F. KÖÇƏrli adina respublika uşaq kitabxanasi



Yüklə 248,97 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə6/6
tarix30.12.2017
ölçüsü248,97 Kb.
#18651
1   2   3   4   5   6

13 

 

                                  



Şəhərlərin göyçəkdir. 

                                  

Sakitdir gen düzlərin. 

                                  

Coşğundur dənizlərin 

                                 

Sən dünyanın gözüsən! 

                                 

Taleyimin özüsən! 

                                 

Sevirəm bayrağını, 

                                

Öpürəm torpağını! 

II aparıcı:   

Əziz uşaqlar! Vətən haqqında nə qədər şeirlər yazılıb. Ancaq 

Əhməd  Cəmilin  “Vətən”  şeiri  bunlardan  seçilir.  Heç  kəs 

Vətənin 


gözəlliklərini  hamının  sevdiyi  tərzdə  belə 

səsləndirməyib.  Şeir  xoşunuza  gəldimi?  Bəs  sizdə  öz 

Vətəninizi  sevirsinizmi?  Dinlədiyimiz  şerdə  təsvir  edilən 

Vətənimizin gözəlliyi - yamyaşıl çölləri insanı heyran qoyan 

düzləri, dərələri, sərin yaylaqları, gözoxşayan meşələri, gözəl 

təbiəti  oxucunu  doğurdan  da  Vətənini  sevməyə,  qorumağa 

səsləyir.Vətəni qorumaq üçün isə hər birimiz öz  torpağımızın 

qədrini  bilməli,  onun  bir  qarışını  belə  düşmən  tapdağında 

qoymamalıyıq.     

I Aparıcı:  

Uşaqlar,  Əhməd Cəmilin yaradıcılığında müharibə mövzusu  

da  çox  geniş  yer  tutur.  Böyük  Vətən  müharibəsi  illərində  

Əhməd  Cəmil  bir  əlində  qələm,  bir  əlində  silah  ön  cəbhədə 

döyüşür.  Buna  görədə  doğma  torpağa  məftunluq,  məhəbbət 

onun  şeirlərinin  canında,  qanında,  mayasındadır.  Müharibə 

mövzusunda  şairin  qələmə  aldığı  “Can  nənə  bir  nağıl  de” 

şeiri  40-50-ci  illərin  ən  oxunaqlı  şeirlərindən  olmuşdur. 

Şeirdə canlanan nənə ilə nəvənin sohbəti başlayandan bitənə 

qədər poetikliyini itirmir.  



II aparıcı: 

Müharibənin təkcə insanlar arasında bir savaş deyil, uşaqlara 

da nə qədər psixoloji təsir etdiyini göstərir. Cəbhədəki atasını 

tək  xatırlayan  bir  uşağın  mənalı  sualları,  nənəsi  ilə  şirin 

söhbəti şeirin təsir gücünü artırır, onu oxunaqlı edir. Çöldəki 

soyuqdan  canında  bir  gizilti  duyan,  atasının  səngərdə 

olduğunu  xəyalına  gətirən,  ağ  toğlunu  atası  üçün  kəsməyi 

ürəyindən  keçirən  və  bu  arzu  ilə  yuxusunda  ona  qovuşan 

körpənin  narahatlığı  təbii  və  gözəldir.  Özü  təsəlliyə  möhtac 

olduğu halda, körpə nəvəsinə təsəlli verən nənənin həsrət və 

intizarı da şeirdə aydın duyulur. Şeiri oxuyarkən oxucuda da 

adı  bizə  məlum  olmayan  bu  qəhrəmana  məhəbbət,  dərin 

hüsnü-rəğbət  baş  qaldırır  və  onun  bahar  zamanı  müjdə 



14 

 

gətirən qaranquşla  bir  zamanda  qələbəyə  çatacağına ürəkdən 



inanırıq.  Hörmətli  qonaqlar,  gəlin  oxucularımızın  ifasında 

“Can nənə bir nağıl de” şeirini dinləyək. 



Oxucular səhnəyə çıxırlar. 

I oxucu: 

 

 

Ay nənə, bir nağıl de! 



II oxucu:   

 

Ömrüm-günüm yat daha,                                                

Hamısın indi desəm, nağıl qalmaz sabaha. 

I oxucu: 

 

 



Can nənə, de birini də. 

II oxucu:   

 

Ağrın alım sözə bax. 



Evimizdə səndən savay, gör heç varmı bir oyaq? 

                                        Gecə keçib, ev soyuyub, hənir gəlmir uzaqdan 

                                       Taxt üstündə məstan pişik odur yatıb bayaqdan 

                                      Ört üstünü, dərdin mənə, bax eşikdə yel əsir. 



I oxucu: 

 

 



Qar yağırmı? 

II oxucu:   

 

Elə yağır...sazaq qılınc tək kəsir... 



                                    

Belə yağsa qar sübhəcən yolu-izi örtəcək; 

                                      Ömrüm günüm, körpə quzum, qurban olum adına, 

Niyə köks ötürürsən o düşəndə yadına? 

Atan yazır: “...Hələ xoşdur bu tərəfdə havalar.” 

Deyir, oğlum darıxmasın, görüşərik bu bahar... 

Bağçalarda çiçək açar gülöyşə nar, yasəmən, 

Qaranquşla  bir zamanda qayıdaram kəndə mən... 



I aparıcı:                

Şairin uşaqlar  üçün yazdığı ən yaxşı şeirlərindən biri də                

                                    

uşaqların sevimlisi şaxta babaya həsr edilmiş “Şaxta baba”  

                                    

şeiridir. Şeirdə yeni ilin əhval-ruhiyyəsi, Şaxta               

                                       babanın gəlişi ilə başlanan  şənlik öz parlaqlığını tapmışdır.     

                                    

Səmimiyyət dolu bu gözəl misraları uşaqlarımızın hər        

biri  əzbər bilirlər. Gəlin balaca dostlarımızın ifasında  

şeirdən səhnəciyə tamaşa edək. 

Səhnəyə balaca oxucular gəlir. Səhnənin kənarında yaşlı bir baba ilə uşaqlar oturub 

şənlənirlər. Səhnədə uşaqlardan biri Ayazın nəğməsini musiqi sədaları altında 

söyləyir. 

Oxucu(Ayaz):                 Külək, sən qılınc ol, əs, 

                                  

Qar sən də yolları kəs

                                    

Meşələr uğuldasın, 

                                  

Düşsün dağa, daşa səs! 

 

                                    



Şaxta, sən də divan tut! 

                                      Donsun faşist adlı qurd. 




15 

 

                                  



Yağılara baş əyməz 

                                    

Bizim oba, bizim yurd! 

                                                

                                   

Ata, səngərdə bərk dur, 

                                    

Düşməni güllənlə vur! 

                                    

Qoy dünyada qalmasın 

                                    

Nə faşist, nə də quldur! 

 

                                  



Külək, sən qılınc ol, əs, 

                                      Qar, sən də yolları kəs, 

                                      Qoy toplar güruldasın, 

                                   

Düşsün dağa, daşa səs! 

Ayaz nəğməsini qurtarır. Uşaqlar sevinc içində atılıb düşür, şadlıq edirlər. Al-əlvan 

oyuncaqlarla bəzədilmiş yolka ətrafında yeni ili qarşılamaq üçün Şaxta babanı 

gözləyirlər. Elə bu vaxt Şaxta baba səhnədə görünür. 

I aparıcı:                      Nəğmə susunca, birdən 

                                   

Ev sarsıldı yerindən. 

                                 

Qopdu bayırda tufan, 

                                 

Uğuldadı yel, boran, 

                                  

Döyüldü pəncərə bərk 

                                

Açdı qapını külək, 

                                  

Yelləndi çilçıraqlar. 

                                 

Doldu evə soyuq,qar... 

                                    

Aha-aha, deyəsən, 

                                  

Şaxta babadır gələn!.. 

II aparıcı:              

Saç-saqqalı tamam ağ, 

                                   

Başında qardan papaq, 

                                   

Girdi evə bir qoca, 

                                    

Boyu çinardan uca. 

                                    

Yapıncısı buz kimi 

                                   

Parlayır  ulduz kimi 

                                

Qotazlı qar xurcunu, 

                                  

Uşaqlar görcək bunu, 

                                   

Alıb dövrəyə həmən, 

                                      Tutdular ətəyindən: 

Saç-saqqalı ağarmış uşaqların səbirsizliklə gözlədiyi şaxta baba şənliyə daxil olur. 

Musiqi sədaları altında uşaqlar onu dövrəyə alaraq oxuyurlar: 

                                      -Şaxta baba! 

                                      -Şaxta can



16 

 

                                  



Hardasan bu vaxtacan? 

Şaxta baba təkbətək uşaqlarla görüşüb salamlaşıraq. 

    I aparıcı:                  Şaxta baba gülərək, 

                                    

Uşaqlarla təkbətək 

                                    

Salamlaşıb görüşdü. 

                                   

Nəsə yadına düşdü 

                                    

Fikrə getdi bir qədər. 

                                      Dedi: 

    Şaxta baba: 



 

Əziz körpələr! 

                                 

Qarlı dağlar aşaraq, 

                                

Çox ellər dolaşaraq, 

                                  

Dağlarda qurdum dəyə, 

                                        Gəldim sizi görməyə...   

     II aparıcı:                 Uşaqlar gülüşərək. 

                                        Tez atılıb-düşərək, 



                                      Babaya əl çaldılar 

                                   

Sonra xəbər aldılar: 

Alqış səsləri eşidilir. Uşaqlar bir ağızdan qışqırır:                                    

Uşaqlar:      

 

Şaxta baba, can baba,                        



Xurcundakı nədir bəs? 

Şaxta baba:               

Heç salmayın səs!.. 



Aparıcı:                      

Əl atdı tez xurcuna, 

                                 

Çıxarıb bir ağ cuna 

                                    

Açdı onun qatını, 

                                      Büküb öz sovqatını                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      

                                 

Payladı uşaqlara. 

Şaxta baba çiynindəki xurcununda gətirdiyi sovqatları uşaqlara paylayıb 

qurtarır,onlarla şənləndikdən sonra getməyə hazırlaşır.                                       

Şaxta baba:               

Eh yolçu yolda gərək... 



Aparıcı:                    

Deyib qalxdı ayağa 



                                      Ucal çıxdı qabağa. 

Şənlikdəki uşaqlardan biri qabağa çıxıraq deyir: 

Oxucu (Ucal):              Baba yaxşı yol 

                                       Bizi yaddan çıxarma. 

                                      Hər il çərəz gətir bol! 

Aparıcı: 

 

 



Şaxta baba gülərək 

                                  

Əlini götürərək-  

                                      Düz apardı qaş ustə,  

Dedi: 



17 

 

Şaxta baba:                 “O da baş üstə!” 



I aparıcı:  

Onun uşaqlar üçün yazdığı “Təzə il” şeirini də çoxumuz 

əzbər bilirik.                                                                                       

                                       Təzə il! 

                                                  Gəzə-gəzə! 

                                        Gəl bizim eli bəzə! 

                                       Yağış gətir,qar gətir, 

                                        Günəşli bahar gətir. 

           

 

 



Kömək edin şerin davamını bir yerdə söyləyək.  

Aparıcı uşaqlarla birlikdə şeiri söyləyirlər. 

                                       Taxılçı taxıl əksin, 

                                        Suçu düzə su çəksin. 

                                        Bağ salsın qoca bağban, 

                                        Bar qonsun budaqlara... 

                                        Haraylasın gənc çoban 

                                        Sürünü otlaqlara. 

Şeirin davamı şairin “Dünyanın gözəlliyi” kitabında verilmişdir. 

I aparıcı: 

İndi  isə  şairin  yazdığı  hər  bir  fəsili  tərənnüm  edən  “Fəsillər 

və nəsillər” şeirini oxucuların ifasında dinləyək. 

Səhnə hər fəsli tərənnüm edən dekorasiyalarla bəzədilir. Səhnəyə hər fəsli tərənnüm 

 edən geyimdə dörd oxucu gəlir. Aparıcı uşaqlara təbiət haqqında öz biliklərini də 

 danışır, hər fəslin gözəlliyi –  qışın sərtliyinin belə, gözəlliklərini onlara başa salır. 

I aparıcı:  

Məlumdur ki, Əhməd Cəmilin şeirləri uşaqların təfəkkürünün 

inkişafında  mühüm  rol  oynayır.  Onun  “Fəsillər  və  nəsillər” 

şeiri  buna  sübutdur.  Payızda  ağaclar  öz  saralan  yarpaqlarını 

tökməyə  başlayır.  Quşlarsa  yavaş-yavaş  isti  ölkələrə  uçub 

gedirlər.  Qış  gələndə  hər  yer  ağappaq  qara  bürünür.    Şaxta 

tək kəsən soyuğa baxmayaraq uşaqlar qışı çox sevir.Yazda al-

əlvan  çiçəklər  çəmənləri  bəzəyir.  İsti  ölkələrə  uçub  gedən 

quşlar  öz  ölkələrinə  qayıdır.  Bilirəm,  yay  tətilini  çox 

sevirsiniz. Yayda havalar yaman isti olduğundan məktəblərdə 

belə uşaqlar yay tətilinə buraxılır. 

Hər fəsli tərənnüm edən oxucular çıxışlar edirlər

 Oxucu: (Yaz)        

-   Nə gözəl ətri olur 

                                

-   Gecə bu çəmənlərin! 

-

 



Nə qəşəng çətri olur 

-

 



Gör, ağ yasəmənlərin! 

-

 



Hələ göy üzünə bax! 

-

 



Ulduzlar iri, parlaq... 


18 

 

-



 

Gediş-gəliş kəsilmir 

-

 

Sübhəcən küçələrdə... 



-

 

Quşların səsi qoymur 



-

 

Yatmağa gecələr də! 



Oxucu: (Yay) 

  

Açın pəncərələri, yaman bürküdür bala. 



                             

Sərin su doldur, gətir, ay qızım bir piyala! 

                          

 

Su nədir, canım çay iç, ürəyin yanır əgər... 



                             

Bir piyala sərin su yayda dünyaya dəyər! 



Oxucu: (Payız) 

 

Qızım ört pəncərəni, 



                    

 

Külək qurutdu məni! 



                    

 

Yamanca sərtləşibdir nəfəsi havaların... 



                     

 

Baba nə xoş ətri var bu sarı heyvaların! 



Oxucu: (Qış)  

 

Nə qəşəng qar yağıbdır, görün, həyətə bağa! 



                             

Geyindirin uşaqlar getsin qar oynamağa! 



II aparıcı:                      O, həm də sevə-sevə oxuduğunuz “Göyərçin” jurnalının ilk 

sayı  nəşr  ediləndə  “Göyərçin”  şerini  də  yazmışdır.  Söhbət 

“Göyərçin” şeirindən düşmüşkən gəlin oxucumuzun ifasında 

bu şeirdən bir parçaya qulaq asaq. 



Oxucu: 

 

Göyərçinim, ağ quşum, 



                                    

Gəl qoşa uçaq, quşum! 

                                    

Bakının göylərindən, 

                                      Xəzərin üzərindən, 

                                    

Gəl, uçaq uzaqlara, 

                                      Qoşulaq uşaqlara... 

                                      Hər zəmidən bir sünbül

                                   

Hər bağçadan qızılgül 

                                    

Toplayıb qucaq-qucaq, 

                                    

Gəl, uçaq,uçaq,uçaq! 

                                   

Gəl dağdan-dağa qonaq, 

                                   

Ellərə qonaq olaq. 

                                    

Sevək hər dost eli biz, 

                                      Öyrənək hər dili biz. 

                                      Gəzək aranı, dağı, 

                                   

Yandıraq hər sübh çağı 

                                    

Bir dağ başında ocaq! 

                                      Gəl, uçaq, uçaq, uçaq! 



Sonda alqış sədaları ilə uşaqlar səhnədən ayrılırlar

Əhməd  Cəmil  haqqında  çox  danışmaq  olar.  Onun  dərin  dünyagörüşlü  bir 

şəxsiyyət,  çox  gözəl  müəllim,  pedaqoq,  istedadlı    bir  şair  kimi  istər  Şərq,  istərsə  də 



19 

 

Qərb  ədəbiyyatını  yaxşı  bilib.  Şairin  şeirlərini  təkrar-təkrar  oxuduqda  bu  şeirlərin 



saflığına,təmizliyinə, qüsursuzluğuna heyrətlənməyə bilmirsən. Əhməd Cəmilin qoyub 

getdiyi poetik  irs kəmiyyət etibarı ilə ilk baxışdan az görünə bilər. Lakin bu irsə bədii 

keyfiyyət  meyarı  ilə,sənətkarlıq  ölçüləri  ilə  yanaşsaq  görərik  ki,onun  poeziyamızın 

inkişafındakı mövqeyi misilsizdir. O, poeziya qarşısında böyük sənətkar məsuliyyətini 

dərk  edən,  yaşayan  şair  idi.  Buna  görədə  o,  söz  üzərində  diqqətlə,  səbrlə  işləmək 

əziyyətindən  qətiyyən  çəkinmirdi.  Şeirlərinin  keyfiyyətlərinə  isə  söz  əzabına  səbrlə 

dözməsi  ilə  nail  olurdu.  Bu  mənada  Əhməd  Cəmil  yaradıcılığı  gözəl  yaradıcılıq 

nümunəsidir.  

     

Bəli, Əhməd Cəmilin ölməz poeziyası bu gün də bizimlədir, dilimizin əzbəridir. 



İndi xatirələrə çevrilən Əhməd Cəmilin adı, şöhrəti əbədiyyətə qovuşub. Onun əsərləri 

yadigar  nəğmələrə  çevrilib.  Elə  nəğmələrə  ki,  dünən  də  səslənib,  bu  gün  də  səslənir, 

sabah da səslənəcək. Biz inanırıq ki, yaşadığı əsrdə, insanların qəlbinə yol tapan, ağır 

günündə, kədərinə şərik olan, ürəyini ovunduran, şad günündə sevincilə nəfəs alan bir 

sənətkarın xatirəsini oxucularımız həmişə əziz tutacaqlar. 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 


20 

 

 



İstifadə olunmuş ədəbiyyat: 

 

Kitabları: 

 

1.

 



Seçilmiş əsərləri.- B.: Gənclik, 1967.- 444 s. 

2.

 



Seçilmiş əsərləri.- B.: Azərnəşr, 1975.- 366 s. 

3.

 



Bahar şəfəqləri.- B.: Azərnəşr, 1964, 62 s. 

4.

 



Balıqçı gəmiləri.- B.: Gənclik, 1968.- 10 s. 

5.

 



Böyük qardaşımız.- B.: Azərnəşr, 1944.- 7 s. 

6.

 



Can nənə, bir nağıl de.- B.: Azərnəşr, 1943.- 11 s. 

7.

 



Dünyanın gözəlliyi.- B: Azərnəşr,1983.- 303s. 

8.

 



Əsgər qardaşıma.- B.: Uşaqgəncnəşr, 1942.- 26 s. 

9.

 



Ellər bayramı.- B.: Gənclik, 1972.- 14 s. 

10.


 

Xoşbəxt uşaqlara.- B.: Gənclik, 1981.- 70 səh. 

11.

 

Qələbə yolları.- B.: Azərnəşr, 1954.- 126 səh. 



12.

 

Mənim azad torpağım.- B.: Uşaqgəncnəşr, 1960.- 53 səh. 



13.

 

Şaxta baba.- B.: Uşaqgəncnəşr, 1942.- 15 s. 



14.

 

Şeirlər.- B.: Azərnəşr, 1957.- 230 s. 



15.

 

Təməl daşları.- B.: Azərnəşr, 1951.- 82 s. 



16.

 

Vaxtında gəlmişik bu dünyaya biz.- B.: Yazıçı, 1979.- 297 səh. 



17.

 

Yadigar.- B.: Azərnəşr, 1942.- 82 s. 



 

Haqqında: 

 

1.



 

Cəfərov T. Əhməd Cəmil // Cəfərov T., Əhmədova Ş., Məmmədova Ç. 

Məktəblinin ədəbiyyat lüğəti.- B.: Ayna mətbu evi, 2007.- Səh.47. 

2.

 



İkinci dünya müharibəsi dövründə ədəbiyyat // Müasir  Azərbaycan Ədəbiyyatı I 

cild.- B.: Bakı Universiteti Nəşriyyatı, 2007. - Səh.211-227. 

3.

 

Süleymanlı Şamil. Əhməd Cəmil // Süleymanlı Ş. Azərbaycan Ədəbiyyatı  



Ensklopediyası. I cild.- B.: Nağıl evi, 2008. - Səh. 368-369. 

 

 



 

 

              



 

 

 




21 

 

 



Yüklə 248,97 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə