F. M. Dostoyevski alçaldilmiş VƏ TƏHQİr ediLMİŞ İnsanlar
Yüklə 4,19 Mb. Pdf görüntüsü
|
353
– Şorba. Mən təəccüblə soruşdum: – Nə şorba? Hansı şorba? – Şorba bişirməyi bilirəm. Anam xəstə olanda ona şorba bişirirdim. Bazara da gedirdim. Mən gedib Yelenanın yanında oturdum. – Bax, görürsənmi, Yelena, görürsənmi sən necə lovğasan?! Mən səninlə ürəyim necə deyirsə, elə də rəftar edirəm. Sən indi təksən, atan-anan yoxdur, bədbəxt bir qızsan. Mən sənə kömək etmək istəyirəm. Mənim də vəziyyətim pis olsaydı, sən də mənə kömək edərdin. Amma sən belə düşünmək istəmirsən, məndən ən adi bir hədiyyəni almaq sənə ağır gəlir. Sən o saat istəyirsən ki, bunun əvəzini çıxasan, bunun yerinə işləyəsən, guya mən Bubnovayam, səni məzəmmət edirəm. Yelena, əgər belədirsə, ayıbdır. Yelena dinmədi, onun dodaqları titrəyirdi. O elə bil ki, mənə bir söz demək istəyirdi, lakin özünü ələ alaraq susurdu. Mən qalxıb Nataşanın yanına getmək istədim. Bu dəfə açarı Yelenaya verdim, xahiş etdim ki, gəlib qapını döyən olsa, soruş gör kimdir. Mən yəqin bilirdim ki, downloaded from KitabYurdu.org
354
Nataşanın başına bir iş gəlib, hələlik bunu məndən gizlədir, əvvəllər də bir neçə dəfə belə olmuşdu. İstəyirdim ki, lap bircə dəqiqəliyə onun yanına gedim, çünki belə tez-tez getməklə onu əsəbiləşdirə bilərdim. Elə mən düşündüyüm kimi də oldu. O yenə də məni narazı bir halda qarşıladı, sərt-sərt mənə baxdı. Mən gərək o saat qayıdıb gedəydim, amma dizlərim gücdən düşmüşdü. Dedim ki: – Nataşa, sənin yanına bircə dəqiqəliyə məsləhətə gəlmişəm: mən axı o qonağımı nə edim? – Yelena barəsində bildiklərimi tez-tez ona danışdım. Nataşa kirimişcə mənə qulaq asdı. – Vanya, – dedi, – heç bilmirəm sənə nə məsləhət görüm. Görünür, o çox qəribə qızdır. Bəlkə də onu çox incidiblər, çox qorxudublar, ona görə də belədir. İmkan ver, heç olmasa, qoy sağalsın. Onu bizimkilərin yanında qoymaq istəyirsən? – O deyir ki, sənin yanından heç yerə getməyəcəyəm. Bir də ki, kim bilir, onlar onu necə qəbul edəcəklər, heç downloaded from KitabYurdu.org 355
bilmirəm nə edim. – Sonra qorxa-qorxa soruşdum: – Əzizim, sən necəsən? Dünən deyəsən, kefin yox idi! Nataşa dalğın halda dedi: – Hə... Bu gün də, nədənsə, başım ağrıyır. Bizimkilərdən kimi görmüsən? – Heç kimi. Sabah onlara gedəcəyəm. Sabah axı şənbədir... – Nə olsun ki, şənbədir? – Knyaz axşam gələcək... – Nə olsun ki? Mənim yadımdan çıxmayıb. – Mən elə-belə deyirəm. Nataşa düz mənim qarşımda dayandı, diqqətlə və xeyli mənim gözlərimə baxdı. Onun baxışlarında bir qətiyyət, inadçılıq, qızdırmalı, odlu bir ifadə vardı. – Vanya, bilirsən nə var, çox xahiş edirəm, get burdan, sən mənə çox mane olursan... Mən kreslodan qalxıb, heyrətlə ona baxdım. Qorxmuş halda həyəcanla dedim: – Nataşa, əzizim! Sənə nə olub? Bir hadisə üz veribmi? downloaded from KitabYurdu.org 356
– Heç bir şey olmayıb! Sabah hamısını bilərsən, hamısını! İndi isə mən tək olmaq istəyirəm. Vanya, eşidirsənmi? Bu saat get burdan! Sənə baxanda ürəyim parçalanır... Ürəyim parçalanır! – Heç olmasa, de görüm... – Sabah hamısını bilərsən, hamısını! Ah, ilahi! Gedəcəksən, ya yox? Mən otaqdan çıxdım. Məni o dərəcədə heyrət almışdı ki, öz varlığımı güclə hiss edirdim. Mavra mənim ardımca dəhlizə çıxdı: – Hə, acıqlanır? Mən daha ona yaxın durmağa da qorxuram. – Ona axı nə olub? – Bu olub ki, bizimkinin üç gündür heç kölgəsi də görünmür! Mən təəccüblə soruşdum: – Necə yəni üç gün? Axı Nataşa özü dünən deyirdi ki, o dünən səhər burada olub, dünən axşam da gəlmək istəyirmiş... downloaded from KitabYurdu.org 357
– Nə axşam! Heç səhər də gəlməmişdi! Sənə deyirəm ki, üç gündür heç üzünü görmürük! Lap özü deyirdi ki, səhər bura gəlmişdi? – Özü deyirdi. Mavra fikrə getdi: – Onun ki gəlmədiyini səndən gizlədir, deməli, bu ona çox bərk toxunub. Əcəb işdir!.. Mən həyəcanla dedim: – Axı bu nə olan şeydir! Mavra öz acizliyini hiss etdirərək dedi: – O olan şeydir ki, heç özüm də bilmirəm ona nə etmək lazımdır. Dünən heç olmasa, məni onun dalınca göndərmək istədi, iki dəfə yoldan qaytardı. Bu gün mənimlə heç danışmaq istəmir. Heç olmasa, sən gedib Alyoşanı görəydin. İndi mən onun yanından heç tərpənə bilmirəm. Mən özümdən çıxmış halda, sürətlə pilləkəndən aşağı endim. Mavra ardımca çığırdı: – Axşam gələcəksən? Mən gedə-gedə cavab verdim: downloaded from KitabYurdu.org
358
– Görək də, bəlkə ayaqüstü sənə dəydim, səndən soruşaram, görüm nə var, nə yox. Ancaq əgər özüm sağ qalsam... Mən, doğrudan da, qəlbimə sanki bir zərbə endiyini hiss etdim.
downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,19 Mb. Dostları ilə paylaş:
|