şəffaf
1
P
lövhəsinə düşür, bir hissəsi əks olunaraq
1
şüasını formalaşdırır, bir hissəsi lövhədən
keçir,
2
şüası alınır. Bu şüalar
1
M
və
2
M
güzgülərindən əks olunaraq
1
P
-ə düşürlər. 1
/
- 1-in
1
P
-
dən keçən hissəsi, 2
/
-
2
-in
1
P
-dən qayıdan hissəsi görüşərək interferensiya verirlər. 2
/
və 1
/
şüaları demək olar ki, eyni intensivliyə malik olurlar. Müşahidə olunan interferensiya mənzərəsi
2
/
və 1
/
şüaların yollar fərqi ilə müəyyən olunur. 2
/
şüası
1
P
lövhəsini 3 dəfə,
1
şüası isə yalnız 1
dəfə keçdiyindən alınan əlavə yollar fərqini kompensasiya etməkü çün
2
P
lövhəsindən (
1
P
iləeyni)
istifadə olunur. Lakin
2
P
–tam şəffaf olmur. Güzgüləri mikrometrik vintlə idarə edərək elə
vəziyyət almaq olar ki, 2
/
və 1
/
şüaları demək olar ki, paralel olsun. Belə dəqiq fokuslama ilə çox
kiçik kəmiyyətləri, həmçinin böyük kəmiyyətləri kifayət qədər dəqiqliklə ölçmək mümkündür.
Maykelsonun 1920-ci ildə yaratdığı ulduzi nterferometrinə baxaq (şəkil 26.17). Bu
interferometr teleskopa birləşdirilərək bir sıra ulduzların ölçülərini və onlara qədər məsafəni
təyin etməyə imkan yaratdı. Ulduzdan
gələn
şüalar
simmetrik
güzgülər
sistemindən əks olunaraq görüşürlər.
2
M
və
3
M
güzgüləri
tərpənməzdirlər,
1
M
və
2
M
isə
sürüşdürülərək
onlara
yaxınlaşıb-uzaqlaşa bilir. Bu güzgülərin
arasında məsafədən asılı olaraq ekranda
görüşmə aydınlığı minimuma düşür.
Buhalda
1
M
və
4
M
güzgüləri
arasında
məsafə ulduzdan gələn işığın koherentlik
radiusun abərabər olur. (17.42) ifadəsinə görə koherentlik radiusunu bilərək ulduzun görünmə
bucağı
L
/
kimi təyin olunar. Dəqiq hesablamalar
L
L
A
/
22
,
1
/
olduğunu sübuta
yetirir. Maykelson təcrübələrində güzgülər arasında məsafə 6,1m seçilərək,
Beterqeyz ulduzunu
görünmə bucağının
7
04
,
0
qiyməti təyin olunmuşdur.
2.
Dostları ilə paylaş: