291
cərəyanın platformasının əsasında ənənəvi mədəniyyətlərin aşınmasına, yad ide-
ologiyaların, dəyərlərin və ideyaların yayılmasına qarşı çıxmaq durur. Ənənəvi
dəyərlərə hörmətlə yanaşan cəmiyyətlərdə yad mədəniyyətin elementlərinin da-
xil olması sadəcə ağrı ilə deyil, həm də böyük etirazla və kəskin müqavimətlə
qarşılanır. Bu cür cəmiyyətlərdə yad mədəniyyətin elementlərini qəbul edənlərlə
ona qarşı çıxanlar arasında daxili qarşıdurmalar da meydana çıxır. Həm də so-
nuncular yad mədəniyyəti qəbul edənləri satqın və ya reneqat hesab edirdilər.
Hər bir halda qeyd edilməlidir ki, qloballaşma özünün obyektiv səbəbləri
olan real bir prosesdir. Onun əleyhdarları bir çox hallarda Avropanın yeni
tarixindəki “ludditlər” hərəkatını xatırladır. XVII-XVIII əsrlər İngiltərəsində bu
hərəkatın tərəfdarları hesab edirdilər ki, bütün sosial bəlaların kökündə meydana
yeni çıxan dəzgahlar və maşınlar durur. Onlar dəzgahları və maşınları sındırıb-
dağıdaraq “köhnə xoş günləri” qaytarmağa çalışırdılar. 2008-ci ildə başlamış iq-
tisadi böhran bir sıra Valden Bello kimi “antiqlobalist” iqtisadçılara yeni eranın
-- “de-qloballaşma” erasının başlanmasını elan etməyə imkan verdi. Bu iddi-
aların nə dərəcədə reallaşacağını zaman göstərəcək. Ancaq bir məsələni unut-
mamaq lazımdır ki, əvvəla qloballaşma kapitalist iqtisadiyyatının dövri inkişaf
xarakterini dəyişəcəyini gözləmirdi, digər tərəfdən dünyadakı iqtisadi böhran
mallar, xidmətlər, əmək və kapital bazarlarının qovuşması prosesinin qarşısını
alır.
10.2
Qloballaşma prosesində müxtəlif meyllər
İlk növbədə qeyd etmək lazımdır ki, qloballaşma prosesinin hazırki di-
namikası beynəlxalq əmək bölgüsü, nəqliyyat və informasiya texnologiya-
ları sahəsində elmi-texniki tərəqqinin nəticəsidir. İnformasiya mübadiləsi və
nəqliyyat sahəsində inkişaf hər şeydən əvvəl ölkələr arasında iqtisadi məsafəni
azaltmışdır və ya aradan qaldırmışdır. Bu proses dərinləşdikcə isə ölkələr ara-
sında iqtisadi məsafə daha da azalacaqdır. Dünyanın istənilən nöqtəsindən
məlumatları saniyədən də az müddətdə almağa, daha sonra emal etməyə və mü-
vafiq qərarları verməyə imkan verən müasir telekommunikasiya texnologiyaları
beynəlxalq investisiya qoyuluşlarını və ticarət əməliyyatlarını həyata keçirməyə
imkan verir. İnformasiya mübadiləsinin genişləndiyi dövrdə texnologiyaların və
iqtisadiyyatın müxtəlif sahələrində beynəlxalq təcrübənin mənimsənilməsi pro-
sesi getdikcə daha da sürətlənməkdədir.
Beynəlxalq əmək bölgüsü dedikdə, müxtəlif ölkələr arasında ayrı-ayrı
məhsulların istehsalı üzrə ixtisaslaşması nəzərdə tutulur. Beynəlxalq əmək böl-
güsü əsasən ölkələr arasında təbii və iqlim şəraitin, coğrafi vəziyyətə, təbii re-
surslara və enerji mənbələrə yaxınlıq ilə müəyyən edilir. Beynəlxalq əmək bölgü-
sü ilə dünyanın ayrı-ayrı ölkələri və regionları özlərinin inkişaf səviyyələrindən
292
asılı olaraq müxtəlif məhsulların istehsalı, xidmətlər, elmi-texniki tərəqqinin və
istehsalın müxtəlif sahələri ilə ixtisaslaşaraq dünya bazarında göstərilən sahələr
üzrə mübadiləyə girirlər.
Qloballaşmanın ikinci təkanverici qüvvəsi ticarətin və iqtisadi fəaliyyətin
müxtəlif növlərinin liberallaşdırılması və buna müvafiq olaraq beynəlxalq
ticarəti daha azad edən proteksionizm siyasətinin və digər məhdudiyyətlərin
aradan qaldırılmasıdır. Proteksionizm siyasətinin aradan qaldırılması ilə tariflər
aşağı salınır, məhsullar və xidmətlər üçün bir çox maneələr aradan qaldırılır.
Digər liberallaşdırma tədbirləri ilə kapitalın, məhsulların və xidmətlərin azad
hərəkəti daha da sürətlənir.
Qloballaşma prosesi bütün ölkələrin iqtisadiyyatlarına onların açıq və qapalı
olmasından asılı olmayaraq öz təsirini göstərir. O, məhsulların və xidmətlərin
istehsalına, əmək qüvvəsinin, investisiyaların, texnologiyaların bir ölkədən
digərinə yayılmasına təsir göstərir. Bütün bunlar son nəticədə istehsalın effektiv-
liyi, əməyin məhsuldarlığı və rəqabətə davamlılığında öz əksini tapır. Məhz qlo-
ballaşma beynəlxalq rəqabətin kəskinləşməsinə gətirib çıxarmışdır. Bir məqamı
unutmaq lazım deyil ki, istehsalın effektivliyinin və əmək məhsuladarlığının art-
ması heç də həmişə cəmiyyətdə ədaləti, bərabərliyi və insanların sosial rifahına
təminat vermir.
Iqtisadiyyatın qloballaşması son dövrlər xüsusilə son onillikdə daha da
genişlənmiş və dərinləşməkdədir. Bunun başlıca səbəbi müxtəlif bazarların ilk
növbədə kapital, texnologiyalar və əmtəə, habelə müəyyən səviyyədə əmək ba-
zarlarının transmilli şirkətlər şəbəkəsində qarşılıqlı asılılıqlarının və bağlılıqla-
rının artmasından ibarətdir. Transmilli şirkətlərin böyük əksəriyyəti ticarət sek-
torunda fəaliyyət göstərsə də, ümumiyyətlə beynəlxalq şirkətlər inkişaf etməkdə
olan ölkələrin iqtisadiyyatlarının yenidənqurulmasında yaxından iştirak edirlər.
Bu əsasən transmilli şirkətlər tərəfindən həmin ölkələrdə maşınqayırma, neft-
kimya, elektron və s. və həmin ölkələrin iqtisadiyyatların ənənəvi sahələrinin
modernləşdirilməsi vasitəsilə baş verir.
Son onilliklər ərzində transmilli şirkətlər tərəfindən dünyanın qabaqcıl in-
kişaf etmiş sənaye ölkələrindən maşınqayırma, neft-kimya və ümumiyyətlə ağır
sənayenin, habelə digər real istehsal sahələrinin dünyanın inkişaf etməkdə olan,
xüsusilə Çin, Cənub-Şərqi Asiya və dünyanın digər inkişaf etmiş ölkələrinə
köçürülməsi baş verməkdədir. Bir çox hallarda isə real sektorda məhsullar Çində,
Cənubi-Şərqi Asiya və digər inkişaf etməkdə olan ölkələrdə istehsal edilsə də,
inkişaf etmiş ölkələrdə yalnız hüquqi və fiziki şəxslər qalmaqdadır. Bir çox mü-
asir tədqiqatçılar bunu müasir beynəlxalq iqtisadi və siyasi münasibətlərin yeni
mərhələsi -- “postindustrial” və ya sənayeləşmədən sonrakı cəmiyyət adlandı-
rırlar.
XX əsrin son rübündə inkişaf etmiş Qərb ölkələrinin və Yaponiyanın da-