-
Keçən həftə əgər yadındadırsa bir xəstə haqqında sənə danışmışdım.
Şağandan gələn vızov... Həmin o makler. Yadındadır?
-
Hə, yadımdadı. Gözünün qabağına ağ paltarlı arvad gələn xəstəni deyirsən.
Maraqlısı ondadır ki, əgər sən verdiyin diaqnoz düzdürsə, onda elə də
ciddi bir fiziloji pozuntular yoxdur, bununla belə onu aparmağa gəlirlər.
Ölümün hətta ilk fazasına girməmiş paranormal görüntülər görən ilk
xəstədir ki, öz müşahidələr haqqında kitabçamda qeydə aldım. Əgər
dediklərin doğrudursa...Həmən maklerin problemi nədə idi?
-
Heç hava ilə bağlı bir az arterial təzyiqində oynamalar əmələ gəlmişdi.
Məgər insanın əcəli çatanda mütləq gərəkdir ki, hər şey material təsirlərlə
əlaqələndirirsən. Məgər insanın əcəli çatanda mütləq gərəkdir ki, o
anormal havanın və ya digər dəyişikliklərin təsirindən ölsün. O qədər
insan var ki, yuxuda, namazda, çəmənlikdə heç bir psixoloji və ya
fizioloji problemləri olmadan dünyasını dəyişir. “Dünyasını dəyişir”. Bax
bu söz birləşməsini babalarımız elə belə ortaya çıxarnayıblar ki. Biz
özümüzü hər zaman keçmiş nəsillərdən ağıllı saydığımız üçün elə bu günə
düşmüşük. Babalarımızdan bizə keçib ki, qulaqlar durduğu yerdə
qızaranda, deməli, kimsə sənin haqqında söhbət edir. Və ya anasından
uzaqda olan uşağın başına bir şey gələndə, ana bunu hiss edir. Axı biz
niyə blutuz, infraredə inanırıq amma Allahın verdiyi bu cür nemətləri
mövhumat hesab edirik.Məncə bu gözəgörünməz ünsiyyət vasitələri də
zaman keçdikcə Rentqen şüası kimi kəşf olunacaq. Bunlar hamsı Böyük
Yaradanın möcüzələridir...Əslində hər şey möcüzədir...Amma bir şey
deyim insan elə nankordur ki, möcüzə adlandırdığı şey müntəzəm baş
verdikdə buna materialist donu geyindirir. Məsələn, maddənin atomik
strukturu kəşf olunanda alimlər yəqin ki, elektronun nüvə ətrafında
durmadan dövr etməsini möcüzə sayırdılar. Buna öyrəşdikdən sonra isə,
artıq – nə olsun, fırlanır da özü üçün, burda nə möcüzə var ki?- deyə
düşünürlər. Elə bil elə belə də olmalıdır ki, həmişə fırlanmalıdır...Onu
fırladan qüvvə haqqında heç fikirləşmək belə istəmirlər...Sən nəsə həmin
makler haqqında danışırdın. Yenə nəsə maraqlı bir məlumatın var.
-
Məlumat ondan ibarətdir ki, həmin adam dünən ölüb...Özüdə evdə yox.
-
Bəs harda – deyə Rəsul bir az özünü qabağa verdi.
-
Yenə də kişi ürək ağrısı ilə üzləşib. Səhər tezdən (keçən dəfəki kimi)
başlayıb ki, ağ paltarlı arvad gəlib dalımca, qoymayın. Başlayıb çarpayıda
vurnuxmağa. Yoldaşı ona yuxu dərmanı verib, bir təhər gedib yuxuya.
Arvad uşaqları məktəbə yola saldıqdan sonra yenidən yatmağı qərara alıb.
Gözlərini açıb ( təxminən 3 saat sonra) nə görsə yaxşıdır. Kişi belə ağır
vəziyyətdə evdən çıxıb...
-
Sonra
-
Sonrası odur ki, kişinin meyitini elektriçka yolunda tapıblar. Qatar
üstündən keçib kişini xəşil edib. Görənlər deyirlər ki, kişi ölüm anından
bir neçə saniyə əvvəl qatarın yaxınlaşdığını görsə belə, buna heç fikir
verməyib. Elə, “Yox, qoymayın...gəlir dalımca” deyə qatar yolunu
keçmək istərkən kişini qatar vurub. Bir daha təkrarlayıram ki, şahidlərin
dediklərinə görə kişi qatarın ona tərəf yaxınlaşdığını görüb, lakin aqoniya
fazasında olan xəstələrin işığa reaksiya vermədiyi kimi, o da ölümdən
qorxmayıb, onu təqib edəndən qorxub. Gör həmin görüntü necə vahiməli
olub.Sayıqlamanın belə ağır nəticələr gətirdiyini heç ağlımdan keçirə
bilməzdim.
-
Bilirəm ki, sən də buna sayıqlama kimi baxırsan. İnsana ölüm yatağında
qəribə şeylərin görünməsi heç də, psixoloji və beyin fəaliyyətindəki
pozuntularla bağlı deyil. Nadir hallarda görərsən ki, ölən adam hətta
skeptik və ya “ratsional” olsa belə, onu aparmağa kimlərsə gəlməsin. Yəni
adi insanın görə bilmədiyini ölüm qabağı xəstə görür. Özü də sənə bir şey
deyim. Əgər bu deyilən sayıqlama, qarabasma yəni beyindəki
pozuntulardan əmələ gələn bir hal olsa idi, onda gərək bunlar bədənin
son müqaviməti zamanı – yəni aqoniya zamanı baş verə idi. Halbuki
aqoniya zamanı insanın faktiki olaraq, canı bədəndən çıxdığından, insanın
tənəffüs sisteminin normal fəaliyyəti pozulur,- insan paravoz kimi nəfəs
almağa başlayır, hipoksiya baş verir. İnsanda oksiqen qıtlığı
yaşandığından digər kompensator vasitələr işə düşür. Məsələn travmatik
və ya daxili (güclü) qanaxmalar zamanı bədəndə oksiqen çatışmamazlığı
yaşandığından oksiqeni insandakı karbohidrat ehtiyatları əvəz edir. Bədən
solur. Son kompensator rolunda insanın piy qatı çıxış edir.Məhz buna
görə insanda güclü arıqlama müşahidə olunur. Yenidən qayıdaq öz-əcəli
ilə ölən xəstələrin aqoniya hallarına- yəni döyüş meydanında deyil,
çarpayıda ölənlərə. Xəstə heç bir şeyə reaksiya vermir. Həmin vəziyyətdə
insanın danışması hadisəsi baş vermir. Görüntülər pre-aqoniya zamanı və
ya terminal fasilə zamanı meydana gələ bilər ki, insanın vəziyyəti bir
qədər normaya yaxın olur. Beyindəki biotoklar zəifləsə də, hər halda
beyin fəaliyyətini qoruyur.
-
Yaxşı tutalım ki, görüntülər doğrudan da sən deyən kimi xəstəni
aparmağa gəlib. Bəs o qədər olur ki, qızdırmadan və ya şokdan insan
sayıqlamağa başlayır. Qeyri-adi şeylər görür. Lakin bütün bunlardan
sonra ölmür, uzun müddət sonra vəfat edir.
-
Bax bayaq demişdik, beyin fəaliyyətindəki pozuntulardan yaranan
qarabasmalar. Mən bunu beynin aktiv olmayan neyronlarının işə düşməsi
adlandırıram. Belə xəstə adi insanın görmədiyi qeybi görməyə başlayır.
Elementar misal çəkim, məsələn insan günəşdən gələn infraqırmızı şüaları
göndərmədiyi halda, hörümçək bunları görür. Ancaq Allah bilir hal
hazırda bizim ətrafımızda nələr gəzir, nələr uçur. Ola bilər ki, ruhun
bədəndən çıxma ərəfəsində də, insan beynində total dəyişikliklər baş verir,
insan həqiqəti görməyə başlayır...Pərdələr aradan qalxır. Birdəki,