Fənn:
Qida fiziologiyası
Tərtib etdi:
müəl., b.ü.f.d. BABAŞLI A.Ə.
MÜHAZİRƏ 15. PƏHRİZ İAŞƏSİ
Plan:
1. Pəhrizlərlə müalicəvi qidalanma
2. Pəhriz iaşəsinin fizioloji əsasları
3. Pəhrizlər üçün qida rasionları tərtibinin ümumi prinsipləri
4. Pəhrizlərin qurulmasına göstərilən ümumi tələblər
1. Pəhrizlərlə müalicəvi qidalanma
Pəhrizlərlə müalicə (dietoterapiya) insanlara qədimdən məlum olsa da, bu
üsulun elmi əsasları və prinsipləri son dövrlərdə qidalanma haqqında
elmin-dietologiyanın tərəqqisi və orqanizmdə gedən maddələr mübadiləsi
proseslərinin və onların patoloji dəyişmələri əlaqələrinin dərindən
öyrənilməsi və müasir qida texnologiyasının nailiyyətləri sayəsində
formalaşmışdır.
Müalicəvi
qidalanma
müalicə
və
ya
profılaktiki
məqsədlər üçün xüsusi olaraq tətbiq edilən qidalanma rejimi və
rasionlarının tətbiq edilməsi üsuludur. Bu, müalicənin müstəqil metodu
olmayıb, dərman və digər vasitələrin köməyi ilə aparılan kompleks
müalicənin bir tərəfı sayıla bilər. Pəhrizlə müalicənin əsas istiqamətləri
iki mühüm elmi-nəzəri müddəa ilə şərtlənir. Əvvəla, qidalanmanın
fıziologiya, biokimya, patofıziologiya və gigiyenası sahəsində əldə
edilmiş nailiyyətlər qida maddələrinin patoloji proseslərə təsirinin ümumi
qanunauyğunluqlarını
dərk
etməyə,
orqan
və
sistemlərin
üzvi
pozğunluqları zamanı qidaların kimyəvi tərkibinin kəmiyyət və keyfıyyət
tərəflərinin nisbətini düzgün seçməyə imkan verir.
İkincisi,
müasir
dövrdə
dietoloji
prinsiplərin
inkişafı
əhalinin
qidalanmasının strukturunda baş verən dəyişiklikləri də nəzərə almadan
mümkün deyil. Məlumdur ki, ölkələrin inkişaf səviyyəsindən, qida
məhsullarının əldə edilməsi texnologiyalarından, əhalinin müəyyən
qidalara ənənəvi və ya məcburi meyllərindən asılı olaraq, qidalanmanın
strukturunda əhəmiyyətli dəyişikliklər baş verir. Bir sıra yüksək inkişaf
etmiş ölkələrdə əhalinin qidasında heyvan mənşəli qidalar, heyvani
yağlar daha çox üstünlük təşkil edir, "kobud" bitki məhsullarına nisbətən
az yer verilir. Digər tərəfdən, bir sıra qida maddələri, ilk növbədə
karbohidratlar xeyli dərəcədə rafınadlaşmış halda qəbul edilir. Bu kimi
hallar əhalinin qidalanma strukturunda xroniki disbalansın yaranmasına,
"pozulmuş maddələr mübadiləsi xəstəlikləri”nin (ateroskleroz, diabet,
piylənmə, öd və böyrək daşları xəstəliyi və s.) artmasına gətirib
çıxartmışdır. Qidalanmanın strukturunda baş verən dəyişikliklərin bəzi
xəstəliklərin gedişinə bilavasitə təsir etdiyi haqqında məlumatlar
artmaqdadır.
Hal-hazırda
qidalanma
haqqında
elmin
(orqanizmin
hüceyrə
və
subhüceyrə
səviyyələrində
qida
maddələrinin
mənimsənilməsi
və
çevrilmələri, onların sintez və yenidənqurma, enerji hasili və məsrəfı
kimi
proseslərlə
əlaqədar)
əldə
etdiyi
müvəffəqiyyətləri
düzgün
tarazlaşdırılmış qidalanma düsturunun işləyib hazırlanmasına xeyli
kömək etmişdir. Tarazlaşdırılmış pəhriz qidalanması, ilk növbədə, məhz
orqanizmin
hüceyrə,
toxuma
və
orqanları
səviyyəsində
gedən
metabolizmində baş verən və ya baş verə biləcək patoloji dəyişikliklərin
düzəlişinə (korreksiyasına) yönəlmişdir. Bununla əlaqədar olaraq, pəhriz
iaşəsinin səmərəliliyini qiymətləndirməyin əsas prinsipi metabolik
prinsip
hesab
olunur.
Dietologiyanın
müasir
metodları,
pəhrizlə
qidalanmanın həm xəstəliyin kliniki təzahürlərinə, həm də metabolik
əsaslarına təsirini qiymətləndirməyə imkan verir.
Qidalanmanın biokimyası sahəsində tanınmış alim olan A.A.Pokrovski
hesab edirdi ki, bir sıra mübadilə xəstəlikləri zamanı orqanizmdə hansı
konkret metabolik vəsilənin pozulduğunu və onu hansı pəhriz vasitəsilə
aradan qaldırmaq mümkün olduğunu dəqiq aydınlaşdırmaq mümkündür.
Məsələn, normadan artıq piylənmə (kökəlmə) zamanı xəstə üçün tipik
olan hal, piy toxumasında mübadilənin passivliyi mübadiləsi prosesini
səfərbər edən lipaza fermentinin aktivliyinin artması sayəsində aradan
qalxa bilər. Belə xəstənin pəhrizi elə qurulmalıdır ki, o yağlara təsir edən
fermentlərin fəaliyyətini daha da aktivləşdirsin. Qidanın tərkibində olan
əvəzolunmaz yağ turşularının metabolizm əmsalı (onun qiyməti maye-
qaz xromoqrafıyası üsulu ilə eritrositlərin stromasının yağ turşu tərkibinə
görə təyin edilir) elə bir göstəricidir ki, onun vasitəsilə pəhrizin piylənmə
prosesinə təsirinin effektini müəyyən etmək mümkündür. Piylənməyə
məruz qalmış xəstələrdə bu əmsalın qiyməti xeyli dəyişilmişdir
. Bunun əsasında belə nəticəyə gəlmək olar ki, qidanın tərkibində olan
yağ turşularının orqanizmin struktur komponentlərinə metabolizmə
olunması prosesləri pozulmuşdur və o, müvafiq pəhriz təsirlərinin
köməyi ilə korreksiya edilməlidir.
Başqa bir misal, məlumdur ki, əksər patoloji pozuntular zamanı təyin
edilən pəhrizlərdə zülali maddələrin fizioloji normaları saxlanılır və onun
heyvanat və bitki zülallarının tələb olunan nisbətləri ciddi gözlənilir.
Amma orqanizmdə zülal qıtlığı olduğu hallarda pəhriz qidalarında zülalın
payı artırılmalıdır. Bu artım elə tarazlaşdırılmalıdır ki, həm zülalların
mədə-bağırsaq kanalında həzm olunması və əmələ gələn aminturşuların
bağırsaqdan sorulması proseslərini, həm də orqanizmdə müsbət azot
balansının
yaranmasını
stimullaşdıra
bilsin.
Ona
görə
də
qida
rasionlarının zülal tərkibinə ciddi fikir verilməlidir. Zülal mübadiləsinin
pozulması, qaraciyərin yağ və zülal distrofıyası kimi xəstəliyə, qanın
lipo- və qlikoproteid tərkibinin pozulmasına, toxumalarda aminturşu
disbalansına səbəb olur və s. Qidanın aminturşu tərkibi də çox vacib
şərtlərdən biridir. Belə ki, bir sıra daxili üzvlərin xəstəliklərində
aminturşu mübadiləsinin pozulmaması mütləq gözlənilır.
Zülal mübadiləsinin pozulması, qaraciyərin yağ və zülal distrofıyası
kimi xəstəliyə, qanın lipo- və qlikoproteid tərkibinin pozulmasına,
toxumalarda aminturşu disbalansına səbəb olur və s. Qidanın
aminturşu tərkibi də çox vacib şərtlərdən biridir. Belə ki, bir sıra
daxili üzvlərin xəstəliklərində aminturşu mübadiləsinin pozulmaması
mütləq gözlənilır.
Qida vasitəsilə orqanizmə amin-turşuların nəzarətsiz daxil olması,
onların normal mübadiləsi üçün təhlükə yaradan amilə çevrilə bilər.
Sutkalıq qida rasionunda aminturşu tərkibinin qeyri-tarazlığı xüsusilə
xroniki böyrək çatışmazlıqları zamanı çox təhlükəlidir. Digər qida
komponentlərinin dietik normaları isə xəstəliyin və onun dərman
müalicəsinin xarakteri və müddətləri ilə müəyyənləşdirilir. Nəzərdə
tutmaq lazımdır ki, pəhrizlə müalicənin təsir sferasının genişlənməsi,
onun keyfıyyəti və səmərəliliyi, verilmiş xəstəlik zamanı orqanizmdə
baş verən metabolik pozuntular haqqında dəqiq biliklərdən çox
asılıdır.
Tibbi dietologiya və iaşə sistemində tətbiq olunan pəhrizlə qidalanmanın
bu günkıi prinsipləri - qidalanma rasionu və rejiminə, qidanın kulinar
emalı üsullarına fərdi yanaşma, qidalanmanın kəmiyyət və keyfıyyət
tərəflərinin
xəstəlik
prosesinin
xarakterinə,
xəstənin
vəziyyətinə
uyğunluğu.
xəstənin
vəziyyəti,
onun
qidasında
müəyyən
qida
maddələrinin və ya qida məhsullarının istisna və yaxud məhdud edilməsi,
zəruri olduqda tarazlaşdırılmış və fızioloji cəhətdən tam dəyərli fərdi qida
rasionunun tərtib edilməsi və s. müxitəlif stasionar şəraitlər də mütləq
nəzərə alınmalıdır.
Profilaktiki qidalanmanın əsas məqsədi isə bu və ya digər xəstəliklərə,
istehsalat və ya peşə zəhərlənmələrinə, iş şəraitində mümkün olan zərəri
təsirlərə
qarşı
orqanizmin
müqavimətini
artırmaq,
onda
zərərli
maddələrin yığılmasını məhdudlaşdırmaq və ya tezliklə kənar edilməsini
sürətləndirməkdən ibarətdir. Bir sıra ölkələrdə, müalicəvi-profılaktiki
qidalanma hüququ verən əsas istehsalat sahələri və xəstlik növləri
müəyyən edilmişdir
2) Pəhriz iaşəsinin fizioloji əsasları
Pəhriz, sağlam və xəstə adamın qidalanması rejimi kimi xarakterizə
edilir. Pəhrizin əsasında orqanizmin qida maddələrinə olan fızioloji
tələbatlarının
ödənilməsi
prinsipi
durur.
Tam
dəyərli
qidalanma
orqanizmin böyümə və inkişafına, həyat fəaliyyəti və sağlamlığına böyük
təsir göstərən amildir.
İnsan orqanizmi tərəfındən mənimsənilən qida maddələrinin həqiqi
miqdarının qiymətləndirilməsi bəzi səbəblərə görə xeyli çətindir. Ən
ağlabatan və münasib metodlardan biri ailə və ya fərd səviyyəsində
qidalanma tərzinin müntəzəm surətdə öyrənilməsidir. İnsanda qidalanma
prosedurası mürəkkəbdir və şərait, adət və ənənə, qohumluq əlaqələri,
qonaqpərvərlik, bayram ovqatı, ilin fəsili, dini qadağalar kimi amillərdən
asılı olaraq müxtəlif qaydalar və normalar əsasında həyata keçir.
Əksəriyyət insanlar üçün səhər, günorta və axşam yeməyi məqbul
qidalanma rejimi kimi formalaşmışdır. Gündəlik qidalanma tsiklində
aktiv fəaliyyət və istirahət tsikli də nəzərə alınır. Bu ümumi tsikl və onun
əhəmiyyəti ayrı-ayrı fərdlər və ya ailələr, ən yaxşı halda isə müəyyən
peşə qrupları üçün ən azı 10 gün müddətində bilavasitə öyrənilməlidir.
Qidalanmanm bəzi sosial tərəfləri birbaşa bioloji əhəmiyyət daşıyır.
Buraya aid olan bir sıra məsələlər arasında qida məhsullarının qidalılıq
dəyəri, onların hazırlanması, saxlanması və paylanması üsulları, qidaya
olan tələbatların ödənilməsi ilə əlaqədar olaraq yaranan sosial və texniki
məhdudiyyətlər mühüm yer tutur. Pəhriz qidalanması, ilk növbədə,
orqanizmdə maddələr mübadiləsinin pozğunluqlarına qarşı yönəldilir.
Ona görə də ayrı-ayrı adamlarda və peşə qruplarında müxtəlif xəstəliklər
zamanı baş verə biləcək alimentar nasazlıqlara qarşı yönəldilən müvafiq
qidalanma rejimi və rasionlarının işlənib hazırlanması mühüm əhəmiyyət
kəsb edir.
Bəzi xəstəliklər zamanı (məsələn, mədə yarası, kolit, piylənmə və s.)
pəhriz qidalanmasının qaydaları bir o qədər ətraflı olaraq işlənib
hazırlanmamışdır.
Hər
bir
pəhrizin
növü
xəstəliyin
ağırlığı
və
mərhələsindən asılı olaraq, bir neçə variantda ola bilər. Sağlam və ya
xəstə adamın fərdi xüsusiyyətləri bu variantlarda öz əksini tapmalıdır.
Fərdi pəhrizlərin rasionlar üçün seçilməsi stasionar müalicə zamanı
mütəxəssis həkimlər tərəfındən, iaşə sistemində isə həm də texnoloqların
iştirakı ilə həyata keçirilir. Dietoloqlar qeyd edirlər ki, o stasionar
şəraitdə müalicəvi qidalanma yoxdursa, orada rasional müalicə də ola
bilməz.
Pəhriz qidalanmasının əsasında, ilk növbədə, sağlam adamın rasional
qidalanması prinsipi durmalıdır. Bu cür qidalanma kəmiyyət və keyfıyyət
etibari ilə orqanizmin, onun bu və ya digər üzvünün, yaxud da üzvlər
sisteminin müvafıq xəstəliyi ilə əlaqədar olaraq, dəyişməlidir.
Bu zaman, pəhriz qidalarının sırasında bəzilərinin çıxarılması və ya
xüsusi texnologiya üzrə işlənib hazırlanması nəzərdə tutulur. Məsələn,
mədə yarası xəstəliyi zamanı xəstənin qida rasionundan elə qida
məhsulları çıxarılmalıdır ki, onlar mədə-bağırsaq şirəsinin və onun
tərkibində xlorid turşusunun artıq sekresiyası üçün qıcıqlandırıcı ola
bilməsin
və
yaxud
şəkər
xəstəliyi
(diabet)
zamanı
orqanizmdə
karbohidrat mübadiləsi pozğunluğunun qarşısının alınması üçün xəstənin
pəhrizindən
bu
tip
maddələr
müvəqqəti
və
ya
daimi
olaraq
kənarlaşdırılmalıdır.
3) Pəhrizlər üçün qida rasionları tərtibinin ümumi prinsipləri
Qidalanma ilə bağlı elmin tərəqqisi və inkişafı sayəsində, metabolizm
prosesləri haqqında biliklərin dərinləşməsi ilə pəhrizlərin seçilməsi
qaydalarında da müəyyən əlavə dəyişikliklər edilmişdir.
Bu
ilk
növbədə,
qida
maddələrinin
orqanizmdə
etdiyi
təsir
mexanizmlərinin daha ciddi öyrənilməsi, həm də XX əsrdə əhali
qidalanmasında baş verən quruluş dəyişikliklərinə əsaslanmışdır. Son
illər yüksək inkişaf etmiş ölkələrdə heyvanat mənşəli məhsullardan daha
çox istifadə edilməsi, o cümlədən heyvanat yağlarının geniş istehlakı,
rafinə olunmuş məhsullardan istifadə, xüsusilə, mono- və disaxaridlərin
sutkalıq rasionlarda artıq istifadəsi də bu işə öz təsirini göstərmiş, görülən
tədbirlərə korreksiya edilməsini şərtləndirmişdir.
Son illər aparılan tədqiqatlar əvəzedilməz yağ turşularının metabolizm
əmsalı kimi yeni göstəricisini meydana çıxarmışdır. Onun qiyməti
stromada eritrositlərin yağ turşusu tərkibi ilə müəyyənləşdirilir və müasir
qaz-xromotoqrafıya
metodları
ilə
dəqiqləşdirilmişdir.
Müəyyən
olunmuşdur ki, əksər patoloji vəziyyətlərdə pəhrizlərdə olan zülalın
fizioloji təsiri saxlanılır və bu ciddi olaraq heyvanat və bitki zülallarının
tələb olunan nisbətdə olduğu hallarda baş verir. Son illər sutkalıq
rasionlarda xüsusi istiqamətli zülali məhsullardan istifadə edilməsi də
pəhrizlərin təsir qabiliyyətini yaxşılaşdırmışdır. A
Bununla belə, nəzərə alınmalıdır ki, piylənmə baş verdiyi hallarda
rasionun zülal tərkibi xüsusi nəzarətdə olmalıdır. Onun çox yüksək
ümumi miqdarında rasionda aminturşuların möhkəm və həqiqi disbalansı
meydana çıxır. Bu halda metionin, triptofan, arginin və sistein kimi
əvəzedilməz aminturşularının çatışmazlığı aydın olur. Ona görə də
pəhrizlər tərtib olunan zaman onların aminturşu tərkibinə xüsusi fikir
verilməlidir. Nəzarət olmadıqda, bu özünü əks istiqamətdə də göstərə
bilər. Sutkalıq rasionlarda aminturşu tərkibinin disbalansı, xüsusilə
xroniki böyrək çatışmamazlığında daha çox təhlükəlidir.
Nəzərə alınmalıdır ki, pəhrizlərdə heyvanat yağları məhdudlaşdırıldığı
hallarda orqanizmə ekzogen xolesterinin daxil olması azalır deyə, onun
endogen sintezinin sürətlənməsi baş verir. Bitki yağları isə tərkiblərindəki
polidoymamış yağ turşularına görə, orqanizmdə xolesterini tam davamlı
edən birləşmələrin yaranmasına təsir edir.
Bütün bunlarla yanaşı, pəhrizlər üçün yağın miqdarı hesablandıqda, eyni
zamanda karbohidrat normaları da gözlənilməlidir. Bu halda, onların və
digərlərin hiperlipetik təsiri nəzərə alınmalıdır. Məsələn, müəyyən
edilmişdir ki, şərti "nişastalı" və "şəkərli" variantda ateroskleroz xəstəliyi
üçün pəhrizlərdə qan zərdabında -lipoproteidlər və qliseridlərin
miqdarının artırılması mənfi nəticələrə gətirib çıxarır. Bununla yanaşı,
qanın sistemlərinin funksiyaları da pisləşir. Hazırda bu xəstəliklər zamanı
su mübadiləsinin pozulmasını böyrəklərin funksional vəziyyəti ilə izah
edirlər.
Bütün bunların nəticəsi olaraq, son illər elm aləmində qida məhsullarının
kulinar emalı üzrə yeni baxışlar və məsləhətlər işlənib hazırlanmışdır.
Mədənin selikli qişasının endoskopik və histomorfoloji öyrənilməsinin
nəticələri, həzmolmanın vəziyyətinin tədqiqi pəhriz "yumşalması”
termininə də müəyyən mənada münasibətləri dəyişdirmişdir
. Məsələn, məlum olmuşdur ki, zəif mədə yarası xəstəliyində tərkibində
xırdalanmayan qida olan pəhrizlərin təyin edilməsi yaxşı nəticələrə
gətirib çıxarır.
Beləliklə, yuxarıdakı məlumatlara əsasən belə fikrə gəlmək olar ki,
pəhrizlər üçün rasionlar tərtib edilən zaman zülallar, karbohidratlar və
yağlar nisbətinə həm miqdar, həm də keyfıyyət etibarilə xüsusi fikir
verilməli, məhsulların kulinar emalı rejimlərinə qoyulan şərtlər nəzərdən
qaçmamalıdır.
4) Pəhrizlərin qurulmasına göstərilən ümumi tələblər
Pəhriz iaşəsinin təşkili zamanı nəzərə alınmalıdır ki, onun əsasında
sağlam insan üçün rasional qidalanma prinsipi durur. Başqa sözlə,
orqanizmdə bu və ya digər orqan və sistemlərin xəstələnməsindən asılı
olaraq, qidanın keyfıyyətcə və miqdarca dəyişdirilməsi şərtləri nəzərə
alınmalıdır. Pəhriz qidası hazırlanmasında xüsusi kulinar emalı üsulları
tətbiq edilməklə ayrı-ayrı qida maddələrinin rasiondan kənar edilməsinə,
yaxud onların təsirinin müəyyən mənada yumşaldılmasına xüsusi diqqət
yetirməlidir.
Xəstəliklərin növü və istiqamətindən asılı olaraq, rasionun kimyəvi tərkib
xüsusiyyətləri dəyişdirilməlidir. Bu halda, ilk növbədə, mədə-bağırsaq
sistemi fəaliyyətini gücləndirən, onların sekresiyasına oyadıcı təsir
göstərən qida maddələri qida rasionlarından çıxarılmalıdır.
Bu isə "yumşalma" üsullarının köməyi ilə həyata keçirilir. Həmin üsullar
pəhriz iaşəsində mexaniki, kimyəvi və termiki yumşalma adı altında
tətbiq edilir.
Adətən, məhsulları mexaniki xırdalamaq, bir sıra hallarda isə müvafıq isti
kulinar
emalına
uğratmaqla
onların
orqanizm
üçün
mexaniki
yumşalmasını təmin edirlər. Bu üsulun tətbiqi zamanı bitki hüceyrələrinin
qabığı (qişası) ilə daha az zəngin olan məhsullardan istifadə edilir.
Kimyəvi yumşalma üsulu isə kimyəvi təbiətə malik bir sıra qida
maddələrinin rasiondan çıxarılmasını nəzərdə tutur. Bu, kulinar emalı
üsullarını dəyişdirməklə, tərkibi müxtəlif dad və təsir qabiliyyətinə malik
olan, ekstraktiv maddələrlə zəngin məhsulların kənar edilməsi, yaxud az
istifadə edilməsi ilə yerinə yetirilir.
Qida rasionlarından termiki cəhətdən oyadıcı təsirə malik amillərin kənar
edilməsi, pəhriz iaşəsində termiki yumşalma adını daşıyır. Başqa sözlə,
bu halda çox soyuq, yaxud çox isti qidanın tətbiq olunmaması nəzərdə
tutulur. Bu məqsədlə xörək buraxılışı və qida qəbulu, 60°C-dən yuxarı və
15°C temperaturadan aşağı olmamaq şərti ilə təşkil olunmalıdır.
Bütün bunların nəticəsi olaraq, pəhriz qidalarının hazırlanmasına nail
olmaq mümkündür. Belə qida isə mədə-bağırsaq sisteminin şirə ifraz
etməsini, onun digər funksiyalarını tənzimləyə bilir və orqanizmə
müalicəvi təsir göstərir.
Pəhriz iaşəsi ilə qidalanma və öz növbəsində müalicə, istər müalicə
ocaqlarında, istərsə də iaşə müəssisələrində ayrı-ayrı nömrələrlə (sayla)
xarakterizə olunan pəhrizlərin köməyi ilə yerinə yetirilir.
Pəhriz iaşəsində qida xammalından istifadə şərtlərinə də xüsusi fıkir
verilməlidir. Ayrı-ayrı məhsulların və xörəklərin orqanizmə göstərdiyi
təsir mexanizmləri də nəzərdən qaçmamalıdır. Bu zaman xammal və
yarımfabrikatların, hazır məhsulların istifadəsi zamanı onların orqanizm
tərəfindən necə mənimsənilməsi şərtləri də gözlənilməlidir. Məsələn,
qızardılmış məhsulların xəstə orqanizmə mənfı təsiri, şirə və ədviyyələrin
mədə-bağırsaq sisteminin sekresiyasına gücləndirici təsiri, süd məhsulları
və suda bişmiş tərəvəz və ət məhsullarının xəstə orqanlara, bütövlükdə
orqanizmə yumşaldıcı (müsbət) təsiri nəzərə alınmalıdır.
Bütün bunlarla yanaşı, pəhriz qidalanmasında qida qəbulu rejiminin
gözlənilməsi də mühüm şərtlərdən biridir. Bu halda, daha çox sutkada 5-
6 dəfəli qidalanma, qidalanma dövrləri arasında vaxt müddətinin 2-4
saata endirilməsi, menyuların qida tərkibinə görə müxtəlifliyi şərtləri də
vacib sayılır.
Qidalanma elə təşkil olunmalıdır ki, orqanizmin qida qəbulundan qabaqkı
və sonrakı dövrlərində o yorğun olmasın. Çünki bütün bunlar, ilk
növbədə, xəstə orqanizmdə iştahanın aşağı düşməsinin qarşısının
alınmasına yönəldilir ki, son nəticədə mədə-bağırsaq sistemində şirə
ifrazatının nizamlanmasına, orqanizmin sağalmasına kömək edir.
Kulinar emalı üsullarının fərqləndirici tətbiqi isə ayrı-ayrı pəhrizlərin
xarakterindən asılıdır. Bütövlükdə pəhrizlərin hazırlanması və tətbiqi,
xəstəliyin növündən, onun davametmə müddətindən və s. bu kimi
şərtlərdən asılı olaraq təşkil olunur. Pəhriz iaşəsinin xəstəxanalarda
(klinikalarda) və digər müalicə ocaqlarında, istərsə də kütləvi qidalanma
müəssisələrində təşkili Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyi,
Respublika Həmkarlar Təşkilatları və ticarət nazirliklərinin ayrılıqda və
birgə qəbul etdikləri müvafıq qərar və qətnamələrə, normativ-texniki
sənədlərə əsasən pəhrizlər üçün reseptlər məcmuələrindən istifadə
etməklə həyata keçirilməlidir.
Pəhrizlərin nömrələnmə sistemi, keçmiş SSRİ dövründə səhiyyə
nazirlikləri tərəfındən təsdiq edilmişdir ki, bunlar hazırda bizim
respublika üçün də qüvvədədirlər. 15 pəhriz növü mövcuddur ki, bunlar
da təkcə bizdə yox, xaricdə də geniş yayılmışdır. Hazırda Azərbaycan
milli xörəkləri və məhsullarından istifadə etməklə pəhrizlərlə müalicəvi
qidalanma respublikamızda geniş tətbiq olunur.
Təsir mexanizmlərinə görə, pəhrizlər sərbəst seçmə yolu ilə tətbiq edilən
və ciddi nəzarət olmaqla, seçilməklə tətbiq edilən pəhrizlər şəklində
qruplaşdırılırlar. Birincilərə əsasən 1, 2, 5, 9, 10 və 15 saylı pəhrizlər aid
edilirsə, ikincilərə 0, 0b, 0v, la, lb, lv, 4, 5a, 5b, 8 və digər variantlarda
olan pəhrizlər aiddir.
Sərbəst seçilən pəhrizlər tarazlaşdırılmış qidalanma düsturunun ümumi
tələblərinə uyğun gəlirsə, ciddi nəzarətlə qəbul edilən pəhrizlər
qidalanmanın tarazlaşdırılmamış növünə aid edilir.
Dostları ilə paylaş: |