22
özü nağıl danışmağa başlayır. O nəql edir ki, Tatarcıq adında
kənddə Nurəddin adında bir kişi var idi. Nurəddinin Əhməd adlı
oğlu, Məleykə adlı qızı və Xədicə adlı arvadı var idi. Nurəddin
əkinçiliklə məşğul olurdu. Nağıl olunan zaman kənddə quraqlıq
olur və taxıl tələf olur. Nurəddin şəhərə arabaçılığa gedir, orada
qazandığı pulu ailəsinə göndərir. Bir müddət Nurəddindən bir
xəbər çıxmır. Evdə pul və ərzaq da tükənir. Belə bir vaxtda, qarlı
gecələrdən birində qapı döyülür. Gələn şəxs Nurəddinlə birgə
şəhərə işləməyə gedən qonşu idi. O, Nurəddinin arabası ilə
uçurumdan düşərək öldüyünü bildirir və onun üstündən çıxan
pulu onlara verir. Bu xəbərdən sarsılan Xədicə və uşaqlar
ağlayırlar. Onların əlindəki pul qısa vaxtda qurtarır. Xədicə kimə
ağız açırsa, uşaqlarına çörək tapa bilmir. Xədicə aclıqdan
üzülmüş Məleykəni sakit etmək üçün ona belə deyir: “Qızım,
gözlərini yum, yat. Onda gecə mələk bacamızdan sənə çörək
salar”. Məleykə bu sözlərə inanıb yatır. Xədicə və Əhməd oyaq
qalır. Gecədən xeyli keçmiş bacadan guppultu ilə bir şey içəri
düşür. Baxıb görürlər ki, ağzı bağlı bir torbadır. Torbanı açıb
görürlər ki, içində yeməklər və qızıl pul var. Heyrət içində
qalmış Xədicə və Əhməd pul bükülmüş kağızda yazı görürlər.
Əhməd yazını oxuyur: “Qızım Məleykə, mən bir qoca
səyyaham. Yolda evinizin yanında faytonumun çarxı oxdan
çıxdı, onu salınca mən istədim ki, sizdə bir az qızınam. Qapıya
gəldikdə, anan deyən sözləri eşitdim. Geri qayıdıb bu şeyləri və
pulu sənin üçün hazır etdim və təzədən gəlib bacanızdan atdım.
Yaşa, qızım, yaşa, bu qoca babanı da yaddan çıxarma.
Xudahafiz. Səyyah Cəmaləddin”.
Bu halda Məleykə oyanıb dedi: “Ana, Mələk bacamızdan
çörək saldımı?”
23
Anası: “Bəli qızım, amma mələk yox, baban
Cəmaləddin”. Daha sonra ana və balaları Cəmaləddin babanın
torbasındakı dadlı yeməklərdən yedilər, çox sevincək halda
yuxuya getdilər.
Bu hekayədə sizlər təmənnasız xeyirxahlıq nümunəsini
görürsünüz. Qoca səyyah köməyə möhtac ana və balalarının
yanından laqeyd keçmir, onlara kömək əlini uzadır və özü də
gözlərinə görünmədən çıxıb gedir. Onun Məleykədən istədiyi
yeganə şey qoca babanı unutmamasıdır. Bu hekayədə Xədicənin
yardım gözlədiyi mələk rolunda məhz o çıxış edir. Təsadüf
nəticəsində onların yardıma möhtac olduqlarını öyrənən qoca
səyyah heç bir təmənna güdmədən bu yardımı edir. Hər bir
vicdanlı, mərhəmətli insan onun kimi hərəkət etməlidir.
Köməksiz vəziyyətdə olan insanın dərdinə biganə yanaşmamaq,
onun qüruruna toxunmadan əlindən gələn yardımı etmək hər
kəsin insanlıq borcudur.
24
Beynəlxalq Xoşbəxtlik Günü
BMT 2012-ci ildə martın 20-ni Beynəlxalq Xoşbəxtlik
Günü (International Day of Happiness) elan etmişdir. Burada
məqsəd xoşbəxtliyə can atmağın planetimizdəki bütün
insanların ortaq hissi olması haqqında ideyanı dəstəkləməkdir.
Beynəlxalq Xoşbəxtlik Gününün təsisçilərinin fikrincə, bu
bayram xoşbəxtliyin bəşəriyyətin əsas məqsədlərindən biri
olduğunu göstərmək və xatırlatmaq üçün təsis olunub. Bununla
əlaqədar təsisçilər bütün ölkələri öz səylərini hər bir insanın
rifahına yönəltməyə çağırırlar. BMT hər bir üzv dövlətə,
beynəlxalq və regional təşkilatlara, həmçinin mülki şəxslər və
qeyri-hökumət təşkilatları da daxil olmaqla, vətəndaş
cəmiyyətinə Beynəlxalq Xoşbəxtlik Gününü, maarifləndirmə
tədbirləri də daxil olmaqla, lazımi qaydada qeyd etməyə çağırır.
25
Həyatda xoşbəxt olmağın üç möhtəşəm qanunu var:
1) nə isə etmək lazımdır; 2) kimisə sevmək lazımdır; 3) nəyəsə
ümid etmək lazımdır.
Cozef Eddison,
ingilis şairi, dramaturq
Xoşbəxt olmaq üçün xoşbəxtliyin mümkünlüyünə inanmaq
lazımdır.
L. N. Tolstoy,
rus yazıçısı
Xoşbəxtlik üçün sabahkı gün yoxdur, onun dünəni də yoxdur,
onun yalnız indiki zamanı var, o da gün yox, sadəcə bir andır...
İ. S. Turgenev,
rus yazıçısı
Quş uçmaq üçün yarandığı kimi, insan da xoşbəxtlik üçün
yaranmışdır.
V. Q. Korolenko,
rus yazıçısı
Xoşbəxtlik gəldiyi zaman ondan istifadə edə bilməyən, onun
getdiyi zaman şikayətlənməməlidir.
M. Servantes,
ispan yazıçısı