311
şikayətlənirik... Sağ ol, Vanya, mənim ürəyimi lap
sakitləşdirdin. Ah, o, bu gün gəlsəydi nə yaxşı olardı! Sonra
birdən bayaqkını yadına salıb acıqlanar.
Mən təəccüblə soruşdum:
– Olmaya savaşmısınız?
– Heç özümü o yerə qoymadım! Mən ancaq bir az
qəmgin idim: onun da əvvəl kefi kök idi, sonra birdən fikrə
daldı, gedəndə də elə bil soyuqluq göstərdi. Onun dalınca
adam göndərəcəyəm... Vanya, sən də bu gün gəl.
– Bir iş var, başım ona qarışmasa, mütləq gələrəm.
– Bu nə işdir?
– Biri var, yaxamdan əl çəkmədi! Görək, bəlkə gəldim,
mütləq gələrəm.
downloaded from KitabYurdu.org
312
VII FƏSİL
Düz saat yeddidə Masloboyevin evinə getdim. O,
Şestilavoçnaya küçəsində kiçik bir evdə, fligeldə, üçotaqlı
mənzildə yaşayırdı. Mənzil çox natəmiz və səliqəsiz idi,
lakin mebel cəhətdən yoxsul deyildi. Hətta bir qədər var-
dövlət də nəzərə çarpırdı, eyni zamanda, böyük bir
təsərrüfatsızlıq da hiss olunurdu. Qapını çox sadə, lakin çox
qəşəng geyimli, gülər, mehriban baxışlı, çox təmiz, gözəl bir
qız açdı, onun on doqquz yaşı olardı. Mən o saat başa
düşdüm ki, bu Aleksandra Semyonovnadır. Dünən
Masloboyev sözarası onun adını çəkmiş, söyləmişdi. O
mənim kim olduğumu soruşdu, familiyamı eşidəndə dedi ki,
Masloboyev sizi gözləyir, lakin indi öz otağında yatmışdır.
Məni onun yanına apardı. Masloboyev çox gözəl, yumşaq
bir divanda uzanmışdı, üstünə çirkli şinelini salmış, başının
altına köhnə meşin balış qoymuşdu. O çox ayıq yatmışdı,
biz içəri girən kimi, o məni adımla çağırdı.
– Hə! Sənsən? Gözləyirdim. Bu saat yuxuda görürdüm
ki, gəlib məni oyadırsan. Deməli, vaxtdır. Gedək.
downloaded from KitabYurdu.org
313
– Hara?
– O xanımın yanına.
– Hansı xanımın? Niyə?
– Xanım Bubnovanın yanına, onu məhv etməyə! –
sonra Aleksandra Semyonovnaya tərəf dönüb uzada-uzada
dedi. – Heç bilirsən, necə canandır! – hətta onu xatırlamaqla
barmaqlarının ucunu da öpdü.
– Yenə başladı, yenə başladı özündən uydurmağa! –
Aleksandra Semyonovna belə hallarda bir az acıqlanmağı
özünə borc bilirdi.
– Tanış deyilsən? Qardaş, tanış ol! Aleksandra
Semyonovna, sənə təqdim edirəm, bu ədəbiyyat generalıdır.
Bunlara ancaq ildə bir dəfə havayı baxmaq olar, qalan
vaxtlar pulladır.
– Məni axmaq tapıb, ey! Siz Allah, siz ona qulaq
asmayın, o həmişə məni ələ salır. Bu axı nə generaldır?
– Mən də onu deyirəm ki, əlahiddə bir generaldır! Zati-
aliləri, sən də elə bilmə ki, biz axmaq adamlarıq, biz ilk
baxışda göründüyündən çox-çox ağıllıyıq.
downloaded from KitabYurdu.org
314
– Siz ona fikir verməyin! Həmişə elə hörmətli
adamların yanında adama xəcalət verir, utanmazın biri,
utanmaz! Heç olmasa, bircə dəfə teatra aparaydın.
– Aleksandra Semyonovna, siz sevirsiniz özünüzün
ev... Siz yadınızdan çıxarmırsınız ki, sevmək lazımdır? O
sözü unutmamısınız ki? Sizə öyrətdiyim sözü?
– Əlbəttə, unutmamışam. Görünür, axmaq bir sözdür.
– Axı hansı sözdür?
– Yox, qonağın yanında durub özümü biabır
eləyəcəyəm! Bəlkə də ayıb bir sözdür! Desəm, lap dilim
qurusun!
– Deməli, yadınızdan çıxıb!
– Yox, çıxmayıb: penatlar
1
öz penatlarınızı sevirsiniz...
Gör özündən nələr uydurur da! Bəlkə heç bir penat-filan
olmamışdır, onları axı niyə sevəsən? Elə həmişə yalan
danışır!
– Amma xanım Bubnovanın yanında...
– Cəhənnəm ol öz Bubnovanla! – Aleksandra
Semyonovna bərk acıqlanmış halda otaqdan çıxıb getdi.
1
Qədim romalılarda ev hamisi olan allahlar
downloaded from KitabYurdu.org
315
– Vaxtdır! Gedək! Aleksandra Semyonovna, sağlıqla
qalın!
Biz evdən çıxdıq.
– Bilirsən, Vanya, əvvəl budur ki, bu arabaya minək.
Bu belə. İkincisi də, bayaq səndən ayrılandan sonra bəzi
şeylər də öyrəndim, özü də güman və təsəvvürlə deyil, lap
düzgün öyrəndim. Vasilyevskidə bir saat da qaldım. O
yekəqarın ki var, yaman əclaf şeydir, murdar, pis adamdır,
cürbəcür alçaq işlərə əl atır. O Bubnova da bu cür
fırıldaqları ilə çoxdan məşhurdur. Bu günlərdə o, yaxşı bir
evdən olan bir qız ilə az qala ələ keçəcəkdi. O yetim qıza ki,
kiseyi paltar alıbmış (bayaq mənə deyirdin), bu mənə heç
dinclik vermir, çünki bu barədə mən bundan qabaq da bəzi
şeylər eşitmişəm. Bu gün də bəzi şeylər öyrənmişəm, bu,
tamamilə təsadüfi olmuşdur, amma deyəsən, doğrudur. O
qızın neçə yaşı var?
– Üzdən ona on üç vermək olar.
– Amma boyca balacadır. O elə də eləyəcək. Lazım
olsa, deyəcək on birdir, on beş də deyəcək. O yazığın axı nə
bir köməyinə çatanı var, nə də ailəsi, onda...
downloaded from KitabYurdu.org
316
– Doğrudanmı?
– Bəs sən necə bilirsən! Xanım Bubnova o yetimi
ancaq yazığı gəldiyi üçün saxlamağa götürməzdi. Yekəqarın
ki ora dadanıb, lap mən deyən kimidir. O bu yaxınlarda
səhər Bubnova ilə görüşüb. O səfeh Sizobryuxova isə, bu
gün bir gözəl vəd edilmişdir, yerli arvaddır, məmur və
ştabofiser arvadıdır. Əyyaşlıq eləyən tacir uşaqları
belələrinin düşkünüdür, həmişə rütbəni soruşurlar. Bu latın
sərfində olan kimidir, yadındadırmı, sözün sonuna
əhəmiyyət verilir. Amma deyəsən, mən hələ də kefliyəm.
Bubnovanı belə işlərlə məşğul olmağa qoymaram. O, polis
işçilərini də aldatmaq istəyir. Aldada bilməyəcək! Mən də
onu qorxudacağam, o bilir ki, əvvəlkilər də mənim
yadımdan çıxmayıb və sairə... Başa düşürsənmi?
Mən buna son dərəcə heyrət etdim. Bu xəbər qəlbimi
həyəcana gətirdi. Mən qorxurdum ki, birdən gecikərik,
sürücünü tələsdirdim.
Masloboyev dedi ki:
– Narahat olma, tədbir görülmüşdür. Mitroşka ordadır.
Sizobryuxov ona pul verib canını qurtaracaq, yekəqarın
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |