yaradıcılığını idarə və tənzim olunan və pozitiv nəticələri
qabaqcadan müəyyənləşdirilə bilən prosesə çevirməlidir. Müəllifin
fikrincə, pedaqoji texnologiya təlim-tərbiyə prosesinin canlı və
dinamik komponetidir, dərindən düşünülmüş, yaradıcı, məhsuldar,
səmərəli işdir, pedaqoji prosesin effektivliyini təmin edən bir çox
faktorların ahəngdarlığının təmin edilməsidir. Buradan müəllif belə
qənaətə gəlir ki, təlim texnologiyası tam, bütöv didaktik sistemdir
və o təhsil- tərbiyənin konkret məqsədlərinin reallaşdırılmasma
şərait yaradır.
Müəllif təhsil prosesinin.layihələşdirilməsindən danışarkən,
haqlı olaraq qeyd edir ki, müasir dövrdə fənnin məzmununun
öyrənilməsi deyil, real gerçəkliyin, ətraf aləmin qavranılması və
dərk edilməsi təlim prosesinin əsas, universal komponenti olmalı və
yalnız bundan sonra konkret təlim materialının ənənəvi olaraq
qavranılması təmin edilməlidir. D.V.Çernilevski belə bir fikri
xüsusilə vurğulayır ki, təlimin məqsədləri həyatiliyə, reallığa,
zəruriliyə, dəqiqliyə, tamlığa (artıq «yüklənmədən» uzaq),
sistemliliyə, müəyyənliyə əsaslanmaqla şəxsiyyətin bütövlükdə
çevik xüsusiyyətlərinə uyğun olaraq diaqnostlaşdırılmalıdır.
Pedaqoji prosesin inkişaf istiqamətlərinin əsas sahəsini
müəyyənləşdirməyə çalışan müəllif öz dərsliyində belə bir
konseptual ideyanı əsas götürür:
sağlam cəmiyyət ahəngdar,
harmonik, dəyərli, mükəmməl, yararlı vətəndaşlara əsaslanır. Belə
vətəndaşları isə yeni, effektiv təhsil sistemi yetişdirə bilər.
2.1.2.
AZƏRBAYCANDA ALİ MƏKTƏB
PEQAQOGİKASININ İNKİŞAFI
Azərbaycanda ali məktəb pedaqogikasının yaradılması
təşəbbüsləri XX əsrin 7G-ci illərinə təsadüf edir. Əgər 70-ci illərdə
ali məktəbdə pedaqoji prosesin tənzimlənməsi və idarə olunması,
ali məktəbdə təlim prosesinin mahiyyəti və vəzifələri, ali məktəbdə
təlimin təşkili formaları, tələbə elmi tədqiqat işləri, ali məktbədə
pedaqoji təcrübə, ali məktəbin müəllim və tələbələrinin
fəaliyyətinin məzmunu ilə bağlı metodiki xarakterli
55
əsərlər yazılırdısa, 80-ct illərdə problemlə bağlı sistemli tədqiqatlar
aparılmağa başlandı. Ali pedaqoji təhsil sistemində tələbələrin
tədris, elmi və ictimai fəaliyyətlərinin qarşılıqlı əlaqəsi, tələbə
kollektivində şəxsiyyətin tərbiyəsinin pedaqoji əsasları, pedaqoji
fakültə tələbələrində yaradıcı təxəyyülün tərbiyəsi problemləri
namizədlik
dissertasiyası
(T.Məmmədov.
A.Həsənov,
G.Axundova,
M.Dadaşova)
səviyyəsində
tədqiq
edildi.
N.Əhmədov, S.Axundov, S.Paşayev və B.Bəşirovun ali məktəb
pedaqogikasının mühüm problemi ilə bağlı araşdırmaları meydana
gəldi.
M.Ə.Muradxanov müəllimlər üçün
«Ali
maktDhtb
mühazir?f»
(1976) adlı metodik vəsait hazırladı. Burada ali
məktəbdə mühazirəyə verilən pedaqoji tələblər, mühazirə zamanı
əyani və texniki vasitələrdən istifadə edilməsi məsələləri
işıqlandırıldı. Mühazirəyə hazırlaşmağın yolları ilə bağlı tövsiyələr
verildi.
80-ci illərdən tələbə gənclərin ictimai fəallığının məzmun və
mahiyyəti, kriteriyalan, səviyyələri, motivləri, formalaşması
amilləri, demoqrafik məsələləri ilə bağlı ilkin araşdırmalar
(F.Məmmədov) meydana gəldi.
Ali məktəb müəlliminə verilən etik tələblər, tələbə-gənclərin
öz müəllimlərini qiymətləndirərkən əsaslandığı mənəvi dəyərlər,
müəllim-tələbə münasibətlərinin inkişaf dinamikası, ali məktəbdə
pedaqoji ünsiyyəti şərtləndirən amillər, ali məktəb müəlliminin
elmi-pedaqoji ustalığının, ictimai fəaliyyətinin tələbə şəxsiyyətinin
formalaşmasına təsiri, ali məktəb müəlliminin əxlaqi siması, tələbə
gənclərin əxlaqi-psixoloji xüsusiyyətləri və inkişafını şərtləndirən
etnopsixoloji faktorların müəyyənləşdirilməsi ilə bağlı A.Həziyevin
silsilə məqaləjələri nəşr olundu.
Ali məktəbdə seminar məşğələlərin əhəmiyyəti, mahiyyəti,
mərhələləri, növləri, seminar məşğələləri ilə mühazirə arasında
qarşılıqlı əlaqə, seminar məşğələlərinə hazırlıq və keçirilməsi,
seminarda müəllimin rəhbər rolu, seminar məşğələlərində
tələbələrin müstəqil işi və ali məktəbdə təlimin seminar formasının
təşkili ilə bağlı digər vacib məsələlər Ə.S.Tağıyevin
Dostları ilə paylaş: