7
rus alimi K. N. Nikitinin yazılarında oxuyuruq: «Rus dövlətinə birləşdirilməsindən əlli
il keçsə də şəhərin görünüşü və daxili həyatı son dərəcə az dəyişmişdir».
7
Rus şərqşünası, görkəmli tarixçi İ. P. Petruşevski yazır ki,
Rusiyaya
birləşdirilməsinə baxmayaraq, Naxçıvan xanlığı 1840-cı ilədək mövcud olmuşdur
8
. Bu
fikirdən aydın olur ki, XIX əsrin 40-cı illərinədək Naxçıvanda keçmiş xanlıq idarə üsulu
davam etmişdir. Tədqiqatçı N. Q. Boqdanova həmçinin belə bir fikrə gəlir ki, «çarizm
öz ağalığının birinci dövrlərində Azərbaycanda xanlıq idarə üsulunu saxlamışdır»
9
Beləliklə, elə qənaətə gəlmək olar ki, Naxçıvan xanlığı Rusiyaya
ilhaq edildikdən
sonra yazılmış əsərlər həmin mövzunun tədqiq olunmasında ilk mənbə kimi istifadə
oluna bilər. Belə əsərlərdən biri də «Naxçıvan.
[7-8]
əyalətinin statistik təsviri»
10
adlanır.
1833-cü ildə nəşr olunmasına baxmayaraq bu əsər əslində Naxçıvan xanlığının
Rusiyaya ilhaqından əvvəlki dövrünədək olan məsələləri də özündə əks etdirir. Ona
görə də bu əsəri Naxçıvan xanlığına aid ilk mənbə kimi qəbul etmək olar.
Naxçıvan xanlığının tarixinə dair ilk mənbələrdən biri kimi İ. İ. Şopenin «Rusiya
imperiyasına birləşdiyi dövrdə Ermənistan əyalətinin tarixi abidələrinin vəziyyəti» əsəri
çox maraqlıdır. Əsərin müəllifinin yazdığına görə, qraf Paskeziç 1829-cu ildə
«Ermənistan vilayəti vəziyyətinin təsvirini» yazmağı ona tapşırmışdı. Müəllif əyalətin
təsvirini 1829-cu ilin aprelində başlamış və 1832-ci ilin mayında başa çatdırmışdı. İ. İ.
Şopen bu əsərində İrəvan və Naxçıvan xanlıqlarının Rusiya tərəfindən işğalından
əvvəlki vəziyyətini də əks etdirir.
Naxçıvan xanlığının tarixi və bu xanlığın Rusiyaya ilhaq edilməsi ilə əlaqədar
bəzi faktlara XVIII əsrdə, XIX əsrin ikinci yarısı, XX əsrin əvvəllərində yaşayıb-
yaratmış rus qafqazşünaslarının əsərlərində də təsadüf etmək olar. Belə əsərlərin
arasında yuxarıda adı çəkilən rus ordusunun polkovniki S. D. Burnaşevin 1793-cü ildə
Kurskda nəşr olunmuş «İran Azərbaycanı vilayətlərinin təsviri və onların siyasi
vəziyyəti» əsəri böyük elmi əhəmiyyət kəsb edir. Lakin inqilabaqədərki müəlliflərin
əksəriyyəti Rusiya dövlətinin müstəmləkəçilik siyasətini alqışlayaraq siyasi hadisələrin
təhlilini düzgün verməmiş, həmin hadisələri rəsmi sənədlərdə olduğu kimi təsvir etmiş,
çarizmin Qafqazda yeritdiyi siyasətə haqq qazandırmışlar. Belə müəlliflərdən biri də
akademik P. Q. Butkovdur (1775—1857)
11
. P. Q. Butkov 1796-cı ildə rus ordusunun
tərkibində Azərbaycana yürüşdə iştirak etmiş, müxtəlif diplomatik və hərbi-tarixi
sənədlərlə tanış olmuş, yürüş zamanı topladığı əlyazmalar və sənədlər əsasında faktiki
materiallarla zəngin olan qiymətli əsər yazmışdır. O da müasirləri kimi, hadisələrin
izahına birtərəfli yanaşmış və göstərmişdir ki, Rusiyanın məqsədi Qafqaz hesabına
ərazini genişləndirmək deyil, yalnız Asiyada Rusiya ticarətini inkişaf etdirməkdən
ibarət idi.
Cənubi Qafqazda rus çarizminin yeritdiyi siyasətlə əlaqədar bir sıra faktlara
akademik N. F. Dubrovinin «Rusların Qafqazda hökmranlığı və müharibələrinin tarixi»
7
К.Н.Никитин Город Нахичеванский уезд Сборник материалов для описания местностей и племен Кавказа. Вып. II Тифлис,
1882.
8
И.П. Петрушевский Система русского колониального управления в Азербайджане в Ι пол. XIX в Вах: Колониальная политика
российского царизма в Азербайджане. М.-.Л.,1936,стр. 8
9
Н.Г. Богданова. Аграрные отношения в Азербайджане в 1870-1917гг. «Исторические записки»,№12,1941, с, 208.
10
Статистически описание Нахичеванской провинции составленной В.В. Тифлис, 1869, т.1-3.
11
П.Г. Бутков. Материалы для новой истории Кавказа с 1722 по 1802 гг. СПб 1869, 1-3.
8
(SPb., 1871) adlı əsərində də rast gəlmək olar. Əsərin adından göründüyü kimi, müəllif
əslində çarizmin Qafqazda apardığı müharibələrin tarixini təsvir etməyi qarşısına
məqsəd qoymuşdur. Ona görə də həmin əsərdə iqtisadi məsələlərə demək olar ki, yer
verilməmişdir. İnqilabdan qabaq Naxçıvan əyaləti haqqında yazılan əsərlər arasında K.
N.Nikitinin «Naxçıvan şəhəri və Naxçıvan qəzası» məqaləsini xüsusi qeyd etmək
lazımdır. Məqalə 1882-ci ildə çap olunsa da müəllifin keçmiş hadisələrlə əlaqədar bəzi
təsvirləri həmin məqalədən Naxçıvan xanlığının tarixinin öyrənilməsində istifadə
etməyə imkan verir. Məsələn, müəllif Naxçıvan qəzasının sərhədləri məsələsinə
toxunaraq yazır: «İranlıların, tatarların və neyalıların (Naxçıvan vilayəti — red.) sahib
olduqları ərazidə Naxçıvan xanlığı yarandı. Maraqlıdır ki, verilmiş həmin sərhəd
Naxçıvan xanlığının sərhədinə uyğundur»
12
. S. P. Zelinskinin «Üç mahal» (Naxçıvan,
Ordubad və Dərələyəz)
13
məqaləsi də belə əsərlərdəndir. Bu məqalədə coğrafi-statistik
və kənd təsərrüfatı məsələlərindən danışılır. Həmçinin bu məqalədə əyalətin iqliminə,
kənd təsərrüfatının vəziyyətinə, əhalinin məşğuliyyətinə və başqa məsələlərə də
toxunulmuşdur.
Həmin əsərdə Azərbaycan tarixçilərinin yazılarından da istifadə edilmişdir.
Onların arasında A. A. Bakıxanovun
14
və Mirzə Adıgözəl bəyin
15
adlarını xüsusilə
qeyd etmək lazımdır. Hər iki müəllif öz tədqiqatlarını Şirvan və Qarabağa həsr etsələr
də həmin əsərlərdə Naxçıvan xanlığına aid qiymətli faktlar vardır.
Xarici ölkələrdə, xüsusilə İranda nəşr olunmuş kitablarda isə XIX əsrin
əvvəllərində Cənubi Qafqazda baş vermiş hadisələri o qədər də düzgün
işıqlandırmamışlar. Belə ki İran tarixçilərindən Bina Əli-Əkbər, Əhməd Tac Bəxş və
başqaları İranın Cənubi Qafqaz ərazisində apardığı müharibələrə haqq qazandırmağa
çalışırlar. Rzaqulu xan Hidayət, Əbdülrazaq ibn Nəcəfqulu kimi tarixçilər isə İrandan
kənarda Azərbaycan xanlıqlarının mövcud olmasını belə, inkar edirlər.
XIX əsrin 20-ci illərində Naxçıvan xanlığının və bütövlükdə Cənubi Qafqazın
taleyi, habelə ikinci Rusiya-İran müharibəsi və beynəlxalq vəziyyətlə əlaqədar məsələlər
haqqında L. S. Semyonovun əsərində xeyli material vardır
16
.
Hacı Murad İbrahimbəyli «Rusiya və Azərbaycan XIX əsrin birinci yarısında»
adlı əsərində Rusiya-İran müharibələrinin hər ikisini təsvir edərək Şimali Azərbaycanın
Rusiya tərəfindən işğalı üzərində xüsusi dayanır. Onun əsərində nəinki Naxçıvan
xanlığının, habelə bütün Şimali Azərbaycanın rus qoşunları tərəfindən işğal olunması
müsbət bir hadisə kimi qələmə alınmışdır.
Yuxarıda göstərilən arxiv materiallarından, ilk mənbələrdən, rus tarixçilərinin
əsərlərindən, habelə müasir tədqiqatçıların əsərlərindən əlavə, Naxçıvan xanlığının
tarixini tədqiq edərkən bir sıra başqa əsərlərdən də istifadə olunmuşdur. .
[9-10]
12
10
К.Н.Никитин Город Нахичевань и Нахичеванский уезд Бах: Сборник материалов для описания местностей и племен
Кавказа. Вып. II Тифлис,1882, стр. 127
13
Сборник сведений о Кавказе т.-IV.Тифлис,1880.
14
А.А. Бaкыханов. Гюлистан-и Ирам, Баку,1991
15
Mirzə Adıgözəl bəy Qarabağnamə.Bakı.1950.
16 Л.С. Семенов. Россия и международные отношения на среднем Востоке в 20-е годы XIX в Л., 1963.