç  kəsi 
görm
ədən  oxuduğumuz vaxt  bizə çox yüksək dərəcədə qulluq  edir,  yaxşı  yemək 
verirdil
ər. Bizə elə hey deyirdilər ki, biz gələcəkdə hökmən böyük erməni xalqının 
şərəfi naminə ölsək də bizim üçün şərəfdir. Bizə deyirdilər ki, erməni xalqı  min 
ill
ərdi ki, dövlət yarada bilmir. İndi artıq dövlətin özəlini qurmuşuq. Onu qoruyub 
saxlamaq bizd
ən bu məktəbin məzunlarından asılıdır. Hətta bizə deyirdilər ki, bax 
indid
ən qabiliyyətinizi göstərin gələcəkdə hansı vəzifəmi tutacaqsınız onu deyək. 
(Famil Süleymanov “Qu quşunun nəğməsi”).   
Birimiz
ə  Daxili  İşlər Naziri, birimizə  Müdafiə  Naziri, o birimizə  dövlət 
başçısı olacaqsan deyirdilər. Artıq vəzifələrimizi də bölüşmüşdülər. Deyirdilər ki, 
özünüzü  yaxşı  aparsanız  və  tapşırığı  layiqincə  yerinə  yetirsəniz, siz gələcəkdə 
böyük erm
əni  xalqına  rəhbərlik edəcəksiniz.  Ulu  babalarımızın  qanını  alıb,  öz 
torpağımıza  sahib  olaq,  bəlkə  onda  ulularımızın  ruhu  bizimlə  barışar,  deyirdilər. 
M
ənimlə  birlikdə  yüzdən  artıq  uşağı  həmin məktəbə  qəbul  etdilər və  bizim 
hamımızın  beyninə  yerləşdirirdilər ki, türklərə  qarşı  düşmən mövqeyi tutaq. 
Bel
əliklə, bizi gələcəyin cinayətkar qrupuna döndərdilər. Ancaq həmin vaxt bizə 
el
ə  gəlirdi ki, bizdən  xoşbəxt adam yoxdur. Biz yerin-göyün sahibiyik. Tez-tez 
deyidil
ər: “Hə,  yaxşı,  hazırlaşın.  Sizi  əyani surətdə  göstərəcəyik ki, türklər 
babalarımızı  necə  işgəncə  ilə  öldürüblər”. Biz də  həmin günü gözləyirik. Bax, 


C
əsur qardaşlar 
20 
 
bel
əcə  bizim  beynimizi  korlayırdılar.  Bəlkə  də  həmin məktəbə  gəlincə  bizim 
bütün daxili al
əmimizi korlayan analarımız olub. Axı, onlar bizə döşlərindən süd 
ver
əndə hey deyərdilər ki, babalarımızı türklər öldürüb.  Göz yaşları südə qarışardı, 
biz onu 
əmərdik. Deməli, biz hələ  ana  bətnində  ikən  o  kiçik  şehə  bənzər büllur 
kimi insan toxumumuzu z
əhərləyiblər. Bax, erməni xalqının zəhərlənməsinə səbəb 
budur. H
ələ ana bətnində ikən erməni qadınları əllərini qarın nahiyələrinə çəkərək 
deyirdil
ər, hə,  bala,  böyü,  o  qaranlıq  dünyadan  işıqlı  dünyaya  gələndə  dədə-
babanın  qisasını  türklərdən  al, yalanlar uyduraraq hansısa  milləti aldat, onu 
yurdundan et, torpaq qazan. Qoy öz v
ətənin olsun. Amma bizim ölkəni idarə edən 
b
əzi rəhbərlər, nazirlər, dövlət idarələrində  işləyən məmurlar isə  əllərini 
arvadlarının  qarın  nahiyəsinə  çəkib deyirlər,  yox,  övladım,  qoymaram  sən burda 
anadan olasan. G
ərək sən ya Amerikada, ya Fransada, ya da İngiltərədə dünyaya 
g
ələsən. O mühitdə doğulub boya-başa çatasan. Bu mühit sənin üçün yaramaz. Bu 
m
əmləkətin  varını-dövlətini  yığıb  Amerika,  Fransa,  İngiltərə  banklarına  yığacam 
ki, get, ömür boyu 
kef et. Pulun, varın olandan sonra sənin vətən nəyinə lazımdır? 
S
ənə vətəndə villalar tikirəm ki, sən istədiyin an satıb pul əldə edə biləsən. Bax, 
f
ərq bundadır. Kasıb insanlar isə hey göz yaşı tökürlər. Əgər onlar vətən məfhumu 
deyirl
ərsə, qara dubinkalar işə düşür. Ən sərrast dubinka vurana tez bir zamanda 
dubinka  generalı  adı  verirlər. Həmin generallar elə  gəzirlər ki, elə  bilirsən ki, 
bunlar  dünyanı  fəth ediblər.  Necə  ki,  Şuşanı,  Laçını  ermənilərə  verən insanlara 
sonralar  general  adı  vermədilər? Həm də  utanmaz-utanmaz  xalqın  qarşısında 
jurnalist sual ver
əndə ki, sən niyə Şuşaya girmədin, o dedi: “Yaxşı eləmişəm. Sənə 
n
ə  var?”  Şuşa  gedəndən  sonra  ona  general  adı  verdilər. Bax, budur bizim 
b
ədbəxtçiliyimiz.  
Yataqda ölüml
ə əlləşən erməni əllərimi tutub hey diqqətlə baxır. Hiss edirdim 
ki, o etdiyi 
əməllərindən xəcalət çəkir.  O, bəlkə  də  bizim içərimizdə  gedən 
prosesl
əri görürmüş və bizim nə qədər avam olmağımıza ürəyində qəhqəhə çəkib 
gülür.  Əlimi  sıxır  və  bu  sıxmaqdan  əlimdə  bir soyuqluq hiss edirdim. 
(F.Süleymanov) 
-
 
H
ə,  oğul,  bizi  yığdılar  həmin  məktəbə.  Yarımız  qız,  yarımız  oğlan  idik. 
H
əmin məktəbdə  oxuyan  oğlan  və  qızlar  arasında  eşq  macərası  ola  bilməzdi. 
Onları yalnız millətin taleyi maraqlandırırdı. Ailə qurmaq məqamı gələndə isə yenə 


Yüklə 6,52 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   132




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə