F. M. Dostoyevski alçaldilmiş VƏ TƏHQİr ediLMİŞ İnsanlar
Yüklə 4,19 Mb. Pdf görüntüsü
|
466
üçünsə sənə yaxınlaşmaq, səninlə tanış olmaq istəyir. Əzizim, sən onun təklifini rədd etmə, sən Allah, çalış, qrafinyanın yanına tez get. Katya ilə tanış ol, ona diqqətlə bax, sonra da mənə de görüm o necə adamdır. Mən istəyirəm ki, onu sən özün öz gözünlə görəsən. Heç kəs məni sən başa düşən kimi başa düşmür, sən biləcəksən ki, mənə nə lazımdır. Bir şeyə də fikir ver, gör onlar bir-birilə nə qədər dostdur, onların bir-birilə münasibəti necədir, nədən danışırlar. Xüsusilə, Katyaya, Katyaya fikir ver. Öz dostluğunu bir də mənə sübut elə, əzizim, mənim sevimli Vanyam, bir də mənə sübut elə! İndi mənim ümidim sənədir, ancaq sənədir!.. Evə qayıdanda gecə saat bir idi. Nelli yuxudan ayılıb qapını açdı. Gülümsəyərək, sevinə-sevinə mənə baxdı. Yazıq qız, yatdığına çox peşman olmuşdu, oturub məni gözləmək istəyirmiş. Dedi ki, kim isə gəlib səni soruşdu, mənim yanımda oturdu, sənə kağız yazıb stolun üstünə qoydu, sonra da çıxıb getdi. Kağızı Masloboyev yazmışdı. O məni sabah saat birdə öz yanına çağırırdı. Nellidən bəzi şeyləri soruşmaq istədim, ancaq bunu sabaha saxladım, downloaded from KitabYurdu.org
467
ondan təkidlə tələb etdim ki, mütləq gedib yatsın, zavallı qız onsuz da məni gözləməkdən yorulmuşdu, mən gələndən yarımca saat qabaq yatmışdı.
downloaded from KitabYurdu.org 468
V FƏSİL
Nelli səhər mənə dünən gələn adam haqqında çox qəribə şeylər danışdı. Bir də ki, Masloboyevin bu axşam gəlməsi özü qəribə idi. O yəqin bilirmiş ki, mən evdə olmayacağam, son görüşümüzdə mən bunu ona demişdim, bu mənim lap yaxşı yadımda idi. Nelli dedi ki, əvvəl mən qapını açmaq istəmədim, qorxdum, axşam saat səkkiz idi. Amma o, qapının arxasından çox xahiş etdi, dedi ki, əgər mən indi kağız qoyub getməsəm, sabah mənə çox böyük ziyan olacaq. Nelli onu buraxanda, o dərhal kağız yazmış, sonra qıza yaxınlaşmış, gəlib divanda onun yanında oturmuşdu. Nelli deyirdi ki: Mən yerimdən qalxdım, onunla danışmaq istəmirdim, ondan bərk qorxurdum. O, Bubnovadan danışmağa başladı, dedi ki, o indi yaman acıqlanır, ona görə acıqlanır ki, daha səni öz yanına aparmağa cürət etmir, sonra da sizi tərifləməyə başladı, dedi ki, mən onunla çox yaxın dostam, onu lap uşaqlıqdan tanıyıram. O bunu deyəndən sonra, mən də danışmağa başladım. O, cibindən bir neçə konfet çıxartdı, xahiş etdi ki, downloaded from KitabYurdu.org 469
bu konfetlərdən mən də götürüm, mən götürmək istəmədim. Başladı məni inandırmağa ki, mən yaxşı adamam, nəğmə oxumağı, oynamağı bacarıram, birdən yerindən qalxıb oynamağa başladı. Bu mənə gülməli göründü. Sonra dedi ki, bir az da oturum, Vanyanı gözləyim, bəlkə gəldi, məndən də çox xahiş elədi ki, ondan qorxmayım, onun yanında oturum. Mən də oturdum, ancaq onunla heç bir şey danışmaq istəmirdim. Birdən o qayıdıb dedi ki, mən sənin ananı, babanı tanıyırdım... Mən də onunla danışmağa başladım. O çox oturdu. – Siz axı nədən danışırdınız? – Anamdan... Bubnovadan... babamdan... O, iki saata qədər oturdu. Nelli elə bil ki, nə barədə danışdıqlarını söyləmək istəmirdi. Mən də soruşmadım, öz-özümə dedim ki, sonra Masloboyevdən soruşub bilərəm. Mənə elə gəldi ki, Masloboyev, Nellini tək görmək üçün, qəsdən mən evdə olmayanda gəlmişdir. Düşünərək öz-özümdən soruşdum: “Bu onun nəyinə lazımdır?” downloaded from KitabYurdu.org 470
Nelli Masloboyevin verdiyi üç balaca konfeti mənə göstərdi. Bunlar yaşıl, qırmızı kağızlara bükülmüş nabat şəkəri idi, özü də çox pisindən idi, yəqin ki, tərəvəz dükanından alınmışdı. Nelli konfetləri mənə göstərəndə güldü. – Bəs niyə yeməmisən? O, qaşlarını çataraq ciddi bir ifadə ilə dedi: – Yemək istəmirəm. Mən bunları ondan almamışam, o özü divanın üstünə qoydu... Mən bu gün çox yerə getməli idim. Nelli ilə xudahafizləşməyə başladım. Gedərkən soruşdum: – Tək qalanda darıxırsan? – Darıxıram da, darıxmıram da. Ona görə darıxıram ki, siz gec gəlirsiniz. Bu sözləri söyləyərkən böyük bir məhəbbətlə mənə baxdı. Səhərdən bəri mənə belə bir məhəbbətlə baxırdı. O çox şən, çox mehriban görünürdü, eyni zamanda, onun üzündə bir utancaqlıq, hətta qorxuya bənzər bir şey vardı, elə bil ki, o məni acıqlandırmaqdan, mənim ona olan hüsn- downloaded from KitabYurdu.org
471
rəğbətimi itirməkdən, bir də ki... bir də ki, öz könlündəkini açıb söyləməkdən qorxurdu, sanki bundan utanırdı. O mənə elə əziz, elə sevimli görünməyə başlayırdı ki, mən qeyri-ixtiyari olaraq gülümsədim: – Bəs darıxmamağın nə üçündür? Sən axı dedin ki, “darıxıram da, darıxmıram da”. O, yavaşca güldü, yenə nədənsə utandı: – Mən bilirəm nə üçündür. Biz qapı ağzında danışırdıq. Nelli gözlərini yerə dikərək mənim qarşımda durmuşdu. Bir əli ilə mənim çiynimdən yapışmışdı, o biri əli ilə sürtukumun qolunu didişdirirdi. – Yoxsa, bu, gizli şeydir? O astadan: – Yox... elə şey deyil... Mən... mən sizin kitabınızı sizsiz oxumağa başlamışam, – dedi və gözlərini yerdən qaldıraraq, mehribanlıqla, diqqətlə mənə baxıb qıpqırmızı qızardı. – Belə de! Necədir, xoşuna gəldi? downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,19 Mb. Dostları ilə paylaş:
|