buna nail ola bilmişdir. Azərbaycan hökuməti ümidvardır ki,
Britaniya Komandanlığı təcavüzlərin qarşısının alınması üçün
Ermənistan hökumətinə lazımi məsləhət verəcək. Əgər Ermə
nistan hökuməti fəal silahlı çıxışlarından əl çəkməzsə, Azər
baycanla-Ermənistan arasında kəskin münaqişə baş verəcək.
X arici İş far N aziri: (im za) M. C əfərov".1
12 iyul 1919-cu il tarixdə Azərbaycan Respublikası Xarici
İşlər Naziri M.Y.Cəfərov Ermənistan Respublikasının Diplo
matik nümayəndəsinə göndərdiyi etiraz bəyanatında isə belə
yazırdı: "Azərbaycan hökumətinin rəsmi və şəxsi məlumatın
dan göründüyü kimi erməni qoşunları artileriya ilə Böyük-
Vedi, Çimən-Kəndi, Qalavaş, Qəzalı, eləcə də ətraf müsəlman
kəndlərini mühasirəyə alaraq atəşə tutub.
Azərbaycan Dövləti müstəqil Azərbaycan elan olunandan
bəri öz siyasətində bütün qonşu millətlərlə yaranan müna
qişələrdə, əsasən də əsrlərlə bir yerdə yaşayan və rus rəhbərliyi
tərəfindən sıxışdırılan müstəqillik əldə edən xalqlar arasında
mübahisəli ərazilərin sərhədlənməsi məsələlərini sülh yolu ilə
həll etməyə üstünlük verib.
Qafqaz xalqlarının müstəqilliyi məsələsində Azərbaycan
hökuməti həmişə ədalətin tərəfində olub, çünki düşünüb ki,
sərhədlərin daha dəqiq çəkilməsi zamanı yaranan problemləri
sülh yolu ilə, qan tökmədən, bütün tərəfləri qane edəcək arbit
raj vasitəsi və ya Sülh Konfranslarında həll etmək olar.
Təəssüf ki Ermənistan hökuməti Azərbaycan hökumətinin
bu xəttini dəstəkləmir və yerli əhalinin heç bir günahı olmadan
onlara qarşı cəza ekspedisiyaları göndərir, hansı ki, bununla
bütün əhalinin istəyini pozmaq istəyir.
Bu cür göndərişlər erməni və müsəlman əhalisi arasında
qonşuluq münasibətləri poza bilən narazılıqlar və arzuolun
maz nəticələr yaratmaya bilməzdi.
Bütün baş verənlərin və verəcəklərin məsuliyyətini Ermənis
tan hökümətinin üzərinə qoyaraq erməni qoşunlarının adı çəki
lən kəndlərinmüsəlman əhalisinə qarşı fəaliyyətlərinə qəti etira-
1. N a x . M R D A . f .3 1 4 . siy. 5 a . iş .7 4 . vər. 192.
62
zımı bildirirəm və erməni qoşunlarının ümumiyyətlə müsəlman
lara qarşı, əsasən də Vedibasar və Milistan rayonlarının müsəl
manlarına qarşı fəaliyyətini dərhal dayandırmaq üçün hökumə
tinizin qəti tədbirlər görməsi üçün əlinizdən gələni etməyi Sizdən
xahiş edirəm.
X arici İşlər Naziri.
D əftərxana miidiri.
12 iyul 1919-cu il. Bu bəyannamənin surəti məlumat üçün
göndərilsin:
1. 2049 №-si ilə Bakıdakı İngilis qüvvələri Komandanına.
2. Diplomatik nümayəndələrə:
a) 2050 №-si ilə Gürcüstan.
b) 2051- №-si ilə Ermənistan1'.1
Azərbaycan Respublikasının Gürcüstan Respublikasındakı
Diplomatik nümayəndəsinin müavini 30 oktyabr 1919-cu il ta
rixdə Azərbaycan Xarici İşlər Nazirinə belə bir məktub göndərir:
"Oktyabrın 28-də Böyük Britaniya hökumətinin nümayən
dəsi cənab Uordlopp məni yanına dəvət etdi və Zəngəzurda qan
lı toqquşmalar ola biləcəyinə dair məlumat aldığını bildirdi.
0 , hökumətə çatdırmağımı xahiş etdi ki, Sülh Konfransının
Zaqafqaziya Respublikaları barəsində məsələnin həllinin asta
nasında sakitliyin pozulması bizim əleyhimizə ən arzuolunmaz
şəkildə hesaba alınacaq.
Mən cənab Uordloppun nəzərinə çatdırdım ki, hökumətimizin
aldığı məlumatlara görə Ermənistan hökuməti üsyan təşkil etmək
üçün Zəngəzura əsgərlər, pulemyotlar və digər hərbi sursatlar
göndərir. Bu haqda öyrənən hökumətimiz orada baş verə biləcək
toqquşmaların qarşısını almaq üçün tədbirlər görməli idi.
Həmçinin mən əmin olduğumu bildirdim ki, hökumətimizin
gördüyü tədbirlər nəticəsində sakitlik pozulmayacaq.
Bunları nəzərinizə çatdıraraq xahiş edirəm Uordloppa bil
dirmək üçün məni Zəngəzurdakı vəziyyət haqqında məlumat
landırasınız. Bu məsələ barəsində az məlumatım olduğundan,
Zəngəzurda yaranmış münasibətləri tam aydın təsəvvür edə bil-
1. Azərbaycan bölgələrində erməni şorunu. (1918-1920). Ankara 2001.
səh. 550-551.
63
mədim".1
Bu yazışmalara baxmayaraq Britaniya Komandanlığı heç bir
köməklik göstərmir, üstəlik erməni quldurlarmı müdafiə edir.
Zəngəzurda ermənilərin vəhşilikləri ilə bağlı Azərbaycan Res
publikasının Cənub-Qərbi Azərbaycanın General-Qubernatoru
10 yanvar 1920-ci ildə Sülh Konfırensiyasmın Sədri Əlahəzrət
Amerika polkovniki cənab Şelliyə göndərdiyi məktubda yazırdı:
"Bu surətə əlavə olunan Ordubad mahalı rəisinin məlumatından
görünür ki, Zəngəzur mahalının erməniləri yenə də onların
arasında və ya qonşuluqlarında yaşayan köməksiz müsəlmanları
məhv etmək işləri üzrə öz vəhşiliklərini davam etdirirlər.
Bu qeyri-insani münasibətlərin və qırğın nəticəsində həmin
dağıdılmış kəndlərin qaçqınları Naxçıvan rayonuna gedirlər.
Onlar gördükləri bütün qırğınları və digər vəhşilikləri danı
şaraq ümumi atmosferi gərginləşdirir və yerli müsəlmanları
həyəcanlandırırlar.
Bu məlumata həmçinin Zəngəzur mahalının komissarının
ultimatumunun surətini də əlavə edirəm. Xahiş edirəm Əla
həzrət Haskelin qarşısında ermənilərin deyilən vəhşi hərəkət
lərinə qarşı tədbirlər görülsün. Əks halda bu hərəkətlər həm
bizim, həm də onlar üçün faciəli nəticə verərək, hər iki millətin
daimi düşmənçiliyinə səbəb olar.
Cənub-Q ərbi Azərbaycanın general-qubernatoru: /inıza/.
D əftərxana rəisi D. M am edov".1 2
Erməni millətçilərinin azərbaycanlılara qarşı Zəngəzur qə-
zasındakı vəhşilikləri 1920-ci ilin əvvəllərində özünün kulmi
nasiya nöqtəsinə çatır.
Təkcə 1920-ci ilin yanvarın 19-dan 25-nə kimi Zəngəzur qə
zasında ermənilər tərəfindən 51 müsəlman kəndi yandırılıb da
ğıdılmışdır. Bunlar Əliqulu-Uşağı, Məlik-Əhmədli, Balakəsənli,
Şahverdilər, Eyvazlar, Kök-qala, Məzrə, Novlu, Şamsuz,
Kürtkalağ, Ain, Mistan, Çildir, Zor, Saldaş, Seytas, Dağbaşı,
1. Azərbaycan bölgələrində erməni soruııu. (1918-1920). Ankara 2001.
səh. 592-593.
2. Nax. MR DA. f. 314, siy.5a. iş. 12. vər. 5.
64
Dostları ilə paylaş: |