qoyulmuşdur ki, bu da AB dalğasının səthini dəyişmədən onu bir qədər zəiflədir. Lövhədə kiçik
S
deşiyi açılır. Hüygens prinsipinə görə bu deşik mərkəzi
S
-də olan yeni A
B
sferik dalğanın
mənbəyi vəzifəsini görür. AB və A
B
dalğdları koherent olduğundan D ekranında halqa şəklində
interferensiya zolaqları verir.
Linnik üsulunun yuxarıda qeyd etdiyimiz üsullardan fərqli olması ondan ibarətdir ki, bütün
üsullarda koherent mənbələr ekrana paralel xətt üzərində yerləşdiyi halda, burada ekrana
perpendikulyar xətt üzərində yerləşir
15.
Nazik təbəqələrdə interferensiya.
Təbiətdə su üzərində yaranan yağ yaxud neft təbəqəsinin, sabun qabarcıqlarının, metalların
üzərində yaranan oksid təbəqəsinin alt və üst üzlərindən qayıdan işığın interferensiyası
nəticəsində yaranan, əlvan rəngli mənzərəyə tez – tez rast gəlinir.
Nazik təbəqə
dedikdə qalınlığı
dalğa uzunluğu ilə müqayisə olunan təbəqə başa düşülür.
Tutaq ki, sındırma əmsalı
n
və qalınlığı
d
olan
müstəvi paralel şəffaf təbəqə üzərinə
i
bucağı altında
müstəvi monoxromatik işıq dəstəsi düşür. (şəkil 26.8).
Məsələnin sadələşdirilməsi məqsədi ilə bu təbəqə üzərinə
bir şüanın düşdüyünü fərz edək. Təbəqənin səthindəki O
nöqtəsində şüa ikiyə bölünür: həm qismən təbəqənin üst
səthindən qayıdır, həm də qismən təbəqədə sınır. Sınan şüa
C nöqtəsinə çatdıqdan sonra isə həm havada qismən sınır
)
1
(
0
n
, həm də qayıdır və
B
nöqtəsinə çatır. Bu nöqtədə
şüa yenidən qismən qayıdır və
i
bucağı altında sınaraq
yenidən havaya çıxır. Əgər 1
/
və 1
//
şüalarının qarşısına
toplayıcı linza qoysaq, onda onlar linzanın fokal
müstəvisinin
P
nöqtələrinin birində ğörüşərək interferensiya mənzərəsi yaradar. İnterferensiya
verən şüalar arasındakı yollar fərqini təyin edilək.
O nöqtəsindən
AB
müstəvisinə qədər interferensiya yaradan 1
/
və 1
//
şüalarının arasında
yaranan optik yollar fərqi
2
/
)
(
0
0
OA
n
CB
OC
n
(26.9)
olar. Burada,
n
0
– nazik təbəqəni əhatə edən mühitin (havanın) sındırma əmsalı vahid qəbul
edilir,
n
- nazik təbəqənin sındırma əmsalı,
2
/
0
- isə işığın iki mühiti ayıran səthdən qayıdan
zaman optik yollar fərqinin yarım dalğa dəyişməsi ilə əlaqədardır. Məlumdur ki, işıq optik sıxlığı
az (çox) olan mühitdən optik sıxlığı çox (az) olan mühit sərhəddinə düşdükdə qayıdan süanın
rəqs fazası π qədər dəyişdiyindən şüaların optik yollar fərqi
2
/
0
qədər azalır (çoxalır). Əgər
n
>
0
n
olarsa, onda optik yollar fərqinin yarım dalğa geri qalması yaxud itgisi O nöqtəsində baş
verər və
2
/
0
- yarım dalğa dəyişməsi mənfi işarəli olar;
n
<
0
n
olduqda isə yarım dalğa əlavəsi C
nöqtəsində baş verər və
2
/
0
- yarım dalğa dəyişməsi müsbət işarəli olar. Şəkil 26.8 - ə əsasən,
r
d
CB
OC
cos
/
və
i
dtgr
i
OB
OA
sin
2
sin
olar.
Verilən hal üçün sınma qanunu, yəni
r
n
i
sin
sin
olduğunu nəzərə alsaq, alarıq:
i
n
d
r
dn
r
dn
2
2
2
sin
2
sin
1
2
cos
2
Yarımdalğa dəyişməsini də nəzərə almaqla, optik yollar fərqi üçün aşağıdakı ifadəni alarıq:
.
2
/
sin
2
0
2
2
i
n
d
(26.10)
L
O
B
C
1
//
1
/
1
n
0
=1
Ş
ə
kil26.8
r
n
i
i
d
r
i
i
A
i
Şəkil 26.8 – də təsvir
edilmiş hal üçün
n
(
>
)
0
n
optik yollar fərqi,
2
/
sin
2
0
2
2
i
n
d
(26.11)
şəklində ifadə olunar. (26.11) düsturunu uyğun olaraq (26.7) və (26.8) – dənəzərə alsaq, onda
P
nöqtəsində
Dostları ilə paylaş: