F. M. Dostoyevski alçaldilmiş VƏ TƏHQİr ediLMİŞ İnsanlar
Yüklə 4,19 Mb. Pdf görüntüsü
|
557
– Siz inanmazsınız, mənim Nataşaya necə yazığım gəlir.
Daha buna əlavə ediləsi bir söz yox idi. Mən susurdum, ona baxaraq, mən özüm də, elə bil sevgidən, ağlamaq istəyirdim. Bu nə əziz bir körpə idi! Niyə o elə hesab edirdi ki, Alyoşanı xoşbəxt edə bilər, mən daha bunu ondan soruşmadım. O bir az sakitləşərək, düşüncəli halda soruşdu: – Sizin yəqin ki, musiqidən xoşunuz gəlir? Mən bir az təəccüblə cavab verdim: – Bəli, xoşum gəlir. – Vaxt olsaydı, mən sizin üçün Bethovenin üçüncü konsertini çalardım. Mən indi onu çalıram. Orada bütün bu hisslərdir... Eynilə indi mənim hiss etdiyim kimidir. Mənə elə gəlir. Bunu başqa bir vaxt çalaram, indi danışmaq lazımdır. Biz onun Nataşa ilə necə görüşməsi, bunu necə düzəltmək haqqında danışmağa başladıq. O dedi ki, mənə göz qoyurlar, mənim ögey anam nə qədər mərhəmətli olsa da, məni sevsə də, heç vaxt razı olmaz ki, mən Natalya downloaded from KitabYurdu.org
558
Nikolayevna ilə tanış olum. Buna görə də mən biclik işlətməyi qərara almışam. Bəzən səhərlər, bəlkə də hər dəfə, qrafinya ilə gəzməyə gedirəm. Bəzən qrafinya mənimlə getmir, məni fransız qadını ilə tək buraxır, bu qadın indi xəstədir. Bu, qrafinyanın başı ağrıyan zaman olur, onun üçün də qrafinyanın başının ağrımasını gözləmək lazımdır. Buna kimi də mən fransız qadınını yola gətirərəm, çalışaram ki, mənim işimə kömək eləsin, qarıdır, özü də mərhəmətli arvaddır, razı olar. Buna görə də elə çıxırdı ki, Nataşa ilə görüşün hansı gündə olacağını qabaqcadan təyin etmək mümkün deyil. Dedim ki: – Siz Nataşa ilə tanış olarsınız, buna da peşman olmazsınız. O özü sizi çox görmək, sizi tanımaq istəyir, bu ona lazımdır, ona görə lazımdır ki, heç olmasa, Alyoşanı kimə verdiyini bilsin. Bu iş barəsində çox da fikir çəkməyin. Siz fikir çəksəniz də, çəkməsəniz də, vaxt özü bunu həll edəcəkdir. Siz ki kəndə gedirsiniz. – Bəli, bu yaxında gedəcəyik, bəlkə də bir aydan sonra, bilirəm ki, bunu da tələb edən knyazdır. downloaded from KitabYurdu.org
559
– Necə bilirsiniz, Alyoşa da sizinlə gedəcəkmi? Katya diqqətlə mənə baxıb dedi: – Mən də bu barədə fikirləşirəm. O axı gedəcək! – Bəli gedəcək. – İlahi! Heç bilmirəm bunun axırı nə olacaq! İvan Petroviç, qulaq asın. Mən hər şeyi sizə yazacağam. Tez-tez yazacağam, özü də çox yazacağam. İndi də mən sizə əzab verməyə başlayacağam. Siz tez-tez bizə gələcəksinizmi? – Katerina Fyodorovna, bilmirəm, bu, vəziyyətdən asılı olacaq. Bəlkə heç gəlməyəcəyəm. – Niyə? – Bu bir çox şeylərdən asılı olacaq, əsas məsələ də mənim knyazla olan əlaqəmdir. Katya qəti bir ifadə ilə dedi: – O, təmiz adam deyil. İvan Petroviç, bilirsiniz nə var, bəlkə mən sizin yanınıza gəlim? Bu yaxşı olardı, ya yox? – Siz özünüz necə bilirsiniz? – Məncə, yaxşı olardı, – gülümsəyərək əlavə etdi: – Elə-belə gəlib sizi yoxlayardım... Mən bunu ona görə deyirəm ki, sizə hörmət etməkdən başqa, mən sizi həm də downloaded from KitabYurdu.org
560
çox sevirəm... Sizdən çox şey öyrənmək olar. Axı mən sizi sevirəm... Mən ki bu şeyləri sizə deyirəm, bu ayıb deyil ki? – Ayıb niyə olur? Siz indi mənim üçün yaxın bir qohum kimi əzizsiniz. – Siz mənim dostum olmaq istəyirsinizmi? – Əlbəttə, əlbəttə, istəyirəm! – Amma onlar mütləq deyirdilər ki, ayıbdır, cavan bir qız belə eləməz! – bunu deyərək o yenə də mənə, çay süfrəsi ətrafında oturub söhbət edən adamları göstərdi. Bir şeyi də qeyd etməliyəm ki, knyaz, deyəsən, qəsdən bizi tək buraxmışdı ki, biz istədiyimiz qədər danışaq. Katya əlavə etdi: – Mən axı çox yaxşı bilirəm ki, knyaza mənim pulum lazımdır, mənim barəmdə onlar elə fikirləşirlər ki, guya mən lap uşağam, bunu hətta mənim üzümə deyirlər. Amma mən bu fikirdə deyiləm. Mən daha uşaq deyiləm. Onlar qəribə adamlardır, özləri eynilə uşaqdırlar, axı onlar nə üçün əlləşirlər? downloaded from KitabYurdu.org
561
– Katerina Fyodorovna, yadımdan çıxıb, sizdən bir şey soruşacağam: o Lyovinka və Borinka deyilən kimlərdir, Alyoşa onların yanına belə tez-tez gedir? – Onlar mənim uzaq qohumlarımdır. Çox ağıllı, çox da düz adamlardır, ancaq çox danışırlar... Mən onları tanıyıram. Katya bunu deyib gülümsədi. – Deyirlər ki, sonralar siz onlara bir milyon pul bağışlamaq istəyirsiniz, bu doğrudurmu? – Bax, görürsünüzmü, elə bu bir milyon olsun, onlar bu barədə o qədər boşboğazlıq edirlər ki, adamın daha lap zəhləsi gedir. Mən, əlbəttə, lap sevinə-sevinə bütün xeyirli işlərə pul verirəm, bu qədər pul axı mənim nəyimə lazımdır, elə deyilmi? Ancaq burası var ki, mən onu nə vaxt verəcəyəm, amma onlar indi bu pulu bölüşdürürlər, fikirləşirlər, çığır-bağır salırlar, mübahisə edirlər, nə üçün? Bu pulu nəyə xərcləsək yaxşı olar, hətta bunun üstündə dalaşırlar da, bu çox qəribədir. Çox tələsirlər. Amma onlar çox səmimidirlər, bir də ki... ağıllıdırlar. Özləri də oxuyurlar. Bu hər halda, başqalarının yaşamasından yaxşıdır. Elə deyilmi? downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 4,19 Mb. Dostları ilə paylaş:
|