F. M. Dostoyevski alçaldilmiş VƏ TƏHQİr ediLMİŞ İnsanlar
Yüklə 4,19 Mb. Pdf görüntüsü
|
317
alçaq da – bədənini! Bu hələ bayaq həll olunmuşdur. Bubnova da mənim payıma düşür... Buna görə də o mənim əlimdən qaçıb qurtara bilməyəcək... Biz gəlib aşxananın qarşısında dayandıq. Lakin Mitroşka deyilən adam orada yox idi. Sürücüyə tapşırdıq ki, bizi aşxana artırmasının qarşısında gözləsin, özümüz Bubnovanın evinə getdik. Mitroşka bizi darvazanın qabağında gözləyirdi. Pəncərələrdən bayıra parlaq işıq düşmüşdü, eyni zamanda, Sizobryuxovun sərxoş, uzun sürən gurultulu qəhqəhəsi eşidilirdi. Mitroşka dedi: – On beş dəqiqədir ki, oradadır. Lap vaxtında gəlmisiniz. Mən soruşdum: – Biz axı içəri necə girəcəyik? Masloboyev cavab verdi: – Bir qonaq kimi. Bubnova məni tanıyır, Mitroşkanı da tanıyır. Hərçənd, bütün qapı-baca bağlıdır, ancaq bu bizim üçün deyil. downloaded from KitabYurdu.org 318
Masloboyev yavaşca darvazanı döydü, darvaza dərhal açıldı. Açan – dalandar idi. Dalandarla Mitroşka bir-birinə göz vurdu. Biz astaca həyətə girdik. Heç kəs bizim gəldiyimizi bilmədi. Dalandar bizi pilləkənlə yuxarı çıxardıb qapını döydü. Onu içəridən səslədilər. Dedi ki, təkəm, işim var, açın... Qapını açdılar, biz hamımız birdən içəri doluşduq. Dalandar gözdən itdi. Bubnova çığırdı: – Ay aman, bunlar kimdir? O, sərxoş və saçları dağılmış halda, əlində şam, balaca dəhlizdə dayanmışdı. Masloboyev onun sualını təkrar etdi: – Kimdir? Anna Trifonovna, bu nə olan şeydir, əziz qonaqları tanımırsınız? Bizdən başqa kim olacaq?.. Filipp Filippıç. – Ah, Filipp Filippıç! Sizsiniz... Əziz qonaqlar... Sizdən nə əcəb? Mən... elə-belə... Buyurun bura... Bubnova bərk əl-ayağa düşdü. downloaded from KitabYurdu.org
319
– Hara axı? Burda arakəsmə var... Yox, siz bizi yaxşı qəbul edin. Biz burda sərin şərab içəcəyik, bəs maşera yoxdur? Bubnova dərhal özünü ələ aldı. – Niyə yoxdur? Olmasa da, belə əziz qonaqlar üçün lap yer deşiyindən də taparam. Çin dövlətindən yazıb gətirdərəm! – Əzizim Anna Trifonovna, ikicə kəlmə sözüm var. Sizobryuxov burdadır? – B... burdadır. – Mənə o lazımdır. O əclaf necə cəsarət edib mənsiz kefə başlayıb? – O sizi heç yadından çıxartmamışdı. Elə kimi isə gözləyirdi, yəqin sizi gözləyirmiş. Masloboyev qapını itələdi, biz ikipəncərəli balaca bir otağa girdik. Otaqda ətir çiçəyi, toxunma həsir stullar, bir də pis bir fortepiano vardı. Biz hələ bura girməmişdən, dəhlizdə durub danışanda, Mitroşka birdən yox oldu. Mən sonra bildim ki, o heç içəri girməyibmiş, qapının arxasında durub gözləyirmiş. Arxayın imiş ki, qapını ona açan olacaqdır. downloaded from KitabYurdu.org
320
Bayaq səhər Bubnovanın arxasında durub baxan, dağınıq saçlı, üzünə ənlik çəkmiş qadın onun xaç kirvəsi imiş. Sizobryuxov, qırmızı ağacdan düzəldilmiş balaca, zərif bir divanda, üstünə süfrə salınmış girdə stol arxasında oturmuşdu. Stolun üstündə iki şüşə ilıq şampan şərabı, bir şüşə pis rom, bundan başqa, konfet, şəkərçörəyi, üç cürə qoz qoyulmuş boşqablar da vardı. Stolun dalında Sizobryuxovla qabaq-qənşər, qırxyaşlı çopur, çox iyrənc bir qadın oturmuşdu. O, qara tafta paltar geyinmiş, bürünc bilərzik və sancaq taxmışdı. Görünür, bu, ştab-ofiser arvadı adı ilə gətirilmiş başqa bir qadın idi. Sizobryuxov sərxoş idi, kefi də kök idi. Masloboyev səsi yetdikcə bağırdı: – Adam da belə iş tutar?! Hələ bir Düssoya da bizi dəvət eləyib! Sizobryuxov şən halda yerindən qalxaraq mızıldadı: – Filipp Filippıç, bizi xoşbəxt elədiniz! – İçirsən? – Əfv edin! downloaded from KitabYurdu.org 321
– Sən əfv istəmə, qonaqları dəvət elə. Səninlə bir yerdə kef eləməyə gəliblər. Budur, təzə bir qonaq da gətirmişəm, mənim dostumdur! – Masloboyev məni göstərdi. – Çox xoşdur, yəni bizi xoşbəxt elədiniz... Hi-hi! – Bu da şampan şərabıdır?! Turş şeyə oxşayır. – Mənim kefimə toxunursunuz. – Görünür, sən Düssoda heç görünə bilmirsən, hələ bir durub bizi dəvət də eləyir! Ştab-ofiser arvadı onun sözünə qüvvət verərək dedi: – İndicə danışırdı ki, Parisdə olmuşam, yəqin yalan deyir! – Fedosya Titişna, kefimə toxunmayın. Olmuşam. Getmişdim. – Belə bir kişi də Parisə gedə bilər? – Getmişdim. Bacarıb getdim. Karp Vasiliçlə bərabər orada fərqləndik də. Karp Vasiliçi iltifat buyurub tanıyırsınızmı? – Sənin Karp Vasiliçin mənim nəyimə gərəkdir ki, tanıyım? downloaded from KitabYurdu.org 322
– Elə-belə... Məsələ siyasətə aiddir. Biz orada, Parisin bir yerində, madam Jubergildə, iri bir bədənnüma ingilis aynasını sındırdıq. – Nə sındırdınız? – İri bir bədənnüma aynasını! Elə bir ayna idi ki, bütün divarı, yerdən tavana qədər tutmuşdu. Karp Vasiliç elə kefli idi ki, madam Juberlə rusca danışmağa başladı. Gedib bədənnüma aynanın qabağında durdu, sonra da ona dirsəkləndi. Juberta da onun üstünə çığırdı, yəni öz dili ilə dedi: “Aynanın qiyməti yeddi yüz frankdır (hər frank da ki, bizim pulla iyirmi beş qəpikdir), sındırarsan!” O da lovğa- lovğa qımışıb mənə baxır. Mən də onunla qabaq-qənşər divanda oturmuşdum, gözəl də yanımda, özü də bunun kimi bədheybət deyildi ey, nazlı-qəmzəli, bəli! Karp Vasiliç çağırıb dedi: “Stepan Terentiç, ay Stepan Terentiç! Yarılığına, nə deyirsən?” Mən də dedim ki: “Razıyam!” Yumruğunu aynaya elə vurdu ki, “ciring!” Ayna çilik-çilik olub töküldü. Juberta bərk çığıraraq düz onun üstünə cumdu. “Quldurun biri, quldur, sən nə edirsən, sən hara gəlmisən?” (yəni öz dillərilə) O da qayıdıb dedi ki: “Madam Juber, sən downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 4,19 Mb. Dostları ilə paylaş:
|