518
yaş çıxartdınız, məni ağlatdınız, amma mən hələm-hələm
ağlamaram...
– Deməli, siz istəyirsiniz ki, mən sizinlə gedim? Etiraf
edirəm ki, indi mən heç də getməyin əleyhinə deyiləm,
ancaq...
– Siz Allah, gedək! Getməsəniz, mən necə olaram?
Mən axı sizi saat yarım gözləmişəm!.. Bir də ki, mən sizinlə
elə söhbət etmək istəyirəm, elə söhbət etmək istəyirəm ki...
Siz bilirsiniz nə barədə... Siz bütün bu işləri məndən yaxşı
bilirsiniz... Biz bəlkə də bir şey həll etdik, bir nəticəyə
gəldik, bir fikirləşin! Siz Allah, rədd etməyin!
Düşündüm ki, hər halda, gec-tez mən gərək onlara
gedəm. Tutaq ki, Nataşa indi təkdir, mən ona lazımam, axı o
özü mənə tapşırıb ki, mümkün qədər tez gedib Katya ilə
tanış olum. Bir də ki, Alyoşa da bəlkə ordadır. Mən bilirdim
ki, Katyadan məlumat gətirməyincə Nataşa rahat olmayacaq,
buna görə də qət etdim ki, gedim. Ancaq Nelli məni narahat
edirdi.
Knyaza:
– Bir az gözləyin, gəlirəm, – deyib pilləkənə çıxdım.
downloaded from KitabYurdu.org
519
Nelli orada qaranlıq bucaqda durmuşdu.
– Nelli, sən niyə gəlmək istəmirsən? O sənə nə elədi?
Səninlə nə danışdı?
– Heç bir şey... Mən getmirəm, getmirəm... – deyərək
əvvəlki sözünü təkrar etdi. – Mən qorxuram...
Nə qədər çalışdımsa, xahiş etdimsə, yola gəlmədi.
Axırda onunla belə şərtləşdik ki, mən knyazla otaqdan çıxan
kimi o, içəri girib qapını kilidləsin.
– Nelli, nə qədər xahiş eləsələr də, heç kəsi içəri
buraxma.
– Siz onunla gedirsiniz?
– Onunla gedirəm.
Nelli titrəyərək mənim əllərimdən tutdu, elə bil ki,
mənim getməməyimi xahiş etmək istəyirdi. Ancaq bircə
kəlmə də demədi. Mən bu qərara gəldim ki, sabah bu
əhvalatı ondan müfəssəl surətdə soruşum.
Knyazdan üzr istəyib geyinməyə başladım. O məni
inandırmağa başladı ki, ora getmək üçün heç də şıq
geyinmək, bəzək-düzək lazım deyil. Sonra məni şübhəli bir
nəzərlə başdan-ayağa süzərək əlavə etdi: “Bir az elə təzə şey
downloaded from KitabYurdu.org
520
oldu – kifayətdir! Bilirsinizmi, hər halda bu kübar ənənələri
vardır... Axı onlardan tamamilə yaxa qurtarmaq olmaz”. – O
mənim frak geyindiyimi görüb məmnun qaldı, sözünü belə
tamamladı: “Belə gözəl şeyə siz uzun zaman bizim kübar
cəmiyyətində rast gələ bilməzsiniz”.
Biz evdən çıxdıq. Lakin mən onu pilləkəndə qoyub
otağa girdim, Nelli də yavaşca içəri girmişdi. Mən bir daha
onunla xudahafizləşdim. O, ağır həyəcan içində idi. Üzü
göyərmişdi. Onun vəziyyəti məni qorxudurdu, mən
gedirdimsə də, ürəyim onun yanında qalırdı.
Knyaz pilləkəndən düşə-düşə mənə deyirdi:
– Sizin bu qulluqçunuz nə qəribə qızdır. O balaca qız
sizin qulluqçunuz deyilmi?
– Xeyr... o elə-belə... hələlik mənim yanımda yaşayır.
– Qəribə qızdır. Mən əminəm ki, o dəlidir. Bir təsəvvür
edin: əvvəl mənə yaxşı cavab verirdi, lakin mənə diqqətlə
baxdıqdan sonra üstümə cumdu, çığırdı, bədəni tir-tir əsdi,
məni qamarladı... Nəsə demək istəyirdi, deyə bilmirdi.
Düzü, qorxdum, istədim durum qaçım, amma şükür olsun
downloaded from KitabYurdu.org
521
Allaha ki, özü məni buraxıb qaçdı. Mən buna heyrət etdim.
Siz onunla necə yaşayırsınız?
– Onun ürəkgetməsi var, – dedim.
– Hə, belə de! Əgər onun ürəkgetməsi varsa... onda bu
şeylər çox da təəccüblü deyildir.
Elə o saat ağlıma belə bir şey gəldi: dünən
Masloboyevin, bilə-bilə ki, mən evdə yoxam, bizə gəlməsi,
mənim
bu gün Masloboyevin yanına getməyim,
Masloboyevin bu gün sərxoş halda, istəmədən danışdığı
əhvalat, saat yeddidə məni evinə dəvət etməsi, mənə kələk
gəlmədiyinə məni inandırmaq istəməsi, knyazın, bəlkə də
bilə-bilə ki, mən Masloboyevgildəyəm, məni saat yarım
gözləməsi, Nellinin qaçıb küçəyə çıxması – bütün bunların
arasında müəyyən əlaqə vardı. Bu şeylər haqqında
düşünmək lazım idi.
Knyazın faytonu darvazanın qarşısında dayanmışdı.
Biz minib yola düşdük.
downloaded from KitabYurdu.org
522
VIII FƏSİL
Torqovi körpüsünə getmək lazım idi, bu da çox uzaqda
deyildi. Əvvəl hər ikimiz susurduq. Mən düşünərək öz-
özümə deyirdim: “O mənimlə necə danışmağa başlayacaq?
Mənə elə gəlirdi ki, o məni yoxlayacaq, bəzi məsələlər
haqqında mənim fikrimi bilməyə, məndən söz almağa
çalışacaq”. Lakin o hiyləsiz-filansız, doğrudan-doğruya sözə
başladı:
– İvan Petroviç, indi məni bir məsələ son dərəcə
narahat edir: mən hər şeydən əvvəl, bu barədə sizinlə
danışmaq istəyirəm, sizdən xahiş etmək istəyirəm ki, öz
məsləhətinizi, mənə söyləyəsiniz. Mən çoxdan qərara
almışam ki, məhkəmədə udduğum məsələdən əl çəkim,
mübahisəli olan on min manatı İxmenevə qaytarım. Mən
bunu necə edim?
Mənim fikrimdən belə bir şey keçdi: “Heç ola bilməz
ki, sən necə edəcəyini bilməyəsən. Olmaya, məni ələ salmaq
istəyirsən?”
Mən mümkün qədər sadəlövhlüklə dedim:
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |