81
səni nahaq yerə təhqir edilmiş hesab edir, bunun da hələ
intiqamı alınmamışdır! İndi isə, mütləq indi Alyoşanı
təzədən qəbul etdiyinizdən çoxdan bəri əzab verən bu köhnə
ədavət yenə də alovlanmış, güclənmişdir. Knyaz yenə də
sənin atanı təhqir etmişdir, bu yeni təhqir atanın ürəyinə təzə
od qoymuşdur, indi isə, birdən, bu şeylər, bu böhtanlar, bu
ittihamlar doğru olacaq! Kimin ki işdən xəbəri var – knyaza
haqq qazandıracaq, səni, sənin atanı müqəssir tutacaqlar!
Yaxşı, onda sənin atanın halı necə olar? Bu hadisə onu
dərhal öldürər! Belə bir biabırçılığa o dözə bilməz! Özü də
kimdən? Sənin tərəfindən, öz qızı, gözünün ağı-qarası olan
öz övladı, öz balası tərəfindən! Bəs anan?! Atanın
müsibətinə o tab gətirə bilməz… Nataşa! Nataşa! Sən axı, nə
edirsən? Qayıt! Ağlını başına yığ!
Nataşa susurdu; nəhayət, o sanki məzəmmətlə mənə
baxdı: onun gözlərində o qədər ürək parçalayan kədər, o
qədər iztirab vardı ki, mən sözsüz də onun yaralı qəlbindən
qara qanlar axdığını bildim; bildim ki, onun qərarı necə ağır
əzablar nəticəsində başa gəlmişdir, mən də bu gecikmiş
lazımsız sözlərimlə ona nə qədər əzab vermişəm, onun
downloaded from KitabYurdu.org
82
yaralı qəlbinə necə ağır zərbələr endirmişəm… Mən bunu
bilə-bilə, yenə də özümü saxlaya bilmədim:
– Axı, sən özün indicə Anna Andreyevnaya deyirdin ki,
bəlkə evdən… axşam ibadətinə getmədin. Deməli, sən
qalmaq
istəyirdin;
deməli,
sən
hələ
qəti
qərara
gəlməmisən…
Bu sözün cavabında o ancaq acı-acı gülümsədi. Bunu
axı mən ondan niyə soruşdum? Mən başa düşməli idim ki,
onun qərarı qətidir. Lakin mən özüm də nə etdiyimi
bilmirdim.
Qəlbim donmuş kimi, ona baxdım, nə dediyimi heç
özüm də başa düşməyərək çığırdım:
– Doğrudanmı, sən onu bu qədər sevirsən?
O yenə də bayaqkı kimi acı-acı gülümsədi:
– Vanya, mən sənə axı nə cavab verim? Özün
görürsən! O mənə deyib ki, gəl, mən də gəlmişəm, onu
gözləyirəm.
Batan adam saman çöpünə əl atan kimi, mən də son
imkanlara əl ataraq yenə yalvarmağa başladım.
downloaded from KitabYurdu.org
83
– Bir qulaq as, axı, bir qulaq as! Bu səhvi hələ
düzəltmək olar, buna başqa cür, tamamilə başqa bir yol
tapmaq olar! Sən evdən getməyə bilərsən! Nataşa, əzizim,
bunu necə etməyi mən sənə öyrədərəm. Mən sizin hər
işinizi, hətta görüşünüzü də, hər işinizi… yoluna qoymağı
boynuma götürürəm. Ancaq evdən getmə!.. Mən sizin bir-
birinizə yazdığınız məktublarınızı da apararam; niyə də
aparmayım? Sənin çıxıb getməyindən o yaxşıdır. Mən bunu
edə bilərəm; mən sizin hər ikinizi razı salaram; özünüz
görərsiniz necə razı salaram!.. Nataşa, əzizim! Onda sən də
özünü indiki kimi məhv etməzsən!.. Axı sən indi öz-özünü
tamam məhv edirsən! Nataşa, razı ol! Onda hər şey çox
yaxşı, çox gözəl olar, siz də istədiyiniz qədər bir-birinizi
sevərsiniz!.. Atalarınız da barışandan sonra (onlar mütləq
dalaşmaqdan əl çəkəcəklər!) siz də…
Nataşa mənim əlimi bərk-bərk sıxaraq, göz yaşları
arasından gülümsəyərək sözümü kəsdi:
– Vanya, daha bəsdir, gəl bu söhbəti kəsək! Vanya, sən
nə gözəl insansan! Sən nə gözəl, nə vicdanlı adamsan! Heç
özün barədə bircə kəlmə də söz demirsən! Axı, mən ata-
downloaded from KitabYurdu.org
84
anamdan əvvəl səni qoyub gedirəm, sən bunu mənə
bağışlayırsan, ancaq mənim xoşbəxtliyim haqqında
düşünürsən. Bizim məktublarımızı bir-birimizə aparmaq
istəyirsən…
Nataşa bunu deyib ağladı.
– Vanya, mən, axı, bilirəm sən məni necə sevirdin, hələ
indi də necə sevirsən! Lakin sən bunun qabağında, bu
tutduğum iş üçün mənə bircə kəlmə də acı söz demədin,
məni danlamadın! Amma mən, mən… gör mən sənin
qabağında nə qədər günahkaram! Yadındadırmı, Vanya,
səninlə keçirdiyimiz günlər yadındadırmı? Ah, kaş mən onu
heç görməyəydim, heç ona rast gəlməyəydim! Mənim
mərhəmətli Vanyam, mənim əziz Vanyam, onda mən
səninlə yaşardım!.. Yox, mən sənə layiq deyiləm!
Görürsənmi mən necəyəm: belə ağır dəqiqələrdə, bizim
keçmiş xoşbəxt günlərimizi mən sənin yadına salıram, axı
sən onsuz da əzab çəkirsən!.. Sən üç həftə idi gəlmirdin, and
olsun sənin canına, Vanya, bu üç həftədə bircə dəfə də
mənim ağlıma gəlmədi ki, sən məni lənətlə yad edə bilərsən,
mənə nifrət edərsən!.. Mən bilirdim sən niyə getmisən: sən
downloaded from KitabYurdu.org
85
bizə mane olmaq, bizim üçün canlı bir məzəmmət olmaq
istəmirdin. Bizə baxmaq sənin üçün ağır deyildimi? Amma,
Vanya, mən səni necə gözləyirdim, necə gözləyirdim!..
Vanya, onu bil ki, mən Alyoşanı çılğıncasına, dəlicəsinə
sevsəm də, səni də öz dostum, öz yoldaşım kimi, bəlkə daha
artıq sevirəm! Mən görürəm, bilirəm ki, sənsiz yaşaya
bilməyəcəyəm: sən mənə lazımsan, sənin qəlbin, sənin gözəl
qəlbin mənə lazımdır. Ah, Vanya, gör nə acı, nə ağır günlər
yaxınlaşır!
Yaş onun gözlərindən sel kimi axdı. Bəli, onun
vəziyyəti çox ağır idi!
Nataşa ağlamağını kəsərək sözünə davam etdi:
– Ah, mən səni necə görmək istəyirdim! Sən nə qədər
arıqlamısan, gör necə xəstəsən, rəngin necə solğundur!
Vanya, doğrudan da sən kefsizdin? Heç bir soruşmuram da!
Elə öz barəmdə danışıram; indi sənin jurnalistlərlə işin
necədir? Yeni başladığın roman necə gedir?
– Nataşa, indi heç roman yada düşür, özüm yadıma
düşürəm! Mənim işim necə olacaq! Birtəhər gedir. Yaxşı,
Nataşa, o özü tələb etdi ki, sən onun yanına gedəsən?
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |