F. M. Dostoyevski alçaldilmiş VƏ TƏHQİr ediLMİŞ İnsanlar
Yüklə 4,19 Mb. Pdf görüntüsü
|
192
O, narahatlıq duyulan, söz almaq istəyən bir nəzərlə mənə baxdı. – Əzizim, sənə lap düzünü deyirəm: mən heç bir şey bilmirəm. Mən səninlə həmişə açıq danışmışam. Mənim ağlıma belə bir şey də gəlir: bəlkə də o, qrafinyanın ögey qızını heç də biz düşündüyümüz qədər sevmir? Ancaq həvəs eləyir... – Sən elə güman edirsən, Vanya? İlahi! Bunu mən yəqin bilsəydim! Ah, bu anda mən onu elə görmək istəyirəm! Heç olmasa, bircə ona baxaydım!.. Onun üzündən hər şeyi bilərdim! Amma o gəlmir! O gəlmir! – Nataşa, yoxsa sən onu gözləyirsən? – Yox, indi onun yanındadır, adam göndərmişdim ki, xəbər bilsin. Mən elə arzu edirəm ki, o qıza da bir baxaydım... Vanya, cəfəngiyat da söyləsəm, gör nə deyirəm: mən yəni o qızı heç görə bilmərəm, ona heç rast gələ bilmərəm? Necə bilirsən? Nataşa narahat halda mənim nə deyəcəyimi gözləyirdi. – Onu görmək olar. Ancaq onu görmək azdır. downloaded from KitabYurdu.org 193
– Onu görmək də elə kifayətdir, görsəm, yerdə qalanlar da mənə aydın olar. Qulaq as, gör nə deyirəm: mən çox axmaq olmuşam, burda gəzə-gəzə durmuşam, həmişə də tək, təkbaşına, həmişə də düşünürəm, fikirlərim, qasırğa kimi oyana-buyana çovuyur, bu çox ağırdır? Vanya, ağlıma belə bir şey gəlib: bəlkə sən onunla tanış olasan? Axı qrafinya sənin romanını tərif eləmişdi, özün mənə deyirdin. Sən axı hərdən knyaz R.-in düzəltdiyi müsamirələrə gedirsən, Katya da orada olur. Çalış, qoy səni orada Katyaya təqdim etsinlər. Alyoşa da səni onunla tanış edə bilər. Sən də onun barəsində gördüklərini gəlib mənə danışarsan. – Nataşa, əzizim, bu sonranın işidir. İndi axı bir şey var: sən doğrudan da, ayrılığa dözə bilərsənmi? Sən bunu ciddimi düşünürsən? Bir özünə bax, sən arxayınsanmı? Nataşa güclə eşidiləcək bir səslə cavab verdi: – Çatar! Bunu mən onun üçün edirəm! Mənim bütün həyatım onundur! Ancaq bilirsənmi, Vanya, mən bir şeyə tab gətirə bilmərəm, o da budur ki, indi o onun yanındadır, məni yaddan çıxarmışdır, onun yanında oturmuşdur, danışır, gülür, yadındadır, burda oturan kimi... Düz onun gözünün downloaded from KitabYurdu.org
194
içinə baxır, o axı həmişə belə baxır, heç ağlına da gəlmir ki, mən indi buradayam, səninlə oturmuşam. Sözünü yarımçıq kəsib ümidsiz halda mənə baxdı. – Nataşa, bu necə olur axı, sən ki indi bu saat deyirdin ki... Nataşanın gözləri parıldadı, sözümü kəsərək dedi: – Qoy biz bir yerdə, hamımız bir yerdə ayrılaq. Mən özüm ona bunun üçün xeyir-dua verərəm. Ancaq Vanya, burası ağır olacaq ki, əvvəl o məni unudacaq! Ah, Vanya, bu nə ağır əzabdır! Mən özüm özümü başa düşmürəm, ağlım bu cür deyir, işdə bir cür çıxır! Mənim axırım nə olacaq?! – Nataşa, daha bəsdir, daha bəsdir, sakit ol!.. – Budur, beş gündür, hər saat, hər dəqiqə... həmişə, həmişə onu düşünürəm, yuxumda da onu görürəm! Vanya, bilirsən nə var, gedək ora, apar məni! – Nataşa, bəsdir! – Yox, gedək! Vanya, mən səni gözləyirdim! Üç gündür mən bu barədə düşünürəm, elə bunun üçün də sənə kağız yazmışam, səni gətirtmişəm... Sən gərək məni aparasan, sən gərək mənim xahişimi rədd etməyəsən... Mən downloaded from KitabYurdu.org
195
səni gözləyirdim... Üç gündür... Bu gün orada müsamirədir... O oradadır... Gedək! Nataşa sanki sayıqlayırdı. Dəhlizdən səs gəldi, Mavra elə bil kiminləsə deyişirdi. – Nataşa, bir toxta, o kimdir? Bir qulaq as! O mənim sözümə inanmayaraq, gülümsəyə-gülümsəyə səsə qulaq asdı və birdən bərk ağardı. Güclə eşidiləcək bir səslə dedi: – Ah, ilahi! Kimdir o? Məni saxlamaq istədi, lakin mən dəhlizə, Mavranın yanına getdim. Düşündüyüm kimi də oldu. Gələn Alyoşa idi. Mavradan nəsə soruşurdu. Mavra əvvəlcə onu içəri buraxmaq istəmirdi. Mavra hökmü çatan bir adam kimi deyirdi: – Sən haradan gəlib çıxdın? Necə? Haralarda gəzirdin? Yaxşı, gir, gir içəri! Mən heç bir şey bilmirəm! Yeri, görək nə cavab verəcəksən?! Alyoşa bir az utanaraq dedi: – Mən heç kəsdən qorxmuram! Girərəm də! – Gir... Deyəsən, çox diribaş olmusan! downloaded from KitabYurdu.org
196
Alyoşa məni gördü: – Girərəm də! Ba! Siz də buradasınız! Sizin burada olmağınız lap yaxşı oldu! Budur, mən də gəldim! İndi axı, mən necə... – Girin içəri, – dedim, – nədən qorxursunuz? – Mən heç bir şeydən qorxmuram, siz lap yəqin bilin, ona görə qorxmuram ki, vallah, heç təqsirim yoxdur. Elə bilirsiniz mənim təqsirim var? Bu saat görəcəksiniz, mən özümü təmizə çıxaracağam, – örtülü qapı qabağında dayanıb süni bir cəsarətlə bərkdən səsləndi. – Nataşa, gəlmək olarmı? Cavab verən olmadı. Narahat bir halda məndən soruşdu: – Bu nə olan şeydir? Dedim ki: – Heç bir şey yoxdur, o bu saat orada idi, bəlkə bir işi var... Alyoşa üsulluca qapını açıb, otağı qorxa-qorxa gözdən keçirdi. Heç kəs yox idi. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,19 Mb. Dostları ilə paylaş:
|