Xüsusi şəraitlərdə hərəkətin təhlükəsizliyinin təmin edilməsi
Dünyanın bütün ölkələrində YNH-nin statistikası göstərir ki, günün qaranlıq vaxtlarında hərəkətin təhlükəsizliyi kəskin surətdə aşağı düşür. Ölkələrin əksəriyyətində bu vaxtlarda hərəkət intensivliyi gündüz vaxtlarına nisbətən 5–10 dəfə az olduğuna baxmayaraq, YNH-nin 40–60%-i məhz bu vaxtlarda baş verir.
Qeyd etmək lazımdır ki, gecə vaxtı baş vermiş YNH-nin çoxunun səbəbi stasionar işıqlandırmanın olmaması və ya çox zəif olmasıdır. Gecə vaxtı baş vermiş YNH-nin ağırlıq dərəcəsi çox yüksək olur. Bu, sürücünün görmə qavrayışının azalması ilə izah olunur.
Geçə vaxtı sürücü şəraiti çox pis qavrayır, avtomobilinin sürətini dəqiq qiymətləndirə bilmir və qarşıdan gələn avtomobilin faralarının işığı ilə gözləri qamaşır.
Qaranlıq vaxtı obyektin görünməsi yol örtüyünün parlaqlığı , müşahidə obyektinin parlaqlığı və müşahidə obyekti ilə yol örtüyünün parlaqlıq kontrastı k ilə müəyyən edilir:
Obyekti gözlə görməyin mümkün olması üçün kontrastın müəyyən minimum qiyməti təmin edilməlidir. Bu qiymət kontrastın həddi qiyməti adlanır və aşağıdakı kimi hesablanır:
,
burada -obyektlə yol örtüyünün parlaqlıqları fərqinin minimum qiymətidir.
: =15:20 nisbətində görmə təmin edilir.
Geçə vaxtı hərəkətin təhlükəsizliyini təmin etmək üçün elə görmə şəraitləri yaradılmalıdır ki, sürücü yolu, onun istiqamətini, görmə sahəsində yaranan maneəni asan aşkar edə bilsin. Bu halda sürücünün gözünün qamaşdırılması problemi də həll edilməlidir.
Avtomobil faralarının konstruksiyaları üzərində böyük işlər aparılmasına baxmayaraq onların göz qamaşdırmaması problemi hələlik həll edilməmişdir. Ona görə də yolların stasionar işıqlandırılması məsələsi tamamilə həll edilməlidir. Sürücülərin gözlərinin qamaşdırılmasının qarşısını almaq üçün aşağıdakı tədbirlərdən istifadə etmək olar:
-nəqliyyat vasitələrinin qarşı-qarşıya hərəkət axınları ayrılmalı və ya tamamilə ləğv edilməlidir (birtərəfli hərəkətin təşkili);
-faraların nizamlanması və sürücülər tərəfindən düzgün istifadə olunmasına yolda nəzarət etmək;
-stasionar işıqlandırmanın vəziyyətinə nəzarət (eyni zamanda anbarlarda, tikinti meydançalarında projektorlardan istifadə olunmalıdır).
Bu baxımdan birtərəfli hərəkətin təşkili daha böyük əhəmiyyətə malikdir. İkitərəfli avtomobil magistrallarında geniş ayırıcı zolaqlardan istifadə olunmalıdır. Romada keçirilmiş Beynəlxalq konqresdə göstərilmişdir ki, sürücülərin gözlərinin qamaşdırılmasını aradan qaldırmaq üçün ayırıcı zolağın eni avtomagistrallarda 20 m, şəhər və dağ rayonlarında isə 7,0 m götürülməlidir.
Bu enə malik ayırıcı zolaqları ancaq yeni layihələndirilən yollarda nəzərdə tutmaq olur. İstismar olunan yollarda bu, çox zaman mümkün olmur.
Göz qamaşdırılmasının qarşısını alan çəpərlərə qoyulan əsas tələblər aşağıdakılardır:
-çəpərin minimum hündürlüyü 1600 mm, yerdən çəpərə qədər olan məsafə isə 150 mm olmalıdır.
-çəpərlər 0–200 buçaq altında təsir etdikdə qarşı-qarşıya gələn avtomobillərin faralarının işığını buraxmamalıdır. Böyük bucaqlarda qamaşdırma təsirləri az olur. Qamaşdırmaya qarşı çəpərlər şəbəkə, alüminium lövhə, plastik profilli ekran və xüsusi yaşıl kollar şəklində istifadə oluna bilər.
Stasionar işıqlandırma olmayan küçə və yollarda təhlükəsizliyin təmini üçün sürücülərin optik orientasiyası böyük əhəmiyyət kəsb edir. Optik orientasiya imkan verir ki, sürücülər hərəkət hissəsi və zolaqların sərhədlərini, yolun istiqamətini düzgün qavrasınlar. Optik orientasiya vasitələrinə oxboyu nişanlanma xətlərini də aid etmək olar. İşıqəks etdirici elementləri şaquli istiqamətləndirici quruluşlar üzərində də istifadə etmək olar (DÜİST 23457-59-a görə).
İstiqamətləndirici dirəklərdə qoyulan işıq əksetdirici elementlər sağda qırmızı, solda isə ağ və ya sarı rəngdə olmalıdır.
Stasionar işıqlandırma olduqda belə, optik orientasiya vasitələrindən istifadə etmək vacibdir.
Tunel və estakadalara girişlərdə təhlükəsizlik adacıqlarında işıqlanan mayaklardan istifadə etmək olar.
Gecə vaxtı yol hərəkətinin aydınlığı və təhlükəsizliyi üçün idarə olunan yol nişanlarından alınan məlumatların düzgün qavranmasının böyük əhəmiyyəti vardır. Qaranlıqda nişanların düzgün qavranması üçün onlar daxıldən və ya xaricdən işıqlandırılmalı və ya işıq əksetdirici materiallar tətbiq edilməlidir. Bu qaydalar DÜİST 10807-78-in texniki tələbləri ilə müəyyən edilir.
Dağlıq yerlərdə çəkilmiş yollar hərəkətin təşkili üzrə xüsusi tədbirlər tələb edir. Belə ki, bu yollarda çatdırma sürəti kiçik, YNH-nin nəticəsi (və ya ağırlığı) isə böyük olur.
Tez-tez döngələr və sərt enişlər təkərlə yol arasında ilişmə əmsalını azaldır. Düzən yollara nisbətən dağ yolları aşağıdakı çatışmazlıqlara malikdir:
-yolun ölçülərinin nəqliyyat vasitələrinin qabaritinə uyğun olmaması;
-görmə məsafəsinin azlığı;
-etibarlı tormozlama şəraitinin olmaması.
Qeyd edək ki, nəinki yol, həmçinin bütövlükdə SAYM sistemi dağlıq şəraitində az etibarlılıqla xarakterizə olunur.
Dağ yolu ilə hərəkət zamanı sürücünün psixoloji gərginliyi artır və bu da onun yorğunluğunun artmasına, hərəkətin təhlükəsizliyinin azalmasına səbəb olur.
Dağ yollarında hərəkətin təhlükəsizliyinin və çatdırma sürətinin artırılması üçün yolun parametrlərini yaxşılaşdırmaq və bir sıra hərəkətin təşkili üsullarından istifadə etmək lazım gəlir.
Dağ yollarında YHT-nin aşağıdakı istiqamətlərini göstərmək olar:
-sürücülərin görmə şəraitlərinin yaxşılaşdırılması;
-sürət rejimlərinin optimallaşdırılması;
-mübahisəli nöqtələrin sayının və təhlükəlilik dərəcəsinin azaldılması;
-məlumatın maksimum istifadə olunması.
Görmə şəraitinin yaxşılaşdırılması gecə üçün daha lazımlıdır. Cünki, əyrixətli yerlərdə dönmə istiqaməti avtomobilin faraları ilə yaxşı işıqlanmır.
Dağlıq yerlərdə hərəkət hissəsinin ox və kənar xətləri çəkilməli, işığı əks etdirən material çəkilmiş siqnal dirəkləri və yol nişanları qoyulmalıdır.
Hərəkət hissəsinin nişanlanması nəinki, görmə şəraitini yaxşılaşdırır, o, həmçinin avtomobilin plandakı vəziyyətini və ötmə rejimini müəyyən edir. MAYİ-nin “Yolların layihələndirilməsi” kafedrasının məlumatlarına görə 300 m-dən kiçik radiuslu əyrilərdə bütöv ox xətinin çəkilişi məsləhət görülür. Bu, dağlıq yollar üçün xarakterik olan toqquşmaları aradan qaldırır. Bütöv ox xəttini o vaxt çəkmək olar ki, hər iki zolaq lazımi endə olsun. Bu zaman hərəkət hissəsinin genişləndirilməsi tədbirləri də nəzərdə tutulmalıdır. Bütöv ox xətti keçid əyrisindən əvvəl başlanmalıdır.
Dağ yollarında hərəkətin təhlükəsizliyinin nisbətən artırılması tədbiri sürətin optimallaşdırılmasıdır. Beləliklə, dağ yollarında sürət normalaşdırılmalıdır. Sürəti normalaşdırmaq üçün təhlükəli sahələrdə yol nişanlarından istifadə olunur.
Mübahisəli nöqtələrin sayının azaldılması üçün, ilk növbədə, zolaqda nəqliyyat vasitələrinin dayanmaları qadağan olunmalıdır.
Bunun üçün marşrut nəqliyyatı dayanacaqlarında “ciblər”, yoldan kənar gözləmələr və dincəlmə yerlərində meydançalar və s. düzəltmək lazım gəlir.
Əgər belə meydançalar, “ciblər” və genişləndirmələr yol tikintisində nəzərdə tutulmayıbsa, onları yolun istismarı zamanı düzəltmək lazımdır.
Çətin şəraitlərdə sürücüyə aktiv kömək vasitəsi kimi sürücülərin məlumatlandırılması böyük rol oynayır. Bunun üçün yol nişanları, yolun nişanlanma xətləri və müxtəlif göstəricilərdən istifadə olunmalıdır.
Qış mövsümü sutkanın işıqlı vaxtının azalması, havanın temperaturunun aşağı düşməsi və qar yağması ilə xarakterikdir. Bu şəraitdən asılı olaraq qışda hərəkət sürəti azalır və bərk qar yağdıqda isə hərəkətdə fasilələr yaranır. Az ilişmə əmsalı olan yollarda YNH-nin baş vermə ehtimalı artır. Yol buz bağladıqda nəinki, tormoz yolu artır, həmçinin avtomobilin eninə dəyanətliliyi də azalır.
Qış şəraitində təhlükəsizliyin və avtomobillərin optimal hərəkət sürətinin artırılması üçün bir sıra əlavə tədbirlər görülməlidir:
-yolun qardan rasional şəkildə təmizlənməsi;
-yolun buz bağlamasının qarşısını almaq və yol örtüyünün sürüşkənliyi ilə mübarizə;
-qar yığınlarının olması yollarda görmə şəraitini pisləşdirir;
-sürücülərə çox mürəkkəb hərəkət şəraiti haqqında məlumat vermək üçün əlavə məlumatverici vasitələrdən istifadə olunmalı.
Yoldan qarın təmizlənməsi üçün qar təmizləyici və ya qızdırıcı qurğulardan istifadə olunur.
Qışda görmə şəraitini yaxşılaşdırmaq üçün yolun çiyini boyu 2–3 m hündürlüyündə, ağ-qara zolaqla rənglənmiş ağac dayaqlardan istifadə olunur. Bundan başqa yol nişanları vaxtı-vaxtında qar və buzdan təmizlənməlidir.
Dostları ilə paylaş: |