Q.M.Palatnikov, R.Y.Qasımov
60
KÜRƏKBURUNKİMİLƏR FƏSİLƏSİ
(POLYODONTİDAE)
Nərəkimilərdən fərqli olaraq kürəkburunlar pulsuz olurlar. Bədənləri
uzunsov, tirşəkillidir, dərisi hamar və ya seyrək
yerləşən çox kiçik sümükdən
ləkələrlə örtülü olur. Burnu kürək və ya qılınc formasında olmaqla çox uzun-
dur. Onun alt hissəsində iki balaca bığ vardır. Başında və bədənində olan yan
xətlər sümüklərlə əhatə olunmuşlar. Körpələrinin çənəsində kiçik dişlər var.
Qalan cəhətlərinə görə xarici görünüşcə nərəkimilərə oxşayırlar.
Bu fəsilədə cəmisi iki növ mövcuddur: kürəkburun və psefur.
Kürəkburun (Polyodon spathula) – ABŞ-ın şərqində Texasa qədər
olan ərazidə yerləşən göl və çaylarında, Missisipi çayının hövzəsində
məskunlaşmışdır.
Kürəkburunun altdan və yandan görünüşü
Kürəkburun
(Polyodon spathula) - kifayət qədər iri şirin su balığı olaraq
2 metrdən artıq uzunluğa və 70 kq-dan artıq çəkiyə malikdir; bu balığın XX
əsrin 60-cı illərin əvvəllərində ovlanmış nümunələrinin orta kütləsi 14-16 kq
olmuşdur. Missisipi çayında,
onun Ohayo, Missuri, İllinoyzdakı qollarında
və Meksika körfəzinə tökülən digər çaylarda, həmçinin Missisipi hövzəsi ilə
bağlı olan bir sıra göllərdə rast gəlmək olar.
Kürəkburunun görünüşündə ən çox diqqəti cəlb edən cəhət onun
bədəninin 1/3-ni təşkil edən avar formalı uzun burnudur (rostrum). Onun
ağzı irəli çəkilmiş şəkildə deyil.
Nərəkimilər – dinozavrların həməsrləri
61
Kürəkburun nərəkimilərin planktonla qidalanan yeganə növüdür. Bu
balıq suyun dərinliklərində açıq ağızla üzərək uzun və sıx qəlsəmə dişcikləri
ilə suda asılı halda olan
pelagik xərçəngkimiləri süzür, onun düz səthli bur-
nu sanki tral(balıq toru) üzərində talvar rolunu oynayır. Onu çox doğru ola-
raq canlı plankton toru adlandırırlar. Kürəkburunun mədəsində həşəratların
sürfələrinə çox az hallarda rast gəlmək olar.
Missisipi çayında kürəkburun aprelin axırında – mayın əvvəlində 14-
16º C temperaturda kürü tökür. Kürü 4,5-6 metr dərinlikdə çınqıllı yerdə tö-
külür. Kürülərin inkişafı 14º C temperaturda 9 gün davam edir. 82-269 min
kürü tökmək qabiliyyətinə malikdir. Kürücüklər öz quruluşuna, rənginə
və inkişaf xüsusiyyətlərinə görə nərəkimilərin kürülərinə çox oxşayır. On-
ların diametri təxminən 2,5 mm olur. Çoxalma dövründə kürəkburunlar
kifayət qədər boyük sürülər təşkil edirlər. Bu balıqlar hər il kürü tökmürlər.
Erkəklərin minimum uzunluğu 100 sm (7 yaşlı), dişilərin isə 130 sm (13-14
yaşlı) olur. Hələ XX əsrin 40-cı illərinin əvvəllərində ABŞ-da
hər il təxminən
10 min sentner kürəkburun ovlanırdı. Xüsusilə, bu balığın kürüsü qiymətli
sayılırdı. Sonralar antropogen faktorların təsiri altında bu növün sayı kəskin
aşağı düşdü və onun süni şəkildə çoxaldılması istiqamətində cəhdlər həyata
keçirildi. Kürəkburun həm də bizim cənub hövzələrdə şəraitə uyğunlaşma
və süni yetişdirilmə baxımından potensial obyekt kimi maraq kəsb edir.
Psefur (Psephurus gladius) –Yantszı çayında məskunlaşır, Çin
Psefur (Psephurus gladius)
Q.M.Palatnikov, R.Y.Qasımov
62
Onun biologiyası az tədqiq edilmişdir. Dünyada ən iri şirin su balığıdır.
Psefurun uzunluğu 7 metrə çatır. Burnu qılınc şəklindədir və ölçüsü bədənin
ümumi uzunluğunun təxminən üçdə birinə bərabərdir. Kürəkburundan
fərqli olaraq psefurun ağzı ön tərəfə çıxmışdır və başqa
bir fərqli cəhəti də
onun qidalanmasıdır: o planktonlarla kifayətlənməyərək iri balıqları da ov-
layır.
Bu balıq o qədər az təsadüf ediləndir ki, həyat tərzi demək olar, tədqiq
edilməmişdir. Sayının az olması ilə əlaqədar təsərrüfat baxımından əhəmiyyəti
azdır.
Nərəkimilər – dinozavrların həməsrləri
63
İNSAN NƏRƏKİMİLƏR FƏSİLƏSİNDƏN
OLAN BALIQLARDAN NƏ ALIR?
Lap qədim dövrlərdən başlayaraq balıq insanlar üçün tərkibində zü-
lal olan əsas qida məhsullarından biri olmuşdur.
Müstəsna qida və dad
keyfi yyəti, başlıcası isə - asanlıqla əldə olunması- nərəkimiləri hələ eramızdan
çox əvvəl ov obyektinə çevirmişdir. Heç bir balıq fəsiləsi insanlar tərəfi ndən
belə uzunmüddətli və intensiv istismar edilməmişdir! Nərəkimilər hələ də
ən qiymətli biznes obyekti olaraq qalır. Onların kürüsü və əti dünya baza-
rında yüksək qiymətləndirilir. Bu səbəbdən də, nərə balıqlarının ovlanması
həddən artıq intensiv şəkil almışdır.
Orta əsrlərdə nərə balıqlarının böyük sürüləri bir çox Avropa çayla-
rı, o cümlədən, İngiltərədə Temza,
Fransada Sena və Jironda, İtaliyada Po,
İspaniyada Ebro və Qvadalkvivira və Dunay çayının yuxarı hissəsi bo-
yunca üzürmüşlər. Almaniyada isə nərə balıqları o qədər çox idi ki, əmək
müqavilələrinə işçilərin həft ədə iki dəfədən artıq balıq yemək məcburiyyətini
qadağan edən bənd salınmışdı.
Rusiyada nərə balıqlarının kürüsü hələ on ikinci əsrdən yeyilirdi. Avro-
palılar isə bundan beş əsr sonra belə kürünü qida kimi istifadə etməyə qorxur
və ondan qəti şəkildə imtina edirdilər və kürünü atırdılar.
Əgər qədim dövrlərdən Rusiyada qara kürünü yalnız imtiyazlı adam-
ların yediklərini eşitsəniz, inanmayın. Bu, qətiyyən həqiqət deyil. Səyahətçi
Vilyam Koks yazırdı ki, II Yekaterinanın dövründə Peterburqun Yay bağın-
da sadə xalq kütləsi üçün təşkil edilmiş bayramlardan birində “masanın
üstündə cürbəcür yeməklər –üstünə kürü yaxılmış çörək
kəsikləri piramida
şəklində yığılmış halda, soğanla, xiyarla bəzədilmiş qaxac nərə, karp və baş-
qa balıq növləri aşıb-daşırdı”. Knyazlar və boyarlar onu heç də bir delikates
kimi qəbul etmir, öz masalarında daha çox durnabalığının qızılı kürüsünə
üstünlük verirdilər. Xalq arasında isə nərə balıqlarının kürüsündən im-
tina edilmirdi. Yoxsul xalq kütləsi tərəfi ndən alınan sıxılmış qara
kürü və
təmizlənmiş – “torba” kürüsü geniş şəkildə istifadə olunurdu. XVIII əsrin
sonunda, vaxtilə Kubada xidmət etmiş, bankir Rotşildin şəxsi aşpazı olmuş
və hətt a ingilis kralının mətbəxində çalışmış Avropanın adlı-sanlı aşpazı