Free dvds and Books

www.ProphecyFilm.com

Free DVDs and Books

Ang mga Propesiya at Pahayag kay

Santa Birgitta ng Sweden

Ang mga salita ng ating Panginoong Hesukristo sa kanyang pinili at minamahal na esposa sa pinakadakilang paghahayag ng kanyang pagiging tao, pag kondena sa kasuklam suklam na paglabag at pagwawalang bahala sa ating pananampalataya at pagbibinyag, at ang paghikayat sa kanyang minamahal na esposa an mahalin siya.

Aklat 1 - Kabanata 1
“Ako ang lumikha ng langit at lupa, iisa sa pagka Diyos sa Ama at sa Banal na Espiritu. Ako ito na siyang nagusap noon sa mga propeta at sa mga Patriyarka, Ako ito na siyang hinintay nila. Sa kapakanan ng kanilang paghihintay at naaayon na rin sa aking pangako, ay naging tao ako nang walang pagkakasala, at walang pagnanasang makalaman, sa pagpasok sa katawan ng isang birhen tulad ng liwanag ng araw na sumisinag sa isang malinaw na kristal, kung paanong hindi nasisira ng araw ang salamin sa pagpasok ng kanyang liwanag dito, gayundin ay hindi nawala ang pagkabirhen ng isang dalaga nang ako ay magkatawang tao. Ako ay nagkatawang tao ng hindi nawawala ang aking pagka Diyos.
Hindi nababawasan ang aking pagka Diyos, patuloy na pinamamahalaan at pinupuno ang lahat ng bagay kasama ang Ama at Espiritu Santo, kahit na sa aking pagiging tao ay napasa sinapupunan ako ng birhen. Ang liwanag ay di humihiwalay sa apoy tulad ng aking pagka Diyos na di humihiwalay sa aking pagkatao, hindi nga kahit na sa kamatayan. Sumunod doon ay hinayaan kong ang aking pinaka malinis at walang kasalanang katawan ay masugatan mula sa pinakailalim ng aking talampakan hangang sa korona ng aking ulo para sa kasalanan ng lahat ng tao, at hinayaan ang aking sarili na mapako sa krus. Ito ngayon ang araw-araw na iniaalay sa altar upang lalo akong ibigin ng mga tao at maala ala nila ng madalas ang aking ginawa para sa kanila.
Datapwat, ngayon, ako ay lubos na kinalimutan, winalang bahala at kinamuhian, tulad ng isang hari na itinakwil sa kanyang sariling kaharian at iniluklok dito ang isang masamang magnanakaw at siyang pinarangalan. Ninanais ko na ang aking kaharian ay mapasaloob ng tao, at kung tutuusin ako ang dapat na hari at panginoon sa kanya, sapagkat ako ang lumikha at tumubos sa kanya. Ngunit, ngayon, binasag at nilapastangan niya ang pananampalatayang ipinangako niya sa binyag. Nilabag at isinuka niya ang mga batas na aking iniayos para sa kanya. Iniibig niya ang kanyang sariling kalooban at may pagkamuhi na tumangging makinig sa akin. Sa isang banda, itinaas niya ang pinaka masamang magnanakaw, ang diyablo, higit sa akin at inilagak sa kaniya ang kanyang pananampalataya. Ang diyablo ay tunay na magnanakaw, sapagkat sa panunukso at sa mga maling pangako ay ninanakaw niya para sa kanyang sarili ang mga kaluluwa na tinubos ko ng aking sariling dugo. Hindi ito dahil mas malakas siya, at kaya niyang nakawin iyon, sapagkat ako ay napakalakas, na kaya kong gawin ang lahat ng bagay sa isang salita lamang, ay gayundin ako na napaka makatarungan na hindi ko ginagawa ang kaliit liitang bagay na di makatarungan, hindi nga kahit na hiniling na ito sa akin ng lahat ng mga banal.
Paano man, dahil sa ang tao, na binigyan ng kalayaang mamili, ay kusang itinakwil ang aking mga kautusan at inilagak ang kanyang pagsang-ayon sa diyablo, sa gayon, makatarungan lamang na maranasan din niya ang kalupitan ng diyablo. Ang diyablo ay ginawa kong napakaganda ngunit pumangit dahil na rin sa kanyang masamang kalooban. At, kung saan, ay naging lingkod ko sa pagpaparusa sa masasama. Kahit na ako ay lubhang nalimot ngayon, ay hindi magkukulang na ako ay magiging maawain pa rin at patatawarin ko ang mga kasalanan ng sino mang humingi sa aking awa at ang magpakababa, at palalayain ko sila mula sa masamang magnanakaw. Ngunit daratnan ng aking hustisiya yaong mga nagpapanatili sa aking pagkamuhi, at sa pagkakarinig dito ay manginginig sila at yaong mga makakaranas nito ay mag sasabing: ‘isang kasawian na kami ay ipinanganak pa, Isang kasawian na naitulak namin ang Panginoong makapangyarihan sa lahat sa kanyang poot!
Ngunit ikaw, aking anak, na aking pinili para sa aking sarili at kung saan ay kinakausap ko sa espiritu, ibigin mo ako ng buong puso, ibigin mo ako hindi tulad ng pag ibig mo sa iyong anak na lalaki o babae o kamag anak. Ibigin mo ako ng higit sa ano pa man sa mundo! Nilikha kita at walang bahagi ng aking katawan ang di dumanas ng sakit sa pagdurusa ko para sayo. At sa kabila nito ay minamahal ko ng lubos ang iyong kaluluwa at, kung posible lamang ay ipauubaya ko na mapako muli ang aking sarili sa krus kaysa mawala ka sa akin. Pamarisan mo ang aking kababaang loob: Ako na hari ng gloria at ng mga Anghel, ay naramtan ng basahan at tumayong walang saplot sa tabi ng posteng bato habang ang aking tenga ay nakakarinig ng lahat ng uri ng insulto at paglibak. Ihalili mo ang aking kalooban sa iyong kalooban, sapagkat ang aking ina, ang iyong paraluman, mula sa umpisa hangang sa wakas, ay walang ninasang anuman kundi ang aking nasa. Kung gagawin mo ito, ang iyong puso ay mapasa sa aking puso, at ito ay mag aalab sa aking pag ibig tulad sa kahit anong bagay na tuyo na madaling nagninigas kapag nadikit sa apoy.
Ang iyong kaluluwa ay pupunuin ko at ako ay pasasa iyo, at lahat ng bagay na nagwawakas ay magiging mapait para sa iyo at ang lahat ng pagnanasa ng laman ay magiging parang lason . Magpapahinga ka sa aking mabathalang mga bisig, kung saan ay walang pagnanasang makalaman, pawang kaligayahan at kasiyahang espiritual. Doon ang kaluluwa, na parehong may kasiyahang panloob at kasiyahang panlabas, ay puno ng ligaya, walang ibang iniisip at walang ibang ninanasa kundi ang kaligayahang kanyang tinatamasa. Kaya’t ibigin mo’y ako lamang, at makakamtan mo ang lahat ng iyong hinihiling, at makakamtan mo ito ng labis-labis. Hindi ba nasusulat na ang langis ng isang balo ay di nasira hangang sa dumating ang araw na ang Panginoon ay magpadala ng ulan sa mundo ayon sa mga salita ng propeta? Ako ang tunay na propeta. Kung naniniwala ka sa aking mga salita at tinutupad mo iyon, ang langis at kaligayahan ay di masisira sa iyo magpakailan man.”

Aklat 1 Kabanata 2

Ang mga salita ng ating Panginoong Hesukristo sa anak na babae na itinuring niyang esposa tunkol sa mga artikulo ng tunay na pananampalataya, at tunkol sa anong palamuti at anong representasyon at intesiyon ang dapat mayroon ang esposa para sa kanyang magiging esposo.
Kabanata 2
“Ako ang lumikha ng langit, ng lupa, at ng dagat at ng lahat ng naroon. Ako ay kaisa ng Ama at ng Espiritu Santo di tulad ng diyus-diyusan na gawa sa bato o ginto, na minsang sinabi ng mga tao, at di maraming diyos, tulad ng iniisip ng mga tao, subalit iisang Diyos, Ama, Anak, at Espiritu Santo, tatlong persona ngunit iisa ang nilalaman, ang Lumikha ng lahat ngunit walang lumikha, nananatiling hindi nagbabago at makapngyarihan sa lahat, walang simula at walang katapusan. Ako ang ipinanganak ng isang birhen, ng hindi nawawala ang aking pagka Diyos ngunit isinama ito sa aking pagiging tao, upang sa isang persona ako ay maging tunay na anak ng Diyos at anak ng isang birhen. Ako ang ipinako sa krus, ang namatay at inilibing, ngunit ang aking pagka Diyos ay nananatili.
Kahit na ako ay namatay sa aking pagiging tao sa aking katawan na Ako, bilang nag iisang anak, ay mayroon, ngunit Ako ay nanatiling buhay bilang nag iisang Diyos kasama ng Ama at ng Espiritu Santo. Ako din ang taong nabuhay na maguli at ang umakyat sa langit at ngayon ay nagsasalita sa iyo sa pamamagitan ng aking espiritu. Pinili kita at itinangi bilang aking esposa upang ihayag sa iyo ang aking mga lihim, sapagkat iyon ang ikinalulugod kong gawin. May mga sapat din akong kadahilanan upang ikaw ay aking angkinin,sapagkat isinuko mo ang iyong kalooban sa akin ng ang iyong asawa ay mamatay. Pakamatay niya ay inakala mo at ikaw ay nanalangin tunkol sa kung papaanong ikaw ay magiging mahirap alang alang sa akin, at ninais mong ibigay ang lahat alang alang sa akin. Kaya’t karapatan ko na ikaw ay aking angkinin. Kapalit ng napakalaking pag ibig mong ito, ay tama lamang na dulutan kita. Kaya ngayon ay inaangkin kitang esposa para na rin sa aking kasiyahan, isang nababagay para sa isang Diyos na gawin sa isang malinis na kaluluwa.
Katungkulan ng isang magiging esposa na maging handa sakaling madesisyunan ng lalaki na magpakasal sa kanya, sa gayon magiging tama ang kanyang pananamit at magiging malinis siya.Ikaw ay magiging malinis kung laging nasa iyong isip ang iyong mga kasalanan, kung paanong noong ikaw ay binyagan ay nilinis kita sa kasalanang nagmula kay Adan at kung paanong ikaw ay aking sinusuportahan at sinusustentuhan kapag ikaw ay nahuhulog sa kasalanan. Ang magiging esposa ay dapat din ilagay sa kanyang dibdib ang palatandaan ng kanyang magiging esposo, ibig kong sabihin, dapat mong tandaan ang mga benepisyo at pabor na ginawa ko para sa iyo, tulad ng kung paanong katangi-tangi kitang nilikha sa pamamagitan ng pagbibigay sa iyo ng kaluluwa at katawan., paanong katangi-tangi kitang pinagyaman sa pamamagitan ng pagbibigay sa iyo ng kalusugan at mga pansamantala mong mga kailangan, paanong iniligtas kita nang mamatay ako para sa iyo at maibalik sa iyo ang iyong mamanahin, kung ibig mo. Ang magiging esposa ay dapat ding gawin ang kalooban ng kanyang magiging esposo. Ano ang aking kalooban hindi ba’t ang ibigin mo ako ng higit sa lahat ng bagay at wala ka nang iibiging kahit ano kundi ako? Nilikha ko ang lahat ng bagay para sa mga tao at inilagay ang lahat ng bagay sa ilalim nila. Ngunit inibig pa nila ang lahat ng ito kaysa sa akin at walang ibang kinamuhian kundi ako. Ibinalik ko ang kanilang mamanahin na dating nawala sa kanila, ngunit lumalago silang taksil at tumalilis na malayo sa katwiran na sa halip na gloriyang walang hanggan kung saan mayroong kabutihang walang hanggan, ay pinili pa nila ang lumilipas na gloriya na tulad ng isang hampas ng alon sa dagat na sumandaling tataas na tulad ng isang bundok at dagling sa isang iglap ay mauuwi sa wala. Aking esposa, kung wala kang nanaisin kundi ako, kung itatakwil mo ang lahat ng bagay para sa akin-maging ang iyong mga anak at kamag anakan pati na ang kayamanan at karangalan-ay ibibigay ko sa iyo ang pinakamahalagang gantimpala.
Ang ibibigay ko sa iyo ay hindi pilak o ginto bilang kabayaran kundi ang aking sarili na magiging esposo mo, Ako, na hari ng gloria. Kung nahihiya ka na maging mahirap at limot, ay alalahanin mo kung paanong ang iyong Diyos ay naging ano bago pa ikaw, na minsan ang kanyang mga lingkod at mga kaibigan ay iniwan siya sa lupa, sapagkat hindi ako naghahanap ng mga kaibigan sa lupa kundi mga kaibigan sa langit. Kung nag aalala ka at natatakot dahil sa dami ng trabaho o mga sakit na dumarating sayo, ay alalahanin mo mo kung gaano kakilakilabot na ang isang bagay ay matutupok sa apoy! Ano ang karapat dapat sa iyo kung suwayin mo ang isang panginoong makalupa at ano naman kung ako ang iyong susuwayin? Sapagkat kahit na iniibig kita ng buong puso, ay hindi ako sumasalungat sa katarungan, hindi kahit na sa pinaka maliit na bahagi.
Kung paano ikaw ay nagkasala sa bawat himaymay ng iyong kalamnan, ay gayundin nararapat mong pagbayaran ito sa bawat himaymay ng iyong kalamnan. Datapwat, dahil sa kabutihan ng iyong loob at sa iyong pagsusumikap na magbago, ay pinapalitan ko ang iyong hatol ng aking habag at pinabababa ko ang mas mabigat na parusa kapalit ng iyong kaunting pagsusumikap na magbago. Sa kadahilanang ito, ay akapin mo ang iyong munting paghihirap nang may ngiti sa iyong puso upang ikaw ay malinisan at makamtan mo ang iyong napakalaking gantimpala nang mas maaga! Makabubuti sa magiging esposa na magsumikap na mapalapit sa kanyang mapapangasawa at doon magtamo ng kapaguran upang sa gayon ay mas maginhawa siyang makapagpahinga na kasama siya.”

Aklat 1 Kabanata 3

Ang mga salita ang ating Panginoong Hesukristo sa kanyang esposa tunkol sa paghubog nito sa pag ibig at panggalang sa kanya, ang magiging esposo nito, at tunkol sa pagkasuklam ng masama sa Diyos, at tungkol sa pag ibig sa mundo.
“ Ako ang iyong Diyos at Panginoon, ang iyong sinasamba. Ako ito na nagpapanatili ng langit at lupa sa pamamagitan ng aking kapangyarihan. Wala nang ibang nagpapanatili sa kanila o ibang sumusuporta. Ako ito na araw-araw na iniaalay sa altar, tunay na Diyos at tunay na tao sa anyo ng tinapay. Ako ang nag iisang pumili sa iyo. Igalang mo ang aking Ama! Ibigin mo ako! Sundin mo ang aking Espiritu! Kilanlin mo ang aking Ina bilang iyong Paraluman! Igalang mo ang lahat ng aking mga Santo! Panatilihin mo ang tamang pananampalataya na itinuro sa iyo ng isang naranasan na sa sarili ang sigalot sa pagitan ng dalawang espiritu, ang espiritu ng kamalian at espiritu ng katotohanan, at sa tulong ko ay nagtagumpay.
Panatilihin mo ang tunay na kapakumbabaan! Ano ang tunay na kapakumbabaan hindi ba ang ipagkaloob sa Diyos ang papuri para sa magagandang bagay na ipinagkaloob niya sa atin? Datapwat sa mga panahong ito, ay napakaraming mga tao na namumuhi sa akin at itinuturing ang aking mga gawa at mga salita na masakit at walang nilalaman, malugod nilang tinatanggap ang taksil, ang diyablo, ng bukas palad, at iniibig nila siya. Anuman ang ginagawa nila sa akin, ginagawa nila ito ng may daing at masamang pakiramdam. Di man lang nila mabangit ang aking pangalan, kung di pa sa pag aalala sa sasabihin ng iba. Taglay nila ang masidhing pagmamahal sa mundo na hindi sila napapagod araw at gabi sa pagpapagal at lagi silang mainit sa pagmamahal dito.Tila bagang napakaganda ng ginagawa nila sa akin na tulad ng ang isang tao ay magbayad sa kanyang kaaway upang patayin ang kanyang anak. Ito ang kanilang ginagawa. Nag aabuloy sila sa akin at pinupuri ako ng kanilang mga labi upang makamtan ang makamundong tagumpay at manatili sa kanilang mga pribilehiyo at sa kanilang mga kasalanan. Ang magandang espiritu ay napipigil sa kanila upang umusad sa magagandang katangian.
Kung nais mo na ibigin ako ng buong puso at walang ibang naisin kundi ako, ay ilalapit kita sa aking sarili sa pamamagitan ng pagmamahal, tulad ng isang magneto o bato balani na hinahatak ang bakal sa kaniyang sarili. Ihihimlay kita sa aking mga bisig na napakalakas na walang makapag uunat at matigas na walang makapagbabaluktot kapag aking iniunat. Ito ay napakatamis na lubos na nilalampasan ang lahat ng kabanguhan at hindi maihahalintulad sa mga pinagnanasahan sa mundo.”
PALIWANAG
Ito ay ang isang banal, isang guro ng teyolohiya, na kung tawagin ay Master Mathias ng Sweden, isang canon ng Linkoping. Sumulat siya ng napakahusay na komentaryo na sumasaklaw sa buong Bibliya. Pinapaghirap siya ng di halatang panunukso ng diyablo na kinapapalooban ng mga bagay na salungat sa katuruan ng Katolikong pananampalataya, ang lahat ng ito ay kanyang napagtagumpayan sa tulong ni Kristo, at hindi siya mapagtagumpayan ng diyablo. Ang mga ito ay payak na nakasaad sa talambuhay ng babaing si Bigitta. Itong si Master Mathias ang siyang may akda ng Panimulang mga salita sa mga aklat na ito na nagsimula sa Stupor et mirabilia, etc. Siya ay isang banal na tao. At napaka lakas ng espiritu sa salita at sa gawa. Nang siya ay mamatay sa Sweden, ang esposa ni Kristo na noon ay naninirahan sa Rome, ay nakarinig sa kanyang pagdarasal ng isang tinig na nagsasabi sa kanya sa pamamagitan ng espiritu: “ Magsaya ka Master Mathias, para sa iyong korona na sadyang ginawa para sa iyo sa langit. Pumarito ka na sa kaalamang hindi magwawakas!” Mababasa din ang tungkol sa kaniya sa aklat 1 kabanata 52; aklat 5, bilang sagot sa tanong 3 sa huling pagtatanungan; at sa aklat 6 kabanata 75 at 89.

Aklat 1 Kabanata 4

Ang mga salita ang ating Panginoong Hesukristo sa kanyang esposa tunkol sa kung paanong siya ay di dapat mag alala o mag isip na ang mga bagay na ipinahayag sa kaniya ay nagmula sa masamang espiritu, at kung paano makikilala ang mabuti o ang masamang espiritu.
‘Ako ang iyong Manlilikha at Manunubos. Bakit ka natatakot sa aking mga salita? Bakit ka nag aalinlangan kung ito ba ay galing sa mabuti o sa masamang espiritu? Sabihin mo sakin, may natagpuan ka bang anuman sa aking mga salita na hindi idinidikta sa iyo ng iyong konsensiya na gawin mo? O inutusan ba kita na gumawa ng labag sa katuwiran?” Dito ang esposa ay sumagot “ Hindi po, sa katunayan ang lahat ng ito ay totoo at lubha akong nagkamali.” Ang espiritu, o esposo, ay sumagot: “ Tatlong bagay ang iniutos ko sayo at mula roon ay makikilala mo ang mabuting espiritu. Iniutos ko sayo na igalang ang iyong Diyos, na siyang lumikha sa iyo at nagbigay sa iyo ng lahat ng bagay na nasasa iyo. Ang iyong sariling katuwiran at gayundin ang sinasabi sa iyo na igalang siya higit sa lahat ng bagay. Iniutos ko sa iyo na panatilihin ang tunay na pananampalataya, yaon ay, ang maniwala na walang malilikha kung wala ang Diyos at walang maaaring likhain ng walang Diyos. Iniutos ko din sayo na pagsikapan ang resonableng pagpipigil sa lahat ng bagay, sapagkat ang daigdig ay nilikha upang sa gayon ang tao ay gamitin ito para sa kanilang mga panangangailangan. Sa gayon ding paraan, ay maaari mo rin makilala ang masamang espiritu sa pamamagitan ng tatlong bagay, yaon ay ang kabaligtaran nito, tinutukso ka niya na hanapin ang sarili mong kapurihan at magmalaki sa mga bagay na ibinigay sa iyo. Tinutukso ka niya na talikdan ang iyong pananampalataya. Binubuyo ka rin niya sa karumihan sa iyong buong katawan at sa lahat ng bagay, at pinapag alab niya dito ang iyong puso.
Kung minsan ay dinadaya niya ang mga tao sa pagbabalatkayo ng kabutihan. Yan ang dahilan kaya’t iniuutos ko sa iyo na siyasatin palagi ang iyong konsensiya at ipaalam ito sa iyong mga mapanuring esperituwal na tagapayo. Kaya nga huwag kang mag alinlangan na ang mabuting espiritu ng Diyos ay sumasaiyo pagkat nakikita niyang wala kang ibang ninanais kundi ang Diyos at ikaw ay nag aalab ng buong-buo sa kaniyang pag ibig. Walang ibang makagagawa niyon kundi ako. Imposible para sa isang diyablo na makalapit sayo. Hindi rin maaaring maging posible sa kanya na makalapit sa isang taong masama liban na lamang kung ipahihintulot ko ito dahil na rin sa kanilang mga kasalanan o sa isang sikretong pagpapasya na ako lang ang nakakaalam sapagkat ako ang lumikha sa kanya tulad din ng lahat ng iba, at nilikha ko siyang isang mabuti datapwat naging masama siya dahil na rin sa sarili niyang malisya. Ako ay panginoon maging sa kanya. Kaya’t dahil dito, ay pinararatangan nila ako, silang nangagsasabing ang mga taong naglilingkod sa akin ng may malaking debosyon ay nababaliw at sinasapian ng diyablo.
Ginagawa nila akong katulad ng isang lalaki na ipinagkatiwala ang kanyang kabiyak sa isang mangangalunya. Magiging ganiyan ako kung ang isang matuwid at punung puno ng pag ibig sa akin ay ipauubaya ko sa kamay ng isang demonyo. Sapagkat ako ay matapat, walang demonyo ang maaaring mangibabaw kailan man sa kaluluwa ng kahit sino sa aking mga debotong lingkod. Kahit na kung minsan ang aking mga kaibigan ay para bagang wala sa kanilang sariling pagiisip. Hindi ito dahil sa sila ay pinagdurusa ng demonyo o sila ay naglilingkod sa akin ng may marubdob na debosyon. Kundi ito ay dahilan sa ilang pinsala sa utak, o ibang natatagong kadahilanan na nagsisilbi upang sila ay huwag maging mapagmataas. Kung minsan ay maaari ding mangyari na ang diyablo ay makakuha ng kapangyarihan mula sa akin sa katawan ng mabubuting tao para na rin sa kanilang higit na gantimpala o dili kaya ay pinadidilim niya ang kanilang mga konsensiya. Gayon pa man ay hindi pa rin niya makokontrol ang kaluluwa ng mga nananalig sa akin at nakatatagpo ng kanilang aliw sa akin.”

Aklat 1 Kabanata 5

Ang mga lubhang mapagmahal na mga salita ni Kristo sa kanyang esposa na naglalaman ng kahangahangang larawan ng marangyang kastilyo, na kumakatawan sa tagapagtangol ng simbahan, at tukol sa kung paanong ang simbahan ng Diyos ay muling itatayo ngayon sa pamamagitan ng mga panalangin ng pinagpalang birhen at ng mga santo
“ Ako ang lumikha ng lahat ng bagay Ako ang Hari ng gloria at ang Panginoon ng mga anghel. Nagtayo ako para sa aking sarili ng marangyang kastilyo at inilagay dito ang aking mga hinirang. Pinahina ng aking mga kaaway ang pundasyon nito at pinanaigan ng lubos ang aking mga kaibigan na ang lakas ng mga kasukasuan ng kanilang paa ay maubos sa kanilang paupong pagkakagapos sa lapag ng kaparusahan. Ang kanilang bibig ay winasak ng mga bato, at sila’y pinapahirapan ng gutom at uhaw. Dagdag pa dito, ay inuusig ng mga kaaway ang kanilang panginoon. Ang aking mga kaibigan ngayon ay nagmamakaawa at tumatangis sa paghingi ng tulong; Ang katarungan ay humihingi ng paghihiganti, ngunit ang awa ay nagsasabing magpatawad.
Pagkatapos nito ay sinabi ng Diyos sa mga nilalang sa langit na nangakatayo: “ Ano sa palagay ninyo ang nararapat gawin sa mga taong ito na sumisikil sa aking kastilyo? “ Lahat sila ay sumagot ng may iisang tinig: “ Panginoon, ang lahat ng katarungan ay nasa iyo at sa iyo nakikita namin ang lahat ng bagay. Lahat ng paghatol ay ibinigay sa iyo, ang Anak ng Diyos, ang nananatili na walang simula at walang wakas, ikaw ang kanilang hukom,” at sinabi niya: “ Kahit na alam ninyo at nakikita ang lahat sa akin, datapwat alang alang sa aking magiging esposa na narito ngayon, ay sabihin ninyo sa akin kung ano ang makatarungang hatol.” Sinabi nila “ Ito ang katarungan: na yaong mga hagpahina sa mga pader ay parusahan na tulad ng isang magnanakaw, na yaong mga nananatili sa masama ay parusahan na tulad ng mga mapaniil. At ang mga bihag ay palayain at ang mga nagugutom ay bigyan ng kabusugan.”
Sa gayon nagsalita si Maria, ang ina ng Diyos. Na nanatiling tahimik sa mga naunang pagpapalitan, at sinabi niya: “ Aking panginoon at pinakahihirang na anak, ikaw ay sumaaking sinapupunan bilang tunay na Diyos at tao. Nagpaka aba ka upang pabanalin mo ako na isang lupang sisidlan. Nagmamakaawa ako sa iyo: Kaawaan mo silang muli!” Tinugon ng Panginoon ang kanyang Ina: “Pinagpala ang salita ng iyong bibig! Tulad ng matamis na halimuyak ay pumapailanlang ito sa Diyos. Ikaw ang Glorya at ang Reyna ng mga anghel at ng lahat ng mga santo, sapagkat ang Diyos ay binigyan mo ng kaluguran at ang lahat ng mga santo ay iyong binigyan ng kasiyahan. At sapagkat ang iyong kalooban ay tulad ng sa akin mula pa ng magsimula ang iyong kabataan, ay muli kong gagawin ang iyong ninanais. “ Pagkatapos niyon ay sinabi niya sa mga nilikha sa langit: “ Sapagkat buong tapang kayong nakibaka, para sa kapakanan ng inyong pag ibig ay hahayaan kong ako’y mapahinuhod sa ngayon. Masdan niyo, muli kong itatayo ang aking pader sa kapakanan ng inyong mga panalangin.
Ililigtas ko at pagagalingin yaong mga nasiil ng sapilitan at pararangalan sila ng makaisangdaang ulit para sa pang aabusong nagpahirap sa kanila. Kung ang mga gumagawa ng mga bayolenteng gawain ay humingi ng awa, Kapayapaan at awa ay sasakanila. Ang mga mamumuhi dito ay daranas ng aking hustisya. “ Pagkatapos niyon ay sinabi niya sa kaniyang magiging esposa: “ Aking esposa, pinili kita at dinamtan sa aking espiritu. Narinig mo ang aking mga salita at ng aking mga banal kung saan, kahit na nakikita nila ang lahat ng bagay sa akin, ay nagsalita pa rin para sa iyong kapakanan, upang sa gayon ay iyong maintindihan. Sa isang banda, ikaw na kasalukuyang nasa katawan, ay hindi nakikita sa akin ang tulad ng nakikita nilang mga espiritu. Ipakikita ko ngayon sa iyo kung ano ang ibig sabihin ng lahat ng ito. Ang kastilyong aking sinasabi ay ang Banal na Simbahan, na itinayo ko sa pamamagitan ng aking dugo at niyong mga santo. Binuhusan ko ito ng aking pag ibig at pagkatapos niyon ay inilagay ko dito ang aking mga hinirang at mga kaibigan. Ang pundasyon nito ay pananalig, ang ibig kong sabihin ay, ang paniniwalang ako ay makatarungan at maawaing hukom.
Ang pundasyon nito ngayon ay pinahina sapagkat lahat ay naniniwala at itinuturong ako ay maawain ngunit halos walang naniniwala sa akin bilang makatarungang hukom. Iniisip nila na ako ay isang masamang hukom. Ang isang hukom ay talagang masama kung dahil sa awa ay hahayaan niyang huwag maparusahan ang masama sa gayon lalo nitong masisiil ang matuwid. Ngunit ako ay isang makatarungan at mahabaging hukom at hindi ko hahayaang kahit na ang pinakamaliit na kasalanan ay hindi maparusahan o ang pinaka maliit na gawang mabuti ay hindi mabigyan ng gantimpala. Dahil sa pagkahina ng dingding na ito, ay nagsipasok sa Banal na Simbahan ang mga taong nagkakasala ng walang takot, sila na itinatangging ako ay makatarungan at pinahihirapan ang aking mga kaibigan sukdulang ilagay sila sa isang instrumento ng pagpapahirap na kung saan ang kanilang ulo at kamay ay nakaipit upang pagtawanan at abusuhin. Wala man lang aliw o pampalubag na ibinibigay sa aking mga kaibigan na ito. Sa halip sila ay pinarurusahan at nilalait na tulad baga na sila ay inaalinhan ng demonyo. Kapag sila ay nagsasabi ng katotohanan tungkol sa akin, sila’y pinatatahimik at pinagbibintangang nagsisinungaling. Nangauuhaw sila sa pananabik na makarinig at masalita hingil sa katotohanan ngunit walang mangakinig at mangagsalita sa kanila ng katotohanan.