226
edir! Siz ona görə yaranmısınız ki, bir-birinizin bacısı
olasınız, bir-birinizi sevəsiniz! Mən bu barədə çox
düşünmüşəm! Mən istərdim sizi bir-birinizlə tanış edim, sizi
birləşdirim, özüm də durub sizə baxıb həzz alım! Nataşa,
əzizim, ürəyinə ayrı şey gəlməsin, icazə ver, mən ondan
söhbət edim. Mən onun barəsində ancaq səninlə danışmaq
istəyirəm, sənin barəndə də onunla! Sən özün bilirsən ki,
mən səni hamıdan çox sevirəm, onun özündən də çox
sevirəm... Sən mənim üçün hər şeysən!
Nataşa dinib-danışmadan mehribanca, bir az da kədərlə
ona baxırdı. Alyoşanın sözləri sanki həm könlünü oxşayır,
həm də ona əzab verirdi.
Alyoşa sözünə davam edərək dedi:
– Hələ iki həftə bundan əvvəl, mən Katyanın gözəl bir
insan olduğunu qət etdim. Mən axı hər axşam onlara
gedirdim. Görürdüm ki, evə qayıdandan sonra mən sizin hər
ikinizin barəsində düşünürdüm, çox-çox düşünürdüm, sizi
bir-birinizlə müqayisə edirdim...
Nataşa gülümsəyərək soruşdu:
– Hansımız yaxşı çıxdı?
downloaded from KitabYurdu.org
227
– Hərdən sən, hərdən də o yaxşı çıxırdı. Ancaq axıra ən
yaxşı çıxan sən olurdun. Mən onunla danışanda hiss edirəm
ki, özüm də daha yaxşı oluram, daha ağıllı, daha nəcib
oluram. Sabah, sabah bütün məsələlər həll olunacaq!
– Sənin ona yazığın gəlmir? Axı o səni sevir. Deyirsən
ki, özüm bunu hiss etmişəm.
– Nataşa, yazığım gəlir. Ancaq biz üçümüz də bir-
birimizi sevəcəyik, onda...
Nataşa yavaşca, sanki öz-özünə dedi:
– Onda, əlvida!
Alyoşa təəccüblə ona baxdı.
Bizim söhbətimiz heç gözlənilmədiyi halda, birdən
qırıldı. Mətbəxdən yüngül bir səs gəldi, elə bil ki, ora bir
adam girmişdi (mətbəx eyni zamanda evin dəhlizi idi). Az
sonra Mavra qapını açdı, gizlincə işarə edərək, Alyoşanı
bayıra çağırdı. Biz hamımız Mavradan nə olduğunu
soruşduq.
Mavra sirr ifadə olunan bir səslə dedi:
– Səni soruşurlar, buyur gəl!
Alyoşa təəccüblə bizə baxdı:
downloaded from KitabYurdu.org
228
– Bu vaxt məni kim soruşar? Gedim görüm kimdir.
Mətbəxdə knyazın rəsmi geyimli lakeyi durmuşdu. Heç
demə, knyaz evinə qayıdanda karetasını Nataşanın yaşadığı
evin qarşısında saxlatdırmış, lakeyini göndərmiş ki, görsün
Alyoşa oradadır, ya yox. Lakey bunu deyən kimi,
mətbəxdən çıxdı.
Alyoşa karıxmış halda bizi gözdən keçirtdi:
– Çox qəribədir! Hələ bu vaxta qədər belə bir şey
olmamışdı. Bu nə deməkdir?
Nataşa təşvişlə ona baxdı. Birdən Mavra yenə də qapını
açdı.
Pıçıldayaraq tələsə-tələsə dedi:
– Knyaz özü gəlir! – elə o saat da çəkilib getdi.
Nataşanın rəngi ağardı, yerindən qalxdı. Birdən gözləri
od kimi parıldadı. Stola azca söykənərək, həyəcanla qapıya
baxdı, çağırılmayan qonaq bu qapıdan içəri girəcəkdi.
Alyoşa karıxmışdı, lakin özünü itirməmişdi, o
pıçıldayaraq dedi:
– Nataşa, qorxma, sən mənim yanımdasan! Mən
qoymaram o sənə ağır bir söz desin!
downloaded from KitabYurdu.org
229
Qapı açıldı, knyaz Valkovski astanada göründü.
downloaded from KitabYurdu.org
230
II FƏSİL
O, cəld və diqqətlə bizi gözdən keçirtdi. Lakin bu
baxışdan, bizim yanımıza onun bir dost, ya düşmən kimi
gəldiyini hələ təyin etmək olmazdı. Mən onun zahiri
görünüşünü müfəssəl olaraq təsvir edəcəyəm. O bu axşam
məni xüsusilə heyrətə saldı.
Mən əvvəl də onu görmüşdüm. Onun yaşı qırx beşdən
çox olmazdı, üzünün xətləri son dərəcə gözəl idi, ahəngdar
idi, ifadəsi isə vəziyyətə görə dəyişərdi, lakin son dərəcə tez,
həm də kəskin bir şəkildə, tamam dəyişərdi. Ən xoş bir ifadə
– ən tutqun və narazılıq bildirən bir ifadəyə çevrilərdi, elə
bil ki, birdən onun bir damarını çəkirdilər. Bir qədər
qarayanız, uzunsov üzündə heç bir nöqsan yox idi, dişləri
çox gözəl, ağzı kiçik, dodaqları nazik idi. Bir az uzunsov
burnu düz və qəşəng idi. Geniş alnında bircə dənə də qırışıq
görünmürdü, iri, boz gözləri vardı. Bu vəziyyəti ilə ona
bəlkə də gözəl demək olardı, ancaq onun üzü adama xoş
təsir bağışlamırdı. Bu üzün ifadəsi sanki öz təbii ifadəsi
deyildi, bu ifadə həmişə süni, qondarma, başqasından
downloaded from KitabYurdu.org
231
götürülmüş bir ifadə olurdu. Sizdə, heç vaxt onun üzündə
onun öz həqiqi ifadəsini görə bilməyəcəyiniz haqqında, heç
düşünmədən, qəti bir fikir əmələ gəlirdi, onun üzündəki bu
süni ifadə adamı ondan ikrah etməyə vadar edirdi. Diqqətlə
baxdıqda, siz onun bu daimi maskasının altında qəzəb,
hiyləgərlik, son dərəcə xudbin bir hiss olduğunu duymağa
başlayacaqsınız. Xüsusilə, onun zahirən gözəl görünən iri,
boz gözləri sizin diqqətinizi cəlb edəcəkdir. Elə bil ki, yalnız
bunlar onun iradəsinə tamamilə tabe ola bilmirdi. Bəlkə də
o, adama xoş, mehriban bir nəzərlə baxmaq istəyirdi, lakin
onun baxışlarından yayılan şüalar elə bil ki, iki yerə
bölünürdü. Bu xoş, mehriban şüalar arasında adama
inanmayan, adamdan söz almaq istəyən, sərt, qəzəbli şüalar
da nəzərə çarpırdı. O uca boylu, zərif biçimli, bir az arıq
adam idi, öz yaşından xeyli cavan görünürdü. Tünd-sarışın,
yumşaq saçına təzə-təzə dən düşürdü, qulaqları, əlləri,
ayaqları çox qəşəng idi, bu onun tamamilə feodal-dvoryan
təbəqəsinə mənsub olduğunu göstərən bir gözəllik idi. O çox
zərif və təravətlə, lakin bir qədər cavan adam ədası ilə
geyinmişdi, ancaq bu ona yaraşırdı. O elə bil ki, Alyoşanın
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |